ProRail vernieuwt in de laatste twee weken van januari grote stukken van het spoor tussen Den Helder en Heerhugowaard. Daardoor rijden er van 19 januari tot en met 1 februari geen treinen maar bussen op dit traject. De aangepaste dienstregeling verschijnt eind december in de reisplanner.
In die veertien dagen worden zoveel mogelijk werkzaamheden gebundeld om de overlast te beperken, vertelt Theo Nadort, projectmanager bij ProRail: “We vernieuwen tussen Heerhugowaard en Schagen alle 10.000 dwarsliggers. Maar we vervangen ook bijna twee kilometer spoor of alles wat er ligt. In Schagen vernieuwen we twee spoorwegovergangen volledig, namelijk de Zuiderweg en de Nes, en we vernieuwen vijf wissels op het station.”
De werkzaamheden zijn onderdeel van een landelijke onderhoudsgolf. Veel spoor stamt uit de periode na de Tweede Wereldoorlog en heeft een levensduur van zo’n veertig jaar. Daardoor vindt nu op veel plekken, waaronder Noord-Holland, een nieuwe ronde groot onderhoud plaats.
De recreatiehuisjes in de Nollenvallei bij Egmond aan den Hoef zijn weer bruikbaar. Na een lange periode van wateroverlast staan de huisjes niet meer onder water. Door ingrijpende werkzaamheden is het terrein opgehoogd en aangepakt. Daarmee komt een einde aan maandenlange problemen voor de recreanten.
De oorzaak lag bij uitzonderlijk natte jaren. Door de vele regen stond het grondwater in het duingebied lange tijd extreem hoog. De vallei, die wordt omsloten door hoge duinen, hield het water vast. “Het grondwater stond anderhalve meter hoger dan normaal”, vertelt Harry Schrijer van de Vereniging Recreantenbelangen Wimmenum aan NH, mediapartner van Streekstad Centraal. “De Nollenvallei wordt omringd door hoge duinen. Het was net een soepkom vol water.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het waterpeil in de Nollenvallei was de afgelopen jaren aan de hoge kant. (foto: aangeleverd)
De gevolgen waren groot. Twintig huisjes liepen vol water. Uiteindelijk moesten zes van de in totaal honderd twintig huisjes worden vervangen. “Het was echt treurig. Ik ben hier altijd hele zomers te vinden”, zegt bestuurslid Dick Jansen. Ook de omliggende duinlandjes stonden langdurig blank.
PWN, eigenaar en verhuurder van de grond, ging samen met de huurders op zoek naar een oplossing. Wegpompen bood geen uitkomst. Daarom is besloten om delen van de vallei af te graven en de huisjes op te hogen met het vrijgekomen zand. Die werkzaamheden zijn vorige week afgerond.
Volgens projectleider Koen Mathot van PWN leverde dat meerdere voordelen op. “We konden na het extreem natte jaar van 2023 en 2024 mooi twee doelen combineren. We hebben de natuur geholpen door exoten weg te halen en poelen weer gezond te maken.” Met het zand zijn vijfentwintig huurplaatsen verhoogd. De rest van het zand wordt gebruikt door gebruikers van de duinlandjes. (tekst gaat verder onder de foto)
Het oude Bruynzeelkamp in de Egmondse Nollenvallei. (foto: aangeleverd)
Boswachter Luc Knijnsberg van PWN legt uit dat vooral de rimpelroos is verwijderd. “Er stond hier heel veel rimpelroos, een invasieve exoot. Die hebben we afgegraven en het zand schoon gezeefd.” In de komende periode wordt het gebied opnieuw beplant. “We planten hier straks struiken terug, zoals de wilde kardinaalsmuts en wilde liguster.” Op nattere plekken komen jonge grauwe wilgen. “Die groeien hard en bloeien vroeg en zijn daardoor goed voor de bijen en andere insecten in het vroege voorjaar.”
De aanpak vroeg om zorgvuldigheid, omdat de Nollenvallei onderdeel is van het Noordhollands Duinreservaat en een Natura 2000-gebied. “Je mag hier niet zomaar alles”, zegt Knijnsberg. “Maar deze maatregelen ondersteunen de natuur, de cultuurhistorie en de recreatie.”
Bij de duinhuisjesvereniging overheerst opluchting, al was de verandering even schrikken. “Een kaalslag, maar we staan weer hoog en droog”, zeggen Harry Schrijer en Dick Jansen. Door het vele graafwerk oogt de vallei nu kaal en open. “Het was hier heel groen, maar nu zie je zandhopen en kale duinpannen.” Ook is de beschutting rond veel huisjes tijdelijk verdwenen. “Die privacy zijn de meesten nu kwijt. Tijdelijk hoor, want dit gaat allemaal weer begroeien.” (tekst gaat verder onder de foto)
Harry Schrijer en Dick Jansen van de Duinhuisjesvereniging in Egmond aan Zee. (foto: NH Media)
Voor Schrijer voelt het beeld vertrouwd. “Ik heb hier al een huisje sinds de jaren zeventig. Toen was het landschap ook kaal. Die rimpelroos heeft daarna alles overwoekerd. Maar we staan nu weer hoog en droog.”
PWN waarschuwt dat wateroverlast niet voorgoed verleden tijd is. Door klimaatverandering komen natte en droge extremen vaker voor. “Tegenhouden doen we dat niet, meebewegen met klimaatverandering is hard nodig.” Ook de recreanten weten dat. “Elk jaar stijgt het grondwater met zo’n anderhalve centimeter. Maar voor de komende twintig jaar zitten we goed”, zegt Dick Jansen. “Ik denk wel langer hoor”, lacht Harry Schrijer. “Minstens veertig jaar.”
In Akersloot worden de inwoners onrustig. Het dorp heeft nog een Albert Heijn, een slijterij, een drogisterij, een fietsenwinkel, een huishoudzaak, enkele kapsalons, een sportschool, een tankstation en niet te vergeten Motel Van der Valk. Maar nu het laatste café de deuren sluit, dreigt het dorp een belangrijke ontmoetingsplek te verliezen.
Een anonieme inwoner heeft daarom een oproep geplaatst in een lokaal krantje. Iedereen in het dorp is uitgenodigd om op 15 december mee te denken over oplossingen.
De aanleiding is duidelijk. Steeds meer voorzieningen verdwijnen uit het dorp. Jaren geleden sloten al de bakker en de viswinkel. Ook het Chinese restaurant ging weg. Nu stopt café ’t Voorom, het laatste café van Akersloot. Het pand is verkocht en er is nog geen nieuwe huurder gevonden.
Eigenaresse Jetty Sander van ’t Voorom ziet de oproep als iets positiefs. Ze noemt het mooi dat inwoners samen willen nadenken over de toekomst. “Dat kan ik alleen maar toejuichen,” laat ze weten aan NH, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)
Cafetaria ’t Pontje houdt het binnenkort ook voor gezien. (foto: NH Media)
Ook cafetaria ’t Pontje gaat niet verder. De snackbar was gevestigd in een houten gebouw van het recreatieschap. Wat er nu met die locatie gebeurt, is nog onduidelijk. Voor eigenaar Teunes Uilenburg is het een moeilijk besluit. Hij is geboren en getogen in Akersloot en ziet hoe het dorp steeds minder winkels en horeca overhoudt.
Volgens Uilenburg wordt het dagelijks leven lastiger. “Voor sommige boodschappen moet je bijna de auto pakken,” zegt hij. Toch vindt hij niet dat ondernemers verplicht kunnen worden om open te blijven. “Dat kan gewoon niet.”(tekst gaat verder onder de foto)
De Marskramer in Akersloot. (foto: NH Media)
Een vaste factor in het dorp is al jaren de Marskramer. Eigenaar Rob Dekker staat daar al dertig jaar achter de toonbank. Hij kent zijn klanten bij naam en weet vaak precies wat ze nodig hebben. Soms brengt hij zelfs producten thuis langs.
Dekker geeft ook ‘Het Witte Blaadje’ uit, een dorpskrantje met aankondigingen en advertenties. In de laatste editie stond opeens een opvallende oproep met de titel ‘Akersloot Staat Op’. De boodschap: wie het belangrijk vindt dat voorzieningen blijven, moet zich melden voor een bijeenkomst. (tekst gaat verder onder de foto)
Ondernemer Rob Dekker is nog een van de weinige kleine middenstanders in Akersloot. (foto: NH Media)
In al die jaren zag Dekker veel winkels verdwijnen. “In deze straat zaten ooit meerdere kruideniers, een bakker en een viswinkel,” zegt hij. “Ze zijn allemaal weg.” Hij hoopt dat het dorp nu op tijd in actie komt. “Als we te lang wachten, zijn we alles kwijt. Ik wil dat mijn kinderen hier later nog naar het café kunnen.” (tekst gaat verder onder de foto)
De lokale Marskramer is ook het lokale pakketpunt voor bezorgdiensten. (foto: NH Media)
Ook andere ondernemers herkennen het probleem. Vishandelaar Koen Dil runt een palingrokerij aan de rand van het dorp. Volgens hem zijn veel winkels niet gesloten omdat ze slecht liepen, maar omdat het steeds moeilijker wordt om als kleine ondernemer door te gaan.
Hij wijst op hoge kosten en strenge regels. Zo moeten visverkopers hun producten verplicht laten testen. “Dat kost tienduizenden euro’s,” legt hij uit. “Voor een klein bedrijf is dat bijna niet op te brengen.” Toch vindt hij het idee van samen nadenken belangrijk. Hij kan zich niet voorstellen dat Akersloot straks helemaal zonder café zit. (tekst gaat verder onder de foto)
Wie de oproep heeft geplaatst, blijft onbekend. Volgens Rob Dekker draagt dat juist bij aan de aandacht. “Het is een beetje een mysterie,” zegt hij. “En dat werkt.”
De initiatiefnemer laat weten dat zich inmiddels zo’n 25 mensen hebben aangemeld voor de bijeenkomst. Concrete plannen zijn er nog niet. “We hebben ideeën, maar anderen brengen ook nieuwe ideeën mee,” schrijft de organisator. “Op 15 december willen we die samen uitwerken. Het voelt goed dat zoveel mensen betrokken zijn.”
De bijeenkomst moet duidelijk maken of en hoe het dorp zelf kan bijdragen aan het behoud van winkels en horeca. Voor veel inwoners staat vast dat Akersloot zonder ontmoetingsplek een stuk stiller wordt.
Ga je de achtertuin inrichten dan moet je ook nadenken over een goede tuinafscheiding. Je wilt tenslotte niet te kijk zitten voor de buren en iedereen die verder nog langs de achterzijde van je huis loopt. Geen tuinafscheiding en dus ook geen afsluitbare tuinpoort is bovendien ook koren op de molen voor inbrekers. Niet alleen kunnen ze van een afstand zien wat er in je huis te halen valt, ze komen ook nog eens gemakkelijk binnen. Kortom: er moet een schutting komen.
Waarom een betonschutting?
Een schutting wordt meestal gemaakt van hout. Op zich een prima optie, maar hout is onderhevig aan slijtage. Ook al bewerk je het hout om de paar jaar met een laag beschermende beits, uiteindelijk gaat het hout rotten en moet je de schutting vernieuwen. Wil je een duurzame oplossing, dan kies je voor een beton schutting. Die zijn er in verschillende uitvoeringen. Beton is duurzaam en onderhoudsarm, Je hoeft er in principe niets aan te doen. Je kunt er ook gemakkelijk schroeven in boren om een buitenlamp of een plantenbak op te hangen. Een betonschutting is leverbaar in verschillende uitvoeringen. Het geeft de tuin een strakke look.
Afmetingen en plaatsing
Een schutting plaats je op deugdelijke sokkels die ver genoeg in de grond zijn ingegraven. Doe je dat niet, dan loop je de kans dat de schutting bij een storm omwaait. Dit kan zelfs met een betonnen schutting gebeuren en als deze op iets of iemand valt dan kan dit tot flinke schade dan wel letsel leiden. Als je besluit een betonnen schutting te gaan plaatsen, dan moet je er op letten dat die maximaal 200 cm hoog mag zijn. De meeste gemeenten hanteren deze hoogte. Is je schutting hoger dan kan de gemeente eisen dat je hem aanpast. Je schutting moet volledig op je eigen grond staan. Ook moet er een paar centimeter ruimte worden gelaten. Dit is natuurlijk niet zo als je de schutting samen met je naaste buren plaatst. Dan kun je hem op de erfgrens zetten. Dit houdt wel in dat jullie dan automatisch beiden eigenaar zijn. Het maakt niet uit wie van de buren de schutting heeft betaald of wie hem heeft geplaatst. Jullie zijn in dat geval ook beiden verantwoordelijk voor het eventuele onderhoud.
Bestel je schutting online
Beton weegt nogal wat. Vergis je daar niet in als je een betonschutting wilt gaan kopen en het vervoer zelf wilt regelen. Je kunt ook kiezen voor gemak en je nieuwe schutting bestellen bij Buitengoed by Kuhlkamp. Deze wordt dan thuis bezorgd en alvast in je achtertuin gezet. Je hoeft de schuttingdelen dan alleen nog te verplaatsen als je de schutting daadwerkelijk gaat plaatsen. Bij Buitengoed vind je verschillende soorten beton schuttingen die je per meter kunt bestellen. Meet zorgvuldig hoeveel materiaal je nodig hebt zodat je de schutting direct in zijn geheel kunt plaatsen. Betonnen panelen kunnen op maat worden geleverd.
Het is de dag na Sinterklaas, zaterdagmiddag 6 december. Voor een grote groep mensen is vandaag hét moment van het jaar: tijd om een kerstboom uit te zoeken in de Schoorlse duinen. Maar hier gebeurt dat niet op een vierkant stukje land met rijen voorgekweekte bomen. Bezoekers gaan zelf op pad om een boom uit te kiezen, om te zagen en mee te nemen naar huis.
Een “win-winsituatie”: bezoekers gaan naar huis met een unieke kerstboom, terwijl het weghalen van jonge dennen helpt om de open duinnatuur te behouden. Boswachter Yvonne van der Meer legt uit waarom dit zo belangrijk is. Vroeger hadden dorpen verderop grote hinder van stuivend zand dat vanuit zee over het land werd geblazen.
Daarom is er destijds hard gewerkt om een bos te planten aan de rand van de duinen,” vertelt ze. “Dat bos houdt de wind nu tegen.” Maar hier, in het Natura 2000-gebied waar de deelnemers rondlopen, is de grond arm en de vegetatie kwetsbaar. (tekst gaat door onder de foto)
Vol enthousiasme pakken de kerstboomzagers een zaag om mee te nemen de duinen in, op zoek naar die ene mooie kerstboom. (foto: Streekstad Centraal)
“Dit gebied bestaat uit mossen en planten die thuishoren in open duinnatuur. Toch zie je dat er hier en daar een dennenboom opkomt. Geen grote, dikke stammen, maar ze groeien wel degelijk. En dat willen we voorkomen”, legt Yvonne aan Streekstad Centraal uit. “Deze bijzondere natuur moet open blijven; daarom halen we de dennen weg. En als ze toch weg moeten, dan liever op een manier die mensen een mooie ervaring geeft.”
Voor sommige deelnemers is het inmiddels een jaarlijks ritueel. Eén van hen lacht terwijl hij zijn zaag inspecteert: “Het is echt een traditie geworden. Een duurzame manier om een kerstboom te halen. Niet eentje uit de winkel waar er honderden van zijn, maar een boom die je zelf gekozen hebt. Hij ziet er misschien anders uit dan een ‘normale’ kerstboom, maar ik vind hem veel mooier.” (tekst gaat door onder de foto)
Met een grote boom onder de arm of over de schouder komen de deelnemers terug bij de start van de ‘kersboomzoektocht’. (foto: Streekstad Centraal)
Toch waarschuwt Yvonne altijd even voor het optische effect van de duinen. “Hier lijkt elke boom kleiner dan hij daadwerkelijk is,” zegt ze. “We hebben weleens meegemaakt dat mensen bij de auto ontdekken dat de boom niet past, en thuis blijkt hij dan nóg groter.” De echte doorgewinterde kerstboomzagers zijn daarop voorbereid. Een stel dat al jaren komt, laat trots een meetlint zien. “We hebben het ook weleens gehad dat de boom thuis zo groot was dat we amper konden lopen in de woonkamer. Nu mag hij maximaal twee meter tien zijn. We meten alles.”
Yvonne zelf moet haar kerstboom ook nog vinden. Lachend kijkt ze om zich heen. “Er staan er nog genoeg. Na dit weekend ook nog. Ik zoek er één die niet hoger is dan ik, en niet breder dan mijn eigen omvang plus een armlengte. Voordat de aannemer maandag de overige bomen weghaalt, kies ik er zelf nog eentje uit.” (tekst gaat door onder de foto)
Soms wordt er met drie man sterk een kerstboom terug getild naar de rand van het duingebied. Daar krijgt de boom een label en vanuit daar wordt hij teruggebracht naar Buitencentrum Schoorlse Duinen. (foto: Streekstad Centraal)
Het is zeker niet de eerste keer dat ze dit begeleidt. Zo’n vijftien jaar geleden was ze boswachter in opleiding en liep ze mee met de boswachter die dit initiatief destijds bedacht. “Sindsdien doe ik het ieder jaar. Ik zie veel bekende gezichten terugkomen, maar ook elk jaar nieuwe mensen. Dat vind ik fijn – zo wordt het niet alleen een vaste club. Het mooiste vind ik misschien nog wel de verschillende generaties die langskomen. Mensen die vroeger met hun ouders meegingen, nemen nu hun eigen kinderen mee. Dat is echt leuk om te zien.”
Tijdens een korte wandeling kan Yvonne het niet laten, en moet ze ons tóch even vertellen hoe bijzonder het gebied is. “Kijk, die rode kopjes zijn rode heidelucifers. En hier zie je sterrenmos,” wijst ze aan. “Al die mossen en planten samen maken dit tot een uniek natuurgebied. Zelfs op Europese schaal is dit een bijzonder stukje landschap.”(tekst gaat door onder de foto)
De mossen in de Schoorlse duinen zijn niet zomaar mossen, maar hele speciale. Boswachter Yvonne laat dat tijdens het kersboomzagen toch nog even zien. (foto: Streekstad Centraal)
Precies daarom gebeurt alles met zorg. De kerstbomen moeten worden getild in plaats van gesleept, om de kwetsbare mossen niet te beschadigen. En ze moeten zo laag mogelijk bij de grond worden afgezaagd, zodat ze niet opnieuw uitlopen. Pas daarna kunnen bezoekers de boom verder op maat zagen voor thuis.
Iets verderop heeft een familie precies de boom gevonden die ze zochten. Terwijl de vader de laatste zaagsnede maakt, juichen de kinderen alsof ze een wedstrijd gewonnen hebben. “Wij komen hier al jaren,” zegt de moeder glimlachend. “De kinderen vinden het ieder jaar opnieuw geweldig. Het is veel leuker dan een boom uit de winkel halen. Je ziet ze samenwerken, zoeken, overleggen en soms ook ruzie maken over welke boom het moet worden,” grapt ze. “Maar uiteindelijk gaan we altijd met een boom naar huis waar iedereen achter staat. Het hoort gewoon bij onze decembermaand.”
De laatste tijd zijn mensen van natuurbeheerder PWN druk bezig geweest in de Nollenvallei bij Egmond aan den Hoef. Afgelopen week is het project om wateroverlast tegen te gaan afgerond. Al zijn droge voeten en droge gewassen niet gegarandeerd, de aanpassingen moeten de kans op wateroverlast flink verminderen.
“We konden na het extreem natte jaar 2023 – 2024 nu mooi twee doelen combineren”, vertelt Koen Mathot over het project in de Nollenvallei, een bijzonder deel van het duinreservaat waar PWN over waakt. “We hebben de natuur een handje geholpen door exoten weg te halen en poelen weer gezond te maken.” Verwijdering van exotisch groen biedt inheems groen meer ruimte.
Het maken en verdiepen van poelen leverde veel zand op. “Met die flinke hoeveelheid zand die hiermee vrijkwam, hebben we meteen de huurplaatsen van een aantal huisjes opgehoogd”, licht Mathot toe. Dat vergde de nodige planning met huurders en gebruikers van de 25 percelen. “Het overgebleven zand is beschikbaar gesteld aan de Landjesvereniging. Zij verdelen het zand vervolgens onder hun leden. Een echte win-win situatie.” (tekst gaat verder onder de foto)
Voor het ophogen van gehuurde percelen was goede coördinatie nodig met de gebruikers. (foto: PWN)
Ook wethouder Ernest Briët is blij met de veranderingen. “De landjes en recreatiehuisjes horen bij het verhaal van Egmond. De Nollenvallei laat zien hoe mensen hier al generaties lang recreëren, werken en ontspannen. Met dit project is dat waardevolle karakter behouden en is het gebied klaar om deze geschiedenis in de toekomst voort te zetten. Ik ben heel blij met de goede samenwerking tussen Landjesvereniging de Noord, Vereniging Recreantenbelangen Wimmenum en PWN. Zij hebben uitstekend werk geleverd!”
Wellicht ten overvloede, benadrukt Koen Mathot dat de werkzaamheden geen garantie vormen tegen wateroverlast. “Tegenhouden doen we dat niet, meebewegen met klimaatverandering is hard nodig.” Hij besluit: “We zijn blij dat we in samenwerking met het bestuur van de landjes en de huisjes nu deze maatregelen hebben kunnen nemen.”
Gestaag gaat de wens van Milan Smith in vervulling: het leggen van Stolpersteine voor de Joodse mensen uit gemeente Castricum die in de Tweede Wereldoorlog zijn gedeporteerd en vermoord. Vrijdag zijn op het Bakkumse terrein Duin en Bosch struikelstenen gelegd ter nagedachtenis aan Mietje Drukker-Hekster en Clara Blog-Wertheim.
Mietje Drukker-Hekster en Clara Blog-Wertheim waren patiënten in het psychiatrisch ziekenhuis Duin en Bosch. Veel is niet over hen bekend. In die tijd leefden psychiatrisch patiënten veelal geïsoleerd en waren ze dus vrijwel onzichtbaar in de samenleving. Uit archieven blijkt dat beide vrouwen al in de jaren ’30 waren opgenomen, maar onduidelijk is of dat toen al in Bakkum was.
In 1942 werd Duin en Bosch een ‘Sperrgebiet’, oftewel verboden terrein. De patiënten werden in groepen naar andere plekken in het land getransporteerd. Personeelsleden reisden mee om voor ze te blijven zorgen. Meerdere patiënten zijn vanaf die locaties gedeporteerd en vermoord. Vaak werden ze tijdens de deportaties bruut mishandeld, het regime had een negatief beeld van psychiatrisch patiënten.
Mietje Drukker en Clara Blog waren voorafgaand aan die grootscheepse evacuatie al overgebracht naar het Joodse psychiatrisch ziekenhuis De Apeldoornsche Bosch, dat in januari 1943 hardhandig is ontruimd. Hierna zijn zij vermoord in Auschwitz: Mietje Drukker op 57-jarige leeftijd, Clara Blog werd 42 jaar. (tekst gaat verder onder de foto)
Burgemeester Ben Tap kijkt toe terwijl een nabestaande, mevrouw Sanders, een Stolperstein inlegt. (foto: Gemeente Castricum)
De twee nieuwe Stolpersteine zijn ingelegd voor het Administratiegebouw aan de Oude Parklaan 111. Hierbij waren onder andere nabestaanden en Milan Smith en burgemeester Ben Tap aanwezig.
In zijn toespraak zei Tap: “Racisme ontneemt mensen hun menselijkheid, waarna de afschuwelijke ruimte bestaat om hen onmenselijk te behandelen. Het nationaal-socialisme ontzag zelfs de zwaksten van de samenleving niet. Deze vrouwen waren weerloos. Door deze nieuwe Stolpersteine worden zij, hun leven en hun verhaal zichtbaar gemaakt.”
Hij besloot met: “Wij willen blijven herinneren, blijven vertellen. Laten we elkaar daarvoor blijven opzoeken. Die verbinding helpt voorkomen dat zulke gruwelheden opnieuw plaatsvinden. Laten wij het hoofd buigen, niet alleen uit eerbied, maar ook uit onze vastberadenheid om onrecht tegen te gaan. In onze wereld. En in ons Castricum.”
In Castricum liggen nu vijf Stolpersteine. Verspreid over 31 landen in Europa zijn er inmiddels meer dan 100.000 gelegd.
“Een absoluut uniek project dat kort geleden nog niet mogelijk was”. Zo omschrijft projectleider André Opdam namens netbeheerder Liander de operatie om een nieuwe elektriciteitskabel aan te leggen dwars door de Schoorlse Duinen.
Na twee jaar voorbereiding is het gelukt om de komende tweeënhalve maand te werken aan de aanleg van de nieuwe stroomkabel door de duinen. Zonder de natuur te verstoren en zonder enige extra stikstofuitstoot te veroorzaken.
Voor netbeheerder Liander is dat bijzonder genoeg om de lokale pers eens uit te nodigen. Want het was geen eenvoudige opgave om met alle hedendaagse regelgeving rond natuur en stikstof te werken in het hart van het Natura2000-gebied. (tekst gaat verder onder de foto)
Boswachter Samuelle van Deutekom van Staatsbosbeheer en projectleider André Opdam, die het project namens Liander uitvoert. (foto: Streekstad Centraal)
De nieuwe middenspanningskabel voor 10.000 Volt is nodig voor de betrouwbaarheid van het stroomnetwerk in de omgeving. De kilometerslange kabelverbinding tussen de Julianalaan en strandopgang Koopmansdam sluit een ‘ring’ in het netwerk, die moet leiden tot minder storingen bij circa 300 aansluitingen in het gebied.
Bovendien zijn de aanpassingen nodig door een toenemende vraag naar stroom, en om stroom van zonnepanelen in de omgeving te kunnen terugleveren aan het elektriciteitsnet. “Als je dit niet zou doen, zet je het gebied op slot”, zo legt projectleider Opdam uit.
Het werk is de afgelopen twee jaar grondig voorbereid: “We hadden acht verschillende vergunningen nodig van allerlei instanties: het hoogheemraadschap, gemeente Bergen, de Omgevingsdienst c.q. de provincie en toestemming van Staatsbosbeheer zelf. Uiteindelijk is het gelukt om van iedereen groen licht te krijgen. Zonder dat er daarna een enkel bezwaar is ingediend.” (tekst gaat verder onder de foto)
De elektrische boormachine die voor het eerst wordt ingezet in de Schoorlse Duinen krijgt zijn stroom van een enorme batterij ter grootte van een zeecontainer. (foto: Streekstad Centraal)
Boswachter Samuelle van Deutekom weet hoe bijzonder dat is voor de Schoorlse Duinen, want veel mensen voelen zich sterk betrokken bij het gebied: “Jaarlijks zijn er ongeveer 4 miljoen bezoeken van mensen die hier komen recreëren.”
Van Deutekom vertelt dat er gewerkt mag worden in Natura2000-gebied, maar dan mag het de natuur niet verstoren en schade mag het ook niet veroorzaken: “Het is een heel kwetsbaar gebied.” Daarom was het graven van een kabelgoot geen optie, en dieseldampen van allerhande materieel zijn ook niet echt welkom in het gebied. (tekst gaat verder onder de foto)
De route van de boor wordt helemaal uitgemeten zonder de ondergrond te verstoren. (foto: Streekstad Centraal)
Na het nodige ecologisch onderzoek en enkele speciale maatregelen langs het tracé stond vast dat er dankzij de nieuwe werkwijze geen blijvende schade zou ontstaan in de omgeving van de werkzaamheden. En nadat op één plek een flink aantal zandhagedissen en rugstreeppadden waren verplaatst: “Negen dagen lang hebben we onze vrienden geëmigreerd naar een ander gebied in de Schoorlse Duinen. Daar wandelen ze nu weer vrolijk rond”, laat Van Deutekom Streekstad Centraal weten.
Bovendien kon dankzij de aanleg van de stroomkabel het fietspad worden verhoogd op een plek die al tijden onder water stond. Opdam daarover: “Voor ons bouwmaterieel was het ook nodig dat dat droog op de boorplek kon komen. Uit ons bouwbudget hebben we daardoor de ophoging kunnen betalen. Andere partijen hebben daarna de nieuwe verharding betaald, zodat het probleem meteen permanent was verholpen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het fietspad kon verhoogd worden uit het budget voor de aanleg van de nieuwe stroomkabel. (foto: Habro Fotografie)
Dankzij de recente ontwikkeling van de elektrische boormachine kan er nu geboord worden op ongeveer zes meter diepte. Te diep om het bodemleven te verstoren. De boring laat bovendien alle boomwortels met rust. “Die nieuwe boormachine heeft het project gered. Deze wordt nu voor het eerst ingezet in de Schoorlse Duinen. Vanuit heel Nederland is men benieuwd hoe dat gaat.”
Ook al het andere materieel is elektrisch, tot de vrachtwagens aan toe die af en aan rijden. De machines maken daardoor amper enig geluid. Opdam laat op de plek van de boring een enorme batterij zien ter grootte van een zeecontainer, die het elektrische materieel voedt: “Elke dag brengen we een volgeladen batterij naar de boorlocatie, die met krachtstroom is opgeladen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Omgevingsmanager Arno Booij van Liander, boswachter Samuelle van Deutekom van Staatsbosbeheer en projectleider André Opdam bij een van de plekken waar de boor de grond in ging. (foto: Streekstad Centraal)
De boring is deze week begonnen. Vanaf het elektriciteitshuisje naast de Berenkuil komt een nieuw kabeltracé naar een nieuw elektriciteitshuisje naast de fietsenstalling bij strandopgang Koopmansdam, tussen Paal 29 en Hargen.
Een groot deel van het boortracé loopt parallel aan de Schoorlse Zeeweg. Om veilig te werken zijn doordeweeks enkele wegen en ruiterpaden in de Schoorlse Duinen afgesloten. (tekst gaat verder onder de foto)
Kabels die geschikt zijn voor 10.000 Volt zijn wel iets dikker dan de stroomkabels die mensen thuis gewend zijn. (foto: Streekstad Centraal)
Uiterlijk tot en met half februari is de Schoorlse Zeeweg tussen de Berenkuil en de kruising met de Dr. van Steinweg op werkdagen afgesloten voor fietsers. In de weekenden zijn de fietspaden wél open. Voetgangers kunnen altijd veilig langs de werkzaamheden lopen. Vanuit Schoorl blijft het strand bereikbaar via een omleidingsroute over de Hargerzeeweg.
“We hopen in december alle boringen gedaan te hebben. Dan is het grote materieel uit het gebied, we kunnen daarna alle fietsers weer toelaten in het gebied. In januari worden de leidingen gelegd en aan elkaar gekoppeld, en in februari doen we de afwerking en zorgen we dat we alles weer netjes achterlaten.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het team van Liander is klaar met de inspectie van de boorlocatie en loopt terug naar de fietsen bij de Berenkuil. (foto: Streekstad Centraal)
Maar Staatsbosbeheer is ook op andere plekken aan het werk, bijvoorbeeld met het dunnen van bosgebied. “Dus de vele bezoekers aan het gebied vragen we wel om begrip dat ze deze winter regelmatig met afsluitingen te maken krijgen”, zo sluit boswachter Samuelle van Deutekom af.
Wie het project op de voet wil volgen, kan de website van Liander bezoeken, maar ook de Liander Bouwapp downloaden voor de iPhone of Android mobiele telefoon.
De rechtbank in Utrecht heeft Marco Borsato vrijgesproken van ontucht met een minderjarig meisje. Volgens de rechter is er onvoldoende bewijs dat de zanger het 15-jarige meisje heeft aangerand.
De zaak ging over gebeurtenissen tussen september 2014 en januari 2015. Het meisje zou toen thuis en in een kleedkamer van The Voice of Holland zijn betast. Het Openbaar Ministerie stelde dat Borsato haar meerdere keren ongepast heeft aangeraakt, zowel boven als onder haar kleding.
De advocaat van Borsato had gevraagd om honderden uren aan opgenomen telefoongesprekken te mogen beluisteren, maar dat verzoek wees de rechter af. Uiteindelijk concludeerde de rechtbank dat niet kan worden bewezen dat er sprake was van ontucht.
Borsato was zelf aanwezig bij de uitspraak in een drukbezochte zaal. Hij heeft de beschuldigingen steeds ontkend.(foto: ANP/ Jeroen Jumelet)
Veel mensen met een oude betonvloer lopen tegen hetzelfde probleem aan. De vloer oogt dof, stoffig en versleten terwijl je geen zin hebt in een grote verbouwing. Dat gevoel herken je meteen als je een ruimte binnenloopt waar de basis niet meer klopt. Het roept de vraag op hoe je een vloer snel en betaalbaar kunt vernieuwen zonder hakken of slopen. De oplossing ligt vaker voor de hand dan je denkt. Met een sterke afwerking zoals een vloercoating krijgt een uitgewoonde vloer nieuw leven en ontstaat een strakke basis die jarenlang meegaat. Zo groeit het idee dat je ruimte meer potentie heeft dan je dacht.
Waarom een betonvloer met epoxy weer als nieuw wordt
Een oude betonvloer ziet er vaak ruwer uit dan je wilt. Er ontstaan scheuren of stofplekken die steeds terugkomen. Door te werken met epoxy verandert dat. Het materiaal hecht zich sterk aan beton waardoor de vloer weer één geheel vormt. Je merkt tijdens het aanbrengen hoe het oppervlak meteen strakker wordt. Het vult kleine oneffenheden op en zorgt voor een hard resultaat dat tegen intensief gebruik kan. In ruimtes zoals garages, hobbykamers en werkplaatsen geeft dit direct verschil. De vloer oogt schoner, voelt steviger en blijft beter bestand tegen slijtage. Het geeft het gevoel dat je ruimte opnieuw begint zonder ingrijpende werkzaamheden.
Het verschil tussen coating en gietlaag voor een opgeknapte vloer
Een betonvloer opknappen kan op twee manieren die elk hun eigen effect geven. Met een vloercoating werk je met een dunne laag die de vloer afsluit en beschermt. Het resultaat is strak en geschikt voor ruimtes waar je vooral een nette en sterke basis nodig hebt. Wanneer je kiest voor een gietlaag breng je een dikkere afwerking aan die egaler oogt en meer comfort geeft. Beide varianten hechten sterk aan beton en voorkomen dat stof en vuil zich blijven vormen. De keuze hangt af van hoe je de ruimte gebruikt. In een garage of berging volstaat een coating en in een hobbyruimte of thuiskantoor voelt een gietlaag fijner. Zo bepaal je zelf hoe uitgebreid je de vloer wilt vernieuwen.
Voorbeelden van ruimtes die compleet veranderden door een nieuwe vloer
Je ziet het verschil het duidelijkst wanneer je kijkt naar plekken waar de vloer jarenlang is vergeten. Een garage met olieplekken krijgt door een nieuwe afwerking een frisse en verzorgde uitstraling. Een kelder waar het altijd stoffig was voelt ineens droger en schoner. Ook hobbyruimtes waar je knutselt of werkt worden prettiger doordat de vloer makkelijker schoon blijft. De producten van Epoxywinkel sluiten hier goed op aan omdat je duidelijke uitleg krijgt over verbruik en stappen. De eigen productie zorgt voor constante kwaliteit zodat je weet wat je aanbrengt. Met de handleidingen en tips wordt elke fase van het proces eenvoudiger. Hierdoor verander je zonder verbouwing een versleten ondergrond in een vloer die weer past bij de rest van je huis.
Het vernieuwen van een betonvloer hoeft niet groot of ingewikkeld te zijn. Door een coating of gietlaag te gebruiken ontstaat een stevige en strakke basis die weer jaren mee kan. Je merkt hoe prettig het is als een ruimte schoon en sterk aanvoelt. Het geeft nieuwe energie aan plekken die je eerder links liet liggen. Met de juiste materialen verander je een oude vloer in een mooie basis waar je weer graag komt.