Fietsendieven slaan hun slag op station Castricum: “Ontbeert politie aan capaciteit”

Hoe kunnen dieven, in een nota bene bewaakte, fietsenstalling zo vaak en gemakkelijk toeslaan? Het is een vraag die veel voorbijkomt in de Facebookgroep ‘je bent Castricummer als’. Bijna wekelijks verschijnen daar meldingen van diefstal. De dieven lijken het vooral gemunt te hebben op dure E-bikes en fietscomputers. “De politie doet niets.”

Mediapartner NH Nieuws inventariseert recente gevallen van diefstal. ”Heeft iemand iets gezien”, vraagt Tjeerd bijna een week geleden in de groep. In de oproep deelt hij een foto van zijn elektrische fiets. “Op klaarlichte dag gestolen uit de beveiligde stalling van station Castricum.” Het bericht staat niet op zichzelf. “De E-bikes van onze vrienden zijn uit deze zogenaamde bewaakte stalling gestolen. Ze zaten met extra sloten vast aan een stalen paal. We waren een dagje met de trein naar Harderwijk. Een zware domper op ons plezier”, deelt Hans.

”Mijn nieuwe E-bike met twee sloten erop is ook onder het oog van een camera gestolen”, schrijft Herma. “De politie doet niets, dus de dieven kunnen ongestoord hun gang gaan.” De fietscomputer van Klazina’s zoon werd twee maanden geleden uit de stalling gejat. “Dan denk je dat je fiets veilig staat. Blijf met je poten van andermans spullen af.” Diezelfde avond wordt de elektrische fiets van Ben gestolen. “Het slot was doorgeslepen. Aangifte gedaan, maar de politie doet niets, ondanks dat er camera’s hangen.” Twee weken later is ook Petri haar E-bike kwijt. “Onze fiets stond op slot, maar ‘s avonds was hij weg en lag er alleen een doorgeknipte schakel. Aangifte gedaan. De NS vergoedt een klein deel.”

Dat het een bewaakte fietsenstalling is, betekent niet dat er ook altijd beheer aanwezig is, laat de NS regiowoordvoerder weten. “De fietsenstalling in Castricum is een zelfservice fietsenstalling. Dat betekent dat in deze stalling cameratoezicht aanwezig is. Deze camera’s zijn gekoppeld aan de NS Meldkamer.” Zonder verzekering vergoedt NS voor fietsendiefstal een bedrag van maximaal 750 euro. Bij elektrische fietsen maximaal 1.250 euro en voor accu’s 150 euro.

E-bikes en fietscomputers zijn een geliefde prooi. (foto: Heiloo Centraal)

Daarnaast is de stalling afgesloten met toegangspoorten en alleen toegankelijk met een OV-chipkaart, maar dat houdt de dieven niet tegen. “Mocht er een verdachte situatie gezien worden, dan zal de NS Meldkamer direct contact opnemen met de politie. We stellen altijd beveiligingsbeelden ter beschikking, zodat er een onderzoek kan worden ingesteld.” Om het dieven zo lastig mogelijk te maken, adviseert de NS-reizigers een tweede slot te gebruiken. “Ook raden we aan om – indien mogelijk – de batterij van e-bikes mee te nemen.”

Het is een landelijk probleem dat al langer speelt. Daarom voert NS nu gesprekken met gemeenten en politie om de algehele situatie in kaart te brengen. Er wordt nagedacht over verschillende maatregelen, zoals het verhogen en vernauwen van de toegangspoortjes. De inzet van extra toezicht lijkt voorlopig niet aan de orde. “Het ontbeert de politie aan capaciteit om er projectmatig aandacht aan te schenken. Wel is de wijkagent bekend met de materie en als hij ruimte heeft post hij wel eens op mogelijke diefstallen.”

Zowel de NS als de politie raden wel aan altijd aangifte te doen bij diefstal. Er worden namelijk wel degelijk aanhoudingen verricht voor diefstal op station Castricum, verklaart de politie. “Na het doen van aangifte worden frequent de beelden opgevraagd, om te zien of herkenning van de verdachte mogelijk is. Regelmatig worden fietsen teruggevonden en geretourneerd.”

Namenmonument opdat slachtoffers holocaust niet vergeten worden: “Dit verhaal hoort bij Alkmaar”

Featured Video Play Icon

Het is ‘in your face’ en dat is precies de bedoeling: het indrukwekkende namenmonument dat zondag werd onthuld op het stationsplein van Alkmaar. Wie de stad binnenkomt, of er juist vandaan gaat, wordt voortaan gedwongen heel even stil te staan bij de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog. “Deze mensen zijn niet overleden, ze zijn vermóórd. We mogen ze niet vergeten.”

“Heel indrukwekkend.” De onthulling zondagmiddag was plechtig, warm en zeker ook emotioneel. In de woorden van burgemeester Anja Schouten kwam hier ‘alles bij elkaar’. In een gesprek met Alkmaar Centraal blikte de burgemeester terug op de lange voorbereiding die aan deze dag voorafging. “Door steeds in gezamenlijkheid en zorgvuldigheid te doen wat wij dachten dat nodig was hebben we dit bereikt.” (tekst gaat door onder de foto)

Detail van het monument. (beeld: Alkmaar Centraal)

Het initiatief voor het monument kwam in 2019 van VVD-raadslid John van der Rhee. “En dat werd unaniem aangenomen door de raad”, herinnert hij zich. “Het is ook heel belangrijk. Het is zo dat ik het initiatief nam, maar ik vind niet dat dit daarom bij mij hoort, dit verhaal hoort bij Alkmaar. Daar ging het om.” Dat zo’n monument er tot vandaag nog niet was in deze stad, met een lange joodse traditie, met een eigen synagoge en met zo veel Alkmaarse slachtoffers van de holocaust, dat vond Van der Rhee onbegrijpelijk.

De gemeente Alkmaar is vervolgens niet over één nacht ijs gegaan in de realisatie van de unanieme wens van de raad. “We zijn heel vaak opnieuw begonnen”, vertelt burgemeester Schouten. “We hebben heel zorgvuldig een groep samengesteld met mensen uit de joodse gemeenschap en andere Alkmaarders. Die hebben allemaal met elkaar meegedacht.” Het ontwerp, de locatie: alles moest goed, alles moest zorgvuldig. (tekst gaat door onder de foto)

Burgemeester Anja Schouten toonde zich dankbaar met wat was bereikt. (beeld: Alkmaar Centraal)

Dat beaamt Van der Rhee. “We hadden eerst een andere locatie op het oog, maar die betekende eigenlijk niks voor joods Alkmaar. Toen hebben we voor het station gekozen.” Het station was de plek waar de Alkmaarse joden vertrokken, waar velen van hen hun stad voor het laatst zagen. Op 5 maart 1942 werden zij hier door de nazi’s gedwongen om zélf hun treinkaartje te kopen. De Alkmaarse joden werden vervolgens omgebracht in de vernietigingskampen in het oosten. “Ze zijn vermoord”, benadrukt Van der Rhee, geraakt. “Een racistische, antisemitische moord.”

Dat de gemeente Alkmaar voorzichtig met deze geschiedenis om heeft willen gaan zorgde ook voor een latere oplevering van het monument. Het brons was al gegoten, toen bleek dat er drie namen waren overgenomen die door de bezetter waren veranderd – ze stonden dus niet correct in de archieven. “Er stonden nazi-namen”, zegt de burgemeester daarover. “Toen hebben we elkaar aangekeken en gezegd: we gaan wéér opnieuw beginnen. We hebben al die keren gekozen voor de zorgvuldigheid.” Zorgvuldigheid was ook wat ontwerper Niko Hoebe steeds voor ogen hield toen hij het monument maakte. Over de symboliek is goed nagedacht: “Het afgebroken leven”, wijst hij. Want zo is het gebeurd.

“Juist die namen zijn zo belangrijk”, benadrukt Van der Rhee. “Een joods gezegde zegt: als je naam vergeten wordt, dan sterf je voor de tweede keer.” Dat is hier voorkomen, de namen zijn in brons gegoten, ze kunnen nooit meer vergeten worden. Het monument zal iedere treinreiziger die Alkmaar binnentreedt verwelkomen. En dat is goed, vindt burgemeester Schouten: “Nu het er is kunnen we het nooit meer wegdenken.”

De burgemeester en John van der Rhee bij het monument. (beeld: Alkmaar Centraal)

Als dino verkleed naar een boekpresentatie: ‘Sokkosaurus’ in De Mare 🗓

Rommelmarkt in Vlijthof de Mare

Kinderen met een hart voor dinosaurussen weten winkelcentrum De Mare wel te vinden. Daar immers staat een glijbaan in de vorm van een dino. Dit kleurige oertijdwezen zal op zaterdag 30 september gezelschap krijgen van kinderen die als dinosaurus verkleed op weg zijn naar een boekpresentatie: “Een avontuurlijke onthulling!”

‘De Sokkosaurus. Held op sokken.’ Het is de titel van een prentenboek, geschreven voor kinderen van 4 tot 8 jaar oud. De schrijfster is Sandra Schot- Van Baar. Het boek is geïllustreerd door Myrna Verschaeren- Somberg. “De Sokkosaurus, Held op sokken blijft luchtig en open over het onderwerp pesten”, legt Schot-Van Baar uit aan Alkmaar Centraal. Het boek kan op scholen gebruikt worden om het gesprek over pestgedrag aan te gaan.

“Het hoogtepunt van het evenement is de voorleessessie, waarin kinderen worden meegezogen in het avontuur van Robbie en Groezeltje”, legt Schot-Van Baar uit. “Kinderen mogen met hun knuffel komen, of verkleed
als dino.” De presentatie is zaterdag 30 september van 13:30 uur tot 14:30 uur in Readshop De Mare. Meer informatie over het boek is te vinden op de website van Uitgeverij Juf Sandra.

Zware toeters, blije gezichten en ook wel wat emotie: Langedijker Vrachtwagentour terug van weggeweest

Featured Video Play Icon

Een indrukwekkende stoet vrachtwagens trok zaterdag door de polder. Langedijkers moesten misschien even graven in hun geheugen, maar toch was het voor de meeste omwonenden wel duidelijk wat dit was: de Langedijker Vrachtwagentour. “Een hectische dag, maar dat maakt niet uit.”

Maar liefst 120 vrachtwagens vertrokken zaterdag voor het oog van enthousiaste toeschouwers op de tocht van anderhalf uur door Langedijk en omgeving. Mét passagiers, natuurlijk, want dat is de bedoeling van dit evenement: een feestelijke dag – met toeters – speciaal voor mensen met een beperking. “Erg leuk!”

De eerste Langedijker Vrachtwagentour werd in 2005 georganiseerd door Esdégé Reigersdaal. Toen was het nog het idee om dit eenmalig te doen – in dat jaar werd het 925-jarig bestaan van Langedijk gevierd. Maar de vrachtwagentour was zo’n groot succes dat enkele organisatoren besloten om er een jaarlijks evenement van te maken. Tot corona. Dit evenement, voor een kwetsbare groep, ging in de jaren van de epidemie niet door en ook vorig jaar werd het afgelast, omdat organisator Henk Boudewijn kwam te overlijden.

Het is in zijn nagedachtenis dat er dit jaar is gereden. Dat was de uitdrukkelijke wens van Boudewijn. “Ik hoop dat ze genoten hebben allemaal”, reageert één van de chauffeurs. Mede-organisator Ed Hoogenwerf is ook persoonlijk betrokken. “Ja, ik word wel een klein beetje emotioneel. Ik heb zelf een moeder gehad met een beperking en ik weet hoe belangrijk het was als m’n moeder een dagje mee was…” Want hier, tussen de vrachtwagens en op de bijrijdersstoel, worden herinneringen gemaakt die een heel jaar meegaan.

Forse schade door schuurbrand in Broek op Langedijk

Een schuurbrand heeft in Broek op Langedijk veel schade aangericht. Dat gebeurde in de nacht van zaterdag op zondag. De brand in een schuur aan de Prinses Irenestraat sloeg over op naburige schuurtjes. Hierdoor werden uiteindelijk vijf schuren in de as gelegd. Eigenaren van de schuren laten aan Dijk en Waard Centraal weten alles kwijt te zijn.

De schuren staan in dit deel van Broek op Langedijk dicht op elkaar. Voor de brandweer was blussen hierdoor niet eenvoudig. Er werden meerdere brandweerwagens opgeroepen om het vuur te bedwingen.

Pas de volgende morgen werd goed zichtbaar hoe groot de schade is. Een dronefoto geeft hiervan een goede indruk.

Monumenten in heel de regio open voor publiek: “Dit hoort bij een oude stad” 🗓

Featured Video Play Icon

Bovenin een molen, binnenin een hofje, achter deuren die anders gesloten zouden blijven: overal in de regio kunnen liefhebbers van erfgoed monumenten van dichtbij bekijken. Van de vuurtoren aan zee tot een molen in de polder. ‘Levend erfgoed’ is dit jaar het thema, met uiteraard in en om Alkmaar ook extra aandacht voor 450 Jaar Alkmaar Ontzet. “Er is enorm veel te doen.”

Alleen al in Alkmaar zelf zijn 90 monumenten opengesteld voor publiek, vertelt Gonna de Reus van Erfgoed Alkmaar. “Allemaal heel enthousiaste eigenaren die de deuren van hun monumenten graag open zetten voor het publiek.” In de Duinstreek werden de Open Monumentendagen dinsdag al ‘afgetrapt’ in de Egmondse Abdij, waar dit weekend een themamarkt plaatsvond.

Ook Streekstad Centraal nam een kijkje achter historische gevels. De houten constructies van huizen in de stad zijn nauwelijks minder bezienswaardig dan de siergevel. De intimiteit van een hofje, de vele verhalen die horen bij een oude kerk: dit is waar bezoekers van de Open Monumentendagen op af komen.

Ook ‘Vive les Gueux’ is van de partij. (beeld: Streekstad Centraal)

Monumenten zijn méér dan alleen statische gebouwen. Dat wordt deze keer extra onder de aandacht gebracht in het kader van het thema ‘levend erfgoed’. Muziek is één van de manieren om leven in de brouwerij te brengen. Zo bracht in Alkmaar beiaardier Christiaan Winter zijn Ontzetsuite ten gehore en ook de bekende formatie ‘Vive les Gueux’ liet van zich horen.

In Molen ‘t Roode Hert aan de Frieseweg horen bezoekers van alle leeftijden aan hoe een molen werkt en in elkaar zit. Dat kan rekenen op enthousiasme van kinderen: “Dus zo kan ‘ie draaien!” Maar ook het uitzicht dat de molen biedt op de eigen buurt en speeltuin OKB is natuurlijk interessant. Voor kinderen werden er zaterdag in de Grote Kerk van Alkmaar veel verschillende activiteiten georganiseerd; zondag is dat het geval in de kerk van Schermerhorn. De organisatie probeert de Open Monumentendag ook echt als een uitje voor het hele gezin te promoten.

Bezoekers reageren enthousiast: “Het ziet er prachtig uit.” Een overzicht van alle deelnemende monumenten is te vinden op de website van Open Monumentdag. Daar is ook op een kaart zichtbaar te maken wat er op zondag nog te doen is.

Auto over de kop op Alkmaarse ringweg

Op de ringweg van Alkmaar is een auto over de kop geslagen. Dat gebeurde donderdagmiddag op de kruising bij ijsbaan De Meent. Daar is ook de afslag naar Egmond. Bij het ongeluk vielen zeker twee gewonden. Er was veel schade en het verkeer ondervond veel hinder.

Volgens getuigen ter plaatse ging het mis bij het wisselen van rijstrook. Twee auto’s klapten daardoor op elkaar en één ervan kwam op zijn kop terecht. Zowel de bestuurder als de bijrijder van de auto die op zijn kop terecht kwam zijn door de ambulance meegenomen naar het ziekenhuis.

Twee rijstroken werd afgesloten voor onderzoek, met veel verkeershinder tot gevolg. Het gaat om de weghelft met de richtingen Bergen, Koedijk en Den Helder. De betrokken auto’s moesten door een berger worden weggehaald.

Ingrid Kruyssen al 25 jaar de stem van de Kaasmarkt: “Hier zie ik nooit chagrijnige gezichten”

De Kaasmarkt was op vrijdag 8 september anders dan anders, want er waren bij hoge uitzondering maar liefst twee presentatrices aanwezig. Al bleek al gauw dat het bekende verhaal over de markt, de kaas en het gilde door één ‘ladyspeaker’ werd verzorgd. De andere presentatrice was aanwezig om letterlijk en figuurlijk in het zonnetje te worden gezet. Want Ingrid Kruyssen is al 25 jaar de stem van de Kaasmarkt. “Elke markt is weer anders.”

De Kaasmarkt heeft het het grootste gedeelte van zijn bestaan zonder presentatrice moeten stellen. Bezoekers zagen de kazen gedragen worden en verwonderden zich over de hoedjes en het pasje, maar uitleg ontbrak “Ze hebben het toen wel met een bandje geprobeerd, maar dat werkt niet, je moet kunnen improviseren”, vertelt Ingrid Kruyssen als we haar spreken op de Kaasmarkt, kort voor haar huldiging. “Steven van Os heeft het ook gedaan, die sprak zelfs Japans. Maar hij ontving tegelijk ook bezoekers, dat werd een dubbelrol. Toen is ervoor gekozen om er echt een aparte functie van te maken.”

Eén van de experts als het om de geschiedenis van de Kaasmarkt en de sprekers van die markt gaat is natuurlijk kaasvader Willem Borst. Wat hem betreft is er eigenlijk geen echte voorganger van Kruyssen aan te wijzen: “Zij deed het als eerste echt op deze manier. We hadden daar trouwens eigenlijk haar vader voor gevraagd, die was toen stadionspeaker bij AZ. Dat leek ons wel wat. Maar hij zei: mijn dochter kan dat veel beter.” Als het om een krachtig stemgeluid gaat heeft Kruyssen, die ook zangeres is, inderdaad onmiskenbaar een aangeboren talent voor deze rol. (tekst gaat door onder de foto)

Ingrid Kruyssen met links kaasvader Willem Borst en rechts de oud-kaasvader Cees Koopman. In de achtergrond kaasdrager Jette de Vries (foto: Alkmaar Centraal)

“Maar ik heb heel veel echt pas hier op de markt geleerd”, vertelt Kruyssen daarover, die vindt dat de 25 jaar zijn omgevlogen. De presentatie van de Kaasmarkt doet zij in vier talen: Nederlands, Engels, Duits en Frans. “Ik heb hiervoor in de modewereld gezeten, ging veel naar internationale beurzen. Daar had ik wel wat talenkennis opgedaan. En ik ben ooit au pair geweest in Parijs. Maar dat was echt basis hoor. Mijn Frans heb ik hier uitgebreid.” Het is wel iets eigens aan de presentatie van Kruyssen, dat Frans. Haar collega Helen Treur doet het verhaal niet in het Frans, maar in het Spaans.

“Er zijn natuurlijk lang niet zo veel Fransen als Duitsers”, geeft Kruyssen toe. “Toch krijg ik er wel leuke reacties op.” Dat de uitleg in meerdere talen beschikbaar is wordt door het publiek gewaardeerd. Kruyssen trekt zich dat ook aan: “We ontvangen graag ook meer Belgen op de Kaasmarkt. Maar dan wil ik daar ook rekening mee houden, Vlamingen spreken Nederlands maar gebruiken ook andere woorden.” Waarmee maar is onderstreept dat het voor Kruyssen niet zomaar een klusje tussendoor is: ze wil kwaliteit, voor heel haar publiek. (tekst gaat door onder de foto)

De stemmen van de kaasmarkt: Helen Treur (links) en Ingrid Kruyssen. (foto: Alkmaar Centraal)

Maar op deze vrijdag zorgt ladyspeaker Treur voor het verhaal, Kruyssen laat zich als een gast onthalen. Dat vindt ze wel een ‘vreemde situatie’, zegt ze bescheiden, want normaal is zij juist de gastvrouw. De kaas laat ze zich niettemin smaken en uiteraard wordt ze met alle egards ontvangen door haar collega. Die doet het overigens ook al heel wat jaartjes, vertelt ze. “En voordat ik ladyspeaker werd was ik kaasmeisje. Toen heb ik het verhaal natuurlijk heel vaak van Ingrid gehoord.” Het tekent de Kaasmarkt: niets is voor even, alles heeft een lange traditie, dat geldt inmiddels dus ook voor de presentatie van de markt.

“Ze bereidt zich altijd goed voor”, weet Borst. “Ook die talen… Ingrid is heel kundig.” Maar hoort ze na 25 jaar ook een beetje bij het roemruchte gilde der kaasdragers? “Nee”, lacht de kaasvader. “Dat word je zomaar niet! En nee, ze heeft ook geen bijnaam. Dat niet. Ik zal het je nog sterker vertellen: volgens mij heeft Ingrid nog nooit op een berrie gezeten. Maar dat gaan we zo meteen rechtzetten.” En jawel, Kruyssen komt er niet onder uit: na 25 jaar zweeft ze op een berrie, gedragen door sterke schouders, over de markt die toch ook een beetje háár Kaasmarkt is geworden.

En dáár gaat Ingrid, na 25 jaar op de kaasmarkt voor het eerst op een berrie (foto: Alkmaar Centraal)

 

Heerhugowaardse Hunted: spel moet kloof tussen politie en jongeren dichten

In Heerhugowaard probeert de politie door middel van het achtervolgingsspel ‘Hunted’ contact te krijgen met jongeren uit de buurt. Het spelletje moet de drempel tussen de politie en de jeugd verlagen. In een bloedheet wijkcentrum lijkt dat ook echt te lukken. “Eindelijk een keer legaal wegrennen voor de politie”

Deelnemer Delano vertelt aan mediapartner NH dat hij normaal gesproken vooral ‘een hoop gezeik’ met agenten. Maar vandaag ligt het anders. Hij, en nog eens 100 andere jongeren, moeten een uur uit handen blijven van veertien agenten en boa’s. Makkelijk zal het niet gaan; de agenten hebben fietsen, auto’s, motoren en zelfs de helikopter van de landelijke eenheid tot hun beschikking.

“Ons doel is vandaag niet om zoveel mogelijk jongeren te vangen”, zegt wijkagent en initiatiefnemer Anne Kees Meines. “We willen de drempel tussen de soms moeilijk bereikbare jeugd en de politie verlagen. Dit spel kan het ijs breken. Als we hen morgen weer op het plein voor de Vomar zien, zal het makkelijker zijn om een praatje te maken.” Daarnaast hoopt Meines ook om het vertrouwen van de jongeren te winnen.

Delano vindt het spel een goede manier, zegt hij. “Ik vind het vooral leuk voor de jongere kinderen, omdat ze door vandaag een leuker beeld krijgen van de politie dan ik heb.” Vooraf was het nog wel even de vraag welke jongeren zich voor het spel zouden inschrijven. Maar eenmaal in wijkcentrum de Zon ziet jeugdagent Sven Entes veel bekende koppies. Ook de jongeren die al vaker met de politie in aanraking zijn geweest druppelen langzaam binnen.

Entes is een populaire agent: hij legt makkelijk contact, zegt iedereen gedag en krijgt respect van de jongeren. De afgelopen tijd zag hij Heerhugowaard verharden. Waar hij vroeger vooral 16-jarigen zag, geeft hij nu al voorlichting op de basisschool. En de afstand tussen de politie en de jeugd wordt niet kleiner, merkt hij. “Jongeren lossen veel dingen zelf op waarbij de politie eigenlijk zou kunnen helpen. Maar ze vinden het lastig om ons te vragen.” Een spel is in dat geval een makkelijke manier om contact te maken, en de kinderen daarnaast ook voor te lichten, denkt Entes. (tekst gaat door onder de foto)

Politie op de fiets. (foto: NH Nieuws)

Aanvankelijk zou ervaringsdeskundige Reyes Rodriguez vertellen over zijn verleden als drugsverslaafde crimineel en zijn ontsnapping aan die wereld. Maar vanwege ziekte is dat deel van de avond opgeschort. Niet zo erg, zegt onderzoeker Martha de Jonge van het Trimbos-instituut. Zij onderzoekt de zin en onzin van overheidscampagnes die kinderen van criminaliteit moeten weerhouden. “Een ervaringsdeskundige aan kinderen laten vertellen waarom drugs gevaarlijk zijn en waarom ze het vooral niet moeten doen, leidt er niet toe dat ze dan geen drugs gaan gebruiken. Ik zou dat afraden,” zegt De Jonge. “Wel kan het nuttig zijn om een ervaringsdeskundigen met agenten te laten praten. Dan leren agenten beter wat er in iemands hoofd omgaat.”

Over het spel Hunted is de De Jonge wel enthousiast. “Als het doel is om de jeugd beter te leren kennen, dan is dit een goede methode, Het is heel goed dat de politie zichtbaar is en laat zien dat ze niet alleen maar boos zijn.” En dat lijkt te werken. Soufyan (12) heeft een slechte ervaring met de politie, maar merkt vandaag dat de agenten hun best doen om een band op te bouwen. “Ik zie ze na vandaag wel op een andere manier.”

Het is dan ook geen weggegooid geld, zegt Teamchef Bob Struwe. “We kijken natuurlijk altijd of het mogelijk is, ook met de rest van de dienst. Maar deze dag is voor ons echt een goede investering in de relatie met de jongeren. Daarnaast hoopt Struwe dat hij wat jongeren warm kan maken voor het blauwe uniform. Maar of dat lukt? Jaimy (12) en Merlijn (12) peinzen er niet over. “Dan vindt echt niemand je meer aardig.”

Jongeren in Heerhugowaard, de politie is nog niet in de buurt. (foto: NH Nieuws)