“Hoi hoi hoi hoi hoi!” Kaasdragers van het blauwe veem omringen de kaaswethouder, joelen en hossen. Wel beheerst natuurlijk, want Anjo van de Ven is maar klein en bijna 73 jaar. De mannen nemen op hun manier afscheid van haar, ze gaat binnenkort met pensioen. Van de Ven is bijna onzichtbaar in de kring, maar soms is een glimp te zien van hoe ze geniet. Wat betreft de kaasvader is ze de beste kaaswethouder ooit. “We gaan d’r missen.”
Het is duidelijk. Anjo van de Ven is geliefd onder de mensen die de kaasmarkt elke week weer mogelijk maken. Dat komt volgens diezelfde mensen vooral omdat ze heel betrokken en enthousiast is. “Anjo vindt het fantastisch, dit”, weet kaasvader Willem Borst. “We hebben een hele goede relatie. Ze houdt van de kaasmarkt en ze doet het heel goed.” Een kaaswethouder draagt namens de gemeente bij aan soepel lopende kaasmarkten, een tevreden gilde en dat alles er goed verzorgd uitziet. Ook is de wethouder Kaas de gastheer of gastvrouw voor de belluiders die de gemeente uitnodigt. “Nee het is zeker niet alleen een ceremoniële functie.”
“En wat heel leuk is, is dat ze altijd passend gekleed gaat. Voor alle kleuren van de vemen heeft ze een ensemble”, vertelt kaasvader Borst enthousiast. En ook op haar laatste kaasmarkt is dat zo. Suède pumps, halflange jas en hoedje, allemaal knalblauw; de kleur van het oudste veem – de oudste groep binnen het gilde. Voor speciale edities als de graskaasmarkt en de bloemenkaasmarkt was Van de Ven ook passend gekleed. Het zijn die extraatjes die er mede toe bijdragen dat ze voor kaasvader Borst de beste wethouder kaas ooit is. “Jan Hoekzema zal er een aardige taak aan hebben om haar goed te vervangen.” (tekst gaat verder onder de foto)
“Dit zijn de krenten in de pap voor een wethouder”, vertelt Anjo van de Ven tijdens een moment tussendoor. “Dit is echt uniek, het is echt een feestje. Er is altijd wel iets, maar het is heel erg leuk om te doen. Ook omdat ik een meisje ben en je elke keer een ander jurkje kan aantrekken en een ander hoedje kan opzetten.” Blauw dus, voor de laatste keer, van het oudste veem. “Ja, daar wordt over nagedacht!”, lacht ze.
Als ze hoort dat ze mede daardoor de favoriete kaaswethouder van de kaasvader is, en dat ze zal worden gemist, is ze heel even stil. “Nou uh.. dat is uh… daar ga ik een beetje van blozen.”
Toch stopt ze een jaar voordat deze termijn erop zit. Het wethouderschap is best pittig met behoorlijk wat uren, deels ’s avonds. Bovendien is een collega wethouder nu met ziekteverlof en worden taken verdeeld. Ze heeft onder andere de Cultuurkoers 2040 gelanceerd en het dossier erfpacht afgerond. De grote zaken in haar portefeuilles zijn afgerond. (tekst gaat verder onder de foto)
“Het is mooi geweest. Ik word deze maand 73 jaar, ik krijg mijn zesde kleindochter, ik heb ook nog twee vakantieappartementjes te runnen, en het wordt tijd dat andere mensen het overnemen”, vertelt Van de Ven aan Streekstad Centraal. “En wat ik niet ga missen – dat heb ik gisteren ook weer gemerkt – is de ‘verkiezingskoorts’. Ik ben daar een beetje allergisch voor.”
“De mooie dingen… Nou, wethouder cultuur natuurlijk, wethouder kaas, die twee functies gaan ook heel goed samen. En ik vind ruimtelijke ordening leuk. Hoe richt je de gemeente mooi in, hoe doe je dat met mooi wonen, veel groen erbij, genoeg voorzieningen, zodat mensen een prettige woonomgeving hebben. Dat heb ik ook altijd heel belangrijk gevonden. Ik heb eigenlijk bijna alles met heel veel plezier gedaan, hoor.”
Haar grootste succes is wellicht die Cultuurkoers 2040. “Dat was wel een klus”, lacht Van de Ven. “Het is een belangrijk punt van mijn partij (OPA, red.), en ik vind het zelf heel belangrijk, dat als de stad groeit en meer mensen uitgaan en van cultuur gebruik maken, dat je er voor zorgt dat er genoeg is voor al die mensen. Het is nu al krap. We moeten nu nadenken wat we richting 2040 nodig hebben en er nu aan beginnen, en dat is gelukt.” (tekst gaat verder onder de foto)
Zelf haalt de drievoudig wethouder als een hoogtepunt nog de metamorfose van het Canadaplein aan, waar in april 2012 een klap op werd gegeven. “Niemand weet nog hoe dat eruit zag, maar het was een akelig, lelijk waaigat waar niks te beleven viel.”
Woensdag 18 juni gaat Anjo van de Ven met pensioen. Daarna zal ze zich zeker niet vervelen. “Ik heb een B&B, dat wordt heel druk de komende zomer, en ik denk dat ik weer wat in de Grote Kerk ga doen. Ik werkte als vrijwilliger in de Grote Kerk – het mooiste gebouw van Alkmaar – en toen ik weer wethouder moest worden, heb ik een terugkeergarantie afgesproken. Dat is gewoon lekker hobby.”
“Voor de rest heb ik nog niet een plan”, zegt de bijna-pensionada. “Ik vind het wel eens fijn om géén plan te hebben. Maar ik ben geen type om me te vervelen, dat gaat niet gebeuren!”