De Heiloo-afslag van de A9. Het lijkt maar niet dichterbij te kunnen komen. Het is nog net zo onzeker als een jaar geleden of het stikstofprobleem kan worden opgelost dat de aanleg van de afslag van de A9 ter hoogte van Heiloo-Zuid tegenhoudt. Wethouder Rob Opdam van Heiloo toonde zich onlangs optimistisch in gesprekken met de media, maar dat optimisme blijkt eigenlijk nergens op gebaseerd. In ieder geval niet op handtekeningen onder een contract.
In een persgesprek maakte wethouder Rob Opdam onlangs bekend dat Heiloo ergens in Noord-Holland drie “contractpartners” had gevonden. Dit zijn veehouderijen die hun veestapel inkrimpen en daardoor stikstofrechten overhouden. Heiloo is met deze boeren “in gesprek” om deze stikstofrechten over te nemen.
Daarmee wil Heiloo het voorbeeld volgen van Schiphol, dat enkele jaren geleden negen boerderijen opkocht voor de stikstofrechten. Een van de boerderijen stond in Grootschermer. Schiphol dacht hiermee een natuurvergunning te kunnen regelen. Het werkte niet, de rechter heeft die natuurvergunning vorige maand vernietigd. (tekst gaat verder onder de foto)
Het stikstofdossier draait namelijk om het herstel en het voorkomen van verdere schade in de kwetsbare Natura 2000-gebieden in Nederland. Minder stikstofuitstoot moet daarom vaak eerst ten goede komen aan natuurherstel, vooral van de Natura2000-gebieden in Noord-Holland. Hoe dichter een boerderij bij een Natura2000 gebied staat, des te zwaarder weegt dat.
In Noord-Holland boven het Noordzeekanaal gaat het dan om het Noordhollands Duinreservaat, de Schoorlse Duinen, de Eilandspolder bij Grootschermer, het Wormer – en Jisperveld en de Kalverpolder in de Zaanstreek, de Polder Zeevang, veel gebieden rondom Oostzaan en Landsmeer en het hele Markermeer. Er zijn in Noord-Holland bijna geen veehouderijen op ruime afstand van een Natura-2000 gebied.
Dat natuurherstel had ook moeten gebeuren met de ‘bespaarde’ stikstof van de negen boerderijen die Schiphol opkocht. Volgens Mobilisation for the Environment, die de rechtszaak tegen de natuurvergunning van Schiphol won, bleek de opkoop van stikstofruimte door Schiphol een zinloze actie. De juristen van Heiloo moeten nu zorgen dat zij hun huiswerk beter doen dan de advocaten van Schiphol. (tekst gaat verder onder de foto)
En dat is een lastige klus, ook doordat de Raad van State de eisen vorig jaar nog verder heeft verzwaard. Creatieve geitenpaadjes werden daardoor effectief afgesneden. Het was een nieuwe tegenvaller voor de gemeente Heiloo, die daardoor nog langer moest zoeken naar een oplossing. Wethouder Opdam blijft echter optimistisch dankzij zijn ‘contractpartners’.
De ‘contractpartners’ waarmee Heiloo in gesprek is, blijken eigenlijk helemaal geen contractpartners. “Er zijn zelfs nog geen voorlopige koopcontracten getekend”, zo geeft een woordvoerder van Heiloo na enig aandringen toe.
Het staat ook nog niet vast of de beoogde stikstofrechten überhaupt gebruikt mogen worden door derden zoals Heiloo, of dat de verlaging van de stikstofuitstoot door deze veehouderijen ten goede moet komen aan de Natura 2000-gebieden in Noord-Holland. (tekst gaat verder onder de foto)
Het dossier is zeer gevoelig en de gemeente Heiloo wil er eigenlijk niets over kwijt aan de media, stelt de woordvoerder van Heiloo. Dat zou ermee te maken hebben dat er nog steeds geen enkele harde afspraak is met deze ‘contractpartners’.
Als blijkt dat de ongebruikte stikstofrechten niet voor natuurherstel hoeven te worden gereserveerd, dan zijn deze heel gewild door allerlei partijen die ook stikstofrechten nodig hebben voor hun bouwproject. De gemeente is als de dood dat op het laatste moment kapers op kust komen die nog meer dan Heiloo willen betalen voor de stikstofrechten van deze boeren.
Volgens de woordvoerder wordt nu door juristen onderzocht of de stikstofrechten van deze drie veehouderijen het stikprobleem van de aansluiting op de A9 bij Heiloo kunnen oplossen. De woordvoerder van Heiloo bevestigt desgevraagd dat advocaten en juristen nu eigenlijk op kosten van de belastingbetaler uitzoeken of deze boerderijen waardevolle dan wel waardeloze stikstofrechten in bezit hebben. (tekst gaat verder onder de foto)
Wanner de betreffende veehouders na het onderzoek horen dat hun stikstofrechten waarschijnlijk serieuze marktwaarde hebben, kunnen ze daar gewoon de markt mee op. Er is immers nog niets getekend wat hen verplicht om het aan Heiloo te verkopen. Het kán dan alsnog naar een partij gaan die er meer voor wil of kan betalen dan Heiloo. Daarom wil Heiloo nu niets kwijt over de veehouders waarmee het in gesprek zegt te zijn.
Heiloo is gebonden aan een budget dat het heeft om de stikstofrechten te kopen. Volgens wethouder Opdam blijven de bedragen die nu worden genoemd in de gesprekken met de veehouders binnen dat budget. Dan moet er volgens wethouder Opdam gedacht worden aan een bedrag onder de één miljoen euro.
Pas als er een oplossing wordt gevonden voor het huidige stikstofprobleem, kan het bestemmingsplan naar de gemeenteraad. Indien die het vaststelt, is de verwachting dat natuur- en milieuorganisaties weer naar de rechter stappen. Die wonnen al eerder een rechtszaak tegen het vorige bestemmingsplan. Daarom wil Heiloo dat het bestemmingsplan deze keer juridisch waterdicht is.