“Piet! Ik heb een tekening voor Sinterklaas!” roept een jongetje dat zelf verkleed is als de goedheiligman. Hij steekt het papier zo hoog mogelijk in de lucht terwijl de stoet langs hem trekt. Om hem heen staan kinderen te springen, zwaaien en lachen. De Sinterklaasintocht in Castricum is een feit: Sinterklaas is weer in het land.
Door de binnenstad danst een vrolijke groep pieten in pakken van alle kleuren van de regenboog. Ze goochelen met snoep, maken grapjes met kinderen en delen gul pepernoten en schuimpjes uit. Soms maakt een piet een korte pas opzij om speciaal even een kindje te begroeten dat verlegen naar hem staat te kijken. “Gaaf hè pap? Hij kwam speciaal naar mij toe om pepernoten te geven!”, zegt een meisje in een roze pietenpak glunderend tegen haar vader. (tekst gaat door onder de foto)

De stoet zelf is een bont geheel. Versierde auto’s rijden rustig door de straten, gevolgd door een echte brandweerwagen die luid applaus krijgt van het publiek. En dan verschijnt het hoogtepunt: Sinterklaas, die door twee pieten wordt begeleid in een prachtig blauw-witte oldtimer. De Sint zwaait vrolijk, en alle kinderen zwaaien net zo vrolijk terug. Langs de route kijken kinderen vol bewondering naar hem. “Ja! Sinterklaas zwaaide naar me”, klinkt het vanaf de zijkanten.
Niet alleen de kinderen vermaken zich zichtbaar. De pieten zelf genieten net zo hard. “Ik kijk ieder jaar uit naar de reis met de boot naar Nederland,” vertelt een enthousiaste piet aan Streekstad Centraal. “En om dan alle kinderen weer te zien, dat is echt fantastisch. Al vind ik het ook heel erg leuk om samen met de Sint de daken op te gaan om alle kinderen weer te verrassen met een cadeautje in hun schoen.”(tekst gaat door onder de foto)

Wanneer de stoet het centrum door is, trekt het feest verder naar de Pancratiuskerk. Binnen gaat het feestelijke welkom onverminderd door. De Sint komt zelfs nog een keer ‘aan’ met een stoomboot – dit keer van karton – onder luid gejuich van de kinderen. De burgemeester verwelkomt hem vol trots: “Wat een eer dat Sinterklaas, na zijn aankomst op Texel, nu ook in Castricum langs komt. We heten u van harte welkom!” Sinterklaas zelf glimlacht breed. “Texel is een eiland, dus dat ik nu in Castricum écht mijn eerste stap op Nederlandse bodem zet, dat is prachtig,” zegt hij.
In de kerk is het bijna onmogelijk om stil te blijven staan. Zodra de muziek begint, springen de kinderen op alsof ze er al dagen op hebben gewacht. Pieten laten danspasjes zien, draaien rondjes en moedigen iedereen aan om mee te doen. Kleine pietenpakjes wapperen vrolijk mee, en de mini-sinterklaasjes zwaaien enthousiast met hun stafjes. De kou buiten lijkt op slag vergeten. (tekst gaat door onder de foto)

Vooral de allerkleinsten stralen alsof ze in een droom zijn beland. Een meisje van bijna vier jaar grijpt de hand van een dansende piet en probeert zo goed mogelijk hetzelfde pasje te doen. Haar vader lacht breeduit vanaf de zijlijn. “Ze heeft hier de hele week naar uitgekeken”.
Door de intocht is het sinterklaasgevoel in Castricum meer dan aanwezig. De komende weken staan helemaal in het teken van schoentjes zetten, liedjes zingen en aftellen naar pakjesavond. Als het aan de kinderen ligt mag Sinterklaas nog héél lang blijven. “Wat fijn dat u er weer bent!”
