Onder een aangenaam voorjaarszonnetje kwam een groep belangstellenden uit Alkmaar en ver daarbuiten dinsdag naar het standbeeld van Truus Wijsmuller op de Gewelfde Stenenbrug in Alkmaar om daar ter ere van haar geboortedag tulpen te leggen. Niet zomaar ’tulpen’, maar natuurlijk de ‘Tante Truus’, de naar haar vernoemde tulp die wordt opgekweekt om de nagedachtenis van de ‘Moeder van 1001 kinderen’ levend te houden.
Truus Wijsmuller-Meijer werd op 21 april 1896 geboren aan de Mient in de Alkmaarse binnenstad. Op haar 17e verhuisde ze naar Amsterdam waar ze later – na de Kristallnacht – de Kindertransporten opzette. Op deze manier kon ze tienduizend kinderen uit Europa naar veiliger oorden brengen, voordat nazi-Duitsland een groot deel van Europa bezette.
Haar inzet voor joodse kinderen was in Alkmaar niet zo bekend, totdat een aantal Alkmaarders bij de gemeente gingen pleiten voor een standbeeld. Dat leidde tot een nieuwe stichting en blijvende aandacht voor haar levensverhaal. De laatste jaren krijgt de geboren Alkmaarse een prominentere plek in de lokale geschiedenis.
Maar ook buiten Alkmaar en zelfs buiten Nederland wordt haar verhaal steeds vaker verteld. Volgens burgemeester Anja Schouten is Truus Wijsmuller een van de eerste onderwerpen die bezoekers van het Holocaustmuseum in Amsterdam onder ogen krijgen.
Dit jaar werd in het Alkmaarse stadhuis stilgestaan bij de geboortedag van Truus Wijsmuller-Meijer. De kater van de verloren bekerfinale was bij veel bezoekers nog niet verwerkt, maar volgens voorzitter Jos van Dam was dat maar klein leed: “We staan vandaag stil bij het grote leed.” (tekst gaat verder onder de foto)
Christa van Hees schreef het boek “De zwarte bruid – De twee bruiloften van Elsje en Leo” ter gelegenheid van 80 jaar bevrijding. (foto: Streekstad Centraal)
De belangrijkste spreker van deze middag was Christa van Hees uit Hoorn, auteur van het boek “De zwarte bruid – De twee bruiloften van Elsje en Leo”. Van Hees belichtte enkele verzetshelden uit deze regio, waaronder een andere Truus: Truus Menger, die samen met Hannie Schaft verzetsdaden pleegde.
In haar boek draait het om Elly Trap-Beek en haar niet-Joodse man en verzetsheld Leo Trap. Alle eindexamenleerlingen in het voortgezet onderwijs in Hoorn en Den Helder hebben dit boek cadeau gekregen; ook scholen in Alkmaar ontvingen exemplaren voor hun mediatheken.
Zowel burgemeester Anja Schouten, auteur Christa van Hees en Laura Hassler, in 2022 de eerste winnares van de Truus Wijsmullerprijs, legden nadrukkelijk de link met actuele gebeurtenissen, zoals de toenemende oorlogsdreiging, en de onrust op verschillende plekken in de wereld. Het sterkst kwam dat bij Laura Hassler naar voren als laatste spreker. “Vandaag vraag ik mezelf af: wat zou Truus nu doen, als ze nu zou leven? Het enige mogelijke antwoord: ze zou zich voor de kinderen inzetten.”
De Tweede Kamer heeft zich voorgenomen om geen huurverhogingen toe te laten passen. Dat is te lezen in het Voorjaarsakkoord voor 2025-2026. Een slecht idee, vinden de dertien woningcorporaties van het verband Thuis Noord-Holland Noord (Thuis NH Noord). Ze waarschuwen dat de sociale woningbouw en verduurzaming voor een groot deel stil zullen vallen.
In een voorlopige berekening lopen de dertien wooncorporaties circa 655 miljoen euro mis over een periode van 10 jaar. Volgens Thuis NH Noord kan daardoor de komende jaren de nieuwbouw van zeker 2.400 sociale huurwoningen sowieso niet doorgaan. Ook kan het betekenen dat 7.200 woningen niet kunnen worden gerenoveerd en verduurzaamd.
De huurbevriezing kan zelfs tot wel 7.000 nieuwe sociale huurwoningen schelen, waarschuwt Krista Walter, voorzitter Thuis NH Noord en directeur-bestuurder van Kennemer Wonen: “Door het wegvallen van investeringsruimte dreigt stilstand waar juist versnelling nodig is. Deze maatregel haalt de bodem onder onze plannen vandaan. Plannen waar we nu al samen met onze gemeenten, huurdersorganisaties en partners in de bouw aan werken!” (tekst loopt verder onder de foto)
Krista Walter van Thuis NH Noord (rechts), hier samen met Bergense wethouder Yvonne Roos-Bakker, terwijl ze in 2023 tekenden voor het project Elkshove. (archieffoto: aangeleverd)
“Wij willen bouwen, verduurzamen en buurten leefbaar houden, maar met deze huurbevriezing worden onze mogelijkheden uitgehold. Niet goed voor bestaande huurders. Niet goed voor woningzoekenden. Niet goed voor duurzaamheid. Niet goed voor de werkgelegenheid in de bouw- en installatiebranche. Hoe kunnen we nu een nationale bouw- en woonagenda, nationale prestatieafspraken, regionale woondeals en lokale prestatieafspraken realiseren? Afspraken met de politiek zijn zo niks waard!”, reageert Walter boos op de voorgenomen huurbevriezing.
Ze wijst erop dat de corporaties samen met het Rijk, gemeenten en de Woonbond landelijk bindende prestatieafspraken hebben gemaakt over de realisatie van 250.000 sociale huurwoningen, de verduurzaming van 675.000 woningen en het verbeteren van leefbaarheid en betaalbaarheid. Deze Nationale Prestatieafspraken zijn eind 2024 herbevestigd voor de periode 2025–2035.
“Corporaties houden zich aan hun deel van de afspraak. Maar bouwen op een overheid die tussentijds de spelregels verandert, wordt ingewikkeld,” aldus de directeur-bestuurder.
De corporaties, waaronder Kennemer Wonen, Woonwaard, Van Alckmaer en Woonstichting Langedijk, roepen de Tweede Kamer op om de maatregel te heroverwegen en in plaats daarvan gerichte ondersteuning te bieden aan huurders met een laag inkomen. Walter: “Alleen met voldoende investeringsruimte kunnen woningcorporaties blijven bijdragen aan het oplossen van de wooncrisis.”
In Limmen is de 71e editie van de Bloemendagen van start gegaan en op de eerste dag werd er direct al een prijs uitgedeeld: die voor het mooiste mozaïek. Voor de tweede keer op rij wist prikploeg Wup-Inn die hoofdprijs in de wacht te slepen.
‘Wie is de baas?’, zo heet het winnende mozaïek van Wup-Inn dat is gemaakt van hyacintenknoppen en zo’n 8,5 vierkante meter groot is. Het mozaïek bestaat uit vier panelen die, als ze bij elkaar komen, de vraag ‘Who ru(i)ns the world?’ stellen. Als de panelen weer opengaan, komen Donald Trump en Vladimir Poetin tevoorschijn, de presidenten van respectievelijk de VS en Rusland, die de laatste maanden toenadering tot elkaar zochten.
“Als de deuren opengaan, komt de grap tot uiting”, zegt Lex van Duin (20) van prikploeg Wup-Inn tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Het team, dat uit zo’n vijftig man bestaat, verzon anderhalve maand geleden het onderwerp. “We wisten dat we een diafragma wilden gebruiken en dan moet je er nog een beetje een verhaal bij verzinnen”, vertelt Lex. “We wisten al dat we iets met Trump wilden doen, maar hoe langer je wacht hoe actueler het kan worden.” De ploeg hakte daarom snel een knoop door en besloot dat dit het onderwerp ging worden. (tekst loopt door onder de foto)
De prikploeg van Wup-Inn was vorige week druk bezig met het maken van hun mozaïek (foto: Prikploeg Wup-Inn)
Vorige week haalde Wup-Inn de bloemen van het land en vorige week zondag begonnen ze met prikken. Net voor de start van de Bloemendagen waren ze klaar, vertelt Lex. “Gisteravond waren we om 23.30 uur klaar met prikken, de rest van de opbouw hebben we vanmorgen gedaan.”
Het was zaterdag niet de eerste keer dat Wup-Inn de hoofdprijs wint: vorig jaar won hun mozaïek Euro-PaPa de hoofdprijs. “Super leuk dat het weer gebeurd is”, zegt een blije Lex. “Dat is heel vet en positief voor iedereen om er nog lang mee door te gaan. Ik hoop dat we volgend jaar weer iets moois neer kunnen zetten en mensen blij kunnen maken.”
De Bloemendagen in Limmen duren nog tot en met woensdag 23 april. Via een route langs de openbare weg zijn de ongeveer 35 mozaïeken te bezichtigen.
Krakende vloeren, krappe gangen, oliegeur en natuurlijk vrolijke vlaggetjes die feestelijk boven het dek wapperen. Wie eens wilde snuffelen aan het leven op de woeste baren kon zaterdagmiddag terecht bij het Zeekadetkorps Alkmaar. Hun stoere Bulgia meerde voor een dagje aan bij het Ringersplein en ontving daar iedereen die meer wilde weten, met of zonder zeebenen. “Sommige dingen zijn wat verouderd, maar dat heeft zo z’n charmes, toch?”
Johannes Souwerbren is kapitein van de Bulgia en commandant van het Zeekadetkorps Alkmaar. Voor hem is de open dag één van de mooiste dagen van het jaar. Want dan kan iedereen van het zeekadetkorps hun passie voor de zeevaart niet alleen met elkaar delen, maar ook met anderen. (tekst loopt door onder de foto)
Johannes daalt door het mangat af naar de technische ruimte (foto: Streekstad Centraal)
De kadetten leiden zelf bezoekers rond en vertellen gepassioneerd over het schip. Een van hen is de 13-jarige Bryant. Hij is inmiddels drie jaar lid van het zeekadetkorps en kent alle ins en outs van de Bulgia, die ooit werd gebruikt door de Koninklijke Marine. Maar heel veel tijd om met Streekstad Centraal te praten heeft hij niet. “Daar komt het volgende groepje alweer aan”, merkt hij op als er twee nieuwe bezoekers komen aanlopen. “Dat wordt de zesde die ik vandaag ga rondleiden.” (tekst loopt door onder de foto)
De brug van de Bulgia was voor velen één van de hoogtepunten van de rondleiding. (foto: Streekstad Centraal)
Wat hem betreft hoeft dat nog niet de laatste te zijn. “Ik vind het heel leuk om groepjes rond te leiden”, vertelt hij. “In de drie jaar die ik nu lid ben heb ik al heel veel geleerd over zeevaart en ik vind het leuk om die kennis te delen met anderen.” Een van de gelukkigen die een rondleiding krijgt van de enthousiaste Bryant is Tygo. Bryant laat hem alle hoeken en gaten zien van de boot – en dat zijn er een hoop – in de hoop Tygo te enthousiasmeren voor het zeekadetkorps. Maar Tygo twijfelt nog. “Ik vind het echt heel leuk, maar ik woon in Langedijk en dat is best ver weg.” (tekst loopt door onder de foto)
Braynt (l) vertelt Tygo (r) over alle ins en outs van het schip (foto: Streekstad Centraal)
Ook Streekstad Centraal wordt rondgeleid op het schip. Die rondleiding begint bij de stuurhut, waar de vloer piept en kraakt en waar vooral het grote houten roer en het bijna antieke kompas bekijks trekken. Wanneer Johannes uitleg heeft gegeven over de stuurhut, die volgens hem nog flink moet worden opgepimpt want het schip maakt straks deel uit van SAIL Amsterdam, dalen we af in de buik van de Bulgia.
Via een mangat bereiken één van de slaapruimtes met krappe, houten bedjes. “In de zomer gaan we altijd een weekend op het Alkmaardermeer varen en dan slapen we ook op deze boot”, vertelt Johannes. “De eerste nacht is het hier dan altijd een kippenhok. Dan is het er nog rumoerig tot in de late uurtjes en moet ik soms weleens mijn stem verheffen. De tweede nacht is het dan ook een stuk stiller.” (tekst loopt door onder de foto)
De slaapruimte waar rumoerige nachten kunnen plaatsvinden (foto: Streekstad Centraal)
Lopend door de smalle en lage gangetjes van de Bulgia, is het voor een verslaggever van 1 meter 90 zaak om goed naar boven te blijven kijken; laaghangende buizen maken een partijtje au! niet ondenkbaar. Na de slaapruimte volgt de technische ruimte, waar het een stuk warmer is dan op de rest van het schip. “We moeten de motoren alvast opwarmen voor als we weer terugvaren naar onze vaste plek aan de Voormeer. Veel van onze apparatuur is inmiddels al behoorlijk oud, dus het is hier wat lawaaierig en warm”, legt Johannes uit. “Maar dat oude heeft ook wel z’n charmes, toch?” (tekst loopt door onder de foto)
Johannes laat de technische ruimte zien (foto: Streekstad Centraal)
Oude apparatuur of niet, voor Jenthe (11), die met haar ouders en zusje de open dag bezoekt, is de technische ruimte het hoogtepunt. “Ik vind techniek sowieso leuk en ik vind het ook heel leuk om te zien hoe dat op zo’n schip gaat.” Een lidmaatschap bij Zeekadetkorps Alkmaar denkt Jenthe wel te zien zitten, en haar vader ziet er ook wel heil in. “Dan kan je me mooi helpen als er weer iets mis is met onze boot.” (tekst loopt door onder de foto)
Jenthe gaat een kijkje nemen in de technische ruimte en moet daarvoor eerst door het mangat (foto: Streekstad Centraal)
Naast Jenthe hoopt Johannes vandaag nog veel meer kinderen te enthousiasmeren voor een lidmaatschap. “Ons ledenaantal is al jaren vrij constant, maar we willen natuurlijk graag meer leden. Ons hoofddoel voor vandaag is niet eens leden binnenhalen, we willen bezoekers vooral een leuke middag bieden.”
En dat lijkt gelukt. Terwijl de geur van versgebakken broodjes uit de kombuis kringelt, rennen kinderen met rode wangen van opwinding over het dek.
Even leek de mogelijke AZ-huldiging op de Drafbaan op losse schroeven te staan toen de Vogelwerkgroep Alkmaar een kort geding aan wilde spannen tegen de gemeente. De werkgroep vreesde dat de broedende lepelaars en blauwe reigers in De Hout door het lawaai van de huldiging hun nesten zouden verlaten en mogelijk nooit meer zouden terugkomen.
Maar de partijen zijn tot een schikking gekomen en dus kan de huldiging – mocht AZ winnen – ‘gewoon’ doorgaan op de Drafbaan. Dat laat een woordvoerder van de rechtbank Haarlem weten aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. De gemeente Alkmaar, AZ en Vogelwerkgroep Alkmaar en Omstreken hebben afgesproken om een groter gebied af te zetten voor de vogels dan aanvankelijk gepland was. “De rechter hoefde er niet aan te pas te komen, de partijen zijn er samen uitgekomen”, laat de woordvoerder weten.
Aanvankelijk wilde Alkmaar enkel hekken plaatsen om het gebied waar de lepelaars broeden. Dat gebied is nu dus uitgebreid: tijdens een eventuele huldiging van AZ komende dinsdag wordt het gehele zuidelijke gedeelte van De Hout afgezet met hekken. “Op die manier voorkomen we dat fans overlast veroorzaken voor de vogels”, aldus een woordvoerder van gemeente Alkmaar. Als AZ maandagavond de bekerfinale weet te winnen van Go Ahead Eagles worden de hekken mogelijk dezelfde avond al geplaatst. (tekst loopt door onder de foto)
Voorzorgsmaatregelen worden al genomen bij de Drafbaan (foto: NH Nieuws)
AZ en de gemeente Alkmaar zullen opgelucht ademhalen nu duidelijk is dat de eventuele huldiging op de Drafbaan kan plaatsvinden. De locatie is namelijk niet voor niets gekozen: de geschiedenis van AZ begon in het gebied bij de Drafbaan.
Het compromis met de gemeente Alkmaar en AZ is voor Jeroen van Wetten van Vogelwerkgroep Alkmaar niet optimaal, maar hij neemt er voor nu even genoegen mee. “Het blijft een beetje gek in zo’n gebied. Toch is het beter dan wat ze eerst van plan waren”, aldus Van Wetten. “Het gebied dat nu afgeschermd wordt, is tien keer zo groot als eerst. Het stuk waar de lepelaars en blauwe reigers zitten, wordt nu afgeschermd.” Maar als het aan Van Wetten ligt, zoekt Alkmaar volgende keer een andere plek voor een AZ-huldiging, bijvoorbeeld bij het AZ-stadion. “Ik hoop dat de gemeente in het vervolg beter nadenkt voordat ze dit soort malligheid verzinnen”, zegt Van Wetten.
Het Hollandse landschap veranderde vier eeuwen geleden drastisch. Niet zoals soms nu door overstromingen, maar juist de andere kant op. En door de mens. Een grote rol hierin speelde Jan Adriaanszoon. Oké, oké, wij kennen hem met Leeghwater erachter, maar zo werd hij 450 jaar geleden niet geboren. Dát hij werd geboren vieren we dit jaar uitbundig. Donderdagmiddag is het jubileumjaar afgetrapt in een goed gevulde Grote Kerk van Schermerhorn.
Bob Kiel is voorzitter van het Projectteam Leeghwater 450 en ontvangt iedereen hartelijk, terwijl achterin de kerk het Eilandspolderkoor zingt. Tussendoor neemt hij even de tijd om uit te leggen waarom alle moeite wordt gedaan. “Het is 450 jaar geleden dat Leeghwater is geboren in De Rijp, en hij heeft een hele belangrijke rol gespeeld in deze regio.
In zijn tijd zijn de Beemster en de Schermer drooggemalen, en het Starnmeer. Leeghwater heeft bovendien het raadhuis van De Rijp ontworpen en stond aan de basis van de uitbreiding van de Grote Kerk van De Rijp. Hij bouwde er ook een sluisje samen met zijn vader. Als je hier rondrijdt in het Land van Leeghwater kom je heel veel dingen tegen waar hij aan meegewerkt heeft.” Hij heeft zo zijn stempel op het gebied gedrukt dus.(tekst gaat verder onder de foto)
Bob Kiel ontvangt iedereen hartelijk voorafgaand aan de aftrap van 450 jaar Leeghwater. (foto: Streekstad Centraal)
Zijn vader was timmerman, dus het lag voor de hand dat Jan Adriaanszoon dat ook werd. Maar gefascineerd door molens, ontwikkelde Jan zich tot molenbouwer en hij bedacht verbeteringen waaronder de roterende kap. Zijn ingang naar het grote werk kreeg hij dankzij de duikerklok die hij maakte. Hij viel op bij koopman Dirck van Oss – één van de VOC-oprichters – en die vroeg Jan om de molenwerken te overzien voor de droogmaling van ‘De Bemster’ in 1612. Dat is wanneer Jan aan de achternaam komt die wij allemaal kennen: Leeghwater. Niet van ‘leeg’ maar ‘laag’, al zijn die woorden wellicht verwant.
Daarna volgden De Purmer (1622), De Huygen Waerdt (1625), De Stermeer en De Wormer (1626), De Bylemer Meer (1626) en De Scermer (1635). Leeghwater overzag ook waterbouwkundige werken in het buitenland, tot in Letland. (tekst gaat verder onder de foto)
De Scermer en De Bemster voor de drooglegging.
Bob Kiel betreurt dat de start van de jubileumvieringen niet in de Grote Kerk van De Rijp konden plaatsvinden, maar de Schermerhornse evenknie is ook een prachtige locatie. Het Eilandspolderkoor en Leonie Jansen, een bekende muzikante uit de Beemster, treden op en er is ook een band die meedoet aan de liedjeswedstrijd ‘Pompen of verzuipen’, één van de vele activiteiten rond 450 jaar Leeghwater.
Naast Kiel nemen ook wethouders Robert te Beest en Mario Hegger van Alkmaar en Purmerend het woord, naast hoogheemraad Klazien Hartog. Zij benadrukken nogmaals de impact die Leeghwater heeft gehad en Klazien Hartog gaat in op actuele uitdagingen zoals landschapsdaling. De wethouders mikken op meer toeristen in het Land van Leeghwater, maar niet zomaar iedereen. “De kwaliteitstoerist, die geïnteresseerd is, die willen we graag hebben hier”, zegt Hegger. “En die zijn portemonnee meeneemt!”, voegt Te Beest lachend toe.
Het trio heeft de eer om als eersten het glossy jubileumboek ‘Leeghwater’ in ontvangst te nemen. Nota bene uit handen van Jan Adriaanszoon Leeghwater zelf. Dan verschijnen er onverwacht nog twee Leeghwaters. Oei, er kan er natuurlijk maar één de echte zijn. Ze moeten vragen beantwoorden, maar uiteindelijk blijft onduidelijk wie de echte is en wijzen ze alle drie zichzelf aan als winnaar. (tekst gaat verder onder de foto)
Leonie Jansen uit de Beemster gaf een optreden en betrok daar het publiek bij voor een stukje samenzang. (foto: Streekstad Centraal)
Ter afsluiting wordt getoost met ‘Leeghwater’ Pompe-Bitter, dat al sinds 1608 in De Rijp wordt gemaakt. Na “Leeg!… Water!” te roepen gaat het drankje achterover en kan iedereen gezellig napraten. Streekstad Centraal klampt een blije Leonie Jansen aan. “Een optreden als dit is bijzonder en ook moeilijk”. Het is volgens de gelauwerde muzikante altijd weer afwachten hoe het publiek reageert, als het niet speciaal voor jou komt. “Het is een heel apart gevoel en als het dan weer lukt, en mensen reageren van ‘oh leuk’, dan is het ook écht zo. Ik ben hier heel gelukkig mee.”
Jansen kwam in 2012 naar de Beemster en voelde zich er al snel thuis. Ze beseft door haar geadopteerde dochter uit Afrika goed hoe bijzonder het eigenlijk is om ver onder zeeniveau te leven. “Toen ze de eerste keer hier kwam, vond ze het doodeng en wilde ze eigenlijk niet beneden slapen. Ik zei ‘schat, het is veilig, er kan niks gebeuren, we doen het al 400 jaar zo’. Inmiddels is ze eraan gewend.” Jansens genietmomentje is het ’s ochtends buiten de krant uit de brievenbus halen, vertelt ze. “Dat is mijn favoriete loopje. Dat mag mijn vriend níet doen. Ja, echt waar! Dan kijk ik om me heen, hoor de scholeksters en ruik het land.” (tekst gaat verder onder de foto)
De aftrap van 450 jaar Leeghwater werd afgesloten met een toost, met Leeghwater Pompe-Bitter uit De Rijp. (foto: Streekstad Centraal)
Ook Bob Kiel kijkt erg tevreden terug op de aftrap van 450 jaar Leeghwater. “Een prima aftrap. Ik heb ook alleen maar mensen gesproken die het heel erg leuk vonden. Nou, daar doen we het voor!”
Tot en met eind augustus is er van alles en nog wat te doen in het kader van 450 jaar Leeghwater. Het hele programma en meer zijn te vinden op lw450.nl. Het boek ‘Leeghwater’ is te koop bij diverse VVV’en, de Museummolen in Schermerhorn en het Rijper museum In ’t Houten Huis. Online kopen kan via visitbeemster.nl.
“Het Groene Veem is altijd al een beetje stout geweest. Het verbaast me niks dat de Zware Jongens voor het groene veem kozen.” Kaasvader Willem Borst kreeg vrijdag tijdens de kaasmarkt het eerste nummer onder ogen van een speciale editie van weekblad Donald Duck. Het blad staat in het teken van een bezoek van de familie Duck aan Alkmaar. De zware jongens vermommen zich ondertussen als kaasdragers en proberen zo een gouden kaas te bemachtigen. Als dat maar goed afloopt…
Directeur Ger Welbers van Alkmaar Marketing is reuze trots dat het is gelukt om het vrolijke weekblad te interesseren voor een Alkmaar-editie. Volgens hem helpt dit om de boodschap voor het voetlicht te brengen dat Alkmaar de moeite waard is om te bezoeken. “Het aantal bezoekers uit Nederland aan Alkmaar is vorig jaar met 39% gestegen. Dit soort promoties versterken het beeld van Alkmaar als aantrekkelijke bestemming voor een stedentripje.” Volgens hem is er niet betaald voor de stadspromotie in stripvorm. (tekst gaat verder onder de foto)
Kaasvader Willem Borst ziet hoe hij wordt afgebeeld met zijn baard en oranje hoed in de speciale editie van weekblad Donald Duck over Alkmaar. (foto: Streekstad Centraal)
Aan het Alkmaarse avontuur is ongeveer een jaar gewerkt. Het nummer verschijnt in een oplage van ruim 200.000 exemplaren. Wethouder Jasper Nieuwenhuizen, die vrijdag de redactie van de Donald Duck ontving op de kaasmarkt, hoeft niet naar de winkel om een exemplaar te kopen. Net als veel andere Nederlanders heeft zijn gezin een abonnement op de Donald Duck. “Ik ben ontzettend benieuwd welke avonturen Donald Duck beleeft in Alkmaar. Uiteraard met Kwik, Kwek en Kwak, Guus Geluk en de zware jongens”, vertelt Nieuwenhuizen terwijl hij samen met de kaasvader de Donald Duck doorbladert. (tekst gaat verder onder de foto)
De bezoekers van de kaasmarkt konden vrijdag met Donald Duck op de foto. Natuurlijk kreeg ’s werelds bekendste eend ook een rondje over de kaasmarkt cadeau. (foto: Streekstad Centraal)
Tijdens een klopjacht op een gouden kaas komen de zware jongens langs veel bekende plekjes in Alkmaar, die zeer herkenbaar zijn, zoals het Waaggebouw en de Accijnstoren. “We hebben ons heel goed verdiept in de geschiedenis van Alkmaar en de historie van Alkmaar,” vertelt Ferdi Felderhof, hoofdredacteur van de Nederlandse Donald Duck. Kaasvader Willem Borst kan dat bevestigen. In de eerste opzet die hij onder ogen kreeg, hoefde hij heel weinig te corrigeren. Met “kijk eens hoe ik vereeuwigd ben”, toont hij trots het inkijkexemplaar. (tekst gaat verder onder de foto)
In de strip mag Guus Geluk de kaasbel luiden om de kaasmarkt te openen. Maar natuurlijk ontbreekt ook de Kaasvader niet. (foto: Streekstad Centraal)
Maar het imago van Donald Duck wordt streng bewaakt vanuit het Californische hoofdkantoor van de Walt Disney Company. Het citytripje van Donald Duck moest daarom eerst worden voorgelegd aan de Amerikanen. “Los van enkele details hadden die eigenlijk helemaal niets aan te merken op het verhaal. Ze kenden de kaasmarkt nog niet daar, maar lieten zich graag bijpraten”, vertelt Felderhof.
Zelf is hij nu ook beter op de hoogte van de Alkmaarse folklore: “Door het voorwerk had je je al wel een beeld gevormd. Maar als je hier dan staat en al die mensen ziet, dan is het toch wel heel imponerend.” (tekst gaat verder onder de foto)
Hoofdredacteur Ferdi Felderhof van weekblad Donald Duck kwam samen met tekenaars en redacteuren naar de Alkmaarse kaasmarkt met de speciale Alkmaar-editie. (foto: Streekstad Centraal)
Veel scholen waren vrijdag dicht vanwege Goede Vrijdag. Daardoor waren er veel kinderen te zien voor en achter de dranghekken op het Waagplein. Zij kregen een kleurplaat van de uitgever. Ook hadden de redacteuren een levensgrote Donald Duck meegekregen, waarmee bezoekers selfies konden maken.
De kinderen Donnie en Dean uit de Alkmaarse wijk Huiswaard zitten op een VIP-plekje vooraan op een bankje, dankzij het feit dat hun ouders bevriend zijn met kaasdrager Mike de Duizendpoot. Van de kaasmeisjes kregen ze al een kleurplaat van de kaasmeisjes. Nu zijn ze heel benieuwd naar de Alkmaarse Donald Duck. (tekst loopt door onder de foto)
Vanaf komende week valt-ie bij de abbonnee’s op de mat en is-ie in de winkel te koop: De speciale Alkmaar editie van Donald Duck. (foto: Streekstad Centraal)
Toch moet iedereen nog enkele dagen wachten. Het speciale nummer ligt vanaf donderdag in de winkels. Hij beseft dat veel Alkmaarders wel benieuwd zullen zijn hoe hun stad er van af komt. “Ik heb gevraagd of de verkooppunten in deze regio wat meer exemplaren dan normaal kunnen krijgen”, besluit hoofdredacteur Felderhof.
De afgelopen maanden is het bijzonder droog geweest. Maart was zelfs de droogste maand maart ooit sinds de eerste metingen in 1906. Inmiddels is er wat regen gevallen, maar het westen van het land is nog altijd droog. Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier is extra alert. “We volgen de situatie nauwlettend en treffen waar nodig voorzorgsmaatregelen.”
De vraag naar water is door de droogte hoger. Hier en daar beregenen land- en tuinbouwbedrijven hun gewassen met slootwater. Daarnaast komt de zomer eraan en daarin gebruiken inwoners en bedrijven doorgaans meer water, en verdampt water sneller. HHNK heeft voorzorgsmaatregelen genomen. “Waar nodig – en waar het kan – zijn de waterstanden in vaarten en sloten verhoogd richting zomerpeil. Rijkswaterstaat heeft de waterstanden in het IJssel- en Markermeer verhoogd. Zo wordt er meer water vastgehouden en ontstaat er een buffer voor de zomer.”
De droogte is niet alleen vervelend voor agrariërs, ook voor waterschappen. De buitenzijde van aarden dijken verdroogt en dat kan op den duur tot scheuren in de grond leiden. Dit gebeurde in de zomer van 2022. Bij een neerslagtekort van 225 millimeter worden dijken extra in de gaten gehouden. Voorlopig is er nog geen schade aan dijken. “De dijken zijn veilig.” (tekst gaat verder onder de video)
De verwachting van het KNMI is dat er volgende week regen valt, maar met 30 tot 50 procent kans op een paar millimeter per dag zal het niet hard gaan. De verwachtingen voor de twee weken erna zijn min of meer hetzelfde.
Hoog in nok van de Grote Kerk is de nestkast van de slechtvalken tot leven gekomen. Twee kuikens zijn deze week uit het ei gekropen. Woensdagavond meldde het eerste jong zich met enig gepiep, het tweede kuiken volgde in de nacht van woensdag op donderdag. Het is het allereerste broedgeval van slechtvalken in Alkmaar sinds mensenheugenis.
Begin maart werden de eieren gelegd in de nestkast. Die kast werd kort daarvoor geplaatst boven Het Grote Raam, vlakbij een nis die de slechtvalken al vaak gebruikten als rustplaats. De verwachting was dat de slechtvalken bij de juiste omstandigheden ook daar zouden nestelen, als de mens een handreiking zou doen met een nestkast met grind.
Werklieden van Stadswerk072 gingen daarom aan de slag. Ze sjouwden ondermeer enkele zware zakken grind tientallen meters naar boven via een smalle wenteltrap. Grind is voor de slechtvalk vaak voldoende om een plek geschikt te achten als nest voor hun nageslacht. Het gesjouw met zakken grind blijkt deze week niet vergeefs te zijn geweest. (tekst gaat verder onder de foto)
De nestkast is geplaatst achter een nis boven Het Grote Raam waar de snelle vogels zich al graag ophielden. (foto: Streekstad Centraal)
De ouders zullen de komende vijf weken af en aan vliegen met voer. Andere vogels zijn hun prooi. De slechtvalk is het snelste dier op aarde. In een razendsnelle duikvlucht grijpen ze hun prooi, die daarbij direct wordt gedood. De ouders brengen dit voer naar de nestkast. Daar worden hapklare brokken gemaakt voor de jongen.
Het duurt ongeveer vijf weken voordat de jongen aan hun vlieglessen beginnen. Het nest blijft dan enige tijd hun uitvalsbasis.
De verwachting is dat slechtvalken de komende jaren de Grote Kerk blijven gebruiken om te broeden.
De provincie heeft 52 miljoen euro gereserveerd voor gemeenten met plannen voor veiligere wegen en de aanleg van doorfietsroutes. Een deel is inmiddels toegekend, waaronder 3,7 miljoen voor twee projecten in Dijk en Waard en het project Doorfietsroute Westerweg van Alkmaar en Heiloo.
“De meeste verkeersslachtoffers vallen op lokale wegen in gemeenten”, motiveert gedeputeerde Jeroen Olthof de financiële steun. “Steeds vaker zijn fietsers het slachtoffer. Op basis van data kunnen we zien waar het risico op ongevallen het grootst is. Met deze nieuwe subsidieregeling pakken we samen met gemeenten juist die locaties aan waar de meeste verkeersveiligheidswinst te halen is en waar we snel aan de slag kunnen. Ook bouwen we verder aan het regionale netwerk van comfortabele en veilige doorfietsroutes.”
De toekenning van subsidies gaat anders dan voorheen. Voorheen werd deze op volgorde van aanvraag verleend, nu is samen met gemeenten een lijst van 75 plannen opgesteld die grootste verbeteringen opleveren. Voorwaarde is dat de projecten uiterlijk in 2027 worden uitgevoerd.
Voor dit jaar is 20,9 miljoen euro toegekend aan elf projecten. Daarvan gaat 3,7 miljoen naar regio Alkmaar. Gemeenten Alkmaar en Heiloo willen van de Westerweg een doorfietsroute maken. Alkmaar gaat dit jaar aan de slag en ontvangt daarvoor 1,4 miljoen, Heiloo volgt komend jaar.
Gemeente Dijk en Waard krijgt ruim 1,5 miljoen voor herinrichting van de Basiusstraat en de Korte Dreef / Dreef naar 30 km/u woonstraten met klinkers. De Basiusstraat wordt versmald van 7,0 naar 5,5 meter en de (Korte) Dreef van 7,0 naar 4,8 meter breed. Parkeerplaatsen worden verhoogd naar trottoirniveau zodat de straten nog iets smaller lijken. Ook worden deze samen met opritten zo groen mogelijk gemaakt. Verder worden bomen en ander groen geplant.
Ook de Loopakker in Zuid-Scharwoude gaat op de schop. Hier is 600.000 euro voor toegekend.
