Dansen met de ziekte van Parkinson. Het lijkt een onmogelijke combinatie, maar niets is minder waar. In wijkcentrum De Oever in Alkmaar bewijst een groep dansers met de ziekte het tegendeel. Door de danslessen voelen ze zich even niet meer gevangen in hun eigen lichaam.
Een van de deelnemers is de 65-jarige Piet Hageman uit Heerhugowaard. Hij kreeg elf jaar geleden het verschrikkelijke nieuws dat hij aan Parkinson leed. ”Dan stort je wereld in. Ik had het helemaal niet verwacht. Ik dacht dat ik een tennisarm had.”, zo laat hij mediapartner NH Nieuws weten.
Ondanks het slechte nieuws ging hij niet bij de pakken neerzitten. Hoewel hij eigenlijk helemaal geen danser is, besloot hij zich op te geven voor de danslessen. Naast de gezelligheid en het plezier helpt het hem ook om soepel te blijven. ”Je bent heel vaak stijf en om te zorgen dat je niet vastroest is het belangrijk om te blijven bewegen.”
Danslerares Saskia Vroom ziet dat de lessen hun vruchten afwerpen. ”Je ziet dat veel deelnemers stram naar binnen lopen. Maar als ze eenmaal klaar zijn gaan ze soepeler en met een lach op hun gezicht de deur weer uit. Dat geeft erg veel voldoening.”
In de lessen wordt gewerkt met een mix van ontspannings-, balans- en coördinatie oefeningen en eenvoudige dansbewegingen. Daarnaast zorgt het dansen ook voor ontspanning en plezier, samen met lotgenoten. Vooral de muziek en het ritme zijn erg belangrijk.
Daardoor kunnen de deelnemers er net een schepje bovenop doen. ”Je kunt het vergelijken met stotteren en zingen. Mensen die stotteren hebben moeite met spreken maar als ze moeten zingen kunnen ze dat wel.”
”Je voelt je na de les erg goed”, vertelt Piet terwijl hij zijn schoenen weer aantrekt. ”Voor de meeste mensen is maandag een vervelende dag omdat het werk weer begint. Voor mij betekent het juist een goede start van de week.”
Meer informatie over dansen met Parkinson is hier te vinden.