Even na half elf is het aftellen geblazen aan de Rembrandtstraat in Heerhugowaard. “Drie, twee, één”, en dan slaat demissionair minister Mona Keijzer met een grote hamer een vierkante constructie beton aan diggelen. De Dag van de bouw is geopend.
“Het is wel bijzonder hoor, dat ze speciaal hier naartoe komt”, merkt buurtbewoner Suus op. Samen met haar man is daarom ze toch maar even poolshoogte komen nemen. Want een minister op bezoek, dat gebeurt niet vaak. (foto loopt door onder de tekst)
Maar volgens de minister zelf, die even daarvoor in een luxe bolide het bouwterrein op kwam rijden, is het helemaal niet zo bijzonder dat ze hier vandaag is. Want wat, en vooral hoé, er aan de Rembrandtstaat appartementencomplexen uit de grond worden gestampt, dat zou wat betreft demissionair minister Keijzer (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening) in heel Nederland moeten gebeuren.
Bouwbedrijf Van Wijnen realiseert er een appartementencomplex voor 34 sociale huurwoningen. En daar hebben ze niet lang voor nodig, want dankzij industriële woningbouw – waarbij woningen grotendeels in de fabriek worden gemaakt – is het appartementencomplex binnen een jaar klaar: begin dit jaar begon de bouw, aan het einde van dit jaar kunnen de toekomstige bewoners er al terecht. (foto loopt door onder de tekst)
“Snel, goedkoop en duurzaam”, somt Keijzer op. “Dit is hoe we de woningnood in Nederland kunnen verhelpen. Hier in Heerhugowaard staat het schoolvoorbeeld”, zegt ze tegen Streekstad Centraal. Het was voor haar dan ook belangrijk om juist híer de Dag van de bouw te openen. Zaterdag kon publiek in heel Nederland op tientallen plekken een kijkje nemen bij diverse bouwprojecten.
In Heerhugowaard was er zaterdagochtend wel wat interesse, maar in grote getallen kwam men in Heerhugowaard niet opdagen. Buurtbewoner Suus en haar man Auke zijn dus wel van de partij. “Het is best een teer vrouwtje hoor”, blikt Auke terug op haar toespraak. “Ik was wel benieuwd wat je te vertellen heeft”, vertelt Suus. “En het sprak me wel aan. Ze vertelde het leuk en de inhoud sprak me ook wel aan. Ik heb gelukkig zelf een mooie woning, maar ik ben blij dat hier zo meteen weer nieuwe mensen kunnen komen wonen.” (foto loopt door onder de tekst)
Hoewel de komst van het appartementencomplex zaterdag groots gevierd wordt, is er ook weerstand. “Ikzelf heb er gelukkig niet heel veel last van, maar voor anderen is hun uitzicht en zon weg door dit appartementencomplex. Dat leeft echt heel erg in de buurt”, vertelt Suus. Geprotesteerd werd er zaterdagochtend niet.
Het is volgens Keijzer dus dé oplossing voor de wooncrisis: industriële woningbouw. Voor de kwaliteit van industriële woningen en een saai, identiek straatbeeld hoeft men niet bang te zijn, zegt Keijzer. “Er zit veel variatie in de industriële woningbouw. En wat betreft de kwaliteit, je weet dat die top is. Daarom roep ik gemeenten ook op om minder te twijfelen aan dit soort bouwprojecten. Er is jarenlang goed over nagedacht vanuit het Rijk, dus daar hoeven gemeenten zich geen zorgen om te maken”, zegt Keijzer. Zelf maakte ze vorig jaar samen met haar buurtbewoners in Edam bezwaar tegen de bouw van een zorgcentrum tegenover hun huizen. (foto loopt door onder de tekst)
Nadat Keijzer in haar toespraak alle bouwvakkers in Nederland bedankte en er op wees dat er, “in tegenstelling tot wat er in de media staat”, heel veel gebouwd wordt in Nederland, kreeg ze een rondleiding in het appartementencomplex in aanbouw. Die rondleiding duurt zo’n twintig minuten zodat ze daarna nog even met de pers en buurtbewoners kan praten.
Ondanks de behoorlijke en stoere bouwhelm die ze op heeft tijdens de rondleiding, loopt ze tussen de gesprekken door regelmatig naar haar tasje om wat water te drinken, maar ook om even een kam door haar haar te halen en de lippen bij te stiften. Ze geniet ervan vandaag, vertelt ze. Ondanks het prachtige weer bekijkt ze liever bouwprojecten dan dat ze op het strand zou liggen. “Ik ben niet zo’n strandganger.”