“Mevrouw wat is uw naam, dan krijgt u een programmaboekje!” Leerlingen van het PCC staan met rode wangetjes aan de ingang. Bij vlagen lopen tientallen bezoekers van het Dit is onderwijs festival tegelijkertijd het AZ stadion binnen. Achthonderd, zijn het er in totaal, en allemaal uit het onderwijs. Ze zijn hier om elkaar te ontmoeten, van elkaar te leren en vooral: nieuwsgierig te zijn.
“Onderwijs zit vaak in het verdomhoekje”, vertelt Kees Hoogvorst. Hij is bestuurder op het Jan Arentz, en één van de vijf bestuurders van het platform Dit is onderwijs, waar het festival deel van is. “PISA-scores (kennis- en vaardighedentest voor 15-jarigen) gaan achteruit, de werkdruk is hoog. Terwijl er elke dag zo veel mooie dingen in het onderwijs gebeuren. Mensen weten dat vaak wel binnen hun eigen school, maar hoe het in de regio zit?”
Dat moet anders, dacht het onderwijsbestuur van SAKS in 2019. En het platform was geboren. Nu, ruim vijf jaar later, zijn vier andere schoolbesturen aangehaakt, zijn er allerlei initiatieven waaronder deze derde editie van het festival. “Het gaat om het delen van nieuwe ontwikkelingen binnen het onderwijs”, zegt Hoogvorst, “of juist iets dat binnen school al heel specifiek gebeurt.” Meditatie in de klas, bijvoorbeeld, of een muziekdocent van Artiance invliegen als je wel wat muzikale hulp in de klas kan gebruiken.
Alkmaar is rijk aan initiatieven rondom onderwijs, maar vaak blijft die kennis binnen een school, “terwijl je onderwijs niet alleen kan maken, het wordt sterker als je al dat moois dat er al gebeurd, samenbrengt”, zegt Hoogvorst. (tekst gaat verder onder de foto)
Eén van de tientallen stands staat vol microfoons, koptelefoons en een mengpaneel. “Hiermee kunnen kinderen door de school heen gesproken verhalen opnemen, met special effects”, legt een groep 7 lerares aan haar collega’s uit. Knikkende, lachende gezichten. Zo kan een leerling het verhaal van Anne Frank opeens op een totaal andere manier tot zich nemen.
“Als we vandaag met z’n allen onze beroepstrots vinden, en beseffen hoeveel goeds we doen voor onze jeugd, dan is dat fantastisch”, concludeert Hoogvorts. Het onderwijs veranderen kost tijd, weet hij, “dat gaat nooit in één klap met donder en bliksem. Maar als alle onderwijsprofessionals hier morgen nét iets anders voor de klas staan dan vandaag, is deze dag geslaagd.”
