RADIO Looplein Heiloo
Laatste week van de zomervakantie weer Kinder Vakantie Spelen: “We hebben er zin in” 🗓
Het is een traditie die Buurthuis De Hoeksteen in Heerhugowaard er graag in houdt: de ‘Kinder Vakantie Spelen’ in de laatste week van de zomervakantie. Die vakantie staat op het punt te beginnen, vrijdag 21 juli is de laatste officiële schooldag en sommige basisschoolleerlingen zijn zelfs dan al vrij. Tijd dus om de kinderen in te schrijven voor de ‘Kinder Vakantie Spelen’.
Dat is tenminste wat Buurthuis De Hoeksteen laat weten aan Dijk en Waard Centraal: “Wees er snel bij, want vol is vol.” Tijdens de feestelijke week vol spelletjes en leuke ontmoetingen werkt het buurthuis met twee groepen, één groep voor kinderen die op hun school in groep 1, 2, 3 of 4 zitten, en één groep voor oudere basisschoolkinderen. Er zijn dus zeker wat plaatsjes te verdelen, maar snel reageren wordt aanbevolen.
Tijdens de ‘Kinder Vakantie Spelen’ gebeurt er van alles. Zo maken de oudere kinderen een spannend avontuur mee in het Park van Luna, waar ze overnachten in een grote circustent. Verder staat er een busreis naar een grote speeltuin op het programma, maar welke, dat krijgt Dijk en Waard Centraal nog niet te weten: “Dat is geheim.” Uiteraard kunnen kinderen de hele week rekenen op leuke spelletjes en gezellige activiteiten samen.
Inschrijven voor de ‘Kinder Vakantie Spelen’ kan via de website van Buurthuis De Hoeksteen. Daar staat ook nog extra informatie, en het advies om mobieltjes thuis te laten. Dat is vooral om schade of zoekraken te voorkomen, maar het onderstreept ook nog maar eens dat die apparaten helemaal niet nodig zijn voor een week vol vakantievertier.
Voor de eeuwenoude linde op de Kattenberg wordt goed gezorgd, stormschade blijft groot
Het was één van de meest betreurde slachtoffers van zomerstorm Poly: de oude linde op de Kattenberg in het Heilooërbos. Voor veel mensen uit de regio heeft deze boom grote symbolische waarde. Gevreesd werd dat de boom na de storm geheel zou verdwijnen, maar die vrees lijkt ongegrond. De boom krijgt veel extra verzorging.
Er is geld ingezameld om de boom te redden. 1.000 euro is er beschikbaar, de hoop van de gulle gevers is natuurlijk dat de linde op de Kattenberg blijft bestaan. De monumentale boom is zo’n 300 jaar oud. Eerder al sprak Streekstad Centraal met boswachter Mariska van der Leij. Zij werkt voor Natuurmonumenten, de beheerder van het Heilooërbos. “We hebben er goede hoop op”, zei ze toen.
Inmiddels is met het ingezamelde geld gezorgd voor een belangrijke operatie. De boom is deels afgetopt en daardoor lichter en beter in balans. Hiermee is voorkomen dat de boom zou bezwijken onder zijn eigen gewicht. Toch is Natuurmonumenten er ook na deze operatie nog niet helemaal gerust op, de schade aan de boom is fors.
De dag dat zomerstorm Poly over de regio raasde is inmiddels bijna twee weken geleden. Toch is overal de schade die Poly aanrichtte nog te zien, niet alleen in het Heilooërbos maar ook in het dorp zelf en in de stad Alkmaar. Streekstad Centraal sprak maandag met de Alkmaarse groendienst, Stadswerk072, die nog altijd druk bezig is met het opruimen van al het hout dat door Poly over straten en parken is verstrooid.
Manege in Schoorl loopt flinke schade op door brand: “Het is een grote puinhoop”
Een grote brand legde gisteravond de stal van een manege in Schoorl compleet in de as. Hulpdiensten rukten massaal uit en konden erger voorkomen, waardoor de paarden het in ieder geval overleefden. De schade is desondanks groot. “Het is een grote puinhoop”.
Mediapartner NH Nieuws sprak met paardenfokker Cees Klaver (79) uit Schoorl, tussen de zwartgeblakerde en verkoolde resten van zijn stal. Het mag dan een trieste aanblik zijn, Cees blijft er nuchter onder. Zijn paarden wist hij samen met anderen te redden: “Dat is toch het belangrijkste. Het is alleen maar materiaal.”
Zij broer Jaap, die naast hem woont, ontdekte de brand en waarschuwde Cees. “Ik ben meteen naar de stal gerend om de dieren uit hun boxen te halen. Een buurjongen had al de deur opengezet en toen was het redden wat ik redden kon. Op een gegeven moment zag ik bijna niks meer door de rook toen ben ik maar gestopt met blussen.” Het lukt uiteindelijk om alle paarden te bevrijden, maar Cees krijgt wel een standje van de hulpdiensten die massaal waren uitgerukt. “Ja, ik kreeg op mijn donder, ze vonden dat ik niet goed luisterde, maar ik ben een paardenmens en wilde mijn dieren uit die stal hebben.”
De oorzaak van de brand is niet bekend. Cees denkt zelf aan kortsluiting. “Hooibroei sluit ik uit, daar is het te droog voor. Er staat hier ook een wasmachine in de stal, dat zou het ook weleens geweest kunnen zijn.” Het belangrijkste is volgens Cees, die olympische medaillewinnaars op de manege grootbracht, dat er geen slachtoffers zijn. “Er zijn drie paarden met brandwonden die ook door de dierenarts behandeld zijn. Die hebben resten van smeltende dakplaten op hun lijf gehad. Dat houden we in de gaten en ik heb goede hoop dat die het wel gaan redden. Het is verder alleen maar materiaal, het had echt veel erger af kunnen lopen.”
Raadsonderzoek moet inzicht geven in besluitvorming Bergen: “Lering trekken”
De Bergense gemeenteraad stelt een raadsonderzoek in. Dat betekent dat de manier waarop de raad werkt kritisch onder de loep zal worden genomen. Het is een manier voor de raad om lessen te trekken en de zorgvuldigheid van besluitvorming te borgen. “We willen een lerende raad zijn.”
De beslissing om een raadsonderzoek in te stellen neemt een gemeenteraad natuurlijk niet zomaar. “Het gebeurt in Nederland ongeveer vijftien keer per jaar”, legt Mariella van Kranenburg uit, voorzitter van de commissie die het onderzoek heeft ingesteld. “Maar wat precies de aanleiding is, daar doen we geen mededelingen over. Dat is geheim.” In het communicatiebericht wil de raad wel kwijt dat een en ander te maken heeft met “de wijze van totstandkoming van de intentieovereenkomst met stichting Het Bijzondere Huis”, maar verdere details worden niet gegeven.
Dat de raad unaniem tot zo’n raadsonderzoek overgaat duidt Van Kranenburg wel als iets positiefs. “Dit is het mooie van hoe de raad nú functioneert”, zegt ze. “We willen hier lering uit trekken. Unaniem.” De vraag of het in dit specifieke geval wel goed is gegaan is belangrijk, omdat de raad zo leert om in het vervolg nog beter en zorgvuldiger te werk te gaan. Het raadsonderzoek staat zo bezien symbool voor een Bergense politiek die echt zorgvuldig wil zijn.
Het vooronderzoek zal worden uitgevoerd door een extern bureau, een ‘gerenommeerd bureau’ aldus Van Kranenburg. Op basis van dat vooronderzoek beslist de raad vervolgens hoe het verder moet. Het is denkbaar dat er getuigen onder ede zullen worden verhoord, “zoals bij een parlementaire enquête”, maar of dat in Bergen nodig is weet Van Kranenburg nu nog niet. Eind 2023 moet het raadsonderzoek zijn afgerond.
Een goed heenkomen voor al dat hout na de storm: “Voor onze parken”
Voor Stadswerk072 is het een grote vloed van hout en ander materiaal. Storm Poly heeft de mensen van de Alkmaarse groendiensten veel werk bezorgd – om eerlijk te zijn wel meer dan gewenst. Toch weet Stadswerk072 het om te buigen naar iets positiefs: “Het goede hout, dat verkopen we.”
Op gewone dagen doorkruist Alkmaar Centraal de stad en dan liefst via de kortste weg. In de eerste dagen na de storm waren veel van die wegen versperd. Het verschil dat Stadswerk072 maakt, door takken weg te nemen en bomen op te ruimen, is voor wie zó door de stad beweegt heel zichtbaar. Mooi werk. “We krijgen ook veel positieve reacties”, bevestigt Cindy Boxma van Stadswerk072. (tekst gaat door onder de foto)
Veel hout wordt versnipperd, weet Boxma te vertellen. “We zitten bij Stadswerk072 echt met een hoge berg hoor.” Die berg moet de versnipperaar in. Het is een eindeloze stroom van takken, vaak met het gebladerte er nog aan. Waardeloos materiaal, tenzij je er snippers van maakt. “Die snippers gooien we niet weg. Die gebruiken we voor de parken, als bodembedekker. Dat is goed voor de planten.”
Zo geeft dood hout nieuw leven aan parken. Maar lang niet al het hout eindigt als bodembedekker. Er zijn behalve takken ook grote bomen geveld en die bomen leveren heel veel goed hout. ‘We verkopen dat hout”, weet Boxma. Een aannemer is er blij mee. “Wat het precies oplevert – dat weet ik niet”, moet Boxma bekennen. Hoe hoog de opbrengst ook is, de complete operatie zal er niet door worden gedekt. Stadswerk072 heeft een zware dobber aan zomerstorm Poly: “We zitten nu in een fase dat alles wordt veiliggesteld. Reguliere werkzaamheden worden uitgesteld”, vertelt Boxma. “Dat dit zou gebeuren, dat zagen we natuurlijk niet aankomen.’
Simon Ruiter fractievoorzitter tegen wil en dank: “Het is een formaliteit”
Simon Ruiter is melkveehouder in Grootschermer, dagelijks bestuurder bij het Hoogheemraadschap én de kersverse fractievoorzitter van CDA Alkmaar. Veel functies, veel petten. Alkmaar Centraal sprak met Ruiter om hem met zijn nieuwe functie te kunnen feliciteren, maar trof vooral nuchterheid. “Dit is maar tijdelijk.”
De CDA-fractie in Alkmaar likt de wonden na het plotselinge vertrek van Gosse Postma. Dat Postma het CDA de rug toekeerde kwam hard binnen, legt Ruiter uit. “We hebben dat nog niet op een rijtje”, schetst hij de ontreddering binnen de fractie. “Het is op het ogenblik een beetje zoeken.” Dat Ruiter als vice-fractievoorzitter de taken van Postma zou overnemen sprak dan weer redelijk vanzelf. Bovendien was het al eerder zo dat Ruiter en Frits Jonk samen de fractie draaiende hielden, toen Postma door gezondheidsproblemen niet aan het werk kon. “We hebben daarnaast goede fractieondersteuners”, benadrukt Ruiter.
Postma vertrok vooral omdat hij zich niet kon vinden in de landelijke koers van het CDA. De partij zou onder meer de boeren laten vallen. Ruiter is zélf boer en eerder ook al wel kritisch geweest op het landelijke beleid. “Maar ik vind het vreemd dat Gosse de landelijke politiek als uitgangspunt neemt”, overweegt Ruiter. “Het is toch vooral lokaal wat we doen.” Het vertrek van Postma is niet goed gelopen, vindt Ruiter. “Hij heeft ons pas als laatste ingelicht. Kijk, het is een heel fijne vent, ik wil hem niets verwijten, dat is ook niet aan mij. Maar als ‘ie een echte vent geweest, dan had hij dit eerst met ons besproken.” Dat er geen goed gesprek is geweest, dat mist Ruiter.
Nu Ruiter fractievoorzitter wordt, toch wat meer in de schijnwerpers, zou dat kunnen conflicteren met zijn andere functie bij het waterschap en natuurlijk met zijn dagelijkse werkzaamheden als boer. Maar van belangenverstrengeling kan volgens Ruiter geen sprake zijn. “Nee, dat is dikke flauwekul. Of je nou winkelier, boer bent of werkzaam in de zorg, er zijn altijd momenten dat er onderwerpen voorbij kunnen komen in de raad… Dan zou niemand meer in de gemeenteraad kunnen zitten”, relativeert Simon Ruiter tegen Alkmaar Centraal. “Je hebt juist mensen nodig die actief zijn en daar met verstand van zaken over kunnen praten.”
Ruiter blikt in het gesprek terug op een roerige periode in de Alkmaarse CDA-fractie. Het overlijden van Iris Zeijlemaker was een grote klap voor de partij. “Dat was een rouwproces. Maar ook dit is een rouwproces”, zegt Ruiter in verwijzing naar het vertrek van Postma. En dan is hij nu fractievoorzitter. “Maar dat is tijdelijk. We zijn nog volop in overleg.” Dat er binnenkort een andere kandidaat naar voren geschoven wordt is dus zeker niet onwaarschijnlijk.
Alkmaars College maakt zich weinig zorgen om gaswinning: “Aardgas is nog altijd nodig”
Net als in Groningen zit er in Noord-Holland aardgas in de bodem: gasveld Middelie. Maar waar in Groningen verder boren naar aardgas inmiddels taboe is, daar wordt in gasveld Middelie nog tot zeker 2029 aardgas gewonnen, waarschijnlijk ook nog daarna. Reden voor de Partij voor de Dieren om hier raadsvragen over te stellen. Het College blijkt geen tegenstander van gaswinning: “De gevolgen zijn voor Alkmaar beperkt.”
In beantwoording op de vragen van PvdD stelt het college dat boren naar aardgas nu eenmaal nodig is, omdat er in Nederland nog veel vraag is naar deze fossiele brandstof: “Nederlandse huishoudens, bedrijven en industrie gebruiken nog veel aardgas”, schrijft het college. “Andere energietoepassingen kunnen nog niet voldoen aan de vraag naar energie.” En dus mag er gas worden gewonnen: “Het is rijksbeleid dat mijnbouwbedrijven uit de bestaande kleine velden gas mogen winnen zolang dat veilig kan. Het gas uit de velden rond Middelie veroorzaakt niet meer uitstoot van CO2 dan geïmporteerd gas.”
De PvdD maakte zich zorgen om mogelijke schade door gaswinning, zoals die ook in Groningen zichtbaar werd. In die provincie zijn veel aardbevingen geweest die een gevolg waren van de gaswinning. “Uit de adviezen van het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) en de beoordeling door de staatssecretaris van EZK blijkt dat de gevolgen voor het grondgebied van Alkmaar beperkt zijn”, stelt het College. Er wordt bij het boren ook rekening mee gehouden, er gelden maxima waaraan de NAM zich moet houden. (tekst gaat door na de foto)
Mocht er toch schade zijn, dan moeten bewoners daarvoor niet bij de gemeente aankloppen: “Het organiseren van een schaderegeling voor gaswinning ligt bij de Rijksoverheid als vergunningverlenende instantie voor de gaswinning”, aldus het College. “De gemeente heeft geen specifiek plan voor schademeldingen.” Mensen kunnen volgens het College terecht bij de ‘Commissie Mijnbouwschade’. “Zij helpen om schade door gaswinning vergoed te krijgen. Bij mijnbouwschade is het mijnbouwbedrijf op grond van deze regeling verplicht snel te betalen.”
Mocht het toch misgaan, dan wil het College er wel werk van maken om de gaswinning op te schorten: “In de zienswijze wordt bij een bodemdaling aangestuurd om de NAM te verplichten beheersmaatregelen te treffen.” Maar eigenlijk gaat het College er dus niet van uit dat de kleinschalige gaswinning in de omgeving van Alkmaar tot taferelen als in Groningen kan leiden. “Voor Alkmaar geldt dat de gevolgen op haar grondgebied beperkt blijven met een beperkt seismisch risico en geringe bodemdaling van 2 cm.”
‘Brugspringers’ zorgen voor overlast in Heerhugowaard: “Ze plassen in mijn tuin”
De hele dag geschreeuw en als iemand er iets van zegt, een grote mond. Er wordt zelfs in tuinen geürineerd. Omwonenden zijn de overlast die jongeren veroorzaken bij de brug aan de Gibbon in Heerhugowaard spuugzat. “Ik kan nooit meer rustig in mijn tuin zitten of mijn ramen open zetten, het gegil gaat de hele dag door. Het vreet aan je”, vertelt Marjolein, die aan het water woont.
Met bewolking en een temperatuur van zo’n 22 graden was het afgelopen vrijdag niet bepaald lekker zwemweer. Toch stonden er toen mediapartner NH Nieuws een kijkje kwam nemen wel wat jongens op de leuning van de brug aan de Gibbon. Met het nodige gejoel sprongen ze het water. “Kom op jongens, een bommetje”, schreeuwt een van de jongeren. “Waarom het zo leuk is? Je krijgt gewoon een adrenalinestoot als je van de brug springt.”
Iets verderop sluit Marjolein, die niet met haar echte naam in het artikel genoemd wil worden, dan al de deur naar haar terras aan het water. “Als ik de deur openhoud word ik gek van de herrie. Nu valt het nog mee, je moet eens komen als het mooi weer is. Ik snap dat die jongeren dat springen geweldig vinden, maar wij zitten met de ellende. Ik ben echt wanhopig.”
Het probleem met de brugspringers is niet nieuw. Al sinds de brug gebouwd is, hebben omwonenden te maken met overlast. Twee jaar geleden plaatste de gemeente hekken om de brugspringers te ontmoedigen, maar veel hielp dat niet. De volgens omwonenden ‘foeilelijke hekken’ werden een jaar later alweer weggehaald. Besloten werd om vaker politie en boa’s te sturen om overlastgevers aan te spreken. (tekst gaat door onder de foto)
“Als er al boa’s of agenten komen dan zijn de jongeren daar niet echt van onder de indruk”, vertelt Marjolein. “Er worden geen boetes uitgedeeld en het heeft ook geen zin om er zelf heen te lopen en te vragen of het wat zachter kan. Laatst kreeg ik te horen dat ik een zeikwijf was. Als wraakactie besloot de jongen in mijn tuin te gaan plassen. Dat geloof je toch niet? Als ik dit geweten had, was ik hier nooit komen wonen.”
Ook Karl O’Neill, die vlak bij de brug woont, is boos dat er nog steeds geen oplossing is. Met het weghalen van de hekken is de overlast weer helemaal terug. “Ik kan alleen in mijn tuin zitten als ik een noise cancelling koptelefoon opzet. We zitten van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat in de herrie. Als de ene groep weg is, komt de volgende alweer deze kant op.” O’Neill trok al meerdere keren bij de gemeente aan de bel om te praten over een oplossing. Hij zou graag zien dat er weer hekken worden geplaatst. “Niet op de brug, maar juist langs de waterkant. Zodat jongeren niet makkelijk uit het water komen, maar eerst een flink stuk moeten zwemmen. Dan is de lol er snel af.”
Terug naar de brugspringers die zich van geen kwaad bewust zijn. “Laatst kwam een bewoner heel boos naar ons, maar dat vond ik wel een beetje overdreven. Zoveel overlast veroorzaken we niet. Dat iemand in de tuin van een bewoner plast vind ik ook asociaal. Dat gaat te ver.” Volgens de brugspringers zou het bouwen van een duikplateau in het meer van Luna een oplossing zijn om de overlast tegen te gaan. “Ja, dat zou heel vet zijn. Ik denk dat veel jongeren dan ook daar gaan zwemmen.” (tekst gaat door onder de foto)
Maar volgens een woordvoerder van de gemeente Dijk en Waard is het aanleggen van een zwemsteiger al onderzocht. Dat is afgeschoten omdat het vogels aantrekt die in het water poepen waardoor de waterkwaliteit slechter wordt. Ook speelt aansprakelijkheid een rol. “Die ligt dan bij het recreatieschap Geestmerambacht en die moet dan ook toezicht houden. Het recreatieschap heeft aangegeven dat dit niet mogelijk is.”
De bewoners hebben in ieder geval bij de wijkagent aangegeven met de gemeente in gesprek te willen. “Daar gaan wij uiteraard op in en wij gaan ze uitnodigen”, zegt de gemeentewoordvoerder. Verder zullen er regelmatig agenten en boa’s langskomen om een oogje in het zeil te houden en de kinderen aan te spreken op hun gedrag.
“Feitelijk is het springen van een brug niet verboden”, stelt de gemeente. “Gemeente en politie willen niet naar een situatie waarbij spelende kinderen worden beboet op basis van spel en vertier. Als er in tuinen geklommen wordt of spullen vernield worden dan is dat een ander verhaal.” Maar dat is volgens de gemeente nu nog niet vastgesteld. “Er staan nu borden bij de brug waarin gevraagd wordt rekening te houden met de buurt en geen troep achter te laten”, besluit de gemeente. “We hopen ook dat ouders hun kinderen duidelijk maken dat ze rekening moeten houden met omwonenden.”
Kluten en andere vogels op hoge poten: excursie in Harger- en Pettemerpolder laat oerlandschap zien
Tussen Camperduin en Petten is het polderland nog ouderwets drassig en ruik je de zee. Het is een gebied dat wel doet denken aan de Waddeneilanden en precies zo zien de vogels het blijkbaar ook, want ze komen hier graag. Kluten, visdiefjes, bergeenden, soms een lepelaar. Deze en andere natuurpracht komen aan bod in een wandeling die Natuurmonumenten zaterdag 22 juli organiseert.
De wandeling voert zowel door de eeuwenoude polder als langs de plassen van ‘De Putten’, waar het gekwetter niet van de lucht is. Behalve op vogels worden wandelaars door de gids, die boswachter is, gewezen op de bijzondere plantjes die hier groeien. Zeekraal bijvoorbeeld, een bijzonder zacht zilt plantje dat je verder vooral op de Wadden en in Zeeland vindt. Wilde selderij en zeeaster zijn andere bijzondere planten in het gebied. Wie weet waar hij op moet letten vindt hier een wilde wereld om de hoek waar anderen voor op vakantie gaan. Het is het oerlandschap van Noord-Holland.
Voor de wandeling van zaterdag 22 juli is aanmelden verplicht, dat kan via de site van Natuurmonumenten. De wandeling begint om 10:00 en duurt ongeveer twee uur. Meedoen kost 10 euro, leden van Natuurmonumenten krijgen korting. (foto’s: Natuurmonumenten)