De Nederlandse visserij mag dan in zwaar weer verkeren, Egmond aan Zee baadde tijdens de Visserijdag in zomers zonlicht. Misschien nét te warm voor klederdracht, maar in ieder geval mooi meegenomen voor de bezoekers van het evenement. Die kwamen zeker niet alleen uit Egmond aan Zee, maar ook uit de buurdorpen en uit de omliggende gemeenten. Ze lieten weten dat ze blij waren dat de Visserijdag na de coronaperiode weer plaats kon vinden.
“De Visserijdag is een traditie”, benadrukt Harry Harms van de organisatie. En dus was het belangrijk om die dag weer in ere te herstellen. Voorafgaand aan de feestelijke dag met een nautische markt en activiteiten was er op vrijdag de plechtige herdenking. Daarbij staat Egmond aan Zee, ooit een echt vissersdorp, stil bij de vele offers die de dorpsgemeenschap heeft moeten brengen. Want de zee geeft, maar neemt ook.
Tijdens de Visserijdag werd ook stilgestaan bij de problemen waar moderne vissers mee te maken hebben. Door regelgeving en ongunstige vooruitzichten zien veel vissers zich gedwongen deel te nemen aan de uitkoopregeling, waardoor de Nederlandse vloot flink is uitgedund. Maar desondanks overheerste op de markt de gezelligheid. Uiteraard lieten de bezoekers zich een gebakken visje goed smaken. “Na het treuren komt het vieren.”