Een koe in Engeland, een uitgepoepte oude Rolex en een horlogemaker in Grootschermer. Ze vormen een bijzondere combinatie in een onwaarschijnlijk verhaal, dat zelfs door de BBC en de Washington Post werd opgepakt. De horlogemaker is Kalle Slaap en hij restaureert het horloge dat een Engelse boer vijftig jaar geleden was kwijtgeraakt.
Half juni schreef de BBC over de vondst van een Rolex die een Engelse melkboer in 1974 was kwijtgeraakt. In een telefonisch interview vertelde boer James Steele het verhaal. Hij weet nog goed dat hij zijn horloge ‘s ochtends tijdens werk was kwijtgeraakt. Een uitgebreide zoektocht leverde niets op. Maar een maandje terug vond iemand met een metaaldetector de Rolex op het land. Steele denkt dat een koe zijn Rolex met een hap gras heeft opgegeten en later in de wei heeft uitgepoept, waar het vervolgens vele jaren heeft gelegen. Tot de metaaldetector ging piepen. De nu hoogbejaarde eigenaar was dolblij toen hij zijn horloge terugkreeg, maar het moest wel grondig worden gerestaureerd.
Steele’s kleindochter benaderde Kalle Slaap in Grootschermer. Een opmerkelijke keuze zou je zeggen, maar de vrouw kende zijn werk van YouTube, vertelt Kalle uit aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Wij zijn nogal actief op YouTube met ons kanaal ‘Chronoglide’. Daarmee kijkt iedereen live mee terwijl ik horloges aan het repareren ben, door mijn microscoop heen. Daardoor hebben we een hele goede naam opgebouwd met het restaureren van horloges.” Zo’n goede naam dat er regelmatig studenten vanuit het buitenland stage komen lopen. (tekst loopt door onder de foto)
Kalle laat de Rolex van Steele zien. Het horloge ziet er vooral aan de binnenkant slecht uit. “Alle stalen onderdelen, nou die zijn zo aangetast door de roest, die zijn onbruikbaar. We gaan originele Rolex-onderdelen zoeken uit de jaren vijftig. Alles blijft origineel en authentiek. We gaan het uurwerkje eerst ontroesten en alle messing onderdelen en alle vernikkelde onderdelen, die worden straks gewoon weer bruikbaar.”
Normaal gesproken is er weinig haast bij het restaureren van een horloge, maar de eigenaar is op hoge leeftijd. “Meneer Steele is 95 dus we moeten ietwat opschieten. Ik heb hem beloofd, voor de kerst heeft hij hem op zijn pols, en ik denk dat dat gaat lukken. En omdat dit zo’n bijzonder verhaal is wil ik hem graag zelf komen brengen.”