Taart en een heleboel felicitaties voor manegehouder Ingrid Schouw uit Egmond-Binnen. Met een ferme klap van de voorzittershamer van de burgemeester van Bergen is er een einde gekomen aan een jarenlange strijd: de raadsleden gingen donderdagavond unaniem akkoord met een wijziging in het bestemmingsplan, waardoor ze weer terug mag naar de bedrijfswoning boven de stal en haar paarden. Ze moest het eerst nog maar even zien om het te geloven, maar na gisteravond is het dan eindelijk zo ver. Een einde aan de strijd met de gemeente Bergen die meer dan zeven jaar duurde.
We gaan terug naar 2014, toen de gemeente Ingrid verbood om in het appartement boven de kantine van de stal permanent te bewonen. De bedrijfswoning bleek illegaal, ook al woonde Ingrid Schouw er sinds 2006 en werd er door de vorige beheerders en eigenaren ook al jaren gewoond. Het besluit was een ramp voor haar bedrijf omdat ze ook ‘s nachts over de paarden moet waken. “We moesten maar iemand inhuren”, vertelt ze boos aan mediapartner NH Nieuws. “Dat dat heel veel geld kost was volgens de toenmalige burgemeester ‘bedrijfsrisico’. Ik kan er nog kwaad om worden.”
Een petitie die bijna tweeduizend handtekeningen opleverde, een gang naar de Raad van State, smeekbedes in de gemeenteraad en zelfs een brief aan de koning: het mocht allemaal niet baten. Tot gisteren dus. “Het is heel onwerkelijk, ik moet nog echt aan het idee wennen. Ik ben wel echt ontzettend blij.”
Al met al heeft het gevecht met de gemeente enorm veel geld gekost. Zo waren er kosten voor de advocaat, het inhuren van personeel en de huur voor een andere woning. “Ik schat wel meer dan 30.000 euro, een megaschuld. Dat had ik liever in onze manege gestoken, maar het heeft ons vooral veel tijd, energie en stress gekost.”
Ingrid Schouw is dankbaar voor alle lieve reacties die ze van iedereen heeft gekregen. “Dat is echt hartverwarmend dat zoveel mensen met je meeleven.” Nu gaat ze zich zo snel mogelijk inschrijven en haar appartementje weer opknappen. “We moesten destijds de gas- en waterleidingen slopen. We kunnen nu weer naar de toekomst kijken en we gaan ervoor met zijn allen. Ik kan eindelijk weer lachen, happy me!”