De eerste honderd dagen van Maarten Poorter als burgemeester van Dijk en Waard zitten erop. Ruim drie maanden geleden werd de 44-jarige Amsterdammer geïnstalleerd als de opvolger van waarnemer Peter Rehwinkel. Ik wil deze fusie tot een groot succes maken, vertelt Poorter aan Dijk en Waard Centraal. “We hebben dan wel samen een naam, keten en raad, maar we zijn er nog niet.”
Een bel wordt geluid in de raadszaal van Dijk en Waard. “Goedenavond, neemt u plaats. Dan gaan we beginnen met de vergadering”, zegt Maarten Poorter. Op de agenda staan onder meer de benoeming van een aantal fractievertegenwoordigers en verschillende raadsvoorstellen. De eerste kroonbenoemde burgemeester van de nieuwe gemeente Dijk en Waard draagt inmiddels honderd dagen de ambtsketen. “Het is een prachtig ambt”, vertelt hij enthousiast aan Dijk en Waard Centraal. “En dan ook nog in deze gemeente.”
De 44-jarige Poorter is opgegroeid in Nijkerk en woont al tientallen jaren in Amsterdam. Hij heeft geen binding met Dijk en Waard. “Mijn vrouw ging vroeger vaak in Bergen op vakantie en heeft mij ook weleens meegenomen naar deze streek. Het is een prachtig gebied.” Om de gemeente beter te leren kennen, gaat hij graag op bezoek bij verenigingen en inwoners. Zo prikte hij deze week nog een vorkje mee bij de familie Fegelin. “Het is een maaltijd zoals ik wel vaker kook”, vertelt Kathi Fegelin. Ze lacht: “Ik ga nu niet ineens een Michelinster koken.” Volgens Poorter is het eten bij mensen een goede manier om Dijk en Waard te leren kennen. “Ik ben vaak in het gemeentehuis, maar dat vind ik niet de essentie van mijn werk. Ik wil onder de mensen zijn en écht contact maken. Mensen goed leren kennen, daar gaat het om.”
Op bezoek bij jubilerende echtparen, camerabeveiliging instellen na een aanslag bij een woning, vergaderingen leiden en meer. Het zijn drukke maanden geweest voor de kersverse burgemeester. “Ik ben jarenlang stadsdeelvoorzitter van Amsterdam-Oost geweest en inhoudelijk lijkt dat veel op mijn huidige functie. Het enige verschil is dat ik nu eindverantwoordelijk ben. Als er wat gebeurt is er geen burgemeester Halsema.”
Poorter droomde dan wel altijd van een burgemeesterschap, maar toch is er ook een grote uitdaging. “Tja, het zijn de taartjes hè. Misschien moet ik daar wel minder van gaan eten, maar ze zijn elke keer lekker.”