De gemeenteraad van Dijk en Waard heeft afgelopen jaar een flinke financiële injectie gegeven aan Museum BroekerVeiling. De raad stelde niet alleen een investering van 1,8 miljoen euro beschikbaar. Ook werd een jaarlijkse subsidie van 370.000 euro vastgesteld. En dat was hard nodig: BroekerVeiling kampte met veel onderhoud. Maar hoe gaat het een jaar na de financiële opsteker? Het korte antwoord: het gaat steeds beter. BroekerVeiling sluit zelfs niet uit dat er een aanvraag wordt gedaan voor de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Kwamen er vorig jaar nog zo’n 53.000 bezoekers richting het museum, dit jaar verwacht het museum 67.000 mensen. Hoe dat kan? “Het museum en ook het Oosterdelgebied zijn heel erg in het nieuws. Dit maakt het product veel sterker”, vertelt museumdirecteur Ron Karels. De directeur is dankbaar voor de steun van de gemeentepolitiek. En benadrukt dat er al veel verbeteringen zijn doorgevoerd.
Om een duidelijk verhaal neer te zetten beginnen we bij de situatie van vorig jaar. Het gaat niet goed bij de BroekerVeiling. Het museum zit al tijden in een overleefstand, stelt een onderzoeksbureau. Glazen platen bewegen of komen naar beneden, en zo zijn er nog tal van andere mankementen aan het gebouw. Ook het Oosterdelgebied heeft te maken met uitdagingen. Het gebied staat ernstig onder druk door bootjes, rivierkreeften en woelratten. Kortom: “Zoals het nu gaat is het niet toekomstbestendig. Er moet ingrijpend geïnvesteerd worden”, was de conclusie van de onderzoeker. Er werden verschillende doelen geformuleerd: wegwerken van achterstallig onderhoud, meer verbinding met de bewoners en werken aan een groeiend bezoekersaantal.(Tekst gaat verder onder de foto)
Tot zover over het verleden. We zijn inmiddels weer een jaar verder. Kwartiermaker Matthijs Groot heeft een presentatie voorbereid en vertelt over de stand van zaken. “Het gebouw was ontzettend aangetast. Niet onbelangrijk: het depot zit helemaal beneden en was niet lekvrij.” Groot is zichtbaar enthousiast over de vele veranderingen. Neem bijvoorbeeld de letters die nu op het museum te zien zijn, maar ook de geheel geëlektrificeerde vloot. “Daarmee is het voor omwonenden zoveel prettiger om het gebied te verkennen. Geen ronkende dieselmotoren, maar stille fluisterboten.”
Om de verbinding met de Dijk en Waarders te zoeken zijn tal van evenementen en activiteiten georganiseerd. Onder het motto van de Open Monumentendagen werd in september een historische streekmarkt. Zo’n dertig kramen met lokale producten stonden rondom het museum. Van kaas tot lokaal bier en van honing tot fruit – noem maar op. De muzikale ondersteuning was in handen van de jonge artiesten van Artquake. “De markt heeft veel publiek getrokken”, benadrukt Groot. Maar dat is niet het enige: want het Proeflab van BroekerVeiling ging ook op reis. “Met water, groente en grond werden proefjes gedaan. Daarmee worden ook de jongsten bewust van wat er allemaal is.” (Tekst gaat verder onder de foto)
Samengevat stelt de kwartiermaker: “We zijn goed bezig, maar er is meer nodig.” En dat vindt ook directeur Karels. Het kan en moet beter. Waar nu nog vooral groepen het museum bezoeken, hoopt de directeur dat ook de individuele museumbezoekers Broek op Langedijk weten te vinden. “We hebben veel gedaan aan het groepsbezoek., maar het aantrekken van individueel bezoek is veel lastiger. Daar heb je meer marketingcapaciteit voor nodig.” Toch heeft Karels er vertrouwen in: “We streven niet naar een museum met 150.000 bezoekers, maar iets wat past bij Dijk en Waard, 75.000 à 80.000 bezoekers.”
En ja, om dat te bereiken moet er elke keer weer iets nieuws te zien zijn. Stelt kwartiermaker Groot. Om de ambities wat meer vorm te geven is er een zogenoemde ‘museale formule’ gemaakt. Verschillende aspecten van de groenten en de veiling worden benadrukt. “Het ontstaan van het gebied, hoe groente verbouwd wordt en de verhandeling.” Ook is er ruimte voor een link met de tijd van nu: “Het magische toverwoord is gezondheid. Hoe maak je lekkere groenten en hoe kan je proeven. We willen mensen meenemen in het verhaal. Verliefd laten maken op het gebied en de veiling. Zodat ze bewuster omgaan met het gebied. Ze inspireren om een bijdrage te leveren aan dit prachtige gebied.”