De huidige en toekomstige windparken op zee moeten worden aangesloten op het landelijke elektriciteitsnet. Dat geldt ook voor het drijvende zonnepark. Castricum en Egmond zijn daarbij in beeld als locaties om die stroom aan land te brengen. Betekent dat dat er straks hoogspanningskabels door de duinen lopen? Medio 2026 wordt meer duidelijk over de plannen.
De behoefte aan energie schiet in Nederland omhoog en om daaraan te voldoen komen er onder andere meer windparken op zee. De stroom moet naar bestaande of nog te bouwen 380 kilovolt hoogspanningsstations op het land. Om overschotten aan elektriciteit goed te benutten, wordt bovendien gedacht aan waterstofproductie op zee. En inderdaad, die waterstof moet dan natuurlijk ook aan land worden gebracht.
Egmond en Castricum zijn in beeld om elektriciteit van meer noordelijk geplande windparken aan land te brengen. Opvallend, omdat daar geen hoogspanningsstation in de buurt is. En er ook niet gaat komen. De dichtstbijzijnde zoekgebieden voor zo’n 380 kilovolt station liggen tussen Beverwijk en Amsterdam-Westpoort. Dan lijkt het makkelijker om de kabel(s) bij Velsen-Noord aan land te laten komen. Daar komt zelfs al een zeekabel aan land. Maar blijkbaar speelt er meer. Veel ruimte is daar niet over, onder andere door het grote transformatorstation dat niet lang geleden werd gebouwd. Bovendien spelt het gebied mogelijk een centrale rol in de waterstofplannen. (tekst gaat verder onder de kaart)
Als het dan toch beter is om kabels door de duinen te leggen, dan zijn Egmond (noordzijde) en Castricum voor de hand liggend, vertelt Luna van der Lee, woordvoerder van Rijksdienst Voor Ondernemend Nederland (RVO). “Bij het duingebied speelt de breedte van de duinenrij en het aangewezen Natura 2000 gebied een rol. Bij Egmond aan Zee en bij Castricum is dit gebied relatief smal, waardoor een kabel onder het gebied door geboord kan worden en zo min mogelijk verstoring plaatsvindt.”
“De kabels worden ondergronds gelegd. Na de aanlegfase zal bij de aanlandlocaties zelfs niets meer van de kabels te zien zijn”, legt Van der Lee uit aan Streekstad Centraal. “Wel worden op punten waar kabeldelen aan elkaar gemaakt worden, putten aangelegd. De deksels van deze zogenaamde ‘mofputten’ blijven wel zichtbaar.” (tekst gaat verder onder de foto)
De elektriciteit die aan land komt is 525 kV gelijkstroom. Aan land wordt het omgezet naar het meer gebruikelijke en direct bruikbare 380 kV wisselstroom voor het hoogspanningsnet. “Voor dat converterstation is een terrein van ongeveer 5,5 hectare nodig en de converterhallen zijn 25 meter hoog”, vult Van der Lee aan. Dat klinkt niet heel onzichtbaar, maar zal in de buurt van Amsterdam of Beverwijk worden gebouwd.
Voor wat betreft de waterstofproductie wordt zowel gekeken naar de mogelijkheden voor productie in windturbines en/of productie op één locatie op het vasteland. Voor een 1 gigawatt electrolyser, inclusief transformatoren en meteen ook een waterzuiveringsinstallatie, is maar liefst 29 voetbalvelden aan ruimte nodig.
De onderzoeken naar kabeltracés, waterstofproductie en waterstofleidingen vallen onder het Programma ‘Verbindingen Aanlanding Wind op Zee’ (VAWOZ). Het rapport wordt halverwege volgend jaar verwacht. (foto: Rijkswaterstaat)