Het Oudorperhoutpad ligt er prachtig bij en het is er prettig wandelen. Inmiddels. Maar voor een aantal mensen heet het pad voorlopig even het Van Groen pad, vernoemd naar Bart van Groen. Om dat compleet en duidelijk te maken werd afgelopen vrijdag zelfs een ‘officieus’ bord geplaatst. “Rebels, want zo zou Bart dat willen.”
Bart van Groen overleed in april van dit jaar en was onder andere voorzitter van de Stichting Oudorperhout. Onder andere, want er was maar weinig waar Bart zich niet tegenaan wilde bemoeien, om vervolgens voor elkaar te krijgen wat anderen al hadden opgegeven. “Hij wilde vooral dingen geregeld hebben, kon er gewoon niet zo goed tegen als hij door regeltjes werd tegengehouden”, zo legt zijn weduwe Diana van de Heerik uit. (tekst loopt door onder de foto)
“Daarom zat hij óók in de lokale politiek en is hij begonnen met Bruisend Alkmaar”. De staat van het Oudorper… pardon, het Van Groenpad is mogelijk het laatste waar hij zich maar tegen aan bleef bemoeien, ook toen hij al ernstig ziek was. Het pad werd een blubberbende zodra er een regenbuitje viel, dus probeerde Bart daar verandering in te brengen.
“Hij was met de gemeente in gesprek en met Stadswerk072, er werd gezegd, misschien voor de zomer. Maar het duurde en duurde, en Bart had zelf geen tijd meer. Op een gegeven moment zei hij dat ze hier bezig waren en dat we er heen moesten. Er stonden inderdaad allemaal vrachtwagens, maar die waren ergens anders voor. Toen was hij zo teleurgesteld.” Het was, zo laat Diana weten, het laatste bezoek van Bart aan het pad. (tekst loopt door onder de foto)
“Toen zei ik: “Nou als dat pad pas wordt gemaakt als jij dood bent, dan ga ik ervoor zorgen dat er een bord met Van Groen pad komt. Hij keek me toen echt met een hele brede grijns aan en zei dat-ie dat zou echt heel erg geinig zou vinden. ‘Geinig’, dat gebruikte hij bijna nooit.”” Bart overleed inderdaad voor het pad werd aangepakt en kan het resultaat dus niet zelf bewonderen. Maar vrijdag loste Diana haar belofte aan Bart in.
Nee, het is geen echte naamswijziging, en het bord is het resultaat van echte huisvlijt. Dat het hoogstwaarschijnlijk maar tijdelijk een plek heeft gevonden realiseert ze zich. “Dit is wel hoe Bart het graag zou zien. Beetje tegendraads en een beetje tegen de regels. Natuurlijk is het op een gegeven moment weer verdwenen, maar ik hoop dat het zo lang mogelijk blijft staan.”