Velen zitten eind van de maand met de vraag: waar is mijn geld gebleven? En ook minister Karien van Gennip zal zich zo nu en dan eens achter haar oren krabben. Al dat geld voor die subsidies, wat gebeurt daar nou eigenlijk mee? Dinsdagmiddag ontving Hoekstra Beroepsopleidingen daarom de minister en konden onderwijsorganisaties, het UWV en werkgevers- en werknemersorganisaties laten zien wat er met de subsidie ‘Dichterbij dan je denkt’ gebeurt.
Burgemeester Anja Schouten heet de minister welkom, er komt een kleine rondleiding en al snel zit Van Gennip achter het stuur van een grote zwarte vrachtwagen. De minister weet met enige souplesse achter het stuur te kruipen, toetert nog even, en rijdt weg alsof het niks is. “Nou, dit was het dan”, grapt burgemeester Anja Schouten. “We kunnen gaan.” Het blijft gelukkig bij een klein rondje, en al snel vindt Van Gennip haar weg naar binnen om te praten over het landelijk actieplan om op de korte termijn de krapte op de arbeidsmarkt aan te pakken. De minister gaat in gesprek met drie leerlingen die via een leerwerktraject aan hun nieuwe baan zijn gekomen. Drie totaal verschillende gevallen, die één ding met elkaar gemeen hebben. Het leerwerktraject is voor hen allen héél belangrijk geweest.
Een 32-jarige matroos in opleiding, Candy van Spengen, doet als eerste haar verhaal. Ze is te spreken over het traject. “Ik heb altijd moeite gehad met leervakken, maar in de praktijk ben ik wel heel goed en sla ik dingen snel op. Van jongs af aan ben ik daar best wel veel op afgerekend, omdat ik niet de kans kreeg om te leren. Bij ‘In Werking’ krijg ik dat wel. Het is een stukje vertrouwen dat je van iemand krijgt, omdat die ziet dat je het wel kan. Er moet vaker naar capaciteiten gekeken worden in plaats van naar wat je niet kan.”
Ook de 61-jarige Joke van Dijkhuizen is tevreden. Door corona verloor ze haar kantoorbaan. Terug naar haar oude werkgever zat er niet meer in, dus klopte ze aan bij het UWV. “Ik vertelde dat mijn vader altijd buschauffeur is geweest en dat dat me wel wat leek.” Wellicht was vrachtwagenchauffeur dan wel een passende optie. Via een coach bij het UWV kreeg Joke de kans om de benodigde papieren te halen en inmiddels rijdt ze vrolijk rondjes door Nederland. “Ik begin om 11 of 13 uur, dus dat is heerlijk.” Minister Gennip trekt haar wenkbrauw op en lacht. “Dat lijkt mij ook wel wat inderdaad.”
Caitlin Koelemeij is de derde leerling die aan het woord komt. Ze vond werk bij Stichting Niko en werkt nu in de zorg. “Ik werk vier dagen en ga één dag naar school. Je moet toch ook een huishouden draaiende houden.” In haar traject wordt ze begeleid door een ervaren collega, die haar, waar nodig, bij de hand neemt.
Ze hebben het eigenlijk allemaal over de integrale samenwerking tussen de drie partijen, waar achter de schermen dan ook hard aan gewerkt wordt, vertelt Ben Tap, directeur van het Regionaal Platform Arbeidsmarkt Noord-Holland Noord uit. “Eerst legden partijen achter de schermen allemaal een stukje van de puzzel. Nu laten wij ze achter de schermen samenwerken. Zodat mensen niet meer van het kasje naar de muur worden gestuurd. Als we één ding hebben geleerd is dat we wel integraal willen blijven werken.”
Het landelijk initiatief met bijbehorende subsidie werpt zijn vruchten dus af, maar ook klinkt er een kritische noot van Joke, wanneer de minister vraagt: “Als je in mijn schoenen zou staan, wat zou je dan nog willen veranderen?” “Er mag meer nadruk op gelegd worden dat het ook voor ouderen is”, zegt Joke. “Veel vrouwen van mijn leeftijd vinden het ‘wel best’, maar ik wil juist werken en onder de mensen zijn. Ook voor ouderen zijn er heel veel kansen, als je maar wil.” De minister knikt. Na haar ervaring op de vrachtwagen overweegt ze zelf wellicht ook een switch.