Een oudere vrouw is maandagmiddag aangereden op de Hondsdrafsweg in Bergen. De vrouw liet haar hondje uit in de straat, toen een koerier haar over het hoofd zag bij het achteruitrijden.
De koerier reed haar aan toen ze pal achter de bestelbus liep. De vrouw raakte daarbij gewond aan haar schouder.
Een ambulance nam het slachtoffer mee naar het ziekenhuis.
Uren voordat in april 2023 de Syrische vluchteling Elias Assad aan de Kapellaan in Heiloo zijn dood vond, kocht verdachte Emad A. (51) een mes, bijl, zaag, schoonmaakmiddelen en vuilniszakken die hij later gebruikte om het 38-jarige slachtoffer te doden, in stukken te hakken en sporen uit te wissen. Dat levert voor justitie de verdenking op van moord met voorbedachte rade: “Al zijn gedragingen zijn doelbewust: een vooraf bedacht plan dat wordt uitgevoerd.”. Nee, ‘zelfverdediging’, als we zijn advocaat moeten geloven.
De rechtbank had twee dagen uitgetrokken om beide versies aan te horen tijdens de rechtszaak tegen de 51-jarige Egyptische Amsterdammer. De moeder van het slachtoffer kwam ervoor uit Syrië. Ze moest gruwelijke details aanhoren hoe haar zoon aan zijn einde kwam, door toedoen van Emad A..
De Egyptenaar, die net gescheiden was, zocht zijn toevlucht in Heiloo en kreeg eerst een kamer in het klooster toegewezen. Later mocht hij tijdelijk in het huisje logeren naast het terrein van Onze Lieve Vrouw Ter Nood. Vanuit daar mocht hij op zoek naar een eigen woning.
Op 11 april 2023 had hij er in de middag zijn voormalige collega van een Italiaans restaurant in het centrum van Amsterdam uitgenodigd. Op camerabeelden is te zien dat het tweetal het huisje binnenloopt na een wandeling in het bosrijke gebied. Die camerabeelden bevatten ook geluid.
Daar is even later een ruzie op te horen en een man die ‘ai, ai’ roept, en ‘ik smeek je’. Een buurtbewoner hoort de ruzie en verklaart later dat het klinkt alsof twee mannen elkaar afmaken. Volgens Emad A. is hij het die ‘au, au’ in het Arabisch schreeuwt.
NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal, is donderdag en vrijdag bij de rechtszaak aanwezig. De verslaggever hoort hoe de moeder van Elias dat geëmotioneerd tegenspreekt. Zij zegt de stem van haar zoon te herkennen. (tekst gaat verder onder de foto)
De verdachte heeft een eigen versie wat zich precies in het huisje heeft afgespeeld. Volgens hem viel Elias hem, kort na binnenkomst, plotseling aan en beet hem. Hij moest zich daartegen verdedigen door hem te duwen en te slaan. Elias komt met zijn hoofd tegen een muur en samen vallen ze op de grond: Elias bleek overleden.
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft een heel andere lezing. Verdachte Emad A. kocht in de ochtend van 11 april verschillende spullen waarmee je een moord kunt plegen en een lichaam wegmaakt. “Een bijl, zaag, mes, vuilniszakken en schoonmaakmiddelen”, somt de officier van justitie op.
Volgens Emad A. kocht hij die spullen om een douche te maken in het huisje. De officier verwijst dat verhaal naar het land der fabelen. Dat hij daarna het lichaam probeert weg te maken, noemt het OM stuitend. Emad A. zegt zelf dat hij uit paniek handelde toen hij het lichaam in zeven stukken zaagde, in vuilniszakken stopte en in koffers uit het huisje reed. Maar het OM ziet geen paniek en toont dan in de rechtszaal camerabeelden van buiten het huisje.
Hij dumpt de telefoons van zijn slachtoffer en in Duitsland begraaft hij de romp van Elias. De andere lichaamsdelen worden in zijn auto gevonden na zijn arrestatie in Nijmegen.
Waarom hij Elias doodde, vertelt hij niet, tot ongenoegen van het OM. Die heeft zelf wél een idee over zijn motief. De verdachte zou samen met Elias plannen hebben om een horecazaak over te nemen. “Elias had wel geld, de verdachte niet. Daarnaast had Emad A. bij verschillende mensen schulden en vergokte hij zijn geleende geld in het casino.”
Het OM wil A. 24 jaar achter de tralies voor moord en het wegmaken van een lichaam. “Hij heeft Elias onder valse voorwendselen met een duidelijk plan naar het huisje gelokt. Hij heeft hem verstikt en zijn lichaam onteerd door het in stukken te zagen. Beestachtig en respectloos.” De officier acht de Egyptische Amsterdammer volledig toerekeningsvatbaar.
Zet honderden 11- en 12-jarigen bij elkaar en moedig ze aan om te racen, te timmeren of te boren en te zagen. Dat levert een oorverdovend kabaal op in de Stadsfabriek in Alkmaar. Sommige begeleiders en docenten moeten periodiek op adem komen in de rust van de buitenplaats bij de Stadsfabriek. De kinderen zelf lijken daar geen enkele last van te hebben. “Dit is chill!”
Het Van der Meijcollege, PCC Oosterhout en het Trinitas College hebben de locatie uitgekozen om basisschool leerlingen in de regio kennis te laten maken met techniek. “We proberen een vonkje te veroorzaken bij de kinderen.”
Dus konden donderdag en vrijdag ruim 1.100 kinderen kennis maken met loodgieters, edelsmeden, elektrotechneuten en nog veel meer technische professionals. Ook de soldeerbouten, polijstmachines en andere gereedschappen waarmee ze hun arbeid verrichten, zagen veel kinderen voor het eerst in hun leven. (tekst gaat verder onder de foto)
Docent John Hoedjes van De Viaan staat bij een workshop waar leerlingen van hout een dobbelsteen kunnen maken of met metaal aan de gang kunnen. “Dit is de basis. Hier krijgen ze gevoel voor het materiaal waarmee ze kunnen werken. Als ze hiermee uit de voeten kunnen, ontstaat ook het enthousiasme voor alle andere technieken.” Hoedjes wil zelf niet zo veel uitleggen aan de basisschoolleerlingen, maar laat dat liever over aan leerlingen van De Viaan. “Zij kunnen het beste overbrengen waarom zij enthousiast zijn over het praktijkonderwijs dat wij te bieden hebben.”
Die aanpak blijkt bijna overal aan te slaan. Joni, die op het PCC Oosterhout de vmbo-opleiding Voertuigtechniek volgt, heeft de volle aandacht van de kinderen als ze bij haar workshop laat zien hoe je vakkundig met wat polijsten en wrijven lichte krasjes verwijdert van een motorkap: “Als de krassen maar niet te diep zitten.” (tekst gaat verder onder de foto)
Schooldirecteur Johan Dekker van PCC Oosterhout wil bij de kinderen van groepen 7 en 8 een vonkje veroorzaken voor techniek: “Jeetje, wat is dat leuk en veelomvattend. En dan is het aan ons om dat vonkje tijdens hun schoolcarrière om te zetten in een vlammetje en te zorgen dat ze uiteindelijk in de techniek een baan vinden.” En de aanpak blijkt succesvol: “Basisscholen die eenmaal hebben meegedaan met dit PET-evenement, komen elk jaar weer terug.”
Dekker maakt zich zorgen om het enorme tekort aan techneuten op de arbeidsmarkt. “Iedereen wil maar naar de havo en universiteit. 100.000 mensen zijn bij de Kamer van Koophandel ingeschreven als coach omdat ze denken dat ze anderen kunnen vertellen hoe die hun leven beter kunnen inrichten. Maar de duizenden mensen die de komende jaren nodig zijn voor werk aan het elektriciteitsnet, kan Alliander nergens vinden.”
Raadslid Ruud van Lier heeft zijn antwoorden binnen op de vragen die hij namens zijn partij OPA stelde over de aanpak van luidruchtige auto’s, motoren en scooters. “Ik verwacht dat de gemeente dit gaat onderzoeken”, zei hij in september. En hij krijgt gelijk. Sterker nog, hij krijgt precies waarom hij had gevraagd.
Zelf kwam Van Lier met de suggestie voor meer handhaving door de politie, meer voorlichting en het plaatsen van geluidsflitspalen. Daar valt allemaal over te praten, antwoordt het college. Het succes van een goede aanpak schuilt volgens het college in een combinatie van maatregelen. En daarbij hoort bijvoorbeeld ook het verlagen van de maximumsnelheid op bepaalde plekken in de bebouwde kom van 50 kilometer naar 30 kilometer per uur. (tekst gaat verder onder de foto)
De lawaaiflitspaal waarover Van Lier had gehoord, en die in Amsterdam al hier en daar opduikt, gaat volgens het college het verschil voorlopig nog niet maken. Alkmaar heeft daarover contact opgenomen met de gemeenten Rotterdam en Bergen NH, die meedoen aan een pilot met zogenaamde geluidsflitsers. Die wisten te melden dat er nog geen wettelijk handhaafbare geluidsnorm voor rijdende voertuigen bestaat. Zolang die niet is vastgesteld, is het onmogelijk om lawaaiflitsers in te zetten.
OPA krijgt in ieder geval zijn zin. De partij wilde dat het college ging onderzoeken wat het kon ondernemen tegen geluidsoverlast door motorvoertuigen, en dat gaat de gemeente doen. “Hierbij zal de Verkeers-aso aanpak van gemeente Rotterdam als voorbeeld dienen om het beleid aan te vullen”, zo schrijft het college.
Als duidelijk is wat een goede aanpak kan zijn, wil de gemeente een handhavingsactie voorstellen aan politie en justitie, waarbij geluidsoverlast een van de aandachtspunten wordt. De politie probeert de verwachtingen alvast wel een beetje te temperen. Ze wijzen er nadrukkelijk op dat op voorhand geen garantie kan worden gegeven over de inzet, “omdat de prioriteit bij verkeersveiligheid ligt en dat eventuele inzet ten koste zal gaan van inzet elders.”
Een motie van wantrouwen kreeg hij, burgemeester Voskuil. Maar toch betekent dat niet dat hij nu ook echt ontslagen is. De gemeenteraad moet daarvoor ondubbelzinnig uitspreken dat de verhoudingen met de burgemeester onherstelbaar zijn verstoord. En daarna volgt ook nog een bedenktijd, om overhaaste beslissingen te voorkomen.
Dat komt naar voren uit een toelichting van de Commissaris van de Koning, Arthur van Dijk aan Streekstad Centraal. Dat burgemeester Lars Voskuil zijn taken op het gebied van openbare orde en veiligheid, politie en brandweer niet heeft neergelegd of moet neerleggen is volgens Van Dijk niet bijzonder. Hij is immers nog ‘gewoon’ in functie. Diverse andere taken heeft de burgemeester al wel neergelegd.
Een week geleden kreeg de Bergense burgemeester een motie van wantrouwen van de raad. En nog unaniem ook. Maar dat is niet genoeg, stelt de Commissaris van de Koning. (tekst gaat door onder de foto)
Al eerder was duidelijk dat de ontslagprocedure van Lars Voskuil nog wel even kon duren. Commissaris van de Koning Arthur van Dijk legt in de toelichting uit hoe een en ander in zijn werk gaat.
De wet stelt eisen aan een raadsbesluit als dit, zegt Van Dijk. Wel bestaan hierover verschillende opvattingen. Het opzeggen van vertrouwen van een burgemeester door een gemeenteraad komt zelfs zó weinig voor, dat niet iedereen het erover eens is over hoe de wet en een motie van wantrouwen moet worden uitgelegd.
Van Dijk heeft de Bergense raad uitgenodigd om zelf te horen of er sprake is van een onherstelbaar verstoorde bestuurlijke verhouding. Van Dijk betwist dat de politieke weg die de gemeenteraad heeft bewandeld de juiste is. En dan niet alleen nu, maar ook tijdens en na de hoorzittingen en de bespreking van het onderzoeksrapport over wethouder Valkering.
De Commissaris van de Koning lijkt te vinden dat de vertrouwenskwestie in Bergen toch eerst achter de schermen had moeten worden aangekaart. De opvattingen daarover kunnen volgende week vrijdag nog wel eens botsen. Dan is een raadsdelegatie uitgenodigd op het Provinciehuis in Haarlem.
De problemen die inwoners van Koedijk en Sint Pancras na de fusie van de gemeenten Langedijk en Heerhugowaard nog hebben met hun lokale overheid, kunnen allemaal worden aangepakt door de nieuwe fusiegemeente Dijk en Waard. Een grenscorrectie waarbij beide dorpen tot de gemeente Alkmaar gaan behoren, is daarom – volgens onderzoekers – nergens een oplossing voor.
Tijdens een druk bezochte commissievergadering van de raad van de gemeente Dijk en Waard werden dinsdagavond de resultaten gepresenteerd van een onderzoek naar de ervaringen van de inwoners van beide dorpen met de nieuwe fusiegemeente. Het onderzoek werd verricht door bureau Necker in opdracht van de provincie Noord-Holland.
Waar de gemeente Alkmaar graag zou zien dat inwoners van beide dorpen zou worden gevraagd of zij niet liever tot die gemeente zouden willen behoren, blijken zowel de provincie Noord-Holland als de gemeente Dijk en Waard die vraag met een grote boog uit de weg te gaan. En daarmee werd de hoop bij voorstanders van aansluiting bij Alkmaar op een nieuwe discussie over een grenscorrectie definitief de grond in geboord. (tekst gaat verder onder de foto)
De hoop was ontstaan, doordat de Tweede Kamer bij de goedkeuring van de fusie van beide gemeenten had afgedwongen dat er binnen twee jaar na de fusie een evaluatie zou volgen of een grenscorrectie een duurzame oplossing zou kunnen zijn voor de dorpen Sint Pancras en het Langedijker deel van Koedijk.
De vage formuleringen in de motie van de Tweede Kamer bleken de minister, de provincie en fusiegemeente Dijk en Waard allerlei speelruimte te bieden om de evaluatie een andere kant op te sturen. En die wilden zo ver mogelijk wegblijven van een nieuwe discussie over een grenscorrectie met Alkmaar. Daardoor leverde het onderzoek veel interessante resultaten op, maar niks wat een discussie over een grenscorrectie zou kunnen aanwakkeren.
Zo blijkt dat de fusiegemeente Dijk en Waard nog niet helemaal is ingesteld op dorps- en wijkgericht werken. In Sint Pancras en Koedijk is die beloofde werkwijze van de fusiegemeente zelfs nog niet eens uit de startblokken gekomen. De bestuurlijke en ambtelijke organisatie heeft bij de pilots in andere wijken vooral moeite met initiatieven die vanuit de inwoners komen. Beter gaat het met participatie van inwoners als de gemeente het voortouw neemt, bijvoorbeeld als de toekomst van het terrein van SV Vrone op de agenda staat. (tekst gaat verder onder de foto)
Dorpsbewoners identificeren zich in de eerste plaats met hun eigen dorp, en pas daarna met hun eigen gemeente of regio. Bijna iedereen vindt dat het eigen dorp een eigen karakter heeft, en eenderde van de inwoners vindt dat die eigen identiteit zwakker is geworden na de fusie.
Daar komt bij dat veel inwoners na de fusie het idee blijken te hebben dat meedenken in de grotere gemeente nu moeilijker is geworden. Er zijn ook inwoners van Sint Pancras en Koedijk die vinden dat de gemeente na de fusie moeilijker bereikbaar is geworden.
De onderzoekers concluderen echter ook dat een nieuwe fusiegemeente een aantal jaar nodig heeft om goed te functioneren. De onderzoekers zien daarom nog veel ruimte voor verbetering in de organisatie van Dijk en Waard. De vraag of inwoners liever tot de gemeente Alkmaar zouden willen behoren, hebben ze niet gesteld omdat ze daar geen opdracht toe hadden gekregen. “Dan wordt het al heel snel politiek, waarop campagne gevoerd zal worden. Dan kun je beter meteen een referendum houden”, hield onderzoeker Marcel Boogers de zaal voor. (tekst gaat verder door onder de foto)
Actievoerder Daan Kroese was zichtbaar teleurgesteld in de uitkomsten. Volgens hem waren de juiste vragen niet gesteld. ’s Middags had hij al van de gemeente Dijk en Waard te horen gekregen dat demonstratief vlagvertoon met de Alkmaarvlag in strijd was met het reglement van orde. De Alkmaar-vlaggen die toeschouwers hadden meegenomen, bleven daarom braaf opgevouwen en het aangekondigde protest bleef uit.
Burgemeester Maarten Poorter van Dijk en Waard nam het rapport in ontvangst. Hij vond het fijn dat de onderzoekers geen aanleiding zien voor een grenscorrectie. Volgens hem maakt het onderzoek duidelijk dat na de gemeentelijke herindeling de inwoners van beide dorpen vinden dat het best wel aardig gaat na de fusie. “Het kan nog veel beter, maar we kunnen met elkaar vooruit.”
Een fietser is dinsdagmiddag gewond geraakt nadat zij werd aangereden op de kruising van de Jan Glijnisweg met de Rustenburgerweg in Heerhugowaard.
De vrouw op de fiets verleende vermoedelijk geen voorrang op de kruising. Een ambulance nam de vrouw met onbekend letsel mee naar het ziekenhuis.
De kruising was vanwege de afhandeling van het ongeval gedeeltelijk afgesloten.
Commissaris van de Koning Arthur van Dijk vindt iets van de motie van wantrouwen tegen burgemeester Lars Voskuil, die unaniem door de gemeenteraad van Bergen is aangenomen. En die mening is niet mals. Sterker nog: eigenlijk krijgt de raad een schriftelijke draai om de oren en moet zij 25 oktober op het matje van de Commissaris verschijnen.
Van Dijk vindt dat de kritiek van de gemeenteraad op de burgemeester niet in het openbaar besproken had moeten worden, maar in de beslotenheid van klankbordgesprekken tussen de burgemeester en de vertrouwenscommissie. Volgens Van Dijk “heeft de raad elementen die normaal gesproken thuishoren in de besloten sfeer van de klankbordgesprekken tussen de burgemeester en de vertrouwenscommissie, de openbare politieke arena in getrokken.”
De vraag is of dat zo is. Al voor de motie van wantrouwen waren er het onderzoek en de openbare raadsenquête die op het al dan niet functioneren van burgemeester Voskuil ingingen. Het optreden van Voskuil tijdens die enquête en daarna hebben geleid tot de motie van wantrouwen.
Mariëlla van Kranenburg, voorzitter van de vertrouwenscommissie, was dinsdagmiddag nog niet op de hoogte van de uitnodiging uit Haarlem. Wel was ze bekend met het standpunt van de Commissaris van de Koning: “De gemeenteraad van Bergen was daarvan op de hoogte voordat de raadsvergadering van 8 oktober begon. De opvatting van Van Dijk wordt echter niet gedeeld hier in Bergen.”
De Noord-Hollandse commissaris van de Koning vindt dat dit op gespannen voet staat met de “zorgvuldig ingerichte en wettelijk geborgde procedures voor benoeming en ontslag van de burgemeester.” Daarmee lijkt hij meer belang te hechten aan de procedures voor benoeming en ontslag van de burgemeester, dan aan het vertrouwen dat de benoemde bestuurders horen te verkrijgen bij de gekozen volksvertegenwoordigers.
Een innovatie van de blindenstok heeft de potentie om de wereld te veroveren, en de Alkmaarder Milan de Milliano (26) heeft samen met zijn slechtziende buurman Hidric Esteba een onmisbare rol gespeeld om dit gat in de markt te ontdekken.
Het idee komt van een groep student-ondernemers van de Hogeschool van Amsterdam, waar Milan de Milliano toe behoorde. Met hun uitvinding kan het uiteinde van een blindenstok voorzien worden van een slijtvast balletje. Dat verhelpt het probleem van een versleten dop aan het eind. De eerste oplage vloog vorige week de deur uit.
“Er zijn circa 100.000 mensen in Nederland die een taststok gebruiken,” stelt Milan. “40.000 blinden en 60.000 slechtzienden schuren het uiteinde van hun stok over straat om hun weg te vinden. Dat slijt daarom in rap tempo, zonder dat vervanging wordt vergoed door de zorgverzekering. Daarmee wordt dat voor hen een kostbare zaak.” (tekst gaat verder onder de foto)
Milan ontwikkelde samen met andere student-ondernemers van de Hogeschool van Amsterdam de Rollar, een slijtvast balletje als taststokpunt. Dat idee om een innovatie te ontwikkelen voor blinde en slechtziende mensen ontstond zo’n twee jaar terug, tijdens een studieproject aan de HvA (Start Up Your Business in Technology). Uit interviews met deze doelgroep sprong één hardnekkig probleem eruit, namelijk snel slijtende taststokpunten. Als een blind of slechtziend persoon er veel op uit gaat, is er van diens taststokpunt na een maand niet veel meer over. Een nieuwe kost al gauw zo’n 30 euro.
De huidige taststokpunten slijten zo snel omdat die alleen zijwaarts rollen, en niet meerollen terwijl de gebruiker (al aftastend van links naar rechts) naar voren stapt. De jonge ondernemers ontwierpen daarom een oplossing die er nog niet was: een slijtvast ‘omniballetje’, de Rollar genaamd, dat zij zelf met de 3D-printer maakten in het Makerslab van de hogeschool. (tekst gaat verder na foto)
De jonge ondernemers konden vervolgens hun ontwerp perfectioneren dankzij een grote start-up-subsidie. “Honderden blinden en slechtzienden hebben de Rollar afgelopen jaar getest. De verbeterde versie brengen we nu nu op de markt”, vertelt Milian. “We hebben de Rollar geperfectioneerd tot een lichtgewicht en stevige bal die lang meegaat. Het geluid dat de bal maakt, heeft bovendien extra aandacht gekregen. De blinden en slechtziende gebruikers kunnen de bal makkelijk in hun zak meenemen, samen met de opvouwbare stok.”
De eerste 100 stuks van de Rollar gingen deze maand in de verkoop via de website rollar.nl. Binnen een week waren ze uitverkocht. De volgende partij komt dit najaar op de markt, en er is alweer een lijst met belangstellenden.
Milian vindt eigenlijk dat de snel slijtende uiteindes van een blindenstok vergoed zouden moeten worden door de zorgverzekering. “Blinden en slechtzienden zijn hartstikke afhankelijk van hun stok. Belachelijk dat zij steeds zelf opdraaien voor de vervanging van het puntstuk.”