Diefstal, overlast en agressie. Winkeliers en hun personeel hebben er helaas mee te maken en dat is in Alkmaar niet anders. Daarom organiseerde ondernemersvereniging Alkmaars Bolwerk een bijeenkomst in het stadhuis, samen met Platform Veilig Ondernemen (PVO) en twee trainers. Enerzijds om te praten over de problematiek en anderzijds voor tips en trucs.
De opkomst zorgde voor een lichte teleurstelling bij de organisatie en de twee trainers die de ochtend leidden. Misschien ervaren de meeste winkeliers en medewerkers niet genoeg problemen om er een ochtend voor op te offeren, of hebben ze het gevoel dat ze zichzelf goed genoeg redden. “Maar goed, het mooie van een kleine groep is dat we kunnen inspelen op wat er nodig is”, zei Linda Hoorn van PVO.
En uiteraard, als de boel op gang komt blijkt iedereen zo zijn eigen problemen te ervaren. “In het VVV hebben wij jaarlijks zo’n 280.000 bezoekers en dan krijg je van alles wel wat mee”, trapt Yentl af. “Wij hebben nog wel eens te maken gehad met diefstal”, zegt Ingrid van juwelier Lucardi. “En ik vind dat klanten met verbaal erg, zeg maar uh ‘mondig’, zijn geworden. Echt een megaverschil met de tijd voor corona, maar gelukkig geen lichamelijke agressie. Tegenwoordig zijn we op koopavond niet meer open, dat heeft deels te maken met minder klanten, maar ook veiligheid.” (tekst gaat verder onder de foto)
“Wij zijn dagelijks bezig met hoe de vloer te bezetten om diefstal zo veel mogelijk te voorkomen. Agressie valt wel mee”, vertelt Caroline van Parfumerie Douglas. In de Primera aan het Geert Groteplein in Overdie is het probleem weer heel anders, volgens Adinda. “Wij hebben vooral last van zwervers die voor de deur bedelen en klanten lastig vallen. En ze reageren niet heel goed als je ze wegstuurt.”
Opvallend: de aanwezigen die in de binnenstad werken zijn nogal te spreken over wijkagent Geert van Drunen en zijn collega, maar de handhavers zijn daarentegen vrijwel onbekend. Ze begrijpen dat die niet altijd overal kunnen zijn, maar toch. Van Drunen betreurt dat de boa’s vaak in hun auto rondrijden. “Ik ga zelf eigenlijk altijd te voet door het centrum. Dan ben je aanspreekbaar, heb je veel makkelijker contact met mensen.” Dat de twee boa’s die wél zouden komen, toch afwezig zijn valt ook niet zo goed. Gelukkig kwam één van hen wat later alsnog. (tekst gaat verder onder de foto)
Ingrid van Lucardi zou wel wat betere straatverlichting willen in de Boterstraat. Ook wordt gevraagd naar de camera’s in de stad. De wijkagent legt uit dat die onder andere bij de Boterstraat hangen, en dat er vanuit de centrale snel geschakeld kan worden tussen camera’s om iemand te kunnen achterhalen. Linda Hoorn van PVO beaamt dat camera’s vooral achteraf nuttig zijn, bij de opsporing. Haar collega vertelt nog dat particulieren hun eigen camera kunnen aanmelden bij de politie.
Verder krijgen de aanwezigen antwoord op vragen over wanneer de politie te bellen, wanneer handhaving en hoe die te bellen (via 14072), en hoorden ze van Van Drunen dat hij altijd te appen is als er iets speelt.
Dan volgt een korte training van Hanu Hoedeman en Chris Bergman. Na een inleiding over emoties en hoe je daarmee om zou kunnen gaan, spelen ze korte scenes en daarna mogen de dames zelf aan de slag. Hier en daar wat nerveus gelach, maar bijna iedereen doet mee. Ze spelen diverse scenario’s aan de hand van vijf woorden: gedrag, gevoel, grens & wens, keuze met negatief gevolg, keuze met positief gevolg. (tekst gaat verder onder de foto)
Ieder neemt een stukje interactie met ‘vervelende klant’ Hanu voor zijn rekening. Dat gaat best goed, tot de scene waarin hij niet door ‘een vrouwtje’ geholpen wil worden. Tot slot zijn het Yentl en Ingrid die wel een hele scene solo aandurven. Daarna spelen Hanu en Chris nog een stukje met een ‘winkeldief’ en iemand die dat misschien niet is.
“Helemaal goed”, blikt trainer Hanu terug op de korte training. “De meesten stapten al snel naar voren, dat was fijn om te zien, en ze hebben ook lekker meegedaan.”
Ook degenen waarvoor de bijeenkomst bedoeld was lijken tevreden. Inclusief Yentl en Ingrid, ondanks dat zij duidelijk ‘hun mannetje staan’. “Ja, na zo veel jaar heb je bijna alles al wel een keer gezien en meegemaakt”, zegt Ingrid. “En van iedereen waarmee je samenwerkt pik je wel wat mee. Maar het is altijd fijn om weer even op te frissen.”