Categorie: ondernemen

  • Directeur-bestuurder Joke van den Berg van Woonwaard zwaait af

    Directeur-bestuurder Joke van den Berg van Woonwaard zwaait af

    Directeur-bestuurder Joke van den Berg legt per 1 augustus haar functie neer bij Woonwaard. Van den Berg was ruim vijftien jaar betrokken bij de woningbouwcorporatie, waarvan zes jaar als directeur-bestuurder. Per 1 september start ze bij Woonstichting Stek in Lisse.

    “De afgelopen jaren heb ik met veel plezier bij Woonwaard gewerkt”, schrijft Van den Berg. “Ik laat met een gerust hart een mooie organisatie achter.” Robert Kohsiek, voorzitter van de Raad van Commissarissen, vervolgt: “We vinden het jammer dat Joke besloten heeft Woonwaard te verlaten, maar hebben begrip voor haar keuze. Met Joke verliest Woonwaard een goede, betrokken en deskundige bestuurder. Hoewel er nog een afscheid komt, bedank ik Joke nu al voor haar inzet en de prettige samenwerking.”

    Met het naderende vertrek van Van den Berg start ook de procedure voor het werven van een nieuwe bestuurder. In de tussenliggende periode neemt een interim directeur de werkzaamheden over.

  • Boer Peter doet het met wormen, schimmels en bacteriën: “Pis en kak geeft ammoniak”

    Boer Peter doet het met wormen, schimmels en bacteriën: “Pis en kak geeft ammoniak”

    Hoe krijgen we de bodem weer gezond en voedingsrijk, met zo min mogelijk chemische bestrijdingsmiddelen? Boer Peter Appelman uit Stompetoren zweert bij regeneratieve landbouw. Zijn akkers verrijkt hij met compost en verse mest. “We pakken de kennis van onze grootvaders weer op. Als ik hier mijn vingers in de grond steek, kom ik tien wormen tegen.”

    Een groot aantal groene scholen loopt maandag op ‘de dag van de Biodiversiteit’ mee met de Kruiwagenmars. Burgers en boeren vragen hiermee aandacht voor een betere bodemgrond. Door te intensief gebruik van de bodem en chemische bestrijdingsmiddelen raakt de grond niet alleen uitgeput, het zorgt ook voor een afname van vitaminen en mineralen in ons voedsel.

    Een groepje studenten van Vonk Veehouderij en Akkerbouw bezoekt maandag het familiebedrijf van boer Peter uit Stompetoren. Samen telen ze broccoli, rode en witte kool. Van chemische bestrijdingsmiddelen blijven ze zoveel mogelijk weg, legt hij uit aan mediapartner NH. “We weten dat er minder voedingsstoffen in onze huidige groenten zitten. Daarom moeten we de bodem rijker maken met organische bemesting in plaats van kunstmest. Na de oogst zaaien we de bodem in met organisch materiaal. Ik probeer de jeugd uit te leggen dat dit een andere manier van boeren is, en dat we daar naartoe moeten.”

    Bij regeneratieve landbouw staat het verbeteren van de bodem centraal. De grond heeft ook rust nodig. Dat kan door bijvoorbeeld graan of gras te zaaien. “Elk jaar te intensief telen, kan niet. Tussen de koolgewassen ga ik nu kruiden planten, want hoe meer diversiteit, hoe meer leven. Organisch materiaal (compost) zet zich niet vanzelf om, daar hebben we wormen, schimmels en bacteriën voor nodig. Meten is weten. Daarom nemen we regelmatig monsters – de resultaten zijn aanzienlijk.”

    Volgens Peter willen veel boeren graag hun bijdrage leveren aan gezonder voedsel en een schonere natuur, maar hangt daar wel een flink prijskaartje aan. “We leerden van rijksambtenaren op de Rijks Middelbare Landbouwschool dat we meer stikstof moesten strooien, dat was goed voor onze gewassen. We zijn helemaal verkeerd opgevoed. Door niet met, maar tegen de natuur te werken. Uiteindelijk moet de burger dat betalen.”

    De problemen worden nu vooral bij de boer gelegd, maar de hele samenleving draagt bij aan de hoge stikstofuitstoot. “Pis en kak geeft ammoniak. Datzelfde wat die koeien uitscheiden, doen wij mensen op het toilet ook. De bevolking is net zo vervuilend bezig als de koeien. Ons mooie landje, daar moeten we met zijn allen voor zorgen.”

    En daarom moet de hele maatschappij in transitie, zegt Peter. “We kunnen de burger niet verplichten biologisch te kopen, maar voor gezonder eten moeten we nou eenmaal meer betalen. En stop met plastic bij het gft-afval te gooien. Gras uit de berm kan een boer prima gebruiken, maar als dat bezaaid ligt met troep van de McDonald’s kan ik daar helemaal niets mee.”

    In die transitie speelt de overheid een onmisbare rol. “Organische bemesting, poep van koeien en mensen, wordt nu verbrand om energie op te wekken. Dat is doodzonde”, vindt Peter. “Er zijn flink wat hindernissen te nemen om de stikstofuitstoot en de bodem te verbeteren, maar we moeten van de overheid wel de mogelijkheden krijgen. Die paar boertjes wegpesten, daar redden we het niet mee.”

  • Nog geen aanmeldingen voor Podiumtechniekdag in Heerhugowaard: “Het is zo’n mooi vak” 🗓

    Nog geen aanmeldingen voor Podiumtechniekdag in Heerhugowaard: “Het is zo’n mooi vak” 🗓

    ‘Wij zoeken mensen’, het is een tekst die de laatste tijd op veel plaatsen te lezen valt. Op een vrachtwagen, het raam bij de snackbar of bijvoorbeeld naast het rek met tandenborstels in de plaatselijke supermarkt. Noem een beroepsgroep en er is wel een tekort aan werknemers. De afgelopen jaren zijn veel mensen van baan gewisseld, maar vanwege de krapte op de arbeidsmarkt is het vinden van nieuwe collega’s geen makkelijke zoektocht. En dat merken ze ook bij de Vereniging Podiumtechnologie (VPT). Zaterdag openen tal van theaters, technische bedrijven en evenementenlocaties hun deuren om mensen te interesseren in het vak. Zo ook Cool kunst en cultuur. Maar dat wil nog niet helemaal lukken; voor de Podiumtechniekdag in Heerhugowaard heeft nog niemand zich aangemeld.

    “En dat is jammer”, zegt Rob Scheeren hoofd techniek bij theater Cool. Het is vrijdagmiddag als Dijk en Waard Centraal spreekt met de West-Fries. “Vanuit de vereniging is de Podiumtechniekdag geïnitieerd om jonge mensen het vak te laten zien. Ik vind dat een goed initiatief, want nieuwe collega’s zijn hard nodig. Een behoorlijke uitloop was er tijdens corona en de afgelopen jaren is er maar weinig aanwas.” Als theatertechnicus regel je de ene avond het licht voor een bekende cabaretier en de volgende dag ben je verantwoordelijk voor het geluid bij een congres. Je ontmoet niet alleen veel verschillende mensen, maar bent ook nog eens afwisselend bezig, vertelt Scheeren. “Ik denk altijd maar zo: je hoeft niet drie à vier uur op je knieën straten te maken. En ja het is af en toe hard werken op tijden dat andere mensen vrij zijn, maar het is zo’n mooi vak.”

    Wie trouwens denkt dat Cool meedoet aan de Podiumtechniekdag om veel nieuwe collega’s te verwelkomen, heeft het mis. De techniekafdeling van het theater heeft slechts één openstaande vacature. “We zijn alleen op zoek naar een nieuwe technicus, want de oude heeft besloten om na zeventien jaar toch wat anders te gaan doen. Helaas moeten we hem gaan missen, maar hij is echt toe aan een nieuwe uitdaging.” Het is volgens Scheeren het bewijs dat Cool een fijne werkplek is. “Zeventien jaar is niet niks. We hebben een vast clubje en ook veel stagiairs die blijven hangen.”

    Dat er wellicht ook op de valreep geen aanmeldingen komen voor de Podiumtechniekdag is voor Scheeren dan ook niet een heel groot probleem. “Maar voor de beroepsgroep zou het natuurlijk mooier zijn als hier heel veel mensen over de vloer zouden komen. Geïnteresseerden kunnen zich trouwens ook nu nog aanmelden. Ze krijgen een rondleiding door het theater en ziet wat er allemaal bij komt kijken. De stappen voordat het zaallicht wordt gedoofd, zeg maar.”

    Aanmelden voor de Podiumtechniekdag kan bij Rob Scheeren via zijn e-mailadres rob@coolkunstencultuur.nl.

  • Al 129 jaar generatie na generatie in familiebedrijf: Open dag bij Winder Limmen

    Al 129 jaar generatie na generatie in familiebedrijf: Open dag bij Winder Limmen

    Vanuit Alkmaar rijden ze dagelijks van hot naar her. De chauffeurs van Winder Limmen. Wat ooit begon met paard en wagen is uitgegroeid tot een transport- en  kraanverhuurbedrijf met drie vestigingen en meer dan zeventig werknemers. Zaterdag zette het bedrijf de deuren open voor iedereen die eens wilde rondkijken.

    Van veraf waren de kranen al te spotten en het was dan ook een komen en gaan van geïnteresseerden, oudgedienden én klanten. Er was dan ook voldoende te zien: bijvoorbeeld een zeldzame, bijna twee miljoen kostende telekraan van negentig meter hoog. Maar ook de professionele werkplaats en de tientallen vrachtwagens trokken genoeg bekijks. Het materieel is het zichtbare resultaat van de groei van Winder Limmen.

    Overal staan medewerkers met de achternaam Winder op hun naamkaartje. We schieten er eentje aan en vragen naar de historie. “In 1894 stopte Pieter (Winder, red.) als binnenvaartschipper en werd hij wegvervoerder. Dat is het begin van ons familiebedrijf”, vertelt werkvoorbereider Ron Winder tegen Alkmaar Centraal. “Met paard en wagen deed hij in onze regio vooral veel bollenvervoer. Na jaren werken is de investering gedaan voor de eerste vrachtwagen.”

    En toen bleek dat een kraan op zo’n vrachtwagen wel handig was werden de eerste stappen op dat vlak gezet. Er werd daarna een ‘losse kraan’ op de kop getikt en de rest is geschiedenis te noemen. Het kenmerkt de groei van het bedrijf, vertelt ook de inmiddels 71-jarige André Winder. Hij is vooral werkzaam geweest als chauffeur en startte op zijn veertiende bij het familiebedrijf. “Op een gegeven moment kregen we spullen die met een kraantje eraf gehaald moesten worden. Eerst hadden we een hijsstelling die we voor op de auto konden plaatsen, maar dat hele karwei duurde soms wel een dag.” Hij lacht: “Toen was haast niet van toepassing.”

    De jaren die volgden werden de kranen groter en kwamen er meer transporten. En ondanks alle veranderingen zijn de vorige generaties niet vergeten; op een van de vrachtwagens staat een foto van de vorige generaties,  het familiewapen en de tijdlijn van de ontwikkeling van Winder Limmen. En daar moet een foto van gemaakt worden, vind André. Hij heeft gelijk laten we hem weten en komt meteen in actie wanneer we hem vragen of het mogelijk is de foto op de vrachtwagen na te maken. Even later staan Piet, Henk, André, Joep, Henk en Mats Winder keurig te poseren.

    Dan blijkt ook meteen dat het niet alleen de Alkmaar Centraal-fotograaf is die het tafereel wil vereeuwigen. Dus blijven ze maar gedwee wat langer staan. Als de trots, passie en bevlogenheid ook de komende 129 jaar hetzelfde blijft, zien we voorlopig nog wel rode kranen en vrachtwagens in de regio hijsen en rondrijden.

  • Dario en Giulio verkopen La Brocca na 40 jaar: “Ik ga genieten van mijn kleinkinderen”

    Dario en Giulio verkopen La Brocca na 40 jaar: “Ik ga genieten van mijn kleinkinderen”

    Iedereen Heerhugowaard kent La Brocca bij Middenwaard vast wel. Inclusief de twee eigenaren. Maar na 40 jaar hebben Dario en Giulio Marongiu hun Ristorante Pizzeria donderdag verkocht en zijn ze met pensioen. “Ik ga genieten van de kleinkinderen”, kijkt Dario (68) vooruit. “Golfen en reizen”,  zegt Giulio (66).

    Dario kwam op zijn 20e vanuit Italië naar Nederland vanwege een blonde vrouw. Hij lacht om hoe cliché het is. “Ik kom alleen voor blonde vrouwen!” Zijn broer Giulio bezocht hem twee jaar later een keer samen met een vriend en besloot ook te emigreren. “Ik kwam toevallig langs, voor een week, en toen ben ik blijven hangen.”

    Ze deden van onderaf ervaring op. “Borden wassen,  achter de bar staan en bedienen. Dat is het begin hè. En dan ga je kijken kijken kijken, en zelf ook een beetje mee puzzelen”, vertelt Giulio. En toen kwam een restaurant te koop te staan aan de Middenweg 249 (later Miller’s). Ze waagden de sprong en namen het over. “Als een ander het kan, dan kunnen wij het ook’”, zegt Dario. “Doen we! Proberen we gewoon!”

    “Gewoon even aanpoten hè”, beschrijft Giulio de eerste jaren. “Als je begrijpt hoe het werkt, dan moet je gewoon verder gaan. Dan word je gevorderd”. “Soms gaat het fout”, springt Dario in. De wijsheid hadden ze niet meteen in pacht, erkennen ze. “Tuurlijk, ieder dag wat te leren.”

    Via een aantal klanten kregen de broers de kans om uit te breiden en te verhuizen naar een mooie stek naast de bioscoop. Door de jaren heen kwamen er zaken bij zoals bezorging, internet en pinnen, maar aan hun aanpak veranderde eigenlijk nooit wat. “Als je de mensen goed behandelt, dan blijven ze komen en dan bedank je gewoon”, vertelt Giulio. Ze zijn alle klanten door de jaren heen dankbaar. “Zonder hun was het geen 40 jaar geworden.”

    De moeilijkste tijd was de coronacrisis, al waren er wel meer slechtere tijden. “Dat is, weet je, daar ga je voor vechten”, zegt Giulio. Dario vult aan: “Zo’n tijd als een recessie, dan word je wakker en je schrikt. Dan moet je vechten, boem.” Nu merken ze niets meer van corona, behalve misschien dat mensen vaker komen zonder te reserveren. En is er verder nog wat veranderd door de 40 jaren heen? “Dat mensen soms een beetje ongeduldig zijn”, lacht Giulio.

    De gebroeders Marongiu dachten nooit eerder aan stoppen. “Nee, maar nu wel. We hebben altijd motivatie gehad. Zo lang het bedrijf goed gaat, je hebt goed personeel, je hebt zelf 200 procent inzet dan ga je gewoon door.” Giulio’s oudere broer: “Je moet ook zelf zorgen dat de zaak gezond blijft. Doe je dat niet, ja dan ben je klaar.”

    En nu? Giulio: “En nu zijn we gewoon in die leeftijd hè. We zijn geen achttien meer. Ik ben 66, hij is 68. We willen hier niet doodgaan”. “We geven het door aan een nieuwe generatie”, voegt Dario toe. Op de vraag wat ze gaan doen zegt hij: “Blonde vrouwen”. Guilio richt zich meer op golven en reizen. “Ik ga genieten van de kleinkinderen. Ik heb daar niet echt van kunnen genieten, ik was alleen maar aan het werk.” Giulio knikt. “Om en om hadden we een dagje vrij, maar wel zeven dagen per week open hè.”

    De nieuwe eigenaar is Roberto. Hij runt La Brocca samen met zijn 21-jarige zoon Christian. Zijn jongere zoon Dalibor is een goed voetballer, maar kan tussendoor ook helpen. “Een nieuwe uitdaging, en een toekomst voor de kinderen”, zo ziet Roberto het. Hij komt zelf uit het toerisme en was hoofdvertegenwoordiger van TUI Nederland. Christian werkte eerder in de horeca, en bouwde online een zakennetwerk, dat hij naar het restaurant wil brengen. De jonge ondernemer draait inmiddels een maandje mee. “Wat zij kunnen, kunnen wij ook”, zegt hij  in navolging van Dario en Giulio. “Kijk ja zie je!”

    Wie La Brocca fijn vindt zoals het is hoeft niet te vrezen. Roberto: “Wij proberen het zo te houden. Hetzelfde gevoel. De klanten zijn hier gewend. En dan proberen we het gewoon, indien mogelijk, kwalitatief nog wat beter te maken. We gaan ons best doen om de klanten tevreden te houden.”

  • Obama zorgt voor drukte van belang bij restaurant Alkmaarse: “Dit maak je niet elke dag mee”

    Obama zorgt voor drukte van belang bij restaurant Alkmaarse: “Dit maak je niet elke dag mee”

    Het is druk in Restaurant 1612. De horecazaak in Noordbeemster had maandagmiddag bezoek van niemand minder dan oud-president Barack Obama. Sindsdien zit niet alleen het restaurant vol, maar wordt de Alkmaarse eigenaar Cindy van Westen ook continu gebeld voor interviews. Maandagavond was ze zelfs te gast in de talkshow van Eva Jinek.

    In haar horecazaak kijkt de Alkmaarse Cindy van Westen om zich heen. “Ons restaurant is regionaal wel redelijk bekend, maar dit hebben we nog niet eerder meegemaakt.” Het is woensdagmiddag even na 14:00 uur. Het tafeltje waar Barack Obama aan zat is nog opgedekt. “This was Obama’s table”, staat op een papiertje. Het is een bijzondere ervaring geweest voor Van Westen en haar team. “De afgelopen dagen zijn we gebeld door kranten, de televisie en radio, maar ik denk dat het nu wel klaar is. Het waait ook weer snel over.”

    Ongeveer vijftig uur eerder stond Barack Obama ineens voor haar neus. In een apart zaaltje genoot Obama van een salade met geitenkaas, patat van Beemster aardappels en een Ice Tea Green. “Achteraf vallen er toch wel wat puzzelstukjes op zijn plaats”, bekent Van Westen. Ze refereert naar een aantal Amerikaanse gasten die zaterdag rondkeken en vroegen of het restaurant maandag open was. “Dat is op zich niet zo bijzonder, maar krijgt nu een hele andere betekenis.”

    En ook die maandag zijn er nog mensen binnen geweest om de zaak grondig te inspecteren. “De beveiligers wilden meer weten over vluchtroutes en vertelden dat het om een hooggeplaatste Amerikaan zou gaan. En toen Obama even later binnenkwam was dat natuurlijk heel bijzonder. Dat maak je niet elke dag mee.”

    Maar ondanks de bijzondere dagen voor Cindy van Westen en haar personeel gaat ook het gewone leven weer door. “Zondag is er een feestje in de Leeghwaterzaal en halen we de tafel weg. Het is dan mooi geweest.” Van Westen laat weten dat in Restaurant 1612 een foto komt aan de komst van de bijzondere Amerikaanse gast. “We hebben ervan genoten en hij was superaardig. Maar de Obama salade noemen we binnenkort wel weer gewoon de geitenkaassalade.”

  • Weg van de webshop, terug in de winkelstraat: volgende week is ‘Week van de Stenen Winkel’

    Weg van de webshop, terug in de winkelstraat: volgende week is ‘Week van de Stenen Winkel’

    Winkeliers in heel Nederland doen volgende week extra hun best om klanten in hun fysieke winkelpand te verwelkomen. Vanaf maandag 8 mei tot zondag 14 mei is het ‘Week van de Stenen Winkel’. En dat betekent: even niet online shoppen, maar gewoon de winkelstraten in. Van Laat tot Langestraat, van Middenwaard tot ’t Loo, van Plein tot Voorstraat. Het zijn de straten van het denkbeeldige monopolyspel van de winkelliefhebber uit onze regio.

    Online winkelen zit al jaren in de lift. De coronajaren zorgden voor een extra impuls. Fysiek winkelen werd ontraden en later zelfs even verboden, massaal zochten Nederlanders hun winkelplezier op internet. Tegelijk hebben winkelgebieden in de regio te kampen met hoge huren en verouderde inrichting. De Alkmaarse Laat werd recent opgeknapt, over het Plein in Bergen wordt nog vergaderd. De vraag is of de fysieke winkel überhaupt nog toekomst heeft.

    Zeker wel, vindt de organisatie van de ‘Week van de Stenen Winkel’: “Het bezoek aan de stenen winkels biedt een unieke beleving en een persoonlijk contact,” laat Naomi Hoogenboom van de organisatie aan Streekstad Centraal weten. En dat is juist voor een regio als de onze belangrijk:  “Stenen winkels dragen bij aan de lokale economie en werkgelegenheid.” Tijdens de ‘Week van de Stenen Winkel’ wordt het winkelend publiek extra in de watten gelegd met bijvoorbeeld een kopje koffie, workshops en speciale acties.

    In Alkmaar en omgeving is er toch wel veel leegstand. Gemiddeld staat zo’n 8% van de winkelpanden in onze regio leeg, zo laten cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) zien. Positieve uitzondering is de gemeente Bergen, waar die leegstand maar 4% is. In winkelstad Alkmaar is de Laat een zorgenkind; of de recente opknapbeurt het gewenste effect heeft zal de tijd leren.

    Toch is er wel degelijk reden tot optimisme. Want niet alleen de organisatie van de ‘Week van de Stenen Winkel’, ook de consument lijkt nog altijd erg gesteld te zijn op de vertrouwde fysieke winkel. Uit onderzoek van Wuunder komt naar voren dat de meerderheid van de Nederlanders, 64%, de voorkeur geeft aan de fysieke winkel. Nederlanders winkelen zeker ook online, maar als ze zeker weten dat de winkel in de buurt dat wat ze zoeken op voorraad heeft, dan gaan ze nog altijd liever daarnaartoe. De winkeliers die meedoen aan de ‘Week van de Stenen Winkel’ trekken dus zeker niet aan een dood paard.

  • Hoog bezoek in restaurant van Alkmaarse Cindy: Obama prikt vorkje mee

    Hoog bezoek in restaurant van Alkmaarse Cindy: Obama prikt vorkje mee

    Dat had ze niet verwacht. De Alkmaarse Cindy van Westen en haar team van Restaurant 1612 in de Noordbeemster hadden maandagmiddag hoog bezoek. Want niemand minder dan oud-president Barack Obama van de Verenigde Staten kwam langs en prikte een vorkje mee.

    “Het was heel erg bijzonder. We zagen hem pas bij binnenkomst”, vertelt Cindy van Westen aan Alkmaar Centraal. Bijna anderhalf jaar is ze samen met haar man Marcel uitbater van Restaurant 1612 in Noordbeemster. Maandagmiddag stond Obama opeens in de horecazaak van de Alkmaarders. “Vooraf kwam er een gezelschap langs om de locatie te checken. We hadden toen wel door dat het om een heel belangrijk persoon ging.”

    Obama staat maandagavond in de Ziggo Dome. De oud-president zal onder andere spreken over ‘leiderschap en een gelijkwaardige samenleving’. “We vonden het een eer. Het was heel erg bijzonder om mee te maken.”

  • Aantal faillissementen in regio Alkmaar weer terug op pre-corona niveau

    Aantal faillissementen in regio Alkmaar weer terug op pre-corona niveau

    Na twee jaren met relatief weinig faillissementen in regio Alkmaar, is het aantal nu weer min of meer terug op het niveau van vóór corona. Dat blijkt uit een overzicht van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).

    In 2019 gingen 36 bedrijven en instellingen in de regio over de kop en in 2020 waren dat er 41, waarvan meer dan de helft nog voordat corona het land in zijn greep nam. In 2021 bleef het aantal steken op 15 en in 2022 op 19.

    In de eerste drie maanden van dit jaar kwam de (voorlopige) teller uit op 11 faillissementen. Dat is ongeveer op lijn met getallen van voor corona. Doorgaans zijn er relatief vrij veel faillissementen van december tot en met april.

  • Het leek even op meer, maar nee: Merlet houdt het bij één ster

    Het leek even op meer, maar nee: Merlet houdt het bij één ster

    Restaurant Merlet in Schoorl houdt zijn ene Michelinster. Dat werd vandaag bekend bij de uitreiking van de Michelinsterren in Amsterdam. Vorige week was er nog sprake van dat Merlet een tweede ster toebedeeld zou krijgen. Dat moest blijken uit gelekte documenten. Maar maandag is dus duidelijk geworden dat dat lek ‘fake news’ was.

    Vorige week geloofde eigenaar Martin van Bourgonje al niet dat de tweede ster er ook echt zou komen. Al kan zoiets natuurlijk nooit worden uitgesloten. Zijn inschatting is juist gebleken. Merlet heeft nu voor het 25e jaar op rij de eervolle vermelding in de Michelingids. En dat is al uniek, vindt Van Bourgonje, die vorige week met mediapartner NH Nieuws sprak over de speculaties. Een periode van 25 jaar is uitzonderlijk lang.

    Alle sterrenrestaurants in Noord-Holland hebben hun notering in de beroemde restaurantgids overigens behouden. Merlet is en blijft de enige in de gemeente Bergen.