Voor menig Alkmaarder is het een betekenisvolle plek, nauw verbonden met dierbare herinneringen aan vaders, moeders, opa’s, oma’s en andere familieleden. Dat Huize Westerlicht in de Alkmaarderhout de laatste jaren flink is opgeknapt zal dan ook niet onopgemerkt gebleven zijn. Maar de torenklok, die nadert nú pas zijn voltooiing. Vrijdag werden de wijzerplaten omhoog gehesen. “En als het goed is kunnen maandag de wijzers er weer op.”
Bij de groots aangepakte restauratie was de toren eigenlijk een beetje vergeten, vertelt stadsuurwerkmaker Boris Stiensma aan Alkmaar Centraal. Hij was dan ook blij dat hij er in 2022 dan toch mee aan de slag kon, in opdracht van NoordWest Ziekenhuisgroep. “Ik kom er net vandaan”, vertelt hij, nadat hij zijn fiets op slot heeft gezet. “En als het goed is komen maandag de wijzers er dus op. Maar dat is afhankelijk van het weer. Bij slecht weer kan dat niet.” (tekst gaat door onder de foto)
Het tekent het werk van de stadsuurwerkmaker: vaak moet hij rekening houden met de omstandigheden, met zaken die buiten zijn invloed liggen. De torenklok is nu eenmaal hoog, je loopt er niet even heen met een paraplu in de hand. “Maar hij staat denk ik al 30 jaar stil”, vertelt Stiensma. “En misschien nog wel langer. De torenklok was in heel slechte staat toen ik hieraan begon.”
Het hout was rot, het metaal verroest. De wijzerplaat onleesbaar. “De uurwerken aan de binnenkant hebben we in stukken moeten zagen. Alles zat aan elkaar vast. We konden het niet meer loskrijgen. Verroest en kapot”, herinnert Stiensma zich. Nu zitten er vier nieuwe uurwerken in: aan elke kant één. “Computergestuurd. Dat wordt de laatste stap, als de wijzers er straks op zitten: de computer koppelen aan de uurwerken. Dan is het echt klaar.” Binnenkort moet het zo ver zijn. (tekst gaat door onder de foto)
In de toekomst moet de torenklok van Huize Westerlicht wel wat weersbestendiger zijn. “Er komt nu een omlijsting van RVS. Dat was een dun houten plankje, uit de jaren 30… Maar wel heel mooi gemaakt, dat wel.” De stadsuurwerkmaker spreekt vol bewondering over het ontwerp van de Alkmaarse architect Dirk Saal (1884-1945). “Er zit heel veel symboliek in. De nummers van de wijzerplaat bijvoorbeeld.” Dat lijken op afstand Romeinse cijfers, maar eigenlijk zijn het abstracte mensfiguren.
Het bijzonderste aan de torenklok van Westerlicht is de wijzerplaat zélf, als het aan Stiensma ligt. “Die is van glas. Dat is uniek, zoiets had ik zelf nog nooit in handen gehad. Echt uitzonderlijk.” En omdat de wijzerplaat van glas is, komt er licht door en weerkaatst de plaat ook weer het licht. “Het ‘Westerlicht’, denk ik dan. De avondzon, de ondergaande zon… Die symboliek is heel ver doorgevoerd.” Zelfs tot in het laatste detail, het symbolische sluitstuk van de restauratie.