Terwijl de klanken van Franse chansons klinken, verandert het grasveld rond het Witte Kerkje in Groet zaterdag in een klein stukje Frankrijk. Liefhebbers van het land, en alles wat daarbij hoort, struinen langs kramen met nostalgisch servies, sieraden, kleding en meubels. Alles met een vleugje Parijse elegantie.
Maar achter het schilderachtige decor schuilt een zorg: de Franse Brocante Fair, al 45 jaar een publiekstrekker, kampt met een steeds schaarser aanbod. Zelfs in Frankrijk zelf is goede brocante moeilijk te vinden. Organisator Marjan Huisman vreest dat zonder voldoende écht Franse vondsten, het voortbestaan van haar geliefde markt op het spel staat.
Toch heeft ze het weer voor elkaar gekregen, voor de 45e keer. Ze organiseert de markt niet alleen omdat ze het zelf leuk vindt, maar vooral omdat er elk jaar weer animo voor is. Ook dit jaar weer, ziet Huisman. “Het blijft populair, mensen komen elk jaar weer van ver, speciaal voor dit marktje. Dat doet goed om te zien.” (tekst loopt door onder de foto)
Op de Franse Brocante Fair, zoals de markt officieel heet, wordt Franse brocante verkocht. Dan gaat het niet om rommelmarktspullen afkomstig uit Frankrijk, benadrukt Marjan, maar om oude Franse spullen die nog een zekere kwaliteit bezitten en het liefst ook nog een dosis elegantie met zich meebrengen.
Het streven is dat de zeventien marktkraamhouders enkel en alleen Franse brocante verkopen, maar die opgave wordt steeds groter. Wie zaterdag over de markt loopt, ziet naast Franse kleding, sieraden en Frans servies ook een stapel Linda’s, Ralph Lauren shirts en een oudhollandse koektrommel liggen. (tekst loopt door onder de foto)
“Het wordt steeds moeilijker om Franse brocante te vinden, dus we moeten soms helaas een beetje bijvullen met spulletjes die niet helemaal binnen het thema passen”, vertelt Marjan aan Streekstad Centraal. “De Fransen lijken steeds minder waarde aan te hechten aan hun oude spulletjes en laten het verstoffen, gooien het weg of verkopen het aan buitenlanders. Vroeger kon je op Franse marktjes nog veel vinden, maar tegenwoordig is het een enorme klus om het te verkrijgen.”
Nu Franse brocante steeds schaarser wordt, komt ook het voortbestaan van Marjans markt onder druk te staan. “Ik inventariseer elk jaar in februari of de marktkraamhouders – vaak dezelfde – nog genoeg aanbod hebben. Het wordt steeds minder, maar we hebben nog net genoeg elk jaar om het Franse karakter te behouden. Alleen ik weet niet hoe lang dit nog houdbaar is. De toekomst is onzeker.” (tekst loopt door onder de foto)
Ook marktkraamhouder Mariete uit Heiloo komt steeds moelijker aan oude Franse spulletjes. “Wat we vandaag verkopen, is van onze familie, maar als je nu naar Frankrijk gaat om marktjes af te struinen naar mooie brocante, sta je voor een enorme opgave.”
Dirk, die zijn kraampje naast die van Mariete heeft opgesteld, weet er alles van. Deze zomer was hij nog in Frankrijk. Met moeite wist hij nog wat chique, oude Franse borden en vazen te vinden, “maar het wordt steeds lastiger. Ik hoop dat het lukt om de markt nog elk jaar te houden, want dit is uniek in de provincie.”
Door de schaarste in Franse brocante, neemt de animo voor de markt in ieder geval niet af, durft Marjan te stellen. “De mensen komen uit het hele land tegenwoordig. En ik spreek ook veel Duitse toeristen die speciaal voor de markt een dagje naar Groet gaan tijdens hun vakantie.” (tekst loopt door onder de foto)
Een groepje van vijf dames is zaterdag speciaal voor de markt naar Groet gekomen vanuit Arnhem. “Het is toch een vrij unieke markt, en we zijn allemaal liefhebbers van de Franse cultuur, dus dan is het de rit waard. Het stelt zeker niet teleur, het aanbod is goed en de sfeer is echt lekker Frans”, zegt er een met rood vestje van haar favoriete Franse merk in haar hand.
De Franse sfeer wil Marjan maar al te graag behouden. Maar zonder Franse brocante verliest de markt de charme waarmee de markt succesvol is geworden, stelt ze. “Ik ga per jaar bekijken of het doorgaat. Ik hoop dat het nog een paar jaar kan doorgaan, maar dan moet het aanbod wel voldoende blijven, want het moet geen rommelmarkt worden. Als dat punt wordt bereikt, is het mooi geweest.”