Lucy Ulrich heeft met tranen in haar ogen afscheid genomen van de Oekraïense vluchtelingen die zij in haar hotel De Rijper Eilanden heeft opgevangen. ‘Haar’ families verhuizen naar het omgebouwde gebouw van een verzekeringsbedrijf aan de Wognumsebuurt in Alkmaar. Het pand is na een flinke verbouwing het nieuwe thuis voor 250 Oekraïense vluchtelingen.
Ruim een jaar deelde Lucy Ulrich, eigenaar van hotel De Rijper Eilanden in De Rijp, lief en leed met meer dan 200 Oekraïense vluchtelingen. Toen het verzoek van de gemeente Alkmaar kwam om een deel van haar hotel beschikbaar te stellen, twijfelde ze geen moment. De start was indrukwekkend: “Er was eerst veel verdriet maar langzaam maar zeker voelden de Oekraïners zich steeds meer thuis”, vertelt ze tegen mediapartner NH Nieuws.
De opvang van mensen die gevlucht zijn voor de oorlog is Lucy niet in de koude kleren gaan zitten. “Met heel veel mensen heb ik echt een band. Je krijgt inzicht in andermans levens wat best bijzonder is. Je hebt een vertrouwenspositie. Als mensen een probleem hadden, kwamen ze naar mij toe. Ik kan best relativeren hoor. Ik ben nu verdrietig, maar uit het oog is niet uit het hart.”
De afgelopen tijd is druk gewerkt om het kantoorpand in Alkmaar geschikt te maken voor de opvang van in totaal 250 Oekraïense vluchtelingen. Het kantoorpand wordt voor minimaal een jaar beschikbaar gesteld door verzekeringsbedrijf Athora. Verschillende bedrijven hebben mee geholpen met verbouwen. Zo zijn er onder andere keukens en badkamers gebouwd en zijn kamers ingericht. Het pand bestaat uit drie torens, waaronder twee woontorens en een toren met algemene ruimtes. Ondanks dat ze de douches en keukens delen met elkaar, hebben ze wel een eigen woonplek in dit complex. De Oekraïners krijgen hier verder onder andere taallessen en hulp om hun weg te vinden in de Nederlandse samenleving.
De buurt, waar de vluchtelingen worden opgevangen, is volgens projectleider Patrick Langendijk positief. “Er zijn al verschillende buurtbewoners die aangeboden hebben om Nederlandse les te geven aan hun nieuwe buren. Ook hebben buurtbewoners elke kamer voorzien van een bosje bloemen. Dat is toch fantastisch!”
Is dan iedereen enthousiast over de verhuizing? Nee, er zijn ook gezinnen die liever niet verhuizen. Zo spraken we vorige week met de familie Okhremchuk die liever blijven zitten waar ze zitten vanwege hun gehandicapte dochter Mila. De familie is bang om privacy in te leveren. “Ze heeft epileptische aanvallen, is gevoelig voor prikkels en moet binnenkort ook geopereerd worden. Verhuizen geeft enorm veel stress.”
Volgens wethouder Joël Voordewind hoeft dat gezin niet op stel en sprong hun woning te verlaten. “Het blijft vooralsnog een vrije keuze. Zo zijn er ook gezinnen met kinderen die daar op school zitten en het schooljaar af willen maken. Uiteindelijk is het wel de bedoeling dat de hotels weer hotels worden. We doen dat gefaseerd.”
Er kleven volgens Voordewind ook een hoop voordelen aan de verhuizing naar de nieuwe locatie: “De mensen kunnen nu zelf uitgebreid koken en zijn niet meer afhankelijk van een hotel waar je op gezette tijden aan moet schuiven. Ze hebben ook grotere ruimtes en kunnen nu echt een gezinsleven opbouwen.”