De vernieuwing van het sportcomplex van S.V. Vrone in Sint Pancras is weer een stap dichterbij gekomen. Terwijl alvast voorbereidingen werden getroffen, hebben voorzitter Tijs Roeland en sportwethouder John Does een samenwerkingsovereenkomst getekend voor het vernieuwingsproject.
“We zijn trots dat we samen met de sportvereniging deze stap zetten”, vertelt wethouder John Does achteraf. “Het sportcomplex wordt opgeknapt, gemoderniseerd en verbeterd. De voorbereidende werkzaamheden zijn gestart en na de zomer begint de bouw. Dit is een geweldige mijlpaal voor de sport in onze gemeente en zorgt ervoor dat de club klaar is voor de toekomst.”
In april 2024 stelde de gemeenteraad van Dijk en Waard aanvullend krediet beschikbaar, zodat het vernieuwingsproject financieel sluitend werd. De gemeenteraad besloot in januari dat de gemeente Dijk en Waard eigenaar en beheerder blijft van de sportvelden en dat S.V. Vrone eigenaar wordt van haar nieuw te bouwen clubgebouw.
Het sportcomplex krijgt een strategische herindeling met twee natuurgrasvelden, een kunstgrasveld, een pannaveld en in het midden een nieuw clubgebouw. Daarmee ontstaat ruimte voor een parkeerterrein en woningbouw. De entree aan de Boeterslaan verhuist naar de noordkant aan de Vinkenlaan. De plannen zijn in overleg met de vereniging en omwonenden tot stand gekomen. In januari zijn voorbereidende werkzaamheden uitgevoerd, zoals de benodigde verwijdering van groen. Die zal uiteindelijk op het sportterrein worden gecompenseerd.
S.V. Vrone zal voor het seizoen 2025-2026 tijdelijk verhuizen naar een ander sportcomplex in de gemeente.(foto: AGHeeremans Photography)
Na een winterstop van enkele maanden opende zondagmiddag de drafbaan in Alkmaar een nieuw seizoen. Met twaalf koersen op een dag was de seizoenopening spectaculair. Het aantal bezoekers van de drafbaan groeit volgens het bestuur al jaren, en dat stemt positief.
“Ik schat dat we zo’n 2000 bezoekers ontvangen vandaag”, vertelt Robin Goudsblom trots. Hij is bestuurder van Drafbaan Alkmaar en ziet het aantal bezoekers sinds zes jaar “elk jaar met twintig procent” stijgen. Zes jaar geleden trad hij, samen met een aantal anderen, toe tot het bestuur van de drafbaan. “Toen hebben we de kantine, de tribune, en eigenlijk ons hele gebouw gerenoveerd. Gezien de stijgende bezoekersaantallen de laatste jaren, heeft dat denk ik echt wel zijn vruchten afgeworpen.”
Robin Goudsblom is blij nu de winterstop voorbij is en het seizoen is geopend bij Drafbaan Alkmaar (foto: Robin Goudsblom)
Doordat Drafbaan Alkmaar nu een gerenoveerd gebouw heeft met nieuwe faciliteiten, kan het bezoekers meer bieden dan alleen paardensport, denkt Goudsblom. “Doordat we een gezellige plek bieden aan bezoekers, merk ik dat hun interesse in de paardensport groeit. Dat is heel leuk om te zien.”
Zondagmiddag is jong en oud aanwezig bij de opening van de draafbaan in Alkmaar. Tijdens de wedstrijden staan velen met een weddenschapsformulier in de hand langs de drafbaan, kijkend naar het paard waar ze op hebben ingezet, dan weer terug naar het formulier, en vervolgens weer naar “hun” paard. “Er wordt veel gewed”, vertellen Debbie en Maartje, die zondag namens de organisatie van het toernooi mensen verleiden tot wedden, maar ze ook leren dat verantwoord te doen. “Voor veel mensen geeft het wedden toch wat extra’s. Je ziet dat men daardoor nog meer meeleeft met de wedstrijden.”
Een doorgewinterde gokker op paardenwedstrijden is Alkmaarder Adrie van Wijngaarde, die zondag “uiteraard” aanwezig is. Terwijl hij door de hal richting de drafbaan loopt, steekt hij zijn sigaret al aan. Hij gaat op een knalgeel bankje zitten aan de rand van de drafbaan en beraadt zich op zijn volgende gok. Met twintig jaar ervaring als jockey, waarin hij “meer dan honderd” koersen won, is er aan kennis over de sport geen gebrek bij Adrie.
Adrie is even gaan zitten om na te denken over op welk paard hij nog gaat inzetten zondag (foto: Streekstad Centraal)
Dat lijkt ten gunste te komen van zijn wedresultaten zondag. “De eerste twee wedstrijden had ik goed”, vertelt Adrie nuchter. Hij gaat de rest van de dag nog op meer koersen wedden, maar bij de volgende gaat hij zijn geld op geen enkel paard zetten. “Dat zijn alleen maar geiten de volgende ronde”, verklaart Adrie.
Van de twaalf koersen die zondag worden gereden bij de seizoenopening van drafbaan Alkmaar, gaat er geen enkele voorbij zonder commentaar tijdens en een analyse na de wedstrijd. Die worden verzorgd door een vierledig mediateam, dat gek is van paardensport.
De 17-jarige Wessel voorziet de tweede ronde van live commentaar (foto: Streekstad Centraal)
Een van hen is de 17-jarige Wessel Goudsblom, de zoon van Robin. Hij voorziet de tweede race van live commentaar, dat door de speakers van de drafbaan schalt. “Het is super leuk dat het seizoen weer is geopend”, vertelt hij. “En dat ik dan ook commentaar kan geven, maakt het extra leuk vandaag.”
De liefde voor de paardensport is er door zijn vader met de paplepel ingegoten. Robin rolde ooit in de paardensport en is sindsdien onlosmakelijk verbonden met de sport. “Ik vind het gewoon prachtig”, zegt de bestuurder van de drafbaan. “Ik heb zelf ook paarden, dat is het mooiste wat er is. En als je dan samen met je paard wint, voelt het altijd even alsof je goud haalt op de Olympische Spelen. Dat geeft mij echt kippenvel.”
Geen filezwemmen tijdens spitsuren en meer ruimte voor wateractiviteiten naast elkaar in Sportcomplex Hoornse Vaart 2.0. Donderdag stemde de Alkmaarse raad vrijwel unaniem voor een 50-meterbad met tien banen. Het voorstel voor nog wat extra’s kreeg echter onvoldoende stemmen. Jammer, vindt zwemambassadeur Max Delissen, maar met de twee extra banen is hij erg blij. “Dit is heel belangrijk voor DAW en ook de recreatieve zwemmers.”
Dat er een hypermodern nieuw Sportcomplex Hoornse Vaart zou komen was al duidelijk. De vraag was alleen nog hoe mooi en uitgebreid het zwembad zou worden. Diverse fracties hadden amendementen ingediend op het programma van eisen. De meest ingrijpende wens was een 50 meter bad met tien banen in plaats van acht.
Indiener OPA had tijdens een eerdere vergadering al ruim voldoende steun vergaard van raadsleden. “Dát zijn de zwemmers van de Alkmaarse samenleving! Een prachtige meerderheid, met een leuke sfeer in de raad”, zei fractievoorzitter Victor Kloos jolig, met veel gelach als reactie. “Lekker zwemmen straks. Vooral op courante tijden kan je straks lekker veel meer baantjes zwemmen, mínder filezwemmen. Ik kan alleen maar enthousiast zijn.” Prompt vergat Kloos formeel het amendement aan voorzitter Anja Schouten te overhandigen. (tekst gaat verder onder de foto)
Een voorontwerp van Sportcomplex Hoornse Vaart 2.0. Door naast het bestaande complex te bouwen, kan deze gewoon open blijven. (beeld: Gemeente Alkmaar)
Van GroenLinks en PvdA lag er een voorstel voor een 3 meter duikplank, Space Bowl (grote trechter-glijbaan), interactief spel, ruimere waterspeeltuin en een klimwand. Hier was minder steun voor en sportwethouder Christiaan Peetoom raadde vóór stemmen af. “Als beide aangenomen worden, dan wordt het totaalbedrag hoger.” Dat zag een ruime meerderheid niet zitten. De extra’s kunnen eventueel later nog worden aangeschaft, was nog een argument.
Dan was er ook nog een motie van SP om de gedwongen verplaatsing van survivalvereniging SurvivAlkmaar / Survivalrun Alkmaar te bekostigen, maar fractievoorzitter Rigo Wijdoogen trok deze weer in nadat hij van wethouder Peetoom vernam dat er al een plek voor hen is gevonden. En duikvereniging Orca hoeft zich ook geen zorgen te maken, die krijgt een plek in het sportcomplex. (tekst gaat verder onder de foto)
Wethouder Christiaan Peetoom heeft zich hard gemaakt voor een nieuw Sportcomplex Hoornse Vaart, dat flink groter wordt. (foto: Streekstad Centraal)
Zwemambassadeur Max Delissen is blij, laat hij weten nadat hij net terugkomt van zwemlessen. “Voor DAW zijn de twee extra banen erg belangrijk. De club heeft bijna 700 leden en de trainingen zijn al tien, twintig jaar een uitdaging. Met onze ambitie kunnen we niet verder omdat er geen ruimte voor is. De club deelt het bad met recreatieve zwemmers en van grofweg vier uur tot tien uur ’s avonds is het druk. Dat noemen we ook wel ‘filezwemmen’.”
“Een groot voordeel van tien banen is ook dat je een breedte hebt van 25 meter. Dat is ook een officiële afmeting voor wedstrijden”, gaat Delissen verder. “En je kan waterpolo op twee velden spelen. Met een breder bad kan je gewoon veel meer.” Dat de extra’s er niet komen vindt hij toch wel jammer, en dan gaat het hem vooral om de waterspeeltuin. “Daar is het ook vaak best druk. Die wilden we graag wat groter hebben.”
Het hele sportcomplex, inclusief een sporthal die door de Europese School – die er vlakbij zal worden gebouwd – zal worden gehuurd, gaat rond 80 miljoen euro kosten.
Ze vlogen de deur uit. Al binnen negen uur waren alle startbewijzen voor de 5 en de 10 km van de Alkmaar City Run by Night verkocht. Le Champion wil heel graag nog meer deelnemers toelaten, maar daar is gewoon te weinig ruimte voor. “We hopen voor de toekomst dat we op de Kanaalkade kunnen starten en finishen.”
Het record stond op één dag, maar dat was in 2015 en toen waren er maar 6.000 startbewijzen voor de Alkmaar City Run beschikbaar. Twee jaar geleden kwam de melding ‘uitverkocht’ na twee maanden en vorig jaar vingen treuzelaars na vijf weken bot. Dit jaar was dat dus al na negen uur, en dat terwijl er meer inschrijvingen beschikbaar waren.
“Het is écht een record.” Evenement manager Nienke Slobbe is in haar nopjes. De organisatie volgde verbluft de online verkoop. Aan het begin van de dinsdagavond waren er nog maar weinig startnummers over, terwijl veel mensen nog bezig waren hun reservering af te ronden. “Toen dachten we wel van ‘oeh, daar gaan mensen teleurgesteld worden’.” (tekst gaat verder onder de foto)
In 2024 werd voor het eerst vanaf de Molenbuurt gestart om meer ruimte te hebben. (foto: Streekstad Centraal)
“En we zitten zelfs nog wat hoger met de aantallen kaarten. We hebben er ongeveer 10.800”, aldus Nienke. Er waren 10.500 startnummers in de verkoop, maar daar komt doorgaans nog een aantal bij. “We hebben er weer een aantal gereserveerd voor middelbare scholen. Dat wordt denk ik ook een recordaantal. Bij elkaar zijn het bijna 11.500, inclusief de kids en de heroes. Daar verwachten we ook een kleine groei.”
De twee Rollebol Kids Runs en twee Heroes Runs kunnen nog wel groter, zegt Nienke, maar voor de 5 en de 10 km zit het evenement vrijwel aan zijn taks. Ondanks de verhuizing van de start naar de Molenbuurt.
“Vorig jaar hebben we de start en de finish verder uit elkaar gelegd. Dat gaf meer ruimte”, legt Nienke uit. Toch klonken er geluiden dat het drukker en chaotischer was dan voorheen. “Nou ja we hebben het idee dat er ook weer meer toeschouwers op de been waren. Dat is ook een trend. Mensen komen als er iets leuks in de stad is. En tja, misschien was het ook wel wat drukker omdat er deelnemers waren die niet wisten dat er een nieuwe startplek was.” (tekst gaat verder onder de foto)
Zoals elk jaar zijn er voorafgaand aan de Alkmaar City Run by night weer Rollebol Kidsruns. (foto: Le Champion)
“We hopen nog steeds dat we naar de Kanaalkade kunnen met de start en de finish. Dan kunnen we nog meer mensen aan”, zegt Nienke dan. Maar ja zelfs al doe je dat alleen voor de 5 en de 10 kilometer, dan nog betekent dat een wegafsluiting van meerdere uren, weet ze. “Maar dat is wel een wens voor de toekomst.”
Meerdere startgroepen en eerder beginnen zou ook kunnen, maar daar wil Le Champion niet aan. “Je kan wel al om vijf uur starten, maar dan verliest het evenement zijn kracht. Dan is het niet ‘by night’ voor iedereen”, vindt Nienke. “We willen toch graag dat de meesten in het donker lopen, we willen dat het een avondevenement is.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het ‘By Night’ aspect en het sfeervolle parcours van de Cityrun zijn belangrijke succesfactoren. (foto: Le Champion)
Metakids is dit jaar het nieuwe officiële goede doel van de Alkmaar City Run by night. Metakids werft fondsen voor onderzoek naar behandelingen voor kinderen met metabole ziekten. Elke dag wordt een kind geboren met een ziekte aan het stofwisselingsysteem en maar liefst een kwart haalt de 18 jaar niet. Er zijn zo’n 10.000 gezinnen waarvan één of meerdere kinderen een metabole ziekte hebben en voor slechts 15 procent is behandeling.
“Bij de inschrijving kan je weer een vrijwillige bijdrage doen aan het goede doel, maar iedereen kan ook in actie komen om geld in te zamelen”, licht de evenementmanager toe. “We proberen kinderen op te trommelen om geld in te zamelen voor dit fantastisch mooie goede doel.” (tekst gaat verder onder de foto)
Ook dit jaar weer wordt in de Grote Kerk een afterparty gehouden. Iedereen is welkom, dus ook mensen die niet hebben deelgenomen aan de Alkmaar City Run by night. (foto: Streekstad Centraal)
“Aanmelden voor de Kidsruns en de Heroes Runs met afstanden van 800 en 1.600 meter kan officieel tot en met 14 mei, maar gezien de ongekende populariteit van de hoofdafstanden is het misschien wel handig om niet lang meer te wachten met aanmelden via alkmaarcityrun.nl. Inschrijven niet meer op de dag zelf.
Le Champion heeft haar eigen record opnieuw verbroken. Vorig jaar werd ruim 2 miljoen euro ingelegd voor de goede doelen die Le Champion steunt. Dat is vier ton meer dan in het vorige recordjaar 2023. De grootste winnaars zijn KWF Kankerbestrijding en het UMC Cancer Center in Amsterdam.
“We zien een mooie groei in het bedrag dat is opgehaald voor goede doelen”, aldus directeur Matthijs Mennes. “Belangrijk daarnaast is dat goede doelen waarmee wij samenwerken ook kunnen bijdragen aan onze ambities om zoveel mogelijk mensen, jong en oud, in beweging te brengen met onze evenementen. Zo creëren wij een win-win voor alle betrokken partijen als het gaat om maatschappelijke impact: een goed doel krijgt financiële ondersteuning en wij brengen gezamenlijk meer mensen in beweging om bij te dragen aan een gezondere samenleving.’’
Deelnemers kunnen bij inschrijving voor een evenement een vrijwillige bijdrage doen aan het goede doel dat eraan is gekoppeld. Daarnaast kunnen ze zelf een actiepagina aanmaken om gulle gevers aan zich te binden. De meeste goede doelen die Le Champion steunt dragen bij aan onze gezondheid, welzijn en aan natuurbeheer, en ze hebben allemaal de ANBI-status (algemeen nut beogende instelling). Naast landelijke goede doelen worden ook lokale projecten ondersteund. (tekst gaat verder onder de foto)
Ook in de regio organiseert Le Champion diverse evenementen, zoals Egmond-Pier-Egmond en de Alkmaar City Run. (foto: Le Champion)
KWF Kankerbestrijding en het UMC Cancer Center Amsterdam zijn dus (verreweg) de grootste winnaars. Dankzij de deelnemers aan de TCS Amsterdam Marathon kunnen de twee samenwerkende organisaties rekenen op ruim 1,3 miljoen euro. Dat is twee ton meer dan vorig jaar. Bovendien leverde het Soester Wandelweekend een recordbedrag van 56.895 op voor Pink Ribbon, dat zich inzet tegen borstkanker.
En om kanker nog beter te kunnen bestrijden, specifiek bij kinderen, is er via de KiKa Hilversum City Run meer dan 47.000 euro ingezameld. En jaar eerder was dat nog ruim 3.500 euro. De KiKa Haarlem City Walk leverde ook nog eens ruim 57.000 euro op.
Het Longfonds mocht namens de deelnemers aan de Saxo Dam tot Dam FietsClassic een cheque in ontvangst nemen van 8.600 euro. Tijdens de Omloop van Zandvoort hebben fietsers zich ingezet voor Stichting ALS Nederland en doneerden 6.100 euro.
De eerste dweilpauze was nog niet begonnen of de meest fanatieke schaatsers hadden er al 100 rondjes op zitten. Op een prachtige vrijdag meteen om negen uur stapten ze de Alkmaarse ijsbaan op voor hun ‘500 van De Meent’, en een uur en een kwartier later waren ze al goed opgeschoten. Maar ook zij gaan het zwaar krijgen, weten ze. “Ja je moet er wel een beetje gek voor zijn.”
500 rondjes, oftewel iets minder dan 200 kilometer schaatsen. En dat terwijl het ’s ochtends al 12 graden is. Ga er maar aan staan. “Tja, ik werd door andere mensen gevraagd om te komen, dus dan kan je geen nee zeggen hè”, zegt Ronald de Wit met een lach. Het getal 16 op zijn been verraadt dat hij marathonschaatser is, maar ook voor hem is de ‘500’ ver. “Maar we hebben in de middag wat helpers die voor ons gaan rijden. Anders moet je alles met een klein groepje doen, en dat is best lastig.” (tekst loopt verder onder de foto)
Ronald de Wit is wel wat gewend als marathonschaatser, maar ook voor hem is bijna 200 km schaatsen op zachter ijs een uitdaging. (foto: Streekstad Centraal)
Roy Lennings en zijn collega organiseren de ‘500’ voor de derde keer en af en toe neemt hij de microfoon ter hand om de schaatsers aan te moedigen. “We hebben het hele seizoen leuke evenementen, waarvan dit er één is. We dagen schaatsers uit om 500 ronden te schaatsen, en dat in een periode van twaalf uur, zodat ze aan het einde van het seizoen nog een doel hebben.” Minder rondjes mag ook, benadrukt hij. “We hebben ook mensen die schaatsen 250 rondjes. Maar er zijn er ook een paar die rijden er zelfs meer dan 600. En er zijn er twee die voor een goed doel rijden.”
Joost Besseling schaatst niet alleen voor zichzelf, maar ook voor het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. “Mijn schaatsmaat Henk wilde hieraan meedoen omdat we niet naar de Weissensee konden (de alternatieve Elfstedentocht, red.). Ik moest daar wel even over nadenken. Toen zei ik tegen hem van weet je wat, ik doe mee maar laten we er dan een goed doel aan koppelen voor extra motivatie.” (tekst gaat verder onder de foto)
Joost en zijn maat Henk schaatsen niet alleen voor zichzelf, maar ook voor het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. (foto: Streekstad Centraal)
Door hun eerdere deelname aan de Weissensee weet Joost een beetje wat hij zal gaan voelen. “Tot nu toe gaat het lekker, en we hebben goed getraind dit jaar”, zegt hij optimistisch. Maar toch met een beetje een slag om de arm. “Het is wel anders dan op de Weissensee, want dan schaats je een parcours en hier is het 500 keer hetzelfde. Zelfde heup ja, zelfde bocht. Je weet het nooit, maar in principe moet het voor ons te doen zijn.”
Jaarlijks wagen zo’n vijftien à twintig schaatsers zich aan de ‘500’. “Ja de lat ligt best hoog”, realiseert Roy zich. “Daarom gaan we kijken of we in de toekomst een grotere doelgroep kunnen benaderen met andere varianten, zodat men ook de uitdaging kan hebben om bijvoorbeeld 200 ronden te schaatsen. Ik denk dat we ook gaan kijken of we een mooie challenge kunnen creëren met meerdere ijsbanen tegelijk.”
Alkmaar zette zich deze week weer op de kaart als voetbalstad, in ieder geval voor het Nederlandse en Engelse publiek. Maar Alkmaar is als voetbalstad voor de hele wereld relevant, door de bijzondere geschiedenis van vrouwelijke scheidsrechters. Een unieke vondst op een Alkmaarse zolder onderstreept dat nog maar eens.
Op die zolder lag namelijk het tenue van Klaziena Laan, één van de drie vrouwen die als allereerste het fluitje in de hand namen. Laan droeg het scheidsrechterstenue in 1961, en heeft het daarna altijd bewaard. Vorig jaar overleed ze.
De dochter van Klaziena Laan en sporthistoricus Jurryt van de Vooren hebben er intussen voor gezorgd dat het tenue een plek heeft gekregen in het Regionaal Archief Alkmaar. (tekst gaat door onder de foto)
Het gebouw van het archief in Alkmaar (foto: Streekstad Centraal)
De vondst komt niet uit de lucht vallen. Vorig jaar riep Van de Vooren er eigenlijk al letterlijk toe op, in gesprek met Streekstad Centraal: “Ik weet niet of het er nog is, het is zo lang geleden. Maar wie weet… Als iemand nog een scheidsrechterspak heeft liggen uit die tijd, dan zou dat echt fantastisch zijn.”
Die oproep was dus niet aan dovemansoren gericht. Jacqueline de Kroon, de dochter van Laan, wist dat het pak van haar moeder nog op zolder lag en nam contact op met Van de Vooren. Die spreekt van een ‘unieke’ vondst: “Dit is het enige uit 1961 dat is overgebleven.” (tekst gaat door onder de foto)
De vrouwelijke scheidsrechters in hun zelfgemaakte tenues (foto: aangeleverd)
De drie vrouwen hadden hun tenues zelf gemaakt, in het geheim. Heel hun opleiding tot scheids was met geheimzinnigheid omgeven geweest, omdat de KNVB er niets van wilde weten. Het hield de Alkmaarders niet tegen. Klaziena Laan was samen met Nel Rentenaar en Ineke Boom de eerste vrouwelijke scheidsrechter in het voetbal – ter wereld.
Over deze unieke geschiedenis schrijft Jurryt van de Vooren een boek, dat in juni moet verschijnen onder de titel ‘De vrouwen van ’61’. Het Regionaal Archief Alkmaar maakt dat mede mogelijk.
Nog twee maandjes wachten, maar dan is-ie klaar voor gebruik: de nieuwe hal bij sporthal Het Vennewater in Heiloo. Heiloo blijkt een sportieve gemeente. Er wordt flink gesport, en dan het liefst in de zaal. Daarom is het al jaren dringen geblazen voor de vele sportverenigingen die op de sporthal zijn aangewezen. Volgend seizoen komt er meer lucht: “Dan kunnen de sportverenigingen eindelijk weer hun thuiswedstrijden in Heiloo spelen.”
Want het klinkt misschien gek, maar voor een thuiswedstrijd van De Terriërs (hockey), HZV (zaalvoetbal), Flashing (basketbal) of Effect (volleybal) moeten de spelers vaak naar Egmond, Alkmaar of Castricum. “Die ene vloer in sporthal Het Vennewater wilde iedereen tegelijk hebben”, vertelt Chrétienne Nielen, voorzitter van het overlegplatform van de Heilooër sportverenigingen. (tekst loopt door onder de foto)
Met haar oranje jas mocht Chrétienne Nielen, voorzitter van het Gemeentelijk Binnensportaccommodaties Overleg (GBSA), niet ontbreken tijdens de speciale rondleiding van de gemeente Heiloo voor de pers. (foto: gemeente Heiloo)
Daarom maakten de gezamenlijke sportverenigingen al in 2018 een plan om de sporthal uit te breiden. Dat was meteen het startschot voor een grote lobbycampagne. De miljoenen die nodig waren voor de nieuwe hal lagen niet bij de gemeenteraad te wachten, dat was vanaf het begin duidelijk.
De sportverenigingen hadden echter een lange adem. “Het werd een heel project waarbij we de gemeente er echt van moesten overtuigen dat we die hal nodig hadden. In in eerste instantie werd daar niet heel positief op gereageerd, want het kost natuurlijk een vermogen. We maakten een bidboek, waarmee we alle politieke partijen langs gingen. We hebben geflyerd op het station. We hebben posters opgehangen bij alle winkels. Nou, van alles en nog wat gedaan.” (tekst loopt door onder de foto)
Wethouder Antoine Tromp (rechts) geeft samen met de gemeentelijk projectleider Arjan van Koolwijk een toelichting aan de lokale pers op de bouw van de nieuwe hal bij sporthal Het Vennewater. (foto: Streekstad Centraal)
Twee jaar geleden was het plaatje eindelijk compleet. Wethouder sport Antoine Tromp benadrukt dat dat ook te danken is aan de gunstigere exploitatielasten, doordat de energierekening veel lager gaat uitvallen. “De oude sporthal is nog op gas gestookt. Maar de nieuwe hal die wordt 100% elektrisch met warmtepompen. En met heel veel zonnepanelen op het dak.”
“Door de overbelasting van het elektriciteitsnetwerk konden we niet rekenen op een zwaardere stroomaansluiting. Dat motiveerde ons extra om er een heel duurzame sporthal van te maken. Met zonnepanelen en warmtepompen wekken we zelf energie op. Die wordt opgeslagen in een eigen accupakket. Daardoor kunnen we die stroom later gebruiken als het in de sporthal nodig is. De huidige problemen op het stroomnetwerk dwingen iedereen om nog iets creatiever en innovatiever met de energievoorziening om te gaan.” (tekst loopt door onder de foto)
“De sportverenigingen van Heiloo hadden vooral meer vloer nodig. Al werd het een bollenschuur, dat maakte ons niet uit”, laat Chrétienne Nielen weten. Het is iets veel mooiers geworden. (afbeelding: aangeleverd)
De energierekening zou nóg lager kunnen als de oude hal zou worden geïsoleerd en ook kan worden aangesloten op het nieuwe systeem: “Maar dat is iets voor de toekomst, waarover de gemeenteraad zich nog moet buigen.” Chrétienne Nielen zou nieuwe investeringen in de sporthal wel toejuichen: “We zouden wel 4 of 5 hallen kunnen vullen met zaalsporters in Heiloo.”
Nielen heeft geen verklaring voor de grote populariteit van zaalsporten, maar het is voor haar wel als een gegeven. Zeker nu er steeds meer nieuwbouw in Heiloo bij komt, moest er wat gebeuren: “HZV is een van de grootste zaalvoetbalverenigingen van Nederland. Met de grootste jeugdafdeling van Nederland. Dat betekent dat je allemaal in de namiddag wilt trainen. Zaalhockey, volleybal en basketbal natuurlijk ook. Dus we zaten elkaar echt ontzettend in de weg.” (tekst loopt door onder de foto)
De rondleiding voor de pers leidde naar het hart van de nieuwe sporthal. Wethouder Antoine Tromp raakt niet uitgepraat over het duurzame karakter van de uitbreiding van Het Vennewater. (foto: Streekstad Centraal)
De nieuwe sporthal draagt volgens Nielen ook bij aan het clubgevoel bij elke sportvereniging. “Je hebt een thuishonk nodig waar je elkaar ontmoet. Er waren teams die uit elkaar dreigden te vallen. Als je elke keer om 11 uur ’s avonds moet spelen en dan ook nog naar Egmond moet, dan denken sommige teams eraan om te stoppen.”
De wethouder met zijn delegatie en de pers worden na een uur weer naar buiten begeleid, want de bouwvakkers moeten verder. Nielen kijkt ontzettend blij: “Ik ga niet zeggen dat het nu helemaal perfect is. Maar we gaan allemaal er veel meer uren bij krijgen. Daar zijn alle clubs ontzettend mee geholpen.”
Een kleine overwinning. Door naar de tweede ronde via de herkansing. Terwijl baanwielrenners in de regio al zeker zijn van onderdak in Alkmaar, is de strijd voor atleten nog in volle gang. Maandag stemde Alkmaarse gemeenteraad ervoor om in ieder geval te onderzoeken of de realisatie van een atletiekhal haalbaar is. “De eerste stap richting iets moois.”
Er werd gehoopt op een volwaardige atletiekhal met 200 meter rondebaan, maar toen duidelijk werd dat de raad daar weinig voor voelde, is snel ingezet op een kleinere uitvoering. D66, BAS, SPA en Leefbaar Alkmaar zagen dat wel zitten en kwamen met een motie voor een haalbaarheidsonderzoek. (tekst gaat verder onder de foto)
De atletiekhal in Amsterdam. Hylas hoopt op een bredere versie, zodat meerdere groepen de ruimte eventueel kunnen delen. (foto: Sportcentrum Ookmeer)
Het werd geen lang debat. Vrijwel iedereen vond een onderzoek prima, al wilden meerdere fracties van sportwethouder Christiaan Peetoom horen dat er geen vertraging voor het Sportpaleis zou ontstaan. De CDA-fractie stelde dat Hylas het onderzoek zelf moest draaien en bekostigen, maar volgens de wethouder was er wel financiële ruimte. Evengoed stemde het CDA – als enige partij – tegen.
“Ik ben positief. De eerste stap richting iets moois”, zei Sergei van Exel, Hylas-bestuurslid, na afloop. En wat hem betreft maakt het weinig uit of de atletiekhal onderdeel wordt van het Sportpaleis, of direct naast de buitenbaan komt. De club staat paraat om mee te werken aan het onderzoek. Er was al het nodige voorwerk gedaan, onder met een schatting van de bezettingsgraad, belangrijk voor de exploitatie. “Zeker zeker, we gaan daar zeker mee verder.”
Elly Konijn-Vermaas van D66, hoofdindiener van de motie, was ook tevreden. “Het is natuurlijk een goede motie. We hebben het over atletiek, dat is echt een breedtesport in Alkmaar en Alkmaar groeit. Er komt een nieuwe tijd aan en dan moeten we naar ál onze voorzieningen kijken. Ook onderwijshuisvesting natuurlijk, maar ook de sport. En dan denk ik, als we alles op een rijtje zetten, dan verdient de atletiek ook gewoon een update.”
Deze week schoof de nog steeds jonge fusieclub VV Egmond de 65-jarige Dik Norder naar voren als de man die de drie jeugdopleidingen van Sint Adelbert, Egmondia en Zeevogels tot een geheel moet smeden. Een flinke uitdaging, maar daar houdt Norder van. “Het begint allemaal bij gelijkwaardigheid.”
Nog verheugd over zijn recente aanstelling als hoofd jeugdopleiding bij VV Egmond, spreekt Streekstad Centraal Norder over zijn plannen bij de club. Na jaren verantwoordelijk te zijn geweest voor de jeugdopleidingen van eerst Kolping Boys en daarna De Foresters, weet hij hoe de hazen lopen in de jeugdafdelingen van amateurclubs. Hij heeft dan ook een heldere visie ontwikkeld over hoe een jeugdopleiding succesvol kan worden.
“Het begint allemaal bij gelijkwaardigheid”, vertelt hij. “Je moet een sfeer creëren waarin iedereen zich betrokken voelt bij de club, want alleen als je met elkaar sterk bent, komt een jeugdopleiding echt tot bloei.” Een echt clubgevoel is daarvoor van groot belang, maar Norder ziet – tot zijn ongenoegen – dat echte clubgevoelens steeds zeldzamer worden.
“De kantine, die is daarvoor van cruciaal belang. Ik zie nu vaak op de amateurvelden dat jongens en meiden met hun voetbalkleren al aan naar de trainingen en wedstrijden komen, om daarna weer direct naar huis te gaan. Bij VV Egmond moeten we de kantine een aantrekkelijke plek maken zodat de jeugd na wedstrijden en trainingen nog even in de kantine blijft hangen. Dat kun je doen door bijvoorbeeld limonade of een snackje voor ze klaar te zetten.” (tekst gaat door onder de foto)
Dik Norder omarmt zijn nieuwe club: “De ambitie die de club uitstraalt, spreekt me aan” (foto: Streekstad Centraal)
Wat ook belangrijk is om een clubgevoel te creëren, is dat de sfeer langs de lijn goed is, stelt Norder. “Als ik zie dat ouders langs de lijn voor een negatieve sfeer zorgen, spreek ik ze daarover aan.” Ook voor grote namen deinst hij niet terug. “Bij De Foresters stond een oud-profvoetballer ooit zowat op het veld om zijn zoon van aanwijzingen te voorzien. Maar oud-profvoetballer of niet, ik loop dan naar diegene toe en vraag hem of haar zich gedeisd te houden.” Alles om de sfeer om de club goed te houden.
Bijna twee jaar geleden fuseerden de Egmondse voetbalclubs Sint Adelbertus, VV Egmondia en VV Zeevogels tot VV Egmond, wat betekent dat de drie jeugdopleidingen samengevoegd zijn tot een jeugdopleiding. Aan Norder is het nu de taak om de drie jeugdopleidingen tot één geheel te smeden.
Eigenlijk is Norder al met pensioen, maar door deze klus werd hij dusdanig geprikkeld dat hij niet kon weigeren. “Dat VV Egmond uit drie gefuseerde clubs bestaat, maakt het voor mij nieuw en uitdagend. Ook de ambitie die de club uitstraalt, sprak me aan; die sluit goed aan bij mijn eigen doelen.” De doelen die Norder bij elke club voor zichzelf opstelt zijn: (minstens) niveaubehoud, meer leden en een betere opleiding. (tekst gaat door onder de foto)
Deze week was de kogel door de kerk: Dik Norder wordt de nieuwe hoofd jeugdopleiding van VV Egmond (foto: aangeleverd)
Om die doelen te behalen, is het van cruciaal belang dat Norder de Hoevers (Egmond aan de Hoef, VV Zeevogels), de Akkeloren (Egmond-Binnen, Sint Adelbert) en Derpers (Egmond aan Zee, VV Egmondia) met elkaar kan verbinden. Gezien de onderlinge strijd die nog weleens kan heersen tussen de drie, staat Norder een behoorlijke klus te wachten. Wanneer hij aan een klusjesman op de club in grote lijnen zijn plannen uitlegt, reageert de klusjesman verbaasd: “Akkeloren, Derpers en Hoevers met elkaar verbinden? Succes.”
Maar Norder deinst niet terug voor een uitdaging. “Ik ben een verbinder. Ik behandel iedereen op een club gelijk en ik heb de afgelopen jaren gezien dat dat tot hele mooie dingen kan leiden.” Dat Norder iedereen gelijk behandelt en vooral ook het gevoel wil geven dat niemand beter is dan de ander, blijkt in het gesprek met de klusjesman. Wanneer de klusjesman zegt “ook maar een vrijwilliger” te zijn, valt Norder hem direct in de rede: “Haal dat ‘maar’ weg alsjeblieft, zonder vrijwilligers kan geen amateurclub blijven bestaan”.
Zelfs AZ-speler Kees Smit hoefde vroeger bij De Foresters niet te rekenen op een voorkeursbehandeling van Norder. “Mij werd gevraagd of ik een aantal weken met hem mee wilde lopen om te zien hoe goed hij was, maar dat doe ik niet. Ik ging hem, ondanks dat ik zag dat hij exceptionele kwaliteiten had, niet anders behandelen dan andere spelers.” Als iedereen gelijkwaardig behandeld wordt, bloeien spelers vanzelf op, is Norders visie.
Hoewel Norder officieel pas met ingang van komend voetbalseizoen begint, is hij nu al druk bezig met het uitdenken van hoe hij zijn visie gaat toepassen op VV Egmond en het ontmoeten van mensen op de club. VV Egmond, met 1100 leden een club van formaat, zal de komende jaren het verleden moeten afsluiten een eigen ziel moeten ontwikkelen. Daar wil Norder een grote rol in gaan spelen.
