Op de Eeuwigelaan in Bergen is zaterdagavond een scooterrijdster ten val gekomen. Dit gebeurde na een remmanoeuvre die misliep door gladheid en bladeren.
Een automobilist reed een oprit in of uit waardoor de scooterrijdster moest afremmen en ten val kwam. De bestuurster van een naderende scooter moest hierdoor afremmen. Door natte bladeren en een glad wegdek werd haar remweg langer dan gedacht, waardoor ze onderuit ging.
Meerdere hulpdiensten rukten uit, waaronder een ambulance en twee motoragenten. De vrouw is ter plekke nagekeken door ambulancepersoneel en vervolgens voor verder onderzoek naar het ziekenhuis gebracht.
De exacte toedracht van het incident is nog niet volledig duidelijk
Het is de dag na Sinterklaas, zaterdagmiddag 6 december. Voor een grote groep mensen is vandaag hét moment van het jaar: tijd om een kerstboom uit te zoeken in de Schoorlse duinen. Maar hier gebeurt dat niet op een vierkant stukje land met rijen voorgekweekte bomen. Bezoekers gaan zelf op pad om een boom uit te kiezen, om te zagen en mee te nemen naar huis.
Een “win-winsituatie”: bezoekers gaan naar huis met een unieke kerstboom, terwijl het weghalen van jonge dennen helpt om de open duinnatuur te behouden. Boswachter Yvonne van der Meer legt uit waarom dit zo belangrijk is. Vroeger hadden dorpen verderop grote hinder van stuivend zand dat vanuit zee over het land werd geblazen.
Daarom is er destijds hard gewerkt om een bos te planten aan de rand van de duinen,” vertelt ze. “Dat bos houdt de wind nu tegen.” Maar hier, in het Natura 2000-gebied waar de deelnemers rondlopen, is de grond arm en de vegetatie kwetsbaar. (tekst gaat door onder de foto)
Vol enthousiasme pakken de kerstboomzagers een zaag om mee te nemen de duinen in, op zoek naar die ene mooie kerstboom. (foto: Streekstad Centraal)
“Dit gebied bestaat uit mossen en planten die thuishoren in open duinnatuur. Toch zie je dat er hier en daar een dennenboom opkomt. Geen grote, dikke stammen, maar ze groeien wel degelijk. En dat willen we voorkomen”, legt Yvonne aan Streekstad Centraal uit. “Deze bijzondere natuur moet open blijven; daarom halen we de dennen weg. En als ze toch weg moeten, dan liever op een manier die mensen een mooie ervaring geeft.”
Voor sommige deelnemers is het inmiddels een jaarlijks ritueel. Eén van hen lacht terwijl hij zijn zaag inspecteert: “Het is echt een traditie geworden. Een duurzame manier om een kerstboom te halen. Niet eentje uit de winkel waar er honderden van zijn, maar een boom die je zelf gekozen hebt. Hij ziet er misschien anders uit dan een ‘normale’ kerstboom, maar ik vind hem veel mooier.” (tekst gaat door onder de foto)
Met een grote boom onder de arm of over de schouder komen de deelnemers terug bij de start van de ‘kersboomzoektocht’. (foto: Streekstad Centraal)
Toch waarschuwt Yvonne altijd even voor het optische effect van de duinen. “Hier lijkt elke boom kleiner dan hij daadwerkelijk is,” zegt ze. “We hebben weleens meegemaakt dat mensen bij de auto ontdekken dat de boom niet past, en thuis blijkt hij dan nóg groter.” De echte doorgewinterde kerstboomzagers zijn daarop voorbereid. Een stel dat al jaren komt, laat trots een meetlint zien. “We hebben het ook weleens gehad dat de boom thuis zo groot was dat we amper konden lopen in de woonkamer. Nu mag hij maximaal twee meter tien zijn. We meten alles.”
Yvonne zelf moet haar kerstboom ook nog vinden. Lachend kijkt ze om zich heen. “Er staan er nog genoeg. Na dit weekend ook nog. Ik zoek er één die niet hoger is dan ik, en niet breder dan mijn eigen omvang plus een armlengte. Voordat de aannemer maandag de overige bomen weghaalt, kies ik er zelf nog eentje uit.” (tekst gaat door onder de foto)
Soms wordt er met drie man sterk een kerstboom terug getild naar de rand van het duingebied. Daar krijgt de boom een label en vanuit daar wordt hij teruggebracht naar Buitencentrum Schoorlse Duinen. (foto: Streekstad Centraal)
Het is zeker niet de eerste keer dat ze dit begeleidt. Zo’n vijftien jaar geleden was ze boswachter in opleiding en liep ze mee met de boswachter die dit initiatief destijds bedacht. “Sindsdien doe ik het ieder jaar. Ik zie veel bekende gezichten terugkomen, maar ook elk jaar nieuwe mensen. Dat vind ik fijn – zo wordt het niet alleen een vaste club. Het mooiste vind ik misschien nog wel de verschillende generaties die langskomen. Mensen die vroeger met hun ouders meegingen, nemen nu hun eigen kinderen mee. Dat is echt leuk om te zien.”
Tijdens een korte wandeling kan Yvonne het niet laten, en moet ze ons tóch even vertellen hoe bijzonder het gebied is. “Kijk, die rode kopjes zijn rode heidelucifers. En hier zie je sterrenmos,” wijst ze aan. “Al die mossen en planten samen maken dit tot een uniek natuurgebied. Zelfs op Europese schaal is dit een bijzonder stukje landschap.”(tekst gaat door onder de foto)
De mossen in de Schoorlse duinen zijn niet zomaar mossen, maar hele speciale. Boswachter Yvonne laat dat tijdens het kersboomzagen toch nog even zien. (foto: Streekstad Centraal)
Precies daarom gebeurt alles met zorg. De kerstbomen moeten worden getild in plaats van gesleept, om de kwetsbare mossen niet te beschadigen. En ze moeten zo laag mogelijk bij de grond worden afgezaagd, zodat ze niet opnieuw uitlopen. Pas daarna kunnen bezoekers de boom verder op maat zagen voor thuis.
Iets verderop heeft een familie precies de boom gevonden die ze zochten. Terwijl de vader de laatste zaagsnede maakt, juichen de kinderen alsof ze een wedstrijd gewonnen hebben. “Wij komen hier al jaren,” zegt de moeder glimlachend. “De kinderen vinden het ieder jaar opnieuw geweldig. Het is veel leuker dan een boom uit de winkel halen. Je ziet ze samenwerken, zoeken, overleggen en soms ook ruzie maken over welke boom het moet worden,” grapt ze. “Maar uiteindelijk gaan we altijd met een boom naar huis waar iedereen achter staat. Het hoort gewoon bij onze decembermaand.”
Een groep creatieve jongeren en kunstenaars in Alkmaar pleit voor een officiële, openbare plek waar graffiti legaal mag worden aangebracht. Zij willen dat er in de stad een ‘legal wall’ komt: een muur of locatie waar spuiten met busjes toegestaan is, zodat jongeren zich kunnen uiten zonder in de knel te komen. Daarom is er een petitie gestart, die inmiddels al door honderden mensen gesteund wordt.
Eén van de initiatiefnemers is Gerben Hermanus. Hermanus is docent beeldende kunst en talentontwikkeling bij Artiance en is tevens een van de organisatoren van het graffiti‑ en streetartfestival Crosstown Murals in Alkmaar.
Op het terrein van Hal25, waar hij workshops in de buitenlucht geeft, legt hij uit: “Dit is een besloten terrein. Wil je als jongere in de openbare ruimte legaal kunst willen maken dan moet je met de trein naar Heerhugowaard of zelfs Hoorn. Daar zijn ‘legal walls’ gecreëerd bij skateparken. Dat zou hier ook goed kunnen.” (tekst gaat door onder de foto)
Gerben Hermanus hoopt met de petitie meer plekken te creëren waar legaal graffiti gedaan mag worden. (foto: NH Nieuws)
Mirjam de Jong is één van de graffitikunstenaars uit Alkmaar die goed merkt dat er maar weinig plekken zijn om kunst te maken, en dat is volgens haar erg zonde. “Het is gewoon kunst voor de buitenwereld, het is gratis en echt een toevoeging voor Alkmaar.”
En zij is niet de enige die daar zo over denkt. De petitie voor meer legale plekken voor graffiti krijgt veel steun: inmiddels hebben honderden mensen hun handtekening gezet. Gerben hoopt deze binnen twee weken te kunnen overhandigen aan het gemeentebestuur.
Het gemeentebestuur reageert voorzichtig optimistisch. In een verklaring aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal, geeft de gemeente aan dat er vanuit de Cultuurvisie al wordt gekeken naar manieren om kunst in de openbare ruimte te stimuleren. “We nemen de petitie van de heer Hermanus dan ook serieus. En nemen het graag mee in ons onderzoek.”
Wie vrijdag- of zaterdagavond in Egmond was, kan het onmogelijk gemist hebben: de Fjoertoer streek opnieuw neer in de Egmonden en Heiloo. Het thema van dit jaar is Freaky – en dat merken de duizenden deelnemers vanaf de eerste meters. Overal duiken kleurrijke lampen, rook, muziek, griezelige geluiden en mysterieuze wezens op, die de donkere straten en paden omtoveren tot een magisch wandelparcours.
Vanaf het moment dat de eerste deelnemers langskomen, is duidelijk dat niemand half werk levert. Langs de routes verschijnen deelnemers in alle soorten en maten: ingepakt in lichtsnoeren, verkleed in griezelige kostuums of met zelfgemaakte lampionnen. Ondanks de regen die af en toe valt, blijft de sfeer opperbest. “We worden tóch wel nat, maar dat maakt niet uit. Dit hoort erbij!” zegt een vader die samen met zijn dochter loopt. (tekst gaat door onder de foto)
Door de straten van Egmond en een stukje in Heiloo is het vrijdag- en zaterdagavond gezellig druk en griezelig, speciaal voor de Fjoertoer van dit jaar. (foto: Streekstad Centraal)
Overal langs de route verschijnen lichtshows, geluidsinstallaties en zelfs vuureffecten. De deelnemers kijken hun ogen uit. “Elke bocht is een verrassing. Je weet gewoon niet wat er straks weer voor je staat,” zegt een groepje vrouwen helemaal ingepakt met kleurrijke lampjes. Sommige acts zijn zo indrukwekkend dat er spontaan kleine opstoppingen ontstaan: mensen willen even blijven kijken naar al het engs dat langs de route te zien is.
Verderop wacht een ander spannend onderdeel van de avond: een heus spookhuis waar deelnemers vrijwillig doorheen kunnen. Voor de ingang staan kinderen te twijfelen. “Jij gaat eerst!” daagt een meisje haar broertje uit. Binnen klinkt gegil, gevolgd door luid gelach. Wanneer ze eruit komen, roept de jongen: “Ik dacht écht dat ik het niet durfde, maar dit was het vetste ooit!” (tekst gaat verder onder de foto)
Het enge spookhuis trekt veel bekijks, een hoop deelnemers willen even een bezoekje brengen. (foto: Streekstad Centraal)
De bewoners langs de route laten zich zoals altijd niet onbetuigd, en de Prins Hendrikstraat laat zich ook dit jaar weer van een hele goede kant zien. Bijna elk huis doet mee: lichtslingers, bewegende projecties, rookmachines, muziek en griezelige decoraties vullen de straat.
Sommige tuinen zijn mini-horrorfilmsets geworden en vanuit een auto staart een griezelige pop je aan. Een moeder die met haar kinderen langsloopt, blijft even stil staan en zegt: “Dit is toch fantastisch? Alsof je in een film belandt.” Haar zoontje kruipt iets dichter tegen haar aan en fluistert: “Ik ben eigenlijk stiekem wel een klein beetje bang,” al verraadt zijn brede glimlach dat hij ook enorm geniet. (tekst gaat door onder de foto)
Zelfs aan de kleinste dingen is gedacht, wie goed om zich heen kijkt ziet in elk hoekje van een straat wel iets griezeligs, toepasselijk bij het thema. (foto: Streekstad Centraal)
Deelnemers schuifelen in een lange, lichte colonne door de straat, zichtbaar onder de indruk. Het is druk, maar gemoedelijk; mensen maken een praatje, lachen met elkaar en helpen waar nodig iemand langs een smal stukje stoep.
Niet alleen de straten doen mee: de vuurtoren is spectaculair verlicht waardoor hij constant in de aandacht staat. Maar wanneer de deelnemers iets verder lopen wordt het nog specialer.
Op een grote container staat in grote letters het woord ‘fjoertoer’, maar eens in de zoveel tijd worden de voorbijgangers opgeschrikt door grote vlammen die het plein voorzien van warmte en licht en de aanwezigen een korte, maar heerlijke warmteboost geven. “Jeetje, wat gaaf dit zeg!”, klinkt het vanaf de zijkant. (tekst gaat door onder de foto)
De verschillende spektakelstukken langs de route zorgde voor de nodige verwondering bij voorbijgangers, zo ook ‘fjoertoer’ in vuurletters. (foto: Streekstad Centraal)
Langs de route staan tientallen vrijwilligers die het evenement draaiende houden. Een van hen vertelt enthousiast: “Ik doe dit al jaren, en elk jaar blijft het geweldig. Je ziet iedereen zó blij langslopen. Dat contact, die kleine momentjes met de lopers, dat is waarvoor ik het doe. En dat beetje regen van vanavond, daar kunnen we echt wel tegen hoor.”
Achter hem trekt een nieuwe stoet lichtjes voorbij. Hij wijst ernaar en zegt: “Je voelt dat dit iets verbindends is. Echt iedereen geniet. En dat beetje regen van vanavond, daar kunnen we echt wel tegen hoor.” Een andere vrijwilliger vertelt verderop: “Als je hier staat, vergeet je gewoon dat het koud is. Die sfeer, dat doet echt wat met je.”
Op de A9 ter hoogte van Heiloo is zaterdagavond een autobrand ontstaan. Meerdere hulpdiensten, waaronder de brandweer van Heiloo, rukken direct uit om het vuur te bestrijden. Ook kwam de politie met meerdere eenheden ter plaatse om de situatie in goede banen te leiden.
Voor de veiligheid en om de hulpdiensten voldoende ruimte te geven, sloot de politie één rijbaan richting Alkmaar tijdelijk af. Het verkeer ondervond hierdoor enige hinder, maar de brandweer werkte snel om het incident onder controle te krijgen.
Er raakte niemand gewond. Wat precies de oorzaak van de brand is, is nog onbekend.
In aanloop naar de honderdste verjaardag van de Historische Vereniging Alkmaar is er hard gewerkt aan een bijzonder project. De vereniging komt met een speelfilm van anderhalf uur, vol unieke beelden uit verschillende periodes van de stad. Het resultaat is nu helemaal af en wordt begin december aan het publiek gepresenteerd.
Voor de makers was het een gigantische klus: honderden filmpjes werden aangeleverd na een oproep aan inwoners. “We hebben rond de vierhonderd blikjes en dozen van mensen gekregen”, vertelt bestuurslid Rob Marijn aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Alles werd gedigitaliseerd en uitgeplozen door documentairemaker Erik Willems, die van de grote berg materiaal een nieuw, samenhangend filmverhaal maakte.
Willems merkte dat een groot deel van de geschiedenis simpelweg op zolder lag opgeslagen: “Bijna de helft van het gebruikte materiaal komt van zolders van Alkmaarders zelf.” De oproep aan inwoners om zelf beelden in te sturen leverde dus zeker wat op. Daarnaast putte hij uit collecties van Beeld en Geluid en het Regionaal Archief. Tussen het materiaal zaten unieke vondsten, waaronder zeldzame beelden uit de Tweede Wereldoorlog. “Toen ik deze filmbeelden zag, wist ik gelijk: die zijn uitzonderlijk.” (tekst gaat door onder de foto)
Erik Willems heeft alle beelden bekeken en wist uiteindelijk een anderhalf uur durende film over Alkmaar te maken. (foto: NH Nieuws)
De film zit verder vol herkenbare momenten uit de Alkmaarse geschiedenis: van het oudste bewegende beeld uit 1916 tot de sloop van de Dominicuskerk en AZ in stadion De Hout. Ook kleine alledaagse scènes maken indruk. Marijn herinnert zich er één in het bijzonder: “Die was al heel modern bezig met een bewegende etalage. Je ziet daar mensen met verbazing naar kijken.”
Voor Willems blijft één fragment hem vooral bij: “Zo’n jongetje dat zwaait met een vlaggetje op een dak als de geallieerde vliegtuigen langskomen. In één zo’n beeld zit zoveel.”
De film moet vooral een feest van herkenning zijn, benadrukt de vereniging. Op 10 december, tijdens de jubileumviering, gaat ‘Alkmaar op Film’ in première in Theater De Vest. Daarna is de documentaire te zien in Filmhuis Alkmaar.
In Alkmaar is deze week een opvallende bewustwordingscampagne van start gegaan, waarmee 33 mannen uit de stad een duidelijke boodschap afgeven. Hun portretten zijn op grote borden, posters en een enorm spandoek door de hele stad te zien, steeds met dezelfde oproep: “Alles wat je kunt doen, moet je ook doen.”
Wie langs het Canadaplein loopt, kan de grote panelen eigenlijk niet missen. Op de panelen staan de mannen levensgroot afgebeeld, naast persoonlijke verhalen van vrouwen die seksueel geweld meemaakten. Ook parkeergarage De Karperton is omgetoverd tot blikvanger: een gigantisch zwart-wit spandoek toont alle deelnemers op een rij. De officiële start vond vrijdagmiddag plaats in Poppodium Victorie.
De groep bestaat uit Alkmaarders uit verschillende sectoren: sport, horeca, cultuur, politiek en het lokale bedrijfsleven. Met hun deelname willen ze laten zien dat het onderwerp niet alleen vrouwen aangaat, maar dat mannen een actieve rol moeten spelen in het doorbreken van schadelijke gedragspatronen.
De boodschap onder de foto van kickbokser Ismail Ouzgni, voormalig profvoetballer Yuri Cornelisse en ex-wielrenner Laurens ten Dam luidt dan ook: “Ook in de kleedkamer spreek je met respect over vrouwen.” (tekst gaat door onder de foto)
Op het Canadaplein zijn de grote panelen met de portretten van de mannen te zien. (foto: aangeleverd)
Volgens Cornelisse is het tijd dat mannen zich duidelijker uitspreken. Zijn woorden zijn helder: “Want seksueel grensoverschrijdend gedrag stopt pas als we erover praten.” Hij vervolgt: “Het is tijd om ons uit te spreken, elkaar aan te spreken en samen een cultuur van respect te creëren.”
De campagne komt voort uit een idee van Daniële Streep, werkzaam bij Victorie. Vanuit persoonlijke ervaringen besloot zij dat het onderwerp meer aandacht verdient en vroeg ze Alkmaarse mannen om zichtbaar stelling te nemen.
Ze merkt dat veel mannen zich niet bewust zijn van de dagelijkse realiteit voor vrouwen. “Ik spreek vanavond ook weer zoveel mannen die zich niet realiseren hoe onveilig vrouwen zich kunnen voelen,” vertelt ze tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Deze bewustwording is het begin en hopelijk durven straks meer vrouwen zich ook uit te spreken zonder zich daarvoor te schamen.” (tekst gaat door onder de foto)
Op elk bord staan mannen die zich uitspreken tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. (foto: aangeleverd)
Wethouder Christian Schouten is een van de 33 deelnemers. Hij benadrukt dat veranderingen soms verrassend klein kunnen beginnen. “Bijvoorbeeld met iets simpels als verlichting in tunneltjes. Dat is makkelijk aan te passen,” zegt hij. Als partner en vader voelt hij extra verantwoordelijkheid: “Zeker als vriend van de mooiste vriendin en vader van de liefste dochter vind ik dat je alles wat je kan doen, ook moet doen.”
De deelnemers kregen de afgelopen dagen veel positieve reacties. De initiatiefnemers denken dat juist het lokale karakter van de campagne krachtig werkt: bekende Alkmaarders die zich uitspreken binnen hun eigen gemeenschap.
Streep hoopt dat de actie verder reikt dan de stadsgrenzen. “We hopen in Alkmaar een voorbeeld te zijn voor iedere andere stad of dorp. Als iedereen het zo lokaal aanpakt, kan het echt een mooie beweging worden die dingen kan veranderen.”
In de nacht van vrijdag op zaterdag is een woning aan de Rhodoniet in Heerhugowaard opgeschrikt door een explosie. De knal vond plaats rond kwart voor drie en zorgde voor flinke schade. Een deel van de gevel is zwartgeblakerd en meerdere ruiten zijn gesprongen.
De dader is direct na de explosie via een steeg in de richting van de Saffier gevlucht. Voor zover bekend raakte niemand gewond, maar de materiële schade is groot.
De politie onderzoekt de zaak en roept getuigen op zich te melden. Waarom de woning doelwit was, is op dit moment nog onduidelijk.
Via deze steeg richting de Saffier is de dader gevlucht. (foto: RVP Media)
De Alkmaarse gemeenteraad heeft een belangrijke stap gezet richting de stad van 2040. Met het vaststellen van de nieuwe woonvisie kiest de gemeente voor forse uitbreiding van het aantal woningen én voor specifieke accenten, zoals woonlagen voor senioren en strengere aandacht voor de ‘mooiheid’ van nieuwbouw. Tegelijkertijd verdwenen tal van andere ideeën van tafel, variërend van tiny houses op winkelcentra tot een hoger aandeel sociale huur.
De woonvisie moet richting geven aan een ambitieuze bouwopgave: 8.400 extra woningen in 2030 en in totaal 17.500 in 2040. Voor het eerst speelt huisvesting voor ouderen daarin een duidelijke rol. Dat is mede te danken aan een voorstel van Gino Zucotti (OPA), dat tijdens de raadsvergadering brede steun kreeg. Hij wil dat ontwikkelaars een volledige woonlaag reserveren voor senioren, met gedeelde ruimtes maar midden in reguliere wooncomplexen. “Senioren midden in de wijk, niet in apart,” benadrukt Zucotti. Volgens hem biedt dit ouderen een herkenbare plek, zonder dat zij geïsoleerd raken van andere bewoners.
Het tweede, en meteen ook laatste voorstel dat de eindstreep haalde, richt zich op de kwaliteit van nieuwbouw. De raad wil dat toekomstige projecten niet alleen functioneel zijn, maar ook zorgvuldig ontworpen worden. Daarmee moet de groeiende stad aantrekkelijk en samenhangend blijven, ook wanneer er op grote schaal wordt bijgebouwd.
Andere ideeën kregen een stuk minder bijval. Een opvallend voorstel van Sasja Spek (lijst Spek-Van der Heijde) om tiny houses op de daken van winkelcentra te bouwen, werd door een grote meerderheid afgewezen. Zowel esthetische als praktische bezwaren speelden mee. “Geen mooi gezicht: huisjes op flatgebouwen,” oordeelde Rob Haverlag (BAS). Ook Willem Peters van de VVD zag weinig in het plan: “Hokje hier, hokje daar. Je moet grote klappen maken.” (tekst gaat door onder de foto)
Tijdens de gemeenteraad kwamen twaalf voorstellen aan bod, waarvan er maar twee zijn aangenomen. (foto: Streekstad Centraal)
Spek, die eerder dit jaar uit de coalitiepartij SPA stapte maar zich nog wel achter het coalitiebeleid zegt te scharen, kreeg ook onvoldoende steun voor haar voorstel om sneller extra huisartspraktijken bij wijken te realiseren. Volgens OPA wordt aan een eerder vergelijkbaar plan al gewerkt, al loopt dat volgens Spek te langzaam.
Daarnaast strandden verschillende voorstellen van de oppositie. GroenLinks-PvdA wilde het aandeel sociale huur vergroten naar 40 procent, bovenop de huidige mix van 15 procent sociale huur en 15 procent sociale koop. De coalitie vond dat bestaande afspraken voldoende balans bieden.
Ook plannen om ‘netbewust’ te bouwen – met extra aandacht voor de overbelasting van het elektriciteitsnet – haalden het niet. De meerderheid vond het onderwerp te technisch voor de woonvisie. Verder sneuvelde een voorstel om leegstandsboetes in te voeren. “Straffen is niet de beste oplossing. Ik wil liever belonen. Leegstandsbelasting werkt averechts: iemand koopt geen leegstaande ruimte, omdat zo’n boete dreigt,” lichtte wethouder Lars Ruiter toe.
Met de vaststelling van de woonvisie zijn de hoofdlijnen voor de komende jaren duidelijk. De komende periode werkt de gemeente de plannen verder uit tot concrete projecten, waarin de nadruk ligt op groei, doorstroming, goede inpassing in de stad en passende woonvormen voor verschillende doelgroepen – met senioren voor het eerst nadrukkelijk op de voorgrond.
Het is nog ruim vóór de officiële en bekende ‘balkonscene’, maar op het plein voor het gemeentehuis in Heerhugowaard is zaterdag de spanning al voelbaar. Een zee van kinderen, ouders, grootouders en rondrennende pieten vult het plein, terwijl uit de speakers de onvermijdelijke en vrolijke sinterklaasliedjes schallen.
Overal wordt gezongen, gedanst en geklapt. “Ik heb hier echt al de hele ochtend zin in,” vertelt een meisje met een glinsterende mijter op haar hoofd. Haar moeder knikt: “Het is elk jaar weer zo’n feest. Dit hoort gewoon bij Heerhugowaard.”
Wanneer het geroep van honderden kinderstemmen – “Sinterklaaaas!” – over het plein golft, gebeurt het: de deuren van het gemeentehuis zwaaien open en Sinterklaas verschijnt samen met burgemeester Maarten Poorter op het balkon. Het gejuich is oorverdovend. Glimlachend kijkt de goedheiligman over de mensenmassa. (tekst gaat door onder de foto)
De kinderen staan vol verwachting te wachten op de Sint en zijn pieten. (foto: Streekstad Centraal)
“Wat is het fijn om weer in Heerhugowaard te zijn,” zegt hij. “En lieve kinderen… vanavond mag ieder kind – echt ieder kind – in Heerhugowaard zijn schoentje zetten.” Dat laten de kinderen zich geen twee keer zeggen: “mam, we moeten straks meteen een wortel kopen voor het paard van Sinterklaas!”
Burgemeester Poorter kijkt zichtbaar trots naar het publiek. “U had het vorige week natuurlijk erg druk, dus we zijn ontzettend blij u nu ook in gemeente Dijk en Waard te mogen verwelkomen,” vertelt hij aan de Sint, die instemmend knikt en de kinderen beneden toewuift. (tekst gaat door onder de foto)
Aan alle kinderen wordt gedacht, ook aan de kleintjes op de schouders bij hun vader. (foto: Streekstad Centraal)
Na het balkonmoment daalt Sinterklaas af richting het plein, waar pieten in alle kleuren vrolijk tussen het publiek springen. Via wat volgens de organisatie “de langste rode loper van Europa is” wandelt hij naar het podium. Kinderen rekken zich uit, zwaaien met tekeningen. “Daar is-ie! Ik zie z’n staf!” roept een jongetje met rode wangen van de kou.
Vanaf het podium spreekt Sinterklaas het publiek nog een keer kort toe. Daarna vertrekt hij naar winkelcentrum Middenwaard, waar de feestelijke drukte meteen losbarst: pieten op skeelers suizen voorbij, de pieten, waaronder een glutenvrije piet delen pepernoten uit, en overal staan kinderen nieuwsgierig te wachten tot de goedheiligman langskomt. (tekst gaat door onder de foto)
De goedheiligman neemt voor ieder kind de tijd, even een aai over het hoofd, een handje of een boks. (foto: Streekstad Centraal)
“Dit is écht de allerleukste dag van mijn leven!” roept een jongetje, helemaal verkleed als piet, terwijl hij een boks krijgt van Sinterklaas. Zijn vader grijnst van oor tot oor: “Kijk dat koppie eens stralen, dan weet je meteen waarom dit zo speciaal is.”
Even verderop buigt een van de pieten zich naar een groepje kinderen en lacht: “Ik ben zo blij om weer in Nederland te zijn, maar eerlijk is eerlijk… in Spanje is het toch een beetje lekkerder weer!” De kinderen giechelen en knikken enthousiast, terwijl ook ouders instemmend lachen: “Ja, die kou is echt wennen, ik sta hier te bevriezen” zegt een moeder lachend. (tekst gaat door onder de foto)
De gangen van winkelcentrum Middenwaard staan helemaal vol met enthousiaste kinderen die allemaal even wat aandacht van Sinterklaas willen. (foto: Streekstad Centraal)
Na een vrolijke ronde door Middenwaard beweegt de stoet zich richting Coolplein, waarna Sinterklaas zich met een stoet naar het Raadhuisplein verplaatst. Terwijl hij uit zicht verdwijnt, klinkt nog een laatste kreet uit de menigte: “Ik ga vanavond meteen mijn schoen zetten!”
