Stichting Zwerfdier zoekt handjes voor soppen, boenen en kroelen: “Ze voelen bijna als mijn eigen huisdieren”

“Als je ze ziet, denk je gelijk: ach”, zegt vrijwilliger Sjoerd. Bij binnenkomst is de doordringende geur van katten niet te missen, maar dat vergeet je al snel, wanneer je ze in hun mandje ziet kroelen of kopjes aan je been geven om aandacht te krijgen. Sjoerd is er dol op: “Ik heb er ondertussen acht thuis.”

Sjoerd is al zestien jaar vrijwilliger bij Stichting Zwerfdier. “Mijn vrouw klaagt, maar je moet toch iets te doen hebben als je gepensioneerd bent”, zegt hij lachend. Het liefst neemt hij alle katten mee naar huis. “Je moet je soms echt inhouden, maar gelukkig krijgen veel al snel een huis. Alleen voor de oudere of zieke katten is dat moeilijker.” Daarom vangt hij die maar al te graag op.

De favoriete bezigheid van Sjoerd: lekker bezig zijn met de katten. (foto: Streekstad Centraal)

Ieder jaar blijft het aantal zwerfkatten groeien en komen er jaarlijks meer dan 100.000 katten in het asiel.  Ook bij het Alkmaarse kattenasiel Stichting Zwerfdier stroomt het vol. Om voor al deze katten te zorgen zijn er genoeg handjes nodig. En die komen ze bij de stichting – zeker nu de zomervakantie eraan komt – te kort. “We hebben zo’n 120 vrijwilligers, maar zélfs dat zijn er niet genoeg”, zegt Denise van Stichting Zwerfdier. Streekstad Centraal besluit maar eens langs te gaan om er achter te komen wat een vrijwilliger bij de stichting allemaal doet.

Het zal geen verbazing wekken dat ook Wies graag bezig is met de katten. Maar ze heeft meer collega’s nodig. (foto: Streekstad Centraal)

De katten die bij de stichting komen hebben volgens vrijwilliger Wies geluk. “Ze hebben hier genoeg ruimte en kunnen naar buiten.” Wies is al jaren drie ochtenden in de week bij de opvang te vinden. “Ze voelen bijna als mijn eigen huisdieren.” Zorgen dat zij een schoon verblijf hebben vindt ze het leukste. “Afwassen, de kattenbakken legen, dweilen en voeren. Lekker bezig zijn en tussendoor met de katten knuffelen.

Na de ochtend shift komen de kattenknuffelaars. “Daar moet je veel geduld voor hebben. Dat heb ik niet”, zegt Wies lachend. Vrijwilligers komen dan om de katten te laten wennen aan sociaal contact. “Veel katten van de straat zijn schuw, met snoepjes proberen de vrijwilligers de katten dan te trainen.”

Soms blijft een kat door een ‘gebruiksaanwijzing’ de rest van zijn of haar leven bij Stichting Zwerfdier. (foto: Streekstad Centraal)

En dat alles doen ze natuurlijk met een doel:  zorgen dat de katten zo snel mogelijk een thuis hebben. Ook al is dat niet altijd even makkelijk. “Aan het begin moest ik daar echt even aan wennen. En nu vind ik het af en toe ook wel moeilijk. Mijn favoriet heeft vorige week een plek gekregen.”

Soppen, boenen en kroelen zijn in grote lijnen het werk dat de vrijwilligers verrichten. Lijkt jou het leuk om te helpen? Stuur dan een mail naar info@stichtingzwerfdier.nl.