Zo’n 9.000 arbeiders werkten ruim vijf jaar lang aan de aanleg, tegen slechte betaling. Niet met graafmachines – die waren er toen nog niet – maar met de schop. Het Noordhollandsch Kanaal was een gigantisch waterproject, en nu bestaat het 200 jaar. Op allerlei manieren wordt hierbij stilgestaan. Maandag gaf Bert Siezen een lezing over het kanaal in een uitverkochte Groene Zwaan in De Rijp.
“We hebben dit jaar heel veel te vieren”, vertelt Tosca Sombroek van het initiatief Jubilezing, tevens beheerder van het Rijper museum In ’t Houten Huis. “We hebben 450 jaar Leeghwater, 200 jaar Noordhollandsch Kanaal, 80 jaar bevrijding en 750 jaar Amsterdam. We dachten daarom een lezingenreeks te organiseren, want als die onderwerpen voorbij komen, die jubilea, dan raken mensen toch altijd nieuwsgierig over hoe het verhaal in elkaar zit.”
En zo werd het plan geboren om in het Rijper cultuurcentrum De Groene Zwaan vier lezingen te houden in het kader van de vier jubilea. De lezing over het Noordhollandsch Kanaal vond maandagavond plaats en werd gegeven door Bert Siezen. (tekst gaat verder onder de foto)
Niet alleen vertelde hij over de ontstaansgeschiedenis, hij kwam ook met wetenswaardigheden. “Kijk dit zijn rolpalen”, vertelt hij bij een oude foto van een bocht in het kanaal. “Je ziet hier drie rolpalen langs de kant van het kanaal, en daar wordt het touw langs geleid.” In vroeger tijden werden schepen doorgaans met een lang touw door met behulp van paarden op de kade door het kanaal gesleept.”
Bert Siezen is van origine geen historicus, laat staan dat hij heel veel wist van het Noordhollandsch Kanaal. Hij was biologiedocent in Schagen en rolde daarna in het museumwezen. Eerst in Schagen bij Museum Vreeburg en sinds 11 jaar bij het Zijper Museum in Schagerbrug. Hierin wordt de geschiedenis van polder de Zijpe belicht en tsja, het kanaal gaat daar dwars doorheen.
Na afloop was Siezen erg tevreden over de avond. “Het ging hartstikke leuk want de mensen reageerden goed. Er kwam respons uit het publiek en er kwamen verbeteringen.” Hij leerde zelf dus ook nog wat van de mensen in de uitverkochte Groene Zwaan. “Die dingen ga ik veranderen aan mijn lezing, want ik zal hem gerust nog wel een keer moeten houden.”
Ook de bezoekers gingen voldaan naar huis. “Ja ik vond het een hele interessante lezing, ik wist niet dat er zo veel bij kwam kijken.”