Vraag iemand om een heteluchtballon en hij zal beginnen met een ovaal, of een grote kegel. Maar gisteravond steeg in Oudkarspel een heel andere vorm naar de hemel: het hoofd van Vincent van Gogh. Want echte kunstenaars zien alles natuurlijk nét even anders. Zo ook de winnares van de Van Gogh & Friends Fotowedstrijd die werd georganiseerd door het Stedelijk Museum van Alkmaar.
Hanneke Klumpenaar herkende in een sfeervolle foto van de Alkmaarse Hekelstraat, het straatje waar ze werkt, een schilderij van Van Gogh terug: ‘Caféterras bij Nacht’. Met die bijzondere ‘match’ van foto en schilderij wist Klumpenaar de fotowedstrijd van het museum te winnen. En dus mocht zij donderdagavond, bij mooi weer, een ballonvaart gaan maken in een wel heel bijzondere ballon. “De rust ervaren in de lucht, dat lijkt me heel erg mooi”, vertelt Klumpenaar aan Streekstad Centraal kort voor ze instapt. “Het is niet dat je dagelijks doet…” (tekst gaat door onder de foto)
De prijswinnende foto. (Hanneke Klumpenaar)
Ballonvaarder Remko Wigger legt uit dat een ballon zoals deze een ‘special shape’ worden genoemd. “Die varen over het algemeen met minder wind”, verklaart hij. “De ronde ballonnen zijn minder gevoelig voor de weersomstandigheden.” Die zijn dus een stuk eenvoudiger te bedienen, maar toch zijn ‘special shapes’ wel ontzettend geliefd. Iets wat zich ook in de prijs van zo’n ballon vertaalt: “De bijzondere vormen, die kunnen wel oplopen naar 2,5 ton.”
Gisteren was het weer in ieder geval goed en dus tuurde het hoofd van de grote schilder tevreden over Noord-Holland. Met misschien wel een extra oogje op het Stedelijk Museum van Alkmaar, waar nu zijn schilderijen hangen. En Hanneke Klumpenaar zal misschien extra oog hebben gehad voor de Hekelstraat, die haar inspireerde tot de prijswinnende foto.
Bezorgboxen vol met bacteriën en schimmels waarin eten wordt vervoerd zijn verleden tijd, als het aan Dirk Bont uit Oudkarspel ligt. Hij zegt namelijk de oplossing te hebben gevonden voor dit probleem: een bezorgbox waar dit soort micro-organismen geen enkele kans krijgen. Een pizzeria in Alkmaar toonde interesse. “Dit is de toekomst, ik zeg het je.”
Hij staat 24/7 aan. Altijd stroomt zijn hoofd vol innovatieve ideeën. Op de bank stilzitten gaat er bij hem niet in, vertelt hij aan mediapartner NH Nieuws. Hobby-uitvinder Dirk Bont uit Oudkarspel ‘wordt gek van zichzelf, van al dat denken en puzzelen’. Maar dat constant peinzen heeft wel tot de Virus Kill Box geleid, naar eigen zeggen dé vernieuwende oplossing voor bezorgboxen zonder bacteriën en schimmels. Want die blijken een toenemend probleem. Zo liet een groot onderzoek in Italië zien dat bestellingen van bezorgdiensten vaak vol schimmels en bacteriën zitten, soms wel drie keer zoveel als wat op een vloer van een restaurant mag zitten bij een hygiënecontrole. Restaurants worden bij dergelijke waarden gesloten.
Ook de NVWA, de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, zegt dat besteld eten inderdaad altijd door de consument op hygiëne moet worden gecontroleerd. Maar of de hygiëne van deze maaltijdboxen ook ondermaats is, moet nog blijken. Eind dit jaar komt de voedselwaakhond met uitkomsten van een groot onderzoek naar de hygiëne van die boxen. Maar er is licht aan de duistere voedselhorizon, dankzij Dirk. De coronapandemie bracht de werking van viruskillers bij hem aan het rollen. En nu denkt hij die ook te kunnen inzetten, zodat maaltijdboxen vol ziekmakers eindelijk passé zijn. (tekst gaat door onder de foto)
Dirk Bont denkt ‘out of the box’ (foto: Dirk Bont)
“Met het gebruik van UV-C-desinfectielicht, verwarming en ventilatie krijg je straks voedsel dat je veilig kunt eten. Een bezorgtas wordt uitgerust met dat UV-C-desinfectielicht. Verder worden ventilatie- en verwarmingselementen aangesloten op de accu’s van de scooters en bikes”, zegt Bont. Het gepatenteerde ventilatieblok, dat nu aan de zijkant van de bezorgtas zit, heeft hij uit een computer gesloopt. “Gewoon omdat het kan.” Door de verwarmingselementen kan de ventilatie altijd aanblijven, zodat de lucht constant ververst en gedesinfecteerd wordt. Dat zorgt er ook voor dat de inhoud van de tas onbeschadigd blijft en er zich geen schimmels en andere viezigheden kunnen ophopen.
Dirk heeft inmiddels contact met een pizzeria in Alkmaar, omdat de tas sinds afgelopen vrijdag – na weken ploeteren – helemaal klaar voor gebruik is. “Hij vertelde inderdaad de problemen te herkennen. Hij is dolenthousiast geworden en wil er graag mee experimenteren. Dus we kunnen de boer op!” Het typeert Bont: “Als ik een probleem in mijn huis of in het nieuws zie, ga ik direct aan de slag met oplossingen.” Samen met een kennis komt hij tot de uitvindingen. “Ik ben de bedenker”, zegt Dirk, “hij de uitvoerder”. (tekst gaat door onder de foto)
Bont met zijn vinding, die klaar is voor gebruik. (foto: Dirk Bont)
Voor de financiering van de desinfectiemaaltijdtas gebruikt Dirk het geld dat hij heeft verdiend met een eerdere uitvinding: hometrainers in een sportschool in Alkmaar. Daar sloot hij op meerdere sportfietsen in de gym accu’s aan waarmee stroom wordt opgewekt. Die gaat rechtstreeks naar de bar in de kantine. “Klanten betalen daar dus voor een abonnement en wekken ook nog eens gratis stroom op voor de sportschool. Wat een win-win!” De inventieve Oudkarspeler heeft ook veel vertrouwen in zijn nieuwe ‘baanbrekende project’. “Als je met deze tas bij kunt dragen aan duurzaamheid en voedselhygiëne zeg ik je één ding: dit is de toekomst. Let op mijn woorden.”
Het zwemwater bij het strand van Luna is slecht, staat te lezen op Zwemwater.nl. En daar moeten zwemliefhebbers wel op kijken als ze van plan zijn om een frisse duik te nemen. Toch blijft bij navraag dat het toch nog iets anders ligt. Over onderborden, langetermijnadviezen en vogelpoep: “Als er niets staat kun je gewoon zwemmen.”
Dit voorjaar nog bepleitten de gemeente Dijk en Waard en het recreatieschap Geestmerambacht duidelijke communicatie. Wie wil gaan zwemmen bij het Strand van Luna moet weten of dat veilig is. Maar nu er na een lange periode van regen en wind dan toch ‘zwemweer’ zit aan te komen, blijkt het nog lang niet zo eenvoudig om de actuele waterkwaliteit in beeld te krijgen.
“Dat zou moeten worden geactualiseerd op Zwemwater.nl”, zegt Ronald Groot van de gemeente Dijk en Waard. Het verbaast hem dat er dan toch onduidelijkheid is. Zwemwater.nl geeft alleen een oudere inschatting: “Deze zwemwaterlocatie is ingedeeld in de 4-jaars waterkwaliteitsklasse ‘Slecht’ en heeft daardoor een permanent negatief zwemadvies.” Maar dat is dus alleen het langetermijnadvies. “Het Recreatieschap kan denk ik meer vertellen”, besluit Groot. (tekst gaat door onder de foto)
Een ‘onderbord’ met een negatief zwemadvies zou mensen uit het water moeten houden.
Het langetermijnadvies is gebaseerd op metingen over de laatste vier jaar. In die periode is de waterkwaliteit bij het Strand van Luna een aantal keer slecht geweest. Dat zijn piekmomenten, veroorzaakt door ontlasting van ganzen en andere vogels. Die vogels zorgen voor veel stikstofuitstoot, maar ze zijn er niet het hele jaar door. Op andere momenten kan de waterkwaliteit dus wél goed zijn.
En dat is nu zo, stelt Monique Brouwer van Recreatie Noord-Holland, namens Recreatieschap Geestmerambacht. “Het strand van Luna is in 2022 ingedeeld in de waterklasse ‘slecht’, dan komt er zo’n bord te staan. Maar je moet eigenlijk vooral letten op het onderbord. Als daar niets staat kun je gewoon zwemmen.” Wie het Strand van Luna betreedt moet dus goed op de onderborden letten. “En als er een extra waarschuwing van kracht is, moet dat ook op Zwemwater.nl staan. Het wordt continu gecontroleerd.”
Brouwer verwijst naar de uitleg op de website van het Recreatieschap. Uiteraard zijn er behalve Strand van Luna nog volop andere zwemmogelijkheden ook. Langs de Noordzeekust is zwemmen veilig; in het Geestmerambacht moeten zwemmers wel letten op blauwalg, maar kan in principe ook gezwommen worden, lezen we op Zwemwater.nl.
Een mooi muzikaal festival, al net zo gemoedelijk als het café waar het naar is genoemd: dat moet Taverne Open Air zijn, ook dit jaar weer. Het muziekfestival in Bergen wordt alweer voor de vierde keer georganiseerd, dit jaar op zaterdag 26 augustus. “Een festival waar het niet uitmaakt wat of wie je bent, als je maar je beste zelf bent.”
Op het festival is muziek te horen van acts als Golden Earring Undercover, Longo Longo, Moody Mehran, Steven de Peven, de Dirty Denims en Ross Curry. “Niet de bekendste”, stelt de organisatie nuchter, “maar wel van die hoge kwaliteit en potentie, waar café de Taverne bekend om staat.” Want dat bekende café is natuurlijk de drijvende kracht achter Taverne Open Air.
Het festival vindt plaats op zaterdag 26 augustus van 13:00 tot 23:00. Locatie is het terrein vam HV Berdos aan de Groeneweg in Bergen, ook eenvoudig te bereiken vanuit Alkmaar. Kaartjes zijn te koop via Chipta. Extra informatie over de line-up en de organisatie is te vinden op de website van Taverne Open Air.
De lange trappen tot aan het beeld van Sint-Laurens, helemaal aan de top van het hoge venster van de Grote Kerk, blijven langer toegankelijk voor het publiek. Dat heeft ‘Klim naar het Grote Raam’ vandaag bekend gemaakt. “Wegens succes verlengd”, staat er nu op de poster.
De stevige steiger langs het Grote Raam, waar nu hard wordt gewerkt aan het nieuwe glas-in-lood, wist ondanks het wisselvallige weer zo’n 10.000 bezoekers te trekken. De organisatie is blij met alle positieve reacties en wilde graag nog even langer door. Een week geleden kwam er een oproep: als er extra vrijwilligers gevonden werden, zou ‘Klim naar het Grote Raam’ nog tot medio september door kunnen gaan.
En dat is dus gelukt, tot 10 september blijft de attractie open. Het nieuws komt naar buiten op een toepasselijk moment, want donderdag 10 augustus is de ‘naamdag’ van de heilige Sint-Laurens, de beschermheilige van de Grote Kerk en van de stad Alkmaar. Om dat te vieren mag iedereen die Laurens heet vandaag gratis naar boven. En iedereen die anders heet heeft dus nog tot zondag 10 september de tijd om de klim te maken.
Een plek voor bezinning, stilte en afzondering in Heiloo veranderde afgelopen april in een bloederige plaats delict. Amsterdammer Elias Assaf werd er vermoedelijk vermoord en in stukken gezaagd: een klein huisje net buiten het heiligdom Onze Lieve Vrouw Ter Nood. Hier verblijven onder meer nonnen voor retraite. Mediapartner NH Nieuws zocht in Heiloo de moordplek op. “Zoek je de plek van de moord? Daar”, wijst een buurtbewoner. “Maar ik weet niet of de buurvrouw op je zit te wachten hoor. Er zit letterlijk maar één dun muurtje tussen haar huis en waar het is gebeurd.”
Het is dinsdag 11 april als de politie foto’s verspreidt van Elias Assaf. De Egyptenaar met baard en bril uit Amsterdam-Oost is vermist. Ook zijn grijze auto is spoorloos. Dan, een week later op 18 april, brengt de recherche naar buiten dat zijn stoffelijk overschot is gevonden. De politie gaat ervan uit dat Assaf om het leven is gebracht en heeft dan al iemand opgepakt: de 50-jarige Emad A. Volgens de Amsterdamse krant Het Parool heeft het tweetal een tijd samengewerkt in een restaurant in de hoofdstad.
Op het moment van zijn aanhouding logeert de verdachte in Heiloo. In een gastenverblijf van het katholieke heiligdom Onze Lieve Vrouw Ter Nood, het grootste Maria-bedevaartsoord van Nederland. De bosrijke locatie is de zelfbenoemde ‘parel’ van het bisdom Haarlem-Amsterdam. “Hij was geen onbekende, hij liep op het terrein rond, je kent zijn gezicht op een gegeven moment wel. En dat zo iemand bij zoiets betrokken is: ontzetting en ongeloof. Een schok”, reageert woordvoerder van het bisdom Jan-Willem Wits.
Bezoekers komen naar het kerkelijke terrein voor een gebed of herdenking in een van de kapellen, een rustige wandeling of mooi gesprek. En er zijn gasten die blijven langer. Zo zijn er in het voormalig Julianaklooster op het terrein bijeenkomsten en kunnen mensen er kamers boeken. Ook heeft het heiligdom woningen in bezit die regulier worden verhuurd. Alleen gaat het in deze moordzaak om een ander verblijf. Net buiten de hekken van het heiligdom staat een klein huisje. De restanten van de paarse politieverzegeling zitten maanden later nog op de deurpost.
Het klooster Onze-lieve-Vrouwe-ter-Nood in Heiloo. (foto: Streekstad Centraal)
De woning is onderdeel van het heiligdom, maar het is geen gewijde kloosterwoning. Wel wordt het bijvoorbeeld regelmatig gebruikt door nonnen. “Het dient als een soort retraiteplek, waar zusters een tijdje zitten. Soms een week. Bidden. Lezen. Nadenken. Ontspannen.” Het is ook de plek waar de 50-jarige Emad A. afgelopen april kosteloos wordt ‘opgevangen’. Omwille van de privacy wil het bisdom niets over de lengte van zijn verblijf of zijn situatie zeggen. Maar in algemene zin stelt het heiligdom in Heiloo de woning weleens beschikbaar aan ‘mensen die dat nodig hebben’ of ‘even op adem moeten komen’. “Het kan letterlijk zijn dat iemand in de kreukels ligt of in de problemen is, aanbelt en zegt: ‘ik wil praten’. Dat kan met de rector of medewerker. Soms voldoet een kop koffie of boterham, maar als er dan uit het gesprek komt dat ze diegene willen opvangen, beslist het bestuur of dit kan.” Volgens Wits wordt er overigens ‘best terughoudend omgegaan’ met opvang aanbieden. “Je weet natuurlijk niet wie je in huis haalt en de kerk is niet helemaal naïef.”
En toch zou in dat kleine woninkje, in een gewone straat, het slachtoffer tussen 11 en 18 april zijn doodgestoken en zelfs in stukken gehakt. In een inleidende zitting vorige week vertelt de officier van justitie dat delen van zijn lichaam in koffers en vuilniszakken in Arnhem en Duitsland zijn gevonden. Van de gruwelijkheden op hun grond zegt het bisdom niets door te hebben gehad. “We zijn pas op de hoogte gesteld door de politie na de aanhouding van de verdachte. Dat het mogelijk in het huisje is gebeurd was een grote schok.”
Ook buren stellen niets te hebben gehoord of gezien. Wel gebeuren er na de arrestatie van de 50-jarige A. volgens hen een paar opvallende dingen. Zo zou een passante in de bosschages van het heiligdom ‘een langwerpig ding met een scherpe punt’ hebben gevonden en is er daarna onderzoek gedaan met politiehonden. Ook was naar verluidt de klusjesman van het kerkelijke terrein na de moord ‘ineens zijn zaag kwijt’. Als NH hem aanspreekt, zegt hij: “Ik kan er niks over zeggen, ik heb alles aan de recherche verteld.”
De kloosterpoort. (foto: NH Nieuws / Maaike Polder)
Het Openbaar Ministerie wil vanwege het lopende onderzoek van de Amsterdamse recherche bovenstaande lezingen niet bevestigen en ook geen andere vragen beantwoorden. Ook de advocaat van de verdachte wil nog niet reageren. “Ook wij weten de toedracht niet. Wij kenden het slachtoffer niet. Hij logeerde niet bij ons”, aldus Wits. Duidelijk is wel dat de moord grote impact heeft op het Onze Lieve Vrouw Ter Nood en haar medewerkers. “Deze vreselijke gebeurtenis staat zo haaks op de core business van het heiligdom. Het komt ineens heel dichtbij. Dat is heel vreselijk.”
Er worden Wits hem gesprekken gevoerd met medewerkers, bezoekers en in september wil het bisdom een bijeenkomst organiseren. “Een religieuze dienst om stil te staan bij wat er is gebeurd.”
Het getal 450 zal voor de meeste Alkmaarders inmiddels wel een belletje doen rinkelen: 450 jaar geleden begon bij Alkmaar de victorie. Dat jubileum wordt het hele jaar gevierd en ook de geliefde Lindegrachtconcerten konden deze geschiedenis natuurlijk niet negeren. Het laatste Lindegrachtconcert, op dinsdagavond 8 augustus, stond dan ook in het teken van 450 jaar Alkmaar Ontzet.
Bijzonder was dat tijdens het concert ook aandacht was voor de vroegere vijand. “Je gaat natuurlijk kijken, wat kun je muzikaal doen?” legt Hans Visser van Lindegracht Concerten uit aan Alkmaar Centraal. “We keken daarvoor naar de muziek die hier 450 jaar geleden heeft geklonken. En niet alleen in Alkmaar, maar natuurlijk ook aan de Spaanse kant.”
Tijdens het bijzondere Ontzetconcert werd onder meer gebruik gemaakt van historische instrumenten. Dat zorgde voor een bijzondere klankkleur. Daarnaast vond de première plaats van een door pianist Thomas Beijer geschreven muziekstuk, dat speciaal voor 450 Jaar Ontzet werd gecomponeerd. Bezoekers reageerden enthousiast op het afwisselende programma.
Het concert was goedbezocht. (foto: Marco Schilpp)
Moord, paarden en geld, veel geld: het zijn de ingrediënten van een spannende thriller, geschreven door Vera Stupenea uit Heiloo. ‘Moordende paardenrace’ is de titel van het boek dat eind deze maand in de winkels moet liggen. Streekstad Centraal sprak de schrijfster op de golfbaan in Alkmaar en keek met haar mee in de bijzondere wereld van de paardensport – en in die van het schrijversvak. “Het moet wel lekker weg lezen.”
Een werkkamer vol gele post-its. In die omgeving ontstaan de thrillers van Vera Stupenea. Ze werkt zorgvuldig, zoekt alles uit, laat alles nalezen. “Het is wel fictie, maar het is mooi als het geloofwaardig is”, legt Stupenea uit. “Ik laat het nalezen door iemand van de politie. Maar ook door mijn zoon, voor de taal.” Stupenea schrijft in het Nederlands en dat is ook zeker de taal waarin ze denkt, maar haar moedertaal is het Russisch. Ze groeide op in Moldavië, waar behalve Russisch vooral Roemeens gesproken wordt. “Mijn boek verschijnt ook in het Roemeens, dat is wel bijzonder. Maar ik had het niet in een andere taal dan het Nederlands kunnen schrijven. De woorden uit de paardensport, ik zou ze in het Russisch niet eens weten.”
En dan zou ze alles hebben moeten opzoeken, want Stupenea werkt heel precies. De paardenwereld kent ze van binnenuit: “Sinds vijf jaar heb ik een relatie met een man die me de paardenwereld heeft leren kennen. De grote koersen, het gokken.” In die wereld neemt Stupenea op haar beurt de lezer mee. “Mijn personage legt de lezer uit hoe het werkt. Het is wel een probleem aan het worden, mensen gokken online, raken verslaafd. Het gaat om enorme bedragen.” (tekst gaat door onder de foto)
Vera Stupenea leerde de paardenwereld van binnenuit kennen. (foto: aangeleverd)
De opzet van het boek is klassiek, ‘een beetje Agatha Christie’. De lezer maakt kennis met een aantal personages. Iedereen kan het gedaan hebben. “Maar pas aan het eind ontdek je wat er echt is gebeurd, zodat je roept: ‘dit heb ik nóóit kunnen bedenken’, en zo hoort het ook. Je moet de lezer steeds op het verkeerde spoor zetten.” Stupenea heeft ongeveer een jaar over haar boek gedaan. Het schrijven zelf is een plezier: “Ik bedenk van tevoren de gebeurtenissen, hoe de personages zijn, hoe ze eruit zien. Maar niet alles ligt van tevoren vast, anders is het niet leuk om te schrijven.”
Een bijzonderheid is dat één van de personages een paard is, een paard dat ook in onze werkelijkheid bestaat. QR-codes in het boek brengen de lezers naar foto’s en filmpjes die laten zien hoe het er in het echt aan toe gaat. Wie net als Stupenea en haar partner vertrouwd is met de paardensport zal veel herkennen. Misschien ook wel personages, maar: “Dat is nooit één op één in mijn boek.” Toch is het natuurlijk wel leuk om te spelen met de werkelijkheid. ‘Moordende paardenrace’ brengt zo ook een beetje humor in de paardenwereld. “Het is een heel serieuze wereld”, weet Stupenea. “En het is een wereld waar veel geld in om gaat.” (tekst gaat door onder de foto)
Een thriller over de paardenwereld, dat bestond nog niet. (foto: aangeleverd)
Een gokje wagen voor een paar tientjes, dat is natuurlijk leuk en het is betrekkelijk onschuldig. Maar Stupenea maakt zich wel zorgen om hoezeer het uit de hand loopt. “In elk boek van mij zit een maatschappelijk thema. Wie mijn boek uitleest, die is wel gewaarschuwd, ja.” Maar eerst en vooral gaat het natuurlijk om het plezier, om ‘lekker lezen’: “Er zijn niet veel boeken over de paardenwereld. Voor kinderen wel, maar niet zoals dit. Ik hoop dat de lezers er veel plezier aan beleven.”
‘Moordende paardenrace’ wordt zondag 27 augustus gepresenteerd op Drafbaan Wolvega in Friesland. Het boek ligt dit najaar in de winkels, maar kan nu al besteld worden op de website van Vera Stupenea.
