Het was op de meeste vaarten en sloten woensdag weliswaar nog te gevaarlijk, maar bij sommige ijsclubs kon toch echt geschaatst worden op natuurijs.
Zo was het krabbelbaantje voor kinderen geopend in Sint Pancras. Waar de meeste ijsclubs de grote ijsbaan dichthouden durven ze het in Stompetoren wel aan. Daar wordt volop geschaatst. “We hebben een gemiddelde dikte van vijf tot zes centimeter en dat is voldoende”, vertelt ijsmeester Coen Koning van IJsclub Stompetoren. “Het kraakt wel, maar je weet wat ze zeggen; krakend ijs breekt niet.” Streekstad Centraal en mediapartner NH bonden ook de ijzers onder.
“Een normaal jaar”, dat was het in de woorden van KNRM-man Henk Biesboer. Maar wel een jaar waarin de KNRM mensen het leven redde. Statistieken zijn maar cijfers, grafieken. 28 acties, tien geredden, drukte in juli. Maar voor wie de KNRM op dat ene moment zo beslissend was, is dat méér dan statistiek. “Ook op onze mensen maakt dat indruk”, reageert Biesboer. Het blijft bijzonder werk.
De KNRM in Egmond komt vaak in actie voor de pleziervaart. Voor de beroepsvaart is dat al jaren steeds minder het geval, zegt Henk Biesboer in gesprek met Streekstad Centraal. Biesboer zet zich voor de KNRM in voor de fondsenwerving en voor de communicatie. “In de beroepsvaart zijn schepen steeds beter geworden. Ze hebben ons minder nodig en dat is goed nieuws natuurlijk. Bij de pleziervaart ligt dat toch anders. Er is vaak onvoldoende onderhoud, niet genoeg ervaring…”
Henk Biesboer. (foto: Streekstad Centraal)
De KNRM komt dus geregeld zeiljachten te hulp en ook kitesurfers komen meerdere keren terug in het jaaroverzicht dat de redders hebben opgesteld. Biesboer geeft een voorbeeld van een zeilschip dat onderweg is als de wind gaat liggen. “Dan wordt de motor opgestart en blijkt die het helemaal niet te doen. Die mensen liggen dan stil, het wordt nacht, het wordt donker… Geen echt noodgeval misschien, maar wij schieten dan dus wel te hulp.”
Uiteraard staat de KNRM altijd paraat voor zeelui in nood. Daar werd de organisatie in 1824 voor opgericht. Maar ook op de stranden is de KNRM zichtbaar: in Egmond werd elf keer uitgerukt voor een strandbezoeker. “Als er een ambulance nodig is op het strand, zetten wij ons kusthulpverleningsvoertuig in. Dan wordt de brancard in het boothuis overgedragen aan de ambulance”, legt Biesboer uit. In zulke gevallen wordt samengewerkt met de reddingsbrigade.
De KNRM op volle zee. (foto: Rob Glas)
Het komende jaar staat in het teken van het jubileum. Op maandag 11 november 2024 bestaat de KNRM precies 200 jaar en daar is het hele jaar door aandacht voor. Er zijn verschillende evenementen, waaronder een historische wandeling in Egmond aan Zee. Uiteraard zijn er ook plechtige momenten.
“Er komt zelfs een eigen lied, ‘Wat als er storm komt’, door Stef Bos en FLEUR”, vertelt Biesboer. Zo wordt het jubileumjaar dus ook omgezet in kunst. Bij het lied is een clip opgenomen, met Stef Bos op de boot. Met passende beelden: “Ja, de zee was lekker onstuimig die dag.” (foto bovenaan: Rob Glas)
Het is de Duinstichting opnieuw niet gelukt om de veelbesproken bomenkap in Bergen aan Zee te stoppen. De stichting dacht daar een nieuwe grond voor gevonden te hebben: de bomenkap heeft impact op een belangrijke zeekering en dús was een extra vergunning nodig. Maar tijdens de rechtszaak over dit onderwerp bleek dat die vergunning plotseling al wel verleend was. “Onbegrijpelijk dat de overheid alsnog vlug alles recht breit.”
De Duinstichting deed al vaker pogingen om de bomenkap te stoppen en was voordat de kap begon ook al uitgesproken tegen. Het bos dat erdoor verloren gaat heeft grote waarde voor de inwoners van de Duinstreek en voor recreanten uit de hele regio, oordeelt de Duinstichting. Het argument van beheerder PWN dat door bomenkap de oorspronkelijke natuur wordt hersteld en stikstofproblematiek wordt aangepakt overtuigde de stichting niet.
De rechtszaak van deze week handelde over de zeewering. De duinen hebben belang als waterkering. Volgens de Duinstichting was daarom een vergunning nodig voor boskap in ‘Waterkering Zone A’ en die ontbrak. De kap moest dus meteen worden stilgelegd, eiste de stichting. Maar toen was daar dus ineens die vergunning, die in aanloop van de rechtszaak was verleend door het waterschap, om de kap zo niet verder op te houden.
De bomenkap in beeld.
Advocate Anneke Wezel stelt namens de Duinstichting dat deze ontwikkeling ‘onbegrijpelijk’ is: “De overheid breit alsnog alles vlug recht, terwijl als een burger overtredingen pleegt, er direct een stillegging plaatsvindt en er direct wordt gehandhaafd”, zegt ze. “Dit draagt niet bij in het vertrouwen in de overheid.” Het belang van PWN zou niet zwaarder moeten wegen dan het maatschappelijke belang, oordeelt de advocate.
“Het bos is er destijds aangeplant om de bewoners te beschermen tegen de zee”, brengt de Duinstichting in herinnering. De rechter heeft ondanks de onverwachte wending van de verstrekte vergunning, wel kennis genomen van de standpunten van beide partijen. Daar zal later een uitspraak over worden gedaan.
Oud-politicus Tom ten Hoope is overleden. De Heilooënaar werd bekend als medeoprichter van de politieke partij Heiloo 2000. Voor de gemeente Heiloo was Ten Hoope ook enkele jaren wethouder. Ook in het verenigingsleven van Heiloo was hij een bekend gezicht.
Ten Hoope kwam in de politiek terecht door zijn inzet voor de Boerenpartij van Boer Koekoek. In Heiloo richtte Ten Hoope een eigen politieke partij op, ‘Voor de belangen van Heiloo tot en na het jaar 2000’. Die naam was toch wat lang en dus werd dat Heiloo 2000. Tot 2006 bleef Ten Hoope actief voor zijn partij en ook nadien bleef zijn invloed groot. Daarnaast was Ten Hoope betrokken bij tal van verenigingen en sportclubs in Heiloo.
Ten Hoope kon op veel lof rekenen voor zijn grote inzet voor Heiloo. In 1991 ontving hij al een zilveren erepenning van de gemeente Heiloo voor zijn 25-jarig raadslidmaatschap, hij was erelid van zijn partij en werd in 2006 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Ten Hoope was al geruime tijd ziek, hij is 84 jaar geworden.
