Egels hebben het steeds moeilijker. We eigenen steeds meer leefgebied toe en leggen voor hen gevaarlijke wegen aan. In de afgelopen kwart eeuw is de egelpopulatie in Nederland zorgwekkend hard gekrompen. Om de prikkelige beestjes een klein handje te helpen is gemeente Alkmaar de campagne ‘Help de egel’ gestart.
Egels lopen heel wat af als ze op zoek zijn naar voedsel of elkaar, en stuiten steeds vaker op wat we allemaal neerzetten aan huizen, muren, hekken en schuttingen. Voedsel en schuilplekken zijn er steeds minder. Het gevolg door heel het land in de afgelopen 25 jaar het aantal egels met 35 procent is afgenomen.
Gemeente Alkmaar roept inwoners en ondernemers op om te helpen met het enigszins keren van het tij. Bijvoorbeeld door in de tuin of misschien in het park vlakbij een schuilplaats te maken van takken en herfstbladeren. Of door kattenbrokjes en water achter te laten.
Of om mee te helpen aan ‘egelsnelwegen’ in buurten met veel schuttingen en hekken. Het creëren van een kleine opening, minimaal 14×14 centimeter, biedt egels de mogelijkheid om veilig en vlot verder te lopen. Let er wel op dat degene aan de andere kant van de schutting hier geen probleem mee heeft. Wellicht zitten de buren er niet op te wachten dat ook katten makkelijk doorgang kringen. De gemeente verstrekt gratis ludieke ‘egelsnelweg’ bordjes om bij de doorgang te plaatsen.
“Met deze campagne helpen we de egel die onze hulp hard nodig heeft”, aldus wethouder Dierenwelzijn, Lars Ruiter. “Door een kleine aanpassing in de tuin kun je een groot verschil maken voor de egels in jouw omgeving. Een egelsnelweg is een prachtig voorbeeld van hoe natuur en buurt samen kunnen groeien. Ik ben heel benieuwd welke straat straks de langste egelsnelweg heeft gemaakt!”
Wie gemeente Alkmaar voor 1 oktober laat weten dat hij of zij meedoet aan het initiatief, kan gratis het ludieke bordje ophalen en maakt kans op een egelhotel. Op vrijdag 10 oktober rijkt wethouder Ruiter de prijzen uit voor de langste en de meest creatieve egelsnelweg. Meer tips en informatie zijn te vinden op alkmaar.nl/egel. (foto: Pixabay)
In Heerhugowaard krijgt de zorg een nieuwe plek. Het college van Dijk en Waard heeft besloten dat er naast het Huygens College aan de Middenweg een modern medisch centrum gebouwd gaat worden. Daarmee verhuizen verschillende huisartsen, een apotheek, een tandarts en fysiotherapiepraktijken uit hun huidige panden bij winkelcentrum Middenwaard. Dat gebied – in de volksmond ook wel ‘Klein België’ genoemd vanwege de rommelige uitstraling – maakt zo plaats voor woningbouw.
Op de vrijkomende locatie aan de Middenweg en Middenwaard zullen ontwikkelaars Belle-Vue Wonen BV en Bot Bouw BV twee woongebouwen realiseren met in totaal ongeveer 160 appartementen. Over de samenwerking is een anterieure overeenkomst gesloten, waarin afspraken zijn vastgelegd over de kosten, parkeergelegenheid en de inrichting van de openbare ruimte.
De gemeente speelt een actieve rol en stelt de raad voor om een grondexploitatie te starten onder de naam ‘Stadshart Zuid-West Medisch Centrum’. Deze loopt vier jaar en er wordt momenteel uitgegaan van een positief resultaat van ruim 33.000 euro.
De betrokken ontwikkelaars hebben de oude panden inmiddels in eigendom, waardoor de voorbereidingen al in volle gang zijn. In oktober worden de officiële overeenkomsten met alle zorgpartijen en bouwbedrijven ondertekend. Als de planning wordt gehaald, start de bouw van het medisch centrum in november 2025.
(hoofdfoto: Gemeente Dijk en Waard)
De komst van een woonzorglocatie aan de Elgerweg in Alkmaar is een stap dichterbij. Het college is akkoord met de verkoop van de grond aan zorgorganisatie Alkcare. Wethouder Jan Hoekzema is tevreden over de overeenkomst. “Met deze verkoop slaan we twee vliegen in één klap.”
Alkcare laat een nieuwe woonzorglocatie bouwen op het terrein aan de Elgerweg, waar nu nog een schoolgebouw en een gymzaal staan. Dit wordt het nieuwe thuis van de dementerende mensen die nu in ’t Rekerheem aan het Hof Van Luxemburg wonen. Zodra ’t Rekerheem verlaten is, zal het worden gerenoveerd, zodat daar weer andere mensen kunnen komen wonen. “Dit is een waardevolle ontwikkeling waar we als gemeente graag aan bijdragen”, aldus wethouder Hoekzema. (tekst gaat verder onder de tekening)
Een impressie van het toekomstige woonzorgcentrum aan de Elgerweg in Alkmaar. (beeld: AIG)
In maart 2022 werd bepaald dat het schoolgebouw aan de Elgerweg plaats moest gaan maken voor een woonzorgcomplex. Sindsdien is de gymzaal bij het plan betrokken, zodat er groter gebouwd kan worden en alle bewoners van ’t Rekerheem kunnen verhuizen.
“We zijn blij met het vertrouwen van de gemeente en de betrokkenheid van de buurt. Alkcare wil een goede buur zijn”, aldus Ineke Laagland, bestuurder van Alkcare. “We kijken er dan ook naar uit om op deze plek een warme, veilige woonomgeving te creëren voor mensen met dementie.” (tekst gaat verder onder de tekening)
Een schematische plattegrond van het te bouwen woonzorgcomplex aan de Elgerweg (beeld: AIG)
In de eerste helft van 2026 zal de grond officieel worden overgedragen van de gemeente aan Alkcare. De buurt wordt op de hoogte gehouden van de stappen.
De rechter moet zich binnenkort buigen over een boete en daarmee over het verbod in de gemeente Dijk en Waard om elektrische auto’s die op de openbare weg staan op te laden met een privé-installatie. De familie Roest uit Zuid-Scharwoude vecht de boete van bijna 300 euro aan die ze hebben gekregen omdat daar niet meteen mee stopten. “De gemeente is dom, kortzichtig en onnadenkend”, zo vat Corina Roest het beleid van Dijk en Waard samen.
De familie Roest zoekt contact met Streekstad Centraal na publicatie van ons artikel over het laadverbod in de gemeente. En er komen meer mails binnen van mensen die beboet zijn. De afdeling Handhaving heeft het volgens drie van de melders speciaal gemunt op hun adres: de handhavers komen extra vaak langs in de straat om te zien of er geen overtredingen plaatsvinden.
Peter en Corina Roest ervaren die voortdurende aandacht van de handhavers als intimidatie: “We hebben overwogen om de elektrische auto weer de deur uit te doen en een 30 jaar oude dieselauto te kopen. Dan zijn we daar in ieder geval van verlost.”. Laurens (uit het vorige artikel) blijkt dus niet de enige te zijn die door het verbod wordt getroffen; velen hebben hun duurzame laadinzet zien stranden, zelfs met een boete tot gevolg.
Zo schrijft Siem Weel dat hij in het voorjaar door handhaving werd aangesproken over de laadoplossing voor zijn Renault Twizy. Hoewel zijn kabel met prikker nooit op het trottoir lag, kreeg hij toch een boete van €290 omdat – zo maakten de handhavers duidelijk – ‘het plantsoen ook openbare weg is’. De oplossing van Siem is niets meer dan een verlengkabel die vanuit zijn tuin door een plantsoen naar zijn auto loopt. (tekst gaat verder onder de foto)
Siem Weel kreeg een boete omdat hij een kabel door een openbaar plantsoen had lopen om zijn voertuig op te laden. (foto: Streekstad Centraal)
Siem stelt dat het verbod onlogisch uitpakt: “Aangezien de meeste auto’s met een kabel worden opgeladen, zou dat verbod betekenen dat niemand kan laden – ook niet bij een officiële laadpaal.” Hij noemt het gemeentelijk argument “de voordelen van het individu wegen niet op tegen de nadelen van het collectief” bijzonder krom. Ook ziet hij een mogelijk belang van de exploitant van laadpalen, die concurrentie van burgers liever niet ziet. Thuis laden is -soms flink – goedkoper dan bij een openbare paal.
Bij Peter en Corina Roest viel ook een boete in de bus voor het laden via een eigen constructie. Hun laadkabel ligt niet op de stoep, maar hangt boven de stoep, zonder struikelgevaar voor voorbijgangers. Toch kreeg de familie na inspectie van handhavers een boete van 290 euro, plus 9 euro administratiekosten. Die boete vechten ze aan en binnenkort mogen ze hun zaak bepleiten bij de rechter.
Peter Roest: “Hoewel onze kabel nergens gevaar veroorzaakt, krijgen we elke dag inspectie en voelen we ons ten onrechte bestreden in ons duurzame initiatief. Ons duurzame initiatief wordt feitelijk afgestraft. We hopen dat we de rechter de onredelijkheid van het beleid kunnen laten inzien.”
Het groeiende protest onderstreept dat het gemeentelijke verbod inmiddels weerstand oproept uit diverse hoeken. Inwoners willen hun eigen auto duurzaam laden, maar krijgen vooral boetes en beperkingen voorgeschoteld. Dijk en Waard wil het beleid niet versoepelen en vanuit de politiek blijft het stil. Maar met elk nieuw verhaal groeit de roep om maatwerk en vertrouwen in groene inwoners.
Alle inwoners van 60 jaar en ouder krijgen de komende weken weken een uitnodiging voor een nieuwe coronaprik. De coronaprik wordt tussen 15 september en 5 december gegeven op priklocaties van de GGD door het hele land.
Volgens de GGD is het coronavirus er nog steeds en kan het weer opleven. Met de coronaprik wil de GGD mensen die een hoger risico lopen om ernstig ziek te worden door corona, extra bescherming bieden tegen ziekenhuisopname of overlijden door corona.
Iedereen vanaf 60 jaar ontvangt een brief van het RIVM. Bij mensen die vorig jaar een coronaprik hebben gehaald bij de GGD, staat er al een voorstel voor een afspraak in. Anderen worden in de brief uitgenodigd om zelf een afspraak te maken bij de GGD. Dat kan via planjeprik.nl of 0800-7070.
Volwassenen van 50 tot en met 59 jaar die jaarlijks een uitnodiging voor de griepprik krijgen, kunnen ook een coronaprik halen. Dit geldt ook voor kinderen en volwassenen met een medisch hoog risico, bijvoorbeeld met een ernstige afweerstoornis. Ook zorgmedewerkers die werken met kwetsbare patiënten komen in aanmerking voor een coronaprik.
Op 15 september starten de GGD’en met het zetten van de coronaprik. Er wordt tot en met 5 december gevaccineerd met het mRNA-vaccin van Pfizer/BioNTech. Het vaccin is afgestemd op de coronavarianten waarvan verwacht wordt dat ze het meest zullen voorkomen.
In Noord-Holland-Noord komen 16 priklocaties. Bewoners van zorginstellingen krijgen de coronaprik in de instelling zelf.
De pissende ijsbeer is over twee weken definitief met de noorderzon vertrokken. Een poging om het tijdelijke kunstwerk een vaste plek te geven in Alkmaar is mislukt. De kunstenaar wil de ijsbeer niet verkopen aan de gemeente.
De pissende ijsbeer staat er deze zomer. Het kunstwerk is ontwikkeld als tijdelijke kunst in de openbare ruimte. Momenteel maakt het deel uit van de Triënnale, een kunstroute met 12 verschillende kunstwerken georganiseerd door de Kunstuitleen Alkmaar. Het kunstwerk trekt volop bekijks. De reacties van het publiek zijn erg positief.
Vanuit de gemeenteraad gingen geluiden op om de ijsbeer aan te kopen en deze een permanente plek te geven in Alkmaar. Daarom is deze vraag via de Kunstuitleen gesteld aan kunstenaar Florentijn Hofman. Hij wil de ijsbeer echter niet verkopen.
Deze kunstroute met de pissende ijsbeer is nu nog tot 7 september te zien langs het water van het Bolwerk en het Noordhollandsch Kanaal.
Het blijft voorlopig eerder uitzondering dan regel in Dijk en Waard, thuis van de Stad van de Zon en koploper in duurzaamheid. De gemeente die zich laat voorstaan op groen denken en doen, verbiedt inwoners om hun elektrische auto met een kabel over de stoep voor de eigen deur op te laden. Struikelgevaar, claimgedrag en de angst dat de gemeente aansprakelijk is als het opladen tot ongelukken leidt, zijn volgens Dijk en Waard enkele belangrijke redenen om het niet toe te staan.
Laurens In ’t Veld (32) is een van de vele inwoners die daar de dupe van is. Hij woont in een rijtjeshuis in Heerhugowaard en vier jaar terug schafte hij een elektrische Hyundai Ioniq aan. “Ik wilde die auto gewoon thuis opladen, bij voorkeur met mijn eigen zonnepanelen,” vertelt hij. “Dat scheelt al snel vijf- tot zevenhonderd euro per jaar. Bovendien weet je dan zeker dat je echt met groene stroom rijdt.”
Aanvankelijk ging dat goed. Laurens legde een keurige kabelmat over de stoep, iets wat volgens hem destijds door de gemeente werd gedoogd. “Ik heb er jarenlang zonder klachten gebruik van gemaakt. Tot er op een dag handhavers voor de deur stonden: er was een klacht binnengekomen, en vanaf dat moment mocht het niet meer. Sindsdien staat mijn laadpaal er ongebruikt bij.” (tekst gaat verder onder de foto)
Deze laadpaal blijft ongebruikt, nu de gemeente verbiedt om een stroomkabel over de stoep te leggen naar de elektrische auto van Laurens. (foto: Streekstad Centraal)
Het voorval zette Laurens aan het denken. En het frustreerde hem. Maar in plaats van er alleen via Social Media over te klagen, vroeg hij zich af hoe andere gemeenten met deze kabelproblematiek om gaan. Hij pakte de koe bij de hoorns en besloot het uit te zoeken. Er ging een een enquête naar alle gemeenten in Nederland. 102 van de 342 gemeenten vulden de vragenlijst in en stuurden hem de antwoorden
Uit zijn onderzoek blijkt dat Dijk en Waard niet uniek is. Een meerderheid – 61 procent – verbiedt laadkabels over de stoep. De belangrijkste redenen om het te verbieden zijn voor alle gemeenten hetzelfde: struikelgevaar, angst voor aansprakelijkheid en de vrees dat bewoners de parkeerplek voor hun huis ‘claimen’.
Maar die angst lijkt ongegrond. De praktijk in de gemeenten die het wél toestaan (35 procent) laat dat zien. Daar worden nauwelijks problemen ervaren. Vooral de kabelgoottegel, waarbij de kabel verzonken in de stoep ligt, scoort hoog met een tevredenheid van 3,9 op 5. Ook de kabelmat wordt redelijk positief beoordeeld (3,7 op 5). Gemeenten geven aan dat klachten over hinder, esthetiek of aansprakelijkheid zeldzaam zijn. (tekst loopt door onder de foto)
Voorbeeld van een kabelgoot om de elektrische auto aan de straat op te kunnen laden. (foto: aangeleverd)
“Het verschil tussen verwachting en praktijk is groot,” legt Laurens uit. “Gemeenten die weigeren, doen dat vooral uit angst. Maar de gemeenten die het uitproberen, zijn meestal gewoon tevreden. Dat laat zien dat het best veilig en werkbaar kan.”
Zijn overburen Richard en Linda Groen zien het probleem dagelijks. Zij wonen in een vrijstaande woning met een eigen oprit en kunnen hun Peugeot 208 dus probleemloos opladen met eigen stroom. Hun huis is voorzien van 36 zonnepanelen en een thuisbatterij. Toch hebben ze begrip voor Laurens.
“Wij hebben de luxe dat we op eigen erf kunnen laden,” vertelt Richard. “Maar dat geldt lang niet voor iedereen. Voor de meeste mensen in deze straat is een kabel over de stoep de enige optie. Dan lijkt zo’n kabelgoottegel mij juist een veilige oplossing.” (tekst gaat verder onder de foto)
Richard en Linda Groen uit Heerhugowaard kunnen hun elektrische auto op eigen erf opladen. (foto: Streekstad Centraal)
Linda knikt instemmend: “De gemeente wijst op struikelgevaar, maar kijk eens naar deze stoep. Vol onkruid, scheve tegels. Daar struikel je veel eerder over dan over een kabelmat. En dat terwijl mensen wel veel geld investeren in zonnepanelen en een laadpaal, maar hun eigen stroom niet mogen gebruiken. Dat is toch krom?”
Volgens Laurens is het huidige beleid van Dijk en Waard op termijn dan ook niet houdbaar. “De gemeente wijst nu naar openbare laadpalen. Maar elke laadpaal betekent ook dat er parkeerplaatsen verdwijnen. En bovendien: een laadpaal is geen parkeerplek. Je moet je auto weghalen zodra hij vol is. Dat werkt bij een klein aantal elektrische auto’s nog wel, maar niet als straks een groot deel van de inwoners elektrisch rijdt.” (tekst gaat verder onder de foto)
Zonnepanelen op het eigen dak, maar de stroom mag niet gebruikt worden voor het opladen van de elektrische auto voor de deur. (foto: Streekstad Centraal)
Laurens raadt Dijk en Waard aan om een pilot te starten met kabelgoten of -matten, zodat er echte ervaring kan worden opgedaan. Hij adviseert het gebruik van kabelgoottegels boven kabelmatten: die geven het minste kans op struikelgevaar en zijn toegankelijk voor rolstoelen en kinderwagens.
Maar de gemeente ziet het niet zitten, zo laat een woordvoerder Streekstad Centraal weten. De gemeente vindt het nuttiger – ondanks de bezwaren hierboven – om te werken aan de komst van meer openbare laadpalen, zodra inwoners ergens een laadpaal aanvragen. “Er staan al meer dan 250 laadpalen en de plaatsing van ruim 50 laadpalen is in voorbereiding.”
Laurens snapt dat niet. “Met duidelijke regels kun je de risico’s beperken en toch inwoners helpen duurzaam en betaalbaar te laden. Een thuislader kan bewoners gemiddeld €580 per jaar schelen en helpt bovendien om het elektriciteitsnet te ontlasten. Het is zonde dat gemeenten deze kans laten liggen.”
“Een mooie, gevarieerde, veilige en betaalbare kermis voor jong en oud”. Dat staat Alkmaar elk jaar voor ogen met de Zomerkermis. Traditiegetrouw verandert een deel van de Alkmaarse binnenstad aan het einde van de ‘grote vakantie’ in een groot, kleurig en beweeglijk evenemententerrein. Vrijdagmiddag knipte kermiswethouder Christian Schouten een lintje door, waarmee het startsein werd gegeven voor tien dagen lang draaien, zwieren en ander vermaak.
De zomerkermis telt dit jaar ruim zeventig attracties. Die zijn de komende tien dagen te vinden op de Gedempte Nieuwesloot, de Kanaalkade, het Kerkplein en de Paardenmarkt. Een reuzenrad staat op het Hofplein. Op de Paardenmarkt is plek gevonden voor een achtbaan.
Andere grote attracties zijn te vinden op de Kanaalkade, waaronder de gloednieuwe Phantom van de familie Ordelman, waarin bezoekers op 45 meter hoogte heen-en-weer worden gezwaaid. En Maximus, een schijf die op hoge snelheid rondtolt. (tekst gaat verder onder de foto)
De Alkmaarse kermis behoort tot de grootste kermissen van Noord-Holland. Om die reden trekt de kermis dan ook bezoekers van heinde en ver. Vooral de grote attracties, die op de dorpskermissen in de omgeving nou eenmaal niet aanwezig zijn, trekken kermisliefhebbers uit de wijde omtrek naar de Alkmaarse zomerkermis.
De kermis zorgt er tegelijk wel voor dat het verkeer over de Kanaalkade de komende tien dagen moet worden omgeleid. Dat geldt ook voor de stads- en streekbussen die hier normaal hun halte hebben.
Zondag 31 augustus sluit het feest af met een eindshow op de Kanaalkade. Toegang tot het kermisterrein is vanzelfsprekend gratis. De attracties zijn open vanaf 13:00 uur, op vrijdagen en zaterdag opent de kermis zelfs al eerder, namelijk om 11:00. Zie ook de website van Kermis Alkmaar.
Pok, pok, pok! En soms geroep of gejuich van spelers. Mensen die rond Tennisclub Sint Pancras wonen vrezen dat hun woongenot er flink op achteruit gaat. Tenminste, als er drie padelbanen worden aangelegd en de club structureel meer geluid mag maken dan de landelijke norm. Via een advocaat dienen ze bij de gemeente Dijk en Waard bezwaren in tegen de padelplannen én tegen een verhoging van de geluidsgrens. Desnoods stappen ze naar de rechter, laten ze strijdbaar weten.
“Het is normaal zo rustig als nu. Je hoort niks vanaf de tennisbanen. Als er een keer wel een dag herrie is, dan haalt iedereen zijn schouders op”, vertelt de woordvoerder van de bewonersgroep aan Streekstad Centraal. De groep is opgezet om te waken voor het woongenot rond tennisclub TCSP. Maar drie padelbanen erbij en een hogere geluidsgrens, dat verandert de zaak.
We zitten in een volle tuin aan de Magnolialaan. In een paar uur tijd is een hele groep omwonenden opgetrommeld toen bleek dat we er meer over wilden weten. Het geeft aan hoe serieus de kwestie voor de omwonenden is.
“Een aantal is er niet of met vakantie, anders zouden het er meer geweest zijn”, vertelt de woordvoerder. Ze blijven alle veertien – inclusief de woordvoerder – liever anoniem, want een aantal heeft inmiddels al nare reacties gekregen van clubleden. (tekst gaat verder onder de foto)
Tennisclub Sint Pancras, met achter het schuurtje het terrein waarop drie padelbanen komen te liggen. (foto: Streekstad Centraal)
Voor de groep rammelt de kwestie gevoelsmatig al sinds de gemeente de eerste vergunning wilde verlenen. Dat voornemen werd vier weken te laat gepubliceerd, waardoor nog maar twee van de zes weken bezwaarperiode overbleven. Het gebeurde volgens de woordvoerder daarna vaker dat publicaties pal voor de vakantie kwamen, waardoor omwonenden die vrij makkelijk mis konden lopen. Uiteindelijk concludeerde de gemeente dat er toch een uitgebreidere vergunningsprocedure nodig was in.
In die procedure moest TCSP onafhankelijk geluidsonderzoek laten doen. De bewoners drongen aan op echte metingen, zoals ze zelf provisorisch hadden gedaan met geluid uit speakers. De mensen in de tuin lachen als ze aan hun escapades terugdenken. Maar volgens de gemeente heeft nabootsing van een nog niet bestaande situatie weinig nut, en zijn de gebruikte geluidsmodellen gebaseerd op echte metingen. De bewoners zijn sceptisch, want hoe zit met de reflectie over het water van het ijsbaanterrein? “Dat is theoretisch nooit vastgesteld”, vertelt iemand uit de groep. “En zit het dus niet in het geluidsmodel.”
Wat de omwonenden ook stoort is dat de gemeente twee decibel meer geluid wil toestaan dan de landelijke norm. Twee lijkt weinig, maar decibellen zijn behoorlijk ingewikkeld en drie decibel erbij is door de logaritmische schaal twee keer zoveel geluid. Maar dat betekent dan weer niet twee keer zo hard.
“Nu komt de TC volgens de modellen twee keer per jaar één decibel boven de nu nog geldende norm van 45 decibel uit. We verwachten dat het met drie padelbanen erbij regelmatig gaat gebeuren. We hebben het gevoel dat nu als excuus wordt gebruikt dat we nooit klaagden over geluidsoverlast”, wordt de angst uitgelegd. (tekst gaat verder onder de foto)
TC Sint Pancras, met daar links van het ijsbaanterrein. Tussen de tennisbanen en het water komen drie padelbanen te liggen. (foto: Bing)
De omwonenden vroegen de TC om het geluidsrapport, maar kregen het niet. Dat wekte argwaan. Een aantal dagen na het bezoek van Streekstad Centraal aan de omwonenden verschijnt de vergunningaanvraag van de club op de gemeentesite, inclusief het rapport dat de club niet wilde geven. De omwonenden schrikken er van.
“Het is zoals we hadden verwacht”, zegt de woordvoerder als we hem bellen voor een reactie. “Het geluidsmodel is gebaseerd op de ‘Rolls Royce’ uitvoering van de padelbanen van fabrikant Padel Factorye. De TC heeft de budget-versie gekocht. Die heeft onder andere veel dunner glas.” Volgens de woordvoerder wordt bovendien regelmatig, al dan niet opzettelijk, het geluidsmodel van de duurste baan gebruikt bij de aanvraag. De fabrikant van de banen zou daar niet blij mee zijn.
TCSP-voorzitter Peter Alkema laat ons weten dat hij de zorgen begrijpt. “Niet voor niets hebben we de bewoners al in 2022 meegenomen in onze plannen en zijn er vijf bewonersavonden gehouden. Volgens hem zijn de zorgen – met de isolerende maatregelen die de club heeft toegezegd – nergens voor nodig.
“De onderzoeken wijzen er op dat er geen overlast zal ontstaan”, vervolgt Alkema. Hij doelt op diverse geluidsonderzoeken en ook de positieve beoordeling van de Omgevingsdienst. Hij betwijfelt ten zeerste dat een verkeerd geluidsmodel is gebruikt. “Dan zou ten koste gaan van de reputatie van het toch wel gerenommeerde onderzoekbureau. Overigens geeft het geluidsonderzoek heel transparant de nodige informatie over het gebruikte rekenmodel.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het is rustig bij Tennisclub Sint Pancras, tijdens de vakantie. De bezettingsgraad van de padelbanen is naar verwachting echter hoog buiten de vakantie, en dan vooral ’s avonds. (foto: Streekstad Centraal)
Bovendien: mocht TCSP na de bouw van de drie padelbanen tóch teveel geluid produceren, dan zijn extra maatregelen verplicht en die zal de club dan ook netjes uitvoeren, verzekert Peter Alkema. Omwonende Rogier bevestigt die belofte in een laatste gesprek, maar benadrukt dat de groep eventuele extra maatregelen achteraf eenvoudigweg wil voorkomen. Plus dan is er nog die mogelijke verhoging van de geluidsgrens van 45 naar 47 dB(A).
Een advocaat maakt namens de bewonersgroep formeel bezwaar tegen zowel de aanvraag van de club voor een vergunning en om meer geluid te mogen maken. En inmiddels is met elkaar besloten om naar de rechter te stappen als gemeente Dijk en Waard een maatwerkvoorschrift voor extra geluid gunt, aldus Rogier.
Hij voegt toe dat de gemeente opnieuw fout handelde in de informatievoorziening. “De gemeente besloot om niet online te informeren over publicatie van de aanvragen, maar betrokkenen een brief per post te sturen. Met andere woorden: ben je op vakantie weet je van niks, en dat terwijl er maar twee weken bezwaartijd is voor het maatwerkvoorschrift. Het is niet netjes en mag volgens onze advocaat ook niet.”
Ondertussen is de woordvoerder van de omwonenden bij de padelbanen in Anna Paulowna geweest, waar een soortgelijke situatie speelt. “Ik heb op dertig meter dik hoger geluid gemeten dan het rapport aangeeft. Mensen die op 170 meter wonen hebben bezwaar gemaakt en dat is ongegrond verklaard. Ze hebben niet heel veel last van het geluid, maar het is wel net boven de irritatiedrempel. Wij zitten op 120 meter. Die bewoners hebben nu zelf isolerende maatregelen genomen.”
De bezwaartermijn voor de hogere geluidsgrens voorbij, die voor de vergunningsaanvraag verloopt op 1 september. Daarna buigen het college en de Omgevingsdienst zich over de ingediende zienswijzen.
Weesfietsen, zwerffietsen, kwakfietsen. Geen taal is zo rijk aan termen voor fietsen in een zorgelijk stadium van hun levenscyclus. Welke naam ze ook dragen, Dijk en Waard geeft deze probleemfietsen op straat weer de nodige aandacht. Die actie heeft een ander woord gekregen dat alleen de Nederlandse taal rijk is: een fietsopruimactie.
Vorige week kregen honderden tweewielers in Dijk en Waard een waarschuwingslabel. Woensdag werd echt begonnen met het verwijderen van fietsen. Bij elkaar zijn ruim 230 rijwielen verwijderd op drukke plekken in de gemeente.
Het gaat om verwaarloosde en verkeerd geparkeerde fietsen, fatbikes, brommers en scooters. De meeste rijwielen stonden bij station Heerhugowaard: 131. Bij allerlei bushaltes werden ook tientallen tweewielers meegenomen. De rest van de rijwielen werden verwijderd bij de winkelcentra Middenwaard, Centrumwaard en Broekerveiling.
De fietsen bij onder meer het station zijn eerst voorzien van waarschuwingslabels. (foto: Handhaving Dijk en Waard)
Eigenaren hebben dertien weken de tijd om hun stalen ros terug te claimen. Fietswrakken worden twee weken bewaard.
Gemeente Dijk en Waard wil dat drukbezochte gebieden opgeruimd en begaanbaar zijn. Maar telkens hoopt het aantal fietsen dat nooit meer gebruikt lijkt te worden zich op en dan vooral bij het NS-station en de winkelcentra Middenwaard, Centrumwaard en Broekerveiling. Daarom wordt daar eens in de zoveel tijd opgeruimd.
Handhavers hingen labels aan fietsen die twee weken lang op dezelfde plek stonden. Daarna hadden eigenaren nog een aantal dagen de tijd om de fiets op te halen. Officieel zijn dat drie dagen, maar doorgaans zijn het er meer. In dit geval veel meer, wellicht vanwege de zomervakantie.
De fietsen worden geregistreerd en gepubliceerd op verlorenofgevonden.nl. Meer informatie over het terugclaimen van fietsen op dijkenwaard.nl. (foto: Handhaving Dijk en Waard)
