Categorie: nieuws algemeen

Afgelopen maandag stond er een flinke torenkraan naast de Waagtoren. Maar met de opknapbeurt van het Waaggebouw had het niets te maken, de verbouwing waar de kraan bij nodig was vond plaats in het Fnidsen, aan de overkant van het water.

Het oude centrum van Alkmaar wordt vaak geprezen vanwege de prachtige gebouwen en gezellige straatjes, maar praktisch is het bij een verbouwing niet. Het benodigde materiaal word daarom vaak door de lucht aangeleverd.

Maandag was de man achter die klus de straks 65-jarige Piet Wagenaar, een echte kraanveteraan met 40 jaar ervaring onder de riem. Vanuit zijn cabine op 35 meter hoogte wist hij de pakketten bouwmateriaal feilloos op het kleine plateau achter het pand af te leveren.

“Dit is echt een fantastische baan, eigenlijk is het gewoon mijn hobby”, vertelt Piet enthousiast. Terwijl veel Alkmaarders geld betalen om vanaf de Klim naar de Hemel over de stad te kunnen kijken is dat voor hem dagelijkse kost.”Ik kom met de kraan in heel Noord-Holland en op dagen zoals dit heb je natuurlijk een schitterend uitzicht.”

Toen Piet begon als machinist was dat op een uitschuifbare telekraan, maar de laatste zeventien jaar bestuurt hij torenkranen. “Ik heb geen voorkeur en vind beiden prachtig. Maar ik ben wel blij dat mijn huidige kraan een lift heeft zodat ik niet iedere dag op en neer hoeft te klimmen.”

Zondag heeft toneelvereniging Spot ’70 uit Warmenhuizen de Jacqueline Kooter Onderscheiding ontvangen tijdens het BrugTheaterFestival. Kleinzoon Finn en echtgenoot van de overleden Jacqueline Kooter reikte de prijs uit aan de voorzitter van de vereniging Astrid Stam.

Gerard Kooistra, jury-voorzitter, licht de keus voor Spot toe: “Spot ’70 uit Warmenhuizen is een prachtig voorbeeld van het fenomeen vereniging. Mensen in verbondenheid die het avontuur zoeken binnen (amateur)theater of – juister gezegd – het theater als avontuur beleven. Jacqueline Kooter heeft deze krachtige groep spelers en betrokkenen, daarom altijd een warm hart toegedragen. Spot’70 is als dorpsvereniging van grote betekenis voor de gemeenschap en de regio. Zowel voor de spelers als het publiek is Spot ’70 een plaats om thuis te komen.”

Voorzitter Astrid Stam in haar dankwoord: ‘We herkennen ons in het prachtig juryrapport en zijn dan ook apetrots deze onderscheiding te mogen ontvangen. Jacqueline kwam regelmatig naar onze voorstellingen kijken en ik weet zeker dat zij het helemaal eens is met de keuze. Bijzondere mensen sterven niet, ze gaan wel, maar blijven toch, altijd. Deze onderscheiding krijgt een mooi plekje binnen onze vereniging ter nagedachtenis aan een bijzonder inspirerend theatermens.” (Foto: Piet Brandjes)

De sfeer op het Bevrijdingsfestival in Alkmaar was in het algemeen goed, maar er werd ook gemopperd over de nieuwe opzet. Evenementen in De Hout staan bekend om hun relaxte sfeer, met gezellig zitten op kleedjes en het mogen nuttigen van eigen consumpties. Maar op 5 mei is die vrijheid weg. En dat leverde ook problemen op.

Dat proviand niet meer is toegestaan is tot nog daar aan toe, maar dan moeten er wel voldoende voorzieningen zijn. De wachttijd bij de twee drankposten was echter al snel 20 minuten. En dan was er de halve munt statiegeld (1,25 euro) voor iedere hardplastic beker.

De intentie was goed: het voorkomen van een tapijt van bekertjes. En het werd er voor zover bekend bij de muntverkoop niet bij verteld, maar van iedere niet ingeleverde beker ging de investering naar een goed doel. Dat leverde echter wel gedoe op, met extra muntjes kopen voor bekers en die bekers bewaren.

En het kon je ook veel geld kosten. Bij de muntverkoop werd wel gezegd dat je je statiegeld bij de drankposten terug kon krijgen (opmerkelijk, want muntjes zijn juist bedoeld om geld daar weg te houden), maar bij in ieder geval één van de stands golden bekers niet eens als betalingsmiddel.

Had je een kleine (of zelfs grote) verzameling opgebouwd door dubbel drank te kopen, om niet zo vaak in de wachtrij te moeten staan, of je had bekers niet telkens trouw ingeleverd bij het halen van een rondje, dan stond je daar aan het eind van de dag met je dus tóch waardeloze bekers. Gelukkig vond één medewerker de regel ook belachelijk en gaf wel een drankje per twee bekers.

Als reden voor het verbod op kleedjes werd gegeven dat mensen erover konden struikelen. Best lachwekkend, want er was natuurlijk nog meer dan genoeg om over te struikelen als je niet oplette: tassen, kinderwagens, kledingstukken die fungeerden als kleedje, collecties bekers en treetjes en natuurlijk… zittende mensen en kleine kinderen.

Het is te hopen dat de organisatie de kinderziekten van de nieuwe opzet aanpakt, zodat bezoekers de volgende 5 mei zorgeloos hun vrijheid in De Hout kunnen vieren. (foto: Marco Schilpp)

Al sinds 1948 wordt in de nacht van 4 op 5 mei het Bevrijdingsvuur in Wageningen ontstoken als herinnering aan het tekenen van de capitulatie van Duitsland in 1945. Sportteams uit het hele land brengen het bevrijdingsvuur naar hun eigen gemeente.

Ruim 20 hardlopers brachten het Bevrijdingsvuur naar het Bevrijdingsfestival in de Alkmaarderhout. Zij legden de afstand van bijna 200 km in estafette af. Het bevrijdingsfestival was volledig ‘ommuurd’, een eis van de gemeente om een festivalvergunning te verkrijgen. Veel mensen waren niet te spreken over de nieuwe opzet, met name het lang moeten wachten voor dranken, maar in het algemeen was de sfeer goed.

Eén van de trekkers was dit jaar rapper Lange Frans die samen met de Horizon Allstars optrad, leerlingen van het ROC Horizon College. Het nummer ‘Blijf bij de les’ ging zaterdagmiddag live in première en past goed bij het thema van Bevrijdingsdag, vrijheid en verbinding. Onderwerpen als in vrijheid leven en respect voor elkaar hebben komen in het liedje naar voren. En nee, we hebben geen idee waarom Lange Frans een backstagepas van 2017 om heeft… (foto’s: Marco Schilpp)

Vrijdagavond vond in de Grote Sint Laurenskerk in Alkmaar de jaarlijkse 4 mei herdenkingsbijeenkomst plaats.

Schoolkinderen lazen gedichten voor en burgemeester Piet Bruinooge sprak zijn  herdenkingsrede uit met als rode draad dat mensen zich om elkaar moeten bekommeren en niet weg moeten kijken van andermans leed.

Rond 19.40 uur vertrok de Stille Tocht vanaf de Koorstraat naar het monument ‘De Stedemaagd’ aan de Harddraverslaan voor de kranslegging, twee minuten stilte en het defilé langs het monument. Er was een behoorlijke hoeveelheid publiek op de herdenking afgekomen.