Een taxi heeft zondagmiddag een fietser aangereden op het oversteekpunt bij de kruising van de Rekerdijk en de Drechterwaard. En dat is zeker niet de eerste keer, bij deze kruising gaat het vaak mis. De fietser raakte gewond en is door de ambulance meegenomen. De automobilist was ongedeerd en kon zijn weg vervolgen.
De Rekerdijk is een belangrijke fietsroute, die populair is omdat fietsers hier grotendeels een eigen baan hebben, zonder auto’s erlangs. Maar de oversteek van de Drechterwaard is berucht. Fietsers hebben hier voorrang, maar worden regelmatig over het hoofd gezien. De toedracht van het ongeluk van vandaag wordt nog onderzocht.
De taxi raakte door de botsing licht beschadigd, maar kon dus blijven rijden. De fiets is meegenomen door de politie.
Dat de zomer een stuk natter en koeler is dan we de laatste jaren gewend zijn is voor festivalorganisaties een behoorlijke uitdaging. Zeker voor een festival met de naam ‘Finally Fiesta – Summer Festival’. Maar in dit geval liet de organisatie zich niet zomaar van de wijs brengen: “Feest in de tent! Bij ons sta je droog.”
Met die optimistische boodschap wist Finally Fiesta toch de nodige feestgangers naar het evenemententerrein aan de Olympiaweg te lokken. De tent bleek inderdaad geen overbodige luxe, want ook zaterdag trokken er stevige buien over Alkmaar. De optredens konden in ieder geval gewoon doorgaan en ook het publiek was duidelijk ‘niet van suiker’.
Het advies om de bomenkap in de duinen toch door te laten gaan valt slecht bij de Fietsersbond. Die is niet principieel tegen de bomenkap, maar wil harde garanties dat de fietspaden in het duingebied behouden blijven. Hoewel de gemeente zegt daar voorstander van te zijn, mist de bond deze garanties. “Er zal zeker bezwaar worden aangetekend.”
Ron Janssen van de Fietsersbond is als Streekstad Centraal hem spreekt niet alleen maar negatief. “Op het eerste oog is het een mooie uitspraak”, reageert hij op het nieuws dat de gemeente in de vergunning voor bomenkap zal eisen dat de fietspaden in het duingebied behouden blijven. Die fietspaden dreigen door de zandverstuivingen verloren te gaan en daar was het de Fietsersbond om te doen. “We zijn niet voor of tegen bomenkap”, herhaalt Janssen nog eens. Maar ook over het besluit van de gemeente is hij genuanceerd: “Het is niet helemaal slecht, maar ook niet helemaal goed.”
Want de Fietsersbond mist garanties. “Het wordt nergens expliciet”, klaagt Janssen aan. Wat gaat er nu concreet gebeuren om de fietspaden te redden van het stuifzand? Er zou bijvoorbeeld helmgras geplant kunnen worden bij de paden, maar daar zegt de gemeente niks over. Wat ook zou kunnen helpen is om bij de kap niet de hele boom weg te halen: “Het hangt ervan af hoe drastische ze alles weghalen”, legt Janssen uit. “Als ze de stronken laten zitten houdt dat het zand ook tegen.”
En dus kan de strijdbijl nog niet begraven worden, ook voor de Fietsersbond niet. “Het is te vaag”, stelt Janssen. “Daarom zullen we bezwaar aantekenen. De termijn is rond 10 september, voor die tijd zal het worden ingediend.” Dat betekent dat de discussie die in de regio wordt gevoerd over de bomenkap en de zandverstuivingen ook na de uitspraak van de gemeentelijke adviescommissie nog niet zal verstommen.
Een aantal Heerhugowaarders kreeg zaterdag of zondag wel een heel vreemde brief door de bus. In de brief werd geschreven over een zogenaamde ex-vriendin van de verzender met een QR-code die zou leiden naar expliciete foto’s. De politie vermoedt dat het om een verzonnen verhaal gaat. Ontvangers van de brief reageren verbolgen. “Scan de code niet.”
Dat meldt mediapartner NH Nieuws, die uit de brief citeert: “De afgelopen 7 jaar was ik samen met mijn Samantha maar zij heeft dit allemaal verpest door de afgelopen maanden overspel te plegen met 2 (!!) van haar collega’s.” Zo begint het raadselachtige bericht. Door wie de brief is verspreid is niet bekend. Onderaan het bericht staat een QR-code die volgens de brief zou moeten leiden naar expliciete foto’s. Maar als je deze code scant, brengt het je naar een platform waarop afbeeldingen en video’s gedeeld kunnen worden. In de betreffende foto wordt gesproken over een experiment. “Wat ons betreft een slecht uitgevoerd experiment”, aldus de politie. Zij vermoeden dat het om een verzonnen verhaal gaat. De brief zou zijn verspreid door zo’n beetje heel Heerhugowaard.
De politie laat weten op de hoogte te zijn en zegt meerdere meldingen en camerabeelden te hebben ontvangen van een verdacht duo dat de brieven aan het verspreiden is. Om wie het gaat, is nog niet bekend. “Mochten de personen die de brieven verspreiden dit bericht zelf ook lezen, dan komen wij graag met hen in contact”, aldus de politie. De politie raadt in elk geval af om de code te scannen. “Net zoals bij (phishing)mails is het belangrijk om op te letten op welke mogelijke website je terecht komt.” (foto: politie)
De zomer blijft onstuimig: ook voor zondag gaan de weersvoorspellingen uit van regen en harde wind. Omdat er rekening wordt gehouden met wateroverlast en mogelijke schade door windvlagen, heeft het KNMI weer ‘code geel’ afgekondigd. Dat betekent dat mensen alert moeten zijn op extreem weer. De waarschuwing geldt tweemaal, ’s middags en ’s avonds.
Eerder deze week was het ook al code geel, toen vanwege verwacht noodweer op dinsdag. Achteraf bleek er toen niet veel aan de hand. Maar andersom kan het ook: voor storm Poly werd in eerste instantie code geel gegeven, pas toen de storm in alle hevigheid losbarstte werd er opgeschaald naar code rood. Het weer laat zich nog altijd niet helemaal voorspellen, maar wie zondag naar buiten moet is in ieder geval gewaarschuwd.
Zondag zijn er dus twee momenten waarop code geel van kracht is. Code geel voor regen geldt zondag tussen 11:00 en 14:00. Code geel voor windstoten is van kracht tussen zondagavond 20:00 en maandagochtend 2:00. [UPDATE 15:00 uur] Het heeft nog niet geregend. Code geel voor regen is nu verplaatst naar het tijdvak van 14:00 tot 17:00.
Bijna een halve eeuw lang waren ze dé juwelier van Heiloo en hielpen zij generatie op generatie aan verlovings- en trouwringen, oorbellen en armbanden. Maar na 46 jaar is het welletjes geweest voor het echtpaar Rita en Simon Peek: ze gaan met pensioen. “Meer tijd voor de kinderen en kleinkinderen, onze vrienden én de caravan.”
Omringd door goud, zilver en edelstenen hielp het stel in al die jaren ruim 150.000 klanten in hun zaak Peek Juwelier aan de Stationsweg in Heiloo. Dat getal is één van de feitjes in het boek dat hun zoon speciaal heeft geschreven voor het welverdiende pensioen van zijn ouders. Hun klanten zitten overal, zelfs in New York en Canada, vertelt Simon aan mediapartner NH Nieuws. “Die typisch Hollandse sieraden, zoals speciale schakelarmbanden, dat kennen ze daar niet. Dus dan komen ze speciaal naar ons voor een reparatie.” Het echtpaar is te gast bij Lunchroom op NH Radio en loopt daar vlak voor de uitzending warempel een oude klant tegen het lijf. “Die hebben we van het voorjaar nog trouwringen verkocht”, weet Rita. Ze is goed in het onthouden van gezichten en weet ook vaak precies wat haar klant nodig heeft, vertelt ze. “Dan zeg ik bijvoorbeeld tegen Simon: we kunnen het beter zo en zo doen, want dit heeft ze al.”
Lief en leed werd er met klanten gedeeld. Als er werd getrouwd, was het feest in de winkel. Maar Rita en Simon hielpen hun klanten bijvoorbeeld ook regelmatig aan een bijzonder sieraad na een overlijden. “Dan deed je extra je best en bood je ook een luisterend oor”, zegt Rita. “Soms leek het wel biechten wat ze deden, mensen vertrouwden ons en deelden van alles. We verlaten de zaak ook met een heleboel geheimen”, vult Simon aan. Rita is een slagersdochter, maar wilde altijd al een eigen winkel. Simon was horlogemaker. “Zo werd de keuze gemaakt om samen een juwelierszaak te beginnen. Vanaf de eerste dag hadden we werk”, vertelt ze. En al gauw liep het storm. “We begonnen met niks en hadden veel concurrentie. Maar we zijn het langst gebleven en echt een begrip geworden. Onze klanten komen uit Heiloo en ver daarbuiten.” Waarom ze toch zo geliefd zijn? “Nee bestaat bij ons niet”, aldus Rita. “We kijken altijd naar mogelijkheden. Wat is de wens en wat kunnen we doen.”
Maar na 46 jaar is het mooi geweest. De zaak is verkocht. Toch was het afscheid met alle vaste klanten niet makkelijk. “Het was erg emotioneel, maar heel mooi. Veel mensen kwamen langs met kaartjes”, vertelt Rita, terwijl ze weer volschiet. Haar man neemt het over. “Na 46 jaar is het ook wel wat. We hadden huilende klanten in de zaak, die zeiden: ga je echt stoppen? Ze denken dat je altijd maar door kan gaan. Dat gaat gewoon niet”, zegt Simon. “We moeten nuchter zijn, want stel dat er met een van ons iets gebeurt. Die zaak kunnen we echt niet in ons eentje runnen. ” Nu de zaak ook echt is verkocht, kunnen ze er niet meer omheen: ze zijn met pensioen. “We moeten nog even landen hoor, want het is erg wennen”, zegt Rita. “Maar toen we laatst op ons kleinkind pasten, liepen we toch een stuk relaxter achter de kinderwagen. Het geeft rust.”
Worstelen, maar dan net even anders, met veel kleur en zeker ook wat humor: dat was wat toeschouwers te zien krijgen die zaterdag naar ‘Pro Wrestling Holland’ kwamen kijken. De Alkmaarse HAL 25 was zaterdag het strijdtoneel van ervaren topworstelaars. Maar hun gevechten waren tegelijk een theatervoorstelling.
‘Pro Wrestling’ ofwel show-worstelen is namelijk iets anders dan traditioneel worstelen. De nadruk ligt hier op wat worstelen behalve spannend ook mooi maakt. De gevechten hebben elementen van dans – dat hebben ze van zichzelf al, maar tijdens ‘Pro Wrestling Holland’, op zaterdag 5 augustus, werd de artistieke kant van de worstelsport verder uitvergroot.
Wat begon als een alternatieve manier van ondernemen tijdens de coronaperiode, is in een paar jaar tijd uitgegroeid tot een Alkmaars fenomeen: de SRV-wagen van Tom Nederstigt. Met verse producten en belegde broodjes rijdt de SRV-wagen langs huizen en bedrijven. Maar volgende week is de laatste week. “De wagen is te oud, het gaat niet meer.”
Tom Nederstigt is zelf ook in ‘reparatie’, vertelt hij nuchter: er wordt bij hem een kunstknie geplaatst. Zijn versleten knieën waren ooit de reden om zijn baan als kelner in te ruilen voor het werk in de SRV-wagen. “Mijn vrouw Linda wees me op de vacature, ‘dit is jouw baan’, zei ze. Toen heb ik gezegd: haal die vacature maar weer weg, ik ben de man die jullie zoeken.” Zo kon hij het stokje overnemen van Peter Visser en Walter van Westbroek, die in 2021 met de wagen waren begonnen.
Tom Nederstigt heeft het vol passie over zijn ‘SRV-wagen’. Zijn gezondheid en de technische staat van de auto zorgen er voor dat hij gaat stoppen (Foto: NH Media)
“Er is echt grote behoefte aan in Alkmaar”, vertelt Nederstigt. “Mensen weten dat ze bij mij een gezonde maaltijd kunnen halen. En ze kunnen ook een praatje kwijt. Het is heel sociaal.” Het werk in de SRV-wagen is voor Nederstigt veel meer dan alleen een rijdende winkel, blijkt uit de vele verhalen die hij erover kan vertellen. “Bij sommige mensen zet ik de boodschappen gewoon in de koelkast, als ze niet thuis zijn. Dan stuur ik een tikkie. Dan zeggen ze wel: ‘het touwtje uit de brievenbus bestaat niet meer’, maar dat sociale en vertrouwde, dat bestaat echt nog wel hoor.”
Dat de SRV-wagen nu gaat stoppen is dan ook geen eenvoudige beslissing geweest. “De wagen is gewoon op. Hij komt uit 1990. Er moet eigenlijk gewoon een nieuwe komen, maar ja, dat kost geld. De omzet is prima hoor, maar zo’n investering, dat kan gewoon niet. En tja, ik ben nu toch zelf ook even uit de running door die knie… Dit is de beste beslissing.” Al is het niet heel moeilijk om Nederstigt aan het twijfelen te brengen: “Als Alkmaar heel graag wil dat ik blijf, nou ja.” Maar liever vindt hij gewoon een ander mooi baantje. Zaterdag 12 augustus is toch echt de allerlaatste dag.
Dit zien de klanten van Tom straks voor het laatst, wanneer de laatste ronde wordt gemaakt met de ‘SRV-wagen’ (foto: NH Media)
Voor zijn vaste gasten zal het een groot gemis zijn. “Ik heb ze er al een beetje op voorbereid”, vertelt Nederstigt. De reacties zijn veelzeggend. “Laatst nog, ‘ik ga je missen’, en dan een arm om je schouder… Ja, dan gaat het me echt aan het hart.”
Jan Janszn. Weltevree is een beroemdheid in De Rijp, maar ook in Korea. Al zullen Koreanen hem eerder kennen onder zijn Koreaanse naam: 박연 ofwel Pak Yǒn. In de zeventiende eeuw was Jan Janszn. de allereerste Europeaan die voet op Koreaanse bodem zette. Die geschiedenis wordt in De Rijp levend gehouden: “Deze sluis, die is net zo oud als Jan Janszn. Hij moet hier gezeten hebben.”
We spreken met Fré Harmsen en Karin Ossebaar van de stichting Jan Janszn. Weltevree. Deze stichting organiseert de jaarlijkse ‘Commemoration Day’, dit jaar op vrijdag 25 augustus. Dan zullen Koreanen en Rijpers samen stilstaan bij hun historische connectie van bijna vier eeuwen oud. Want in augustus, in het jaar 1627, zette de Rijper Jan Janszn. Weltevree voet aan wal op het Koreaanse eiland Jeju, samen met twee bemanningsleden. Dorstig waren ze. En goed, water kregen ze wel, dat wel – maar ze mochten nooit meer Korea uit.
“Korea was in die jaren een kluizenaarsstaat, ze wilden geen contact met de buitenwereld, buitenlanders mochten er niet in en ook niet uit”, verhaalt Harmsen, die ieder detail van deze geschiedenis kent. “Fré is echt de ambassadeur van Jan Janszn. Weltevree”, lacht Ossebaar. Harmsen vervolgt: “De Koreanen waren ook permanent in oorlog toen, en Jan Janszn. had verstand van buskruit.” Om die reden kon de Nederlander de Koreaanse keizer van advies dienen. Zo kreeg hij een positie aan het hof, een Koreaanse familienaam en trouwde hij met een Koreaanse. Maar omdat hij Korea niet mocht verlaten, bleef zijn verhaal voor de buitenwereld onbekend. (tekst gaat door onder de foto)
Het handschrift met daarin de vermelding van Jan Janszn. Weltevree. (foto: Alkmaar Centraal / Youri Hoeben)
“Tot in 1653 een andere Nederlander, Hendrick Hamel, in Korea terecht kwam. Hem lukte het wel om te ontsnappen, dat is trouwens ook een mooi verhaal…” vertelt Harmsen verder. “Dankzij Hamel kennen we het verhaal van Jan Janszn. Weltevree. Hij heeft over hem geschreven, een kopie van zijn verslag bewaren we hier in De Rijp”, wijst Harmsen. Een oud, maar goed leesbaar handschrift is het, Hamels ‘Journael’, en jawel, het staat er: “[We] vraeghden hem vorder na sijn naem en wat hy voor een Lants man was, gaf voor antwoort Jan Jansz Welte-vree uyt de Rijp”. Hamel beschreef hem als een “een Man met een roode lange baert” die zijn Nederlands haast vergeten was.
Maar vergeten is Jan Janszn. Weltevree zelf dus niet. In 1988 werd zijn beeld naast de kerk geplaatst. “Het is ontworpen door Elly Baltus”, legt Harmsen uit. “In Seoul staat een beeld dat nagenoeg soortgelijk is.” Het beeld zal het middelpunt zijn van de aanstaande Commemoration Day, op vrijdag 25 augustus. “Maar we gaan ook varen”, vertelt Ossebaar enthousiast. “En sluizen.” Met de boot de sluis in dus. Voor de Koreaanse ambassadeur is de traditionele vaartocht wel een hoogtepunt, weet Harmsen. (tekst gaat door onder de foto)
Het beeld gezien vanuit het oude raadhuis van De Rijp. (foto: Alkmaar Centraal / Youri Hoeben)
Maar er is meer: biljarter Sam van Etten komt vertellen over zijn ervaringen in Korea, de ‘flierefluiter’ van het historische ensemble Vive les Gueux vertelt over 450 jaar Alkmaars Ontzet. “Er komt ook een verhaal van de chefkok van het Kimchi Institute, Taeyeon Kim.” Zij zal voor bijpassende Koreaanse hapjes zorgen. Muziek is ook onderdeel van het programma, pianiste Tae Young speelt het volkslied en verder wordt er gezongen door het Eilandspolderkoor en door Sonja Kuiper en band.
Tijdens workshops Koreaans koken, ook georganiseerd door de stichting, viel het op hoezeer Korea tegenwoordig ook leeft onder jongeren, onder meer door de grote populariteit van Koreaanse popmuziek. Zo komt er ook weer meer belangstelling voor de Commemoration Day. “Het zijn hele kleine stapjes die we zetten sinds 2014”, zegt Ossebaar. “Dat lukt omdat we er zo veel tijd in stoppen. We hebben geen subsidie, het gaat om tijd.” Wel ondersteunt de gemeente de stichting door jaarlijks een toeristisch product, bijvoorbeeld een gidsje, te vertalen in het Koreaans. “Burgemeester Schouten komt dat ook presenteren tijdens de Commemoration Day”, vertelt Ossebaar. “Zo hopen we meer aandacht voor De Rijp te krijgen. We willen er echt geen Volendam of Giethoorn van maken, maar het is natuurlijk wel leuk om hier geïnteresseerde Koreanen te ontvangen.” (tekst gaat door onder de foto)
Zo schrijf je De Rijp in het Koreaans. (foto: Alkmaar Centraal / Youri Hoeben)
In 2027 is het precies 400 jaar geleden dat Jan Janszn. aankwam in Korea. Maar ook in de jaren daarna verwacht de stichting wat te kunnen vieren. “In Korea zijn de annalen uit de periode van Jan Janszn. teruggevonden, die worden nu onderzocht”, vertelt Harmsen. “De ambassadeur heeft daar al naar laten kijken, of het nou klopt dat hij in augustus aankwam. Dat is eigenlijk niet zo handig namelijk, midden in de vakantietijd. Maar het staat er dus echt, het was in augustus.” Uit de annalen zal nog meer informatie over Jan Janszn. Weltevree naar voren komen. En dat kan de geschiedenis nóg interessanter maken. “Rond 2030 hopen we ze compleet te hebben”, zegt Harmsen. “Dan weten we meer”, verwacht Ossebaar. Het verhaal van Jan Janszn. Weltevree is nog lang niet af.
