In zijn vijf jaar als waarnemend burgemeester is hij écht gaan houden van Noord-Holland: tijdens zijn laatste autoritje naar Heerhugowaard praat mediapartner NH Nieuws met Bert Blase over de stad van kansen, een stille politieke revolutie, sporthuldigingen, maar ook het intensieve contact met inwoners, zoals de ouders van de doodgereden Ilayda. Maar natuurlijk begint het gesprek met de beste wensen voor 2022. Blase is net vertrokken vanuit zijn woonplaats in het Zuid-Hollandse Papendrecht, naar zijn ‘weekappartement’ boven winkelcentrum Middenwaard. “Ik moet nog wat opruimen, mijn auto naar de garage, maar dat is het wel.”
In 2017 werd Bert Blase (62) aangesteld als plaatsvervangend burgemeester van Heerhugowaard. Hij was niet alleen verantwoordelijk voor de openbare orde, maar ook voor de naderende fusie met Langedijk én kreeg zo ook ruimte voor zijn eigen stokpaardje: een open bestuurscultuur. “Ik vind dat de democratie geleid zou moeten worden door de agenda van de samenleving: door wat mensen bezighoudt”, zei hij eind oktober 2018 in gesprek met mediapartner NH Nieuws. “Ons democratische systeem is in zichzelf gekeerd geraakt. Politieke partijen zijn meer bezig met een onderling spel in plaats van dat de deuren van het stadhuis openstaan.”
Tijdens zijn burgervaderschap wilde hij zich inzetten voor het versterken van die verbinding tussen samenleving en politiek, en misschien zelfs het vernieuwen ervan. Met die ideologie in z’n achterhoofd zette Blase een paar opvallende stappen. Zo startte hij de partij Code Oranje die als doel heeft om de democratie te hervormen, zodat samenwerking met inwoners centraal staat. Blase schreef er zelfs een boek over: ‘Opstand in de polder’. Het resulteerde uiteindelijk in een deelname aan de Provinciale Statenverkiezing in 2019, maar Code Oranje wist daarbij geen zetels te halen. Ook een deelname aan de Tweede Kamerverkiezing bleek zonder succes.
Daarnaast solliciteerde hij – tegen de norm in – publiekelijk als burgemeester van Den Haag. “Het past bij wie ik ben en de bestuursstijl waar ik voor sta”, zei hij daarover. Mensen hebben volgens hem het recht om te weten wie er ambitie heeft om burgemeester te worden. In Heerhugowaard is hij onder meer trots op de verbeteringen in de jeugdzorg en de ontwikkeling van het stationsgebied die nu gaande is. Toch kenden die vijf jaar ook momenten van groot verdriet, met de avond van 19 juni 2019 als dieptepunt.
“De dood van Ilayda, daar kan ik niet omheen. Dat was heel heftig en had effect op de hele gemeente.” Het 15-jarige meisje uit Heerhugowaard werd doodgereden op de Westtangent. Op de plek van het ongeluk staat een monument met twee hoefijzers. In Blase’s gemeente liepen na het ongeluk verdriet en woede door elkaar heen: men kende zowel het slachtoffer als de autobestuurder, die direct na het ongeluk werd opgepakt en ook Heerhugowaarder was. “En ik ben burgemeester van álle inwoners”, zegt Blase. “Ik ben er ook om te zorgen dat de rechtsstaat z’n werk kan doen: dat de verdachte een eerlijke behandeling krijgt.”
Het contact tussen de oud-burgemeester en Ilayda’s familie had bovendien een bijzondere lading: dertig jaar geleden verloor Blase namelijk zelf een kind. “Mijn dochter overleed toen ze drie jaar oud was aan een longontsteking. Ze had een zwakke gezondheid, een hartafwijking.” Het is even stil. “Ook al is dat anders dan de klap waarmee Ilayda uit het leven werd gerukt: het was ontzettend verdrietig. En ik heb dat natuurlijk ook gedeeld met de ouders van Ilayda. Dat gaf verdieping aan onze relatie.” Maar in dat jaar zijn er ook dingen die hem in positieve zin altijd zullen bijstaan: de huldiging van de gouden handbalsters Bo van Wetering en Delaila Amega, maar ook het opspelden van de Gouden Reiger bij oranjeleeuwin Stefanie van der Gragt noemt Blase een van de vele ‘vreugdevolle’ gebeurtenissen.
Het feit dat de lokale partijen van de nieuwe gemeente Dijk en Waard (Langedijk en Heerhugowaard) de grote winnaar zijn van de afgelopen fusieverkiezingen in november verbaast hem niets. “Het is een stille revolutie in de lokale politiek die de komende jaren ook in Den Haag te merken zal zijn.” Volgens Blase is de ‘ouderwetse machtspolitiek’ die zich in de hofstad toont niet meer van deze tijd. “Denken dat je een jaar mag doen over een formatie, een lastig kamerlid een functie elders geven: het leidt tot steeds meer weerstand van de bevolking.” Dit heeft hij in de lokale politiek van Heerhugowaard gelukkig niet zo ervaren. “Daar was geen ‘vechtraad’, maar eentje van ‘samen voor de stad’. Den Haag kan wat leren van Heerhugowaard!”
Bestuurlijk gezien had hij graag nog één ding voor elkaar willen krijgen, toen in november zo’n 24.000 inwoners van Heerhugowaard en Langedijk naar de stembus gingen voor de fusieverkiezingen van Dijk en Waard. “Mijn wens was dat zij die week, naast op een politieke partij, ook konden kiezen voor een thema. Een onderwerp waarvan zij vinden dat de lokale politiek de komende periode mee aan de slag moet.”
Voor nu is het voor Blase tijd voor familie: hij heeft twee zoons, één dochter en dan heeft zijn vrouw ook nog drie kinderen. “Morgen ga ik naar mijn dochter en kleinzoons in Spanje en hopelijk daarna naar mijn zoon die een Bed & Breakfast runt op Curaçao.” Hij doet nog wat laatste dingetjes in zijn appartementje in Noord-Holland. Hij is er bijna. Blase heeft beloofd jonge, lokale politici te blijven coachen en ook met Code Oranje verwacht hij nog wel in de regio te komen voor de provinciale Statenverkiezingen. Met plezier. “Ik ben echt gesteld geraakt op dit gebied: het straalt uit dat er kansen zijn. Vlakbij de zee en de duinen. Ik neem met een prettig gevoel afscheid, maar kijk ook weer vooruit.”
Vanavond wordt Peter Rehwinkel beëdigd als nieuwe (waarnemend) burgemeester van Dijk en Waard.
