Staatsbosbeheer zoekt natuurgidsen: “Het zijn gewoon allemaal feestjes hier” 🗓

Wie oprecht kan genieten van de natuur in de duinen, die kan dat plezier misschien ook wel overbrengen op anderen. Staatsbosbeheer laat kinderen en volwassenen zien wat de natuur te bieden heeft en daar heeft de organisatie vrijwilligers voor nodig. En die hoeven écht niet alles te weten. “We zoeken mensen die uit liefde voor de natuur zelf verdieping willen zoeken.”

Bij het Buitencentrum Schoorlse Duinen van Staatsbosbeheer werken zo’n 95 enthousiaste vrijwilligers. Maar van boswachter Patricia van Lieshout mogen dat er ook wel 100 zijn, of nog meer. Daarom begint er op donderdag 31 augustus een vierdaagse cursus voor mensen die natuurgids willen worden. “We willen meer bereiken, met meer mensen”, legt ze uit aan Streekstad Centraal. “We hebben nu een heel gemêleerde groep. Ieder heeft zijn of haar eigen expertise, er komt heel veel ervaring samen.”

Wat al die vrijwilligers bindt is passie voor de natuur. “Je hoeft niet per se heel veel te weten, daar gaat het niet om”, benadrukt Van Lieshout. “Die feitjes, die leren wij je wel. Het gaat om de verbinding met de natuur. Om plezier hebben buiten.” Want het werk van natuurgidsen bestaat uit ‘allemaal feestjes’, in de woorden van Van Lieshout. De ervaringen in de machtige natuur van de Schoorlse Duinen zijn vaak magisch. “Dat is ook wat mensen zich herinneren, de ervaring. Hoe dat ene plantje heet, dat is dan minder belangrijk.” (tekst gaat door onder de foto)

Boswachter Patricia van Lieshout zoekt mensen met passie voor de natuur. (foto: Streekstad Centraal / Youri Hoeben)

Natuurlijk is die kennis er wel bij de vrijwilligers en ook de nieuwe vrijwilligers gaan een hoop bijleren, maar het cursusprogramma van tweemaal twee dagen focust ook op heel andere zaken. “Op dag één vragen we je: hoe heb je de natuur zelf beleefd? En hoe geef je dat door?” In de cursus is ook aandacht voor kunst in de natuur en voor de waarneming met álle zintuigen. Want dat is wat Van Lieshout en haar collega’s overbrengen op de bezoekers van het Buitencentrum en het duingebied.

“We beginnen vaak gewoon met een kwartier stil zijn”, vertelt Van Lieshout. Dat vragen de gidsen ook aan de talloze schoolkinderen die ze rondleiden. Vijftien minuten rust, vijftien minuten de geluiden van vogels, insecten, de wind. “Kinderen die terugkomen vragen daar ook echt naar. Naar die stilte. Dat is een heel belangrijk moment voor ze.”

Verschillende scholen uit de regio komen drie keer per jaar naar de duinen. Zo groeien kinderen echt op met de natuur in het gebied. “We werken bijvoorbeeld met basisschool de Teun de Jager en met Het Klimduin. Maar er komen ook scholieren uit Bergen en Alkmaar.” Kinderen zijn heel open, merkt Van Lieshout op: “Wat ik leuk vind is dat kinderen op een heel natuurlijke manier leren. We sporen volwassenen aan om dat ook te doen.” (tekst gaat door onder de foto)

Kinderen ervaren de natuur en leren zo heel veel bij. (foto: Patricia van Lieshout)

Het kenmerkt Van Lieshouts enthousiasme. Het liefst laat ze iederéén op een andere manier kijken naar de natuur. En meer dan kijken zelfs, want kijken, dat is nog niet: jezelf onderdompelen. Terwijl dat wel de bedoeling is: “In het gewone het mooie te zien, daar gaat het om”, zegt Van Lieshout. “De zonnestralen, de geuren van het bos. Hoe het in het bos windstil kan zijn terwijl het even verderop in de duinen stevig waait. Hoe de dieren daarop reageren…”

De training die de nieuwe vrijwilligers krijgen is ontwikkeld met Stichting NatuurWijs. “De volledige training is negen dagen, dan ben je NatuurWijzer. Wij doorlopen een verkort programma, zodat je alles leert wat je moet weten voor de Schoorlse Duinen. Daar leiden we de mensen voor op.” Veel aandacht is er voor processen in de natuur. “Alles is verbonden, dat is zo mooi.” (tekst gaat door onder de foto)

“Nee, ik weet ook niet alles, maar met wat ik wel weet maak ik mensen heel erg blij”, zegt de boswachter. (foto: Patricia van Lieshout)

Voor Staatsbosbeheer is vertellen over de natuur een belangrijke taak. “Wat Staatsbosbeheer doet bestaat uit beheren, beschermen, benutten”, legt Van Lieshout uit. “Maar in Schoorl hebben we geen productiebos, hier is het dus echt beschermen en behouden. We willen de natuurwaarden uitdragen.” Door veel verschillende activiteiten aan te bieden worden er ook inkomsten gegenereerd, die ten goede komen aan het bezoekerscentrum. Dat draait zonder subsidie.

De bossen en duinen in de Duinstreek hebben een grote recreatieve waarde. Mensen komen er sporten, mensen ontspannen er, mensen maken er trouwfoto’s. “Er kan veel, maar we zoeken wel naar een balans. Wat kan waar? Met de auto het duin in voor een fotoshoot, nee, dat gaan we dus niet doen. We willen juist die natuurwaarden overbrengen. De natuur biedt zoveel mogelijkheden.” (tekst gaat door onder de foto)

De activiteiten die Staatsbosbeheer organiseert zorgen ervoor dat het Buitencentrum open kan blijven. (foto: Patricia van Lieshout)

De eerste twee trainingen worden gehouden op donderdag 31 augustus en vrijdag 1 september. De vervolgtrainingen zijn donderdag 7 september en vrijdag 8 september. Wie zich op wil geven kan contact opnemen met Patricia van Lieshout via Team Vrijwillig of via de website van Staatsbosbeheer.

Oppas uit Schagen verdacht van kindermisbruik, ook Alkmaarder gearresteerd

Alkmaarder in Haarlem aangehouden wegens wapenstok en 'verdachte schoenen'

In een geruchtmakende misbruikzaak is niet alleen een man uit Schagen van 24 jaar oud, maar ook een 38-jarige Alkmaarder gearresteerd. Volgens het Openbaar Ministerie worden beide onder meer verdacht van het bezitten van kinderporno. Een deel van dat materiaal zou door de man uit Schagen zijn gemaakt toen hij werkte als oppas. De zaak is inmiddels landelijk nieuws.

De man uit Schagen werkte voor zo’n tien gezinnen als oppas. Bij één gezin zou volgens de aanklacht sprake zijn geweest van misbruik van de kinderen. Van dat misbruik heeft de verdachte beelden gemaakt en die beelden stuurde hij naar de 38-jarige Alkmaarder. In de berichtgeving komt naar voren dat er behalve kinderporno ook dierenporno is aangetroffen.

De zaak leidt tor veel verontwaardiging. De ouders is slachtofferhulp aangeboden. Ook voor de betrokken politiemedewerkers is het een heftige zaak, zo heeft de politie Noord-Holland laten weten. Maandag 4 september komt de zaak voor de rechter in een eerste niet-inhoudelijke zitting.

“Je kunt zomaar Trijn Rembrands tegen het lijf lopen” – Vossenjacht in binnenstad van Alkmaar 🗓

In 1573 moet het de gewoonste zaak van de wereld zijn geweest: Trijn Rembrands tegenkomen in de binnenstad van Alkmaar. In dat jaar zou zij uitgroeien tot één van de helden van het Alkmaars Ontzet. Tenminste, als zij ook echt bestaan heeft en geen legende is. Maar dat maakt in het weekend van 2 en 3 september niet uit, want dan keren Trijn en vele andere figuren uit 1573 terug in het Alkmaar van 2023, tijdens ‘De Vos is Los’.

Zo heet de historische vossenjacht die in het eerste weekend van september in de Alkmaarse binnenstad wordt georganiseerd. Tien figuren uit de tijd van het Beleg van Alkmaar zijn dan, uiteraard uitgedost in passende klederdracht, aanwezig in de oude straatjes van Alkmaar. Wie een vos weet te ontmaskeren krijgt van hem of haar een opdracht. Ook vertellen de vossen meer over de geschiedenis van Alkmaars Ontzet.

De historische vossenjacht ‘De Vos is Los’ gaat van start bij bibliotheek Kennemerwaard aan het Canadaplein. Het spel is tussen 13:00 en 16:00, op zaterdag 2 september en op zondag 3 september. Op die dagen staat uiteraard ook de kermis nog in de stad. Deelname aan de vossenjacht is gratis, maar aanmelden is wel gewenst, dat kan via info@devosislos.nl.

“450 Jaar Ontzet, dus ik wilde er wel wat moois van maken”: de Alkmaarse kermis in opbouw

Kleurig is de binnenstad, kleuriger dan anders. Maar de geuren – de geuren van verse oliebollen bijvoorbeeld, die van suikerspin en kaneelstokken – die ontbreken nog. De kermis is woensdagmiddag al volop in aanbouw, maar zeker nog niet klaar. Alkmaar Centraal liep mee met de coördinator van de kermis, een mede-organisator en met de verantwoordelijk wethouder. “Het is goed dat die kermis echt in de binnenstad staat.” (tekst gaat door onder de foto)

Niet alleen op de grond, maar ook op grote hoogte zijn medewerkers van de kermis woensdagmiddag bezig met het opbouwen van de zomerkermis in de Alkmaarse binnenstad. (foto: Alkmaar Centraal)

Een kermis opbouwen, dat gaat voor de gemeente Alkmaar zeker niet vanzelf. Het is voor wie op de kermis werkt geen geheim, de coördinator, dat is ‘Bas’. En Bas is de baas. Voluit: Bas van der Molen, ook de man die een aantal markten in Alkmaar in goede banen leidt. Maar de kermis is zeker ook zijn terrein: “Ik wil er iets moois van maken”, vertelt hij als hij samen met ons over het terrein loopt. “Die mooie aankleding, daar ben ik heel blij mee.” Want juist met 450 Jaar Ontzet wil hij er een bijzondere kermis van maken. En de gemeente met hem. (tekst gaat door onder de foto)

Vol ontzag worden kermismedewerkers gevolgd die, zoals hierboven te zien is, op flinke hoogte aan het werk zijn. (foto: Alkmaar Centraal)

“Nou, daar ga ik echt niet in”, bekent wethouder Christian Schouten als we bij de zweefmolen-in-opbouw staan. En dan is ‘ie dus nog niet eens ‘op hoogte’. “Nee, die moet 80 meter worden”, legt Sander Willemstein uit. Hij is de ‘coach’ van de Alkmaarse kermis, en van vele kermissen en evenementen in Nederland. “Veel hoger dan dat wordt het ook niet hoor. Maar een attractie als deze… Ja, die staat normaal in Duitsland. Op kermissen waar ook achtbanen met loopings staan.” Zo’n machine, die kost miljoenen, weten de deskundigen. (tekst gaat door onder de foto)

‘Kermiswethouder’ Christian Schouten tijdens de rondleiding in gesprek met Sander Willemstein. (foto: Alkmaar Centraal)

Maar duur of niet, veiligheid is altijd de eerste prioriteit, krijgen we te horen. Een zweefmolen die 80 meter de lucht in gaat, die moet wérken. Daar wordt op toegezien. “In Duitsland zijn ze heel streng”, weet Willemstein. “Maar in Nederland zijn we nóg strenger. Zo’n ongeluk als laatst in België…” Hij verwijst naar een tragisch ongeval in het Waalse Manage, waarbij een draaiende bank veranderde in een lanceerplatform – met gewonden tot gevolg. “Ze zijn in België wel wat minder streng dan hier”, drukt Willemstein zich voorzichtig uit. “Maar dat zoiets daar gebeurt, daar hebben wij hier ook last van.” (tekst gaat door onder de foto)

De ‘draaibank’ op de Alkmaarse kermis is extra gecontroleerd en volledig veilig. (foto: Alkmaar Centraal)

Kermis-coördinator Van der Molen liet het er dan ook zeker niet bij zitten. “Kijk, wat wij hebben staan, dat is niet hetzelfde apparaat, maar wel hetzelfde type”, vertelt Van der Molen desgevraagd. “En dan wil ik 100% zeker zijn. Dus ik heb het wel nagebeld.” Bezoekers van de Alkmaarse kermis hoeven zich geen zorgen te maken: ‘onze’ draaibank is veilig, uitgebreid gecontroleerd, degelijk. “Als het niet veilig is, dan gaat ‘ie bij mij echt niet aan”, zegt Van der Molen beslist. De draaiende bank is er ieder jaar in Alkmaar en op veel andere kermissen mist deze vrolijke attractie ook niet. (tekst gaat door onder de foto)

Woensdagmiddag was de opbouw in volle gang, maar dinsdagavond werden ook al de nodige werkzaamheden verricht. (foto: Alkmaar Centraal)

Dat ligt helemaal anders met zweefmolen de Aeronaut die bezoekers 80 meter boven de Kaasstad laat draaien. “Echt iets nieuws voor deze kermis”, legt Van der Molen uit. De ‘styling’ van de attractie is met oog voor detail uitgevoerd en de kleinere zweefattractie er tegenover is in vergelijkbare stijl, het Hofplein ademt kermishistorie. “Dit soort attracties, daar komen andere exploitanten op af”, zegt Van der Molen. Zulke bijzondere attracties betalen dan ook zeker niet de hoofdprijs, bekent de coördinator. “Nee, dit zijn juist de trekkers. De zweefmolen, de achtbaan, de Airborne. Die bepalen we van tevoren om andere attracties naar Alkmaar te laten komen.” (tekst gaat door onder de foto)

Ook aan hoogste attractie van de zomerkermis, de Aeronaut, wordt woensdag nog hard gewerkt (foto: Alkmaar Centraal)

Wat opvalt, ook twee dagen voordat de kermis is afgebouwd, is dat de Alkmaarse kermis dit jaar echt mooi is. Veel attracties hebben een bijzonder thema, aan het uiterlijk is veel aandacht besteed. “We werken met een gesloten inschrijving”, vertelt Van der Molen. Mede-organisator Sander Willemstein legt bondig uit wat dat inhoudt: “We kijken naar hoe mooi de attractie is, of de exploitant vriendelijk is, en of ‘ie veel biedt. Alle drie tegelijk heb je nooit.”  Dat tekent de Alkmaarse kermis. Het gaat niet om de hoogste bieder, het gaat om een kermis die voor een breed publiek interessant is. Dát is de kermis die nu wordt opgebouwd. Vrijdag gaat de Alkmaarse kermis echt open.

Op het Alkmaarse Waaggebouw groeien rotsplantjes: “Geen idee wat het is hoor”

Voor bezoekers van de Avondkaasmarkt op dinsdag moet het een vreemd gezicht zijn geweest. Terwijl de kaasdragers heen en weer snelden met berries vol kaas stonden kaasvader Willem Borst, enkele andere kaasdragers én de verslaggever van Alkmaar Centraal minutenlang naar een stukje muur van het Waaggebouw te kijken. Want daar groeit iets. “Het is iets bijzonders, heb ik laatst van een bezoeker begrepen.”

Kaasvader Willem Borst is een echte expert als het gaat om kaas en om alles wat met de Alkmaarse Kaasmarkt te maken heeft. “Maar in plantjes ben ik geen specialist”, begint hij bescheiden. “Wat ik wel weet is dat het een soort varen is. Het groeit op oude muren.” Dat er in de muren kalk aanwezig is zou dit rotsplantje tot het Waaggebouw hebben aangetrokken. “En hij houdt van de schaduw, denk ik”, vertelt Borst. “Dit is de koele kant. ‘s Ochtends staat de zon dáár. En dan gaat ‘ie zó…” De gebaren van Borst zijn duidelijk zat: deze plantjes vangen weinig zon.

Maar de precieze naam van de plantjes moet Borst ons schuldig blijven. Alkmaar Centraal legde de kwestie voor aan de Hortus Alkmaar, waar ze van planten zeker kaas gegeten hebben. “Dat is muurvaren”, antwoordt collectiebeheerder Sipke Gonggrijp ogenblikkelijk. “Asplenium ruta-muraria in het Latijn. De plant met de bredere bladeren is tongvaren.” Dat is het lichtgroene plantje: asplenium scolopendrium voor botanici. Borst zat dus goed met zijn ‘varen’. (tekst gaat door onder de afbeelding)

Links muurvaren, rechts tongvaren. (foto: Alkmaar Centraal)

“Zeker muurvaren is heel algemeen”, vertelt Gonggrijp. “Dat is het plantje dat het eerst arriveert als een muur een beetje gaat verweren. Muurvaren stelt de minste eisen.” En als muurvaren zich eenmaal thuis voelt op een oude muur, kan er ook andere natuur gedijen. Zoals tongvaren. “Tongvaren zag je vroeger niet veel”, weet Gonggrijp. Tot 2017 was die plant zelfs beschermd, maar die bescherming is niet meer nodig en de overheid vond dat volgens Gonggrijp ook maar lastig, zo’n beschermd plantje op kademuren en dergelijke.

“Tongvaren groeide vooral in Zuid-Limburg”, vertelt hij verder. “Hier was het te koud, maar de milde winters hebben ervoor gezorgd dat tongvaren nu toch redelijk algemeen is. Maar als we een strenge winter krijgen zal tongvaren daar wel het meest onder lijden op deze plek.” Luwte is voor deze plant juist gunstig, dus de tongvaren op het Waaggebouw heeft een prima plekje uitgezocht.

Tongvaren, tot 2017 nog een beschermd plantje. (foto: Alkmaar Centraal)

Muurvaren is juist níét kieskeurig, legt Gonggrijp uit. “Dat kan op alle zijden wel groeien. Maar op de zonkant is er misschien net te veel verdamping.” De zonkant van de Waag is bovendien een pronkgevel met veel natuursteen. “Als de specie niet genoeg kalk bevat komt er ook geen muurvaren”, zegt Gonggrijp. Maar verder is het dus een echte oerplant die weinig verdere eisen stelt.

Beide varens zijn onschuldig. “Voor het gebouw maakt het verder helemaal niet uit, deze plantjes beschadigen de stenen niet. Dat wordt wel eens gezegd maar dat is niet waar”, benadrukt de collectiebeheerder van de Hortus. (tekst gaat door onder de foto)

De Waag is óók natuur. En dat kan helemaal geen kwaad, zegt de deskundige. (foto: Alkmaar Centraal)

Varens als tongvaren en muurvaren horen bij een oude stad als Alkmaar, vinden zowel Gonggrijp als Borst. “Weet je, dat gebouw is 600 jaar oud”, zegt Borst, wijzend op het Waaggebouw. “Dat plantje kan ook best heel oud zijn.” En dus hoort het er gewoon bij. “Een aantal jaar geleden hebben ze die muur onder handen genomen, toen was het even weg. Maar het is nu dus weer terug en dat is mooi”, besluit Borst.

En dat laatste beaamt Gonggrijp van harte: “Ik ben er altijd verbaasd over dat we dit soort muren in Nederland zo schoon willen houden. Terwijl we het tegelijk zo mooi vinden als we in Zuid-Europa zijn. Het is toch een soort romantisch beeld. En het plantje kan echt helemaal geen kwaad.” De oude Alkmaarse Waag kan dus prima óók een natuurlijk monument zijn – en dat midden in de stad.