Categorie: nieuws algemeen

Bewoners van de Baansingel in de Alkmaarse wijk Oud-Overdie zijn geschrokken en ook gefrustreerd. De bewoner van het hoekhuis bij de Spieghelstraat is weer op vrije voeten omdat hij geen verdachte meer is van de moord op de 18-jarige Freek, maar omwonenden willen evengoed van hem af. Ze zijn bang dat alle overlast weer begint.

Afgelopen woensdag werd Freek uit Friesland dood aangetroffen in de tuin naast die van het hoekhuis. Omwonenden spraken van geloste schoten en  een ruit van de woning was gesneuveld. Vermoedelijk vluchtte het slachtoffer via de schutting naar de naastgelegen tuin en overleed hij daar aan zijn verwondingen. De 58-jarige bewoner werd later op de dag opgepakt, maar is zondag weer vrijgelaten en de zoektocht naar de dader gaat door.

“Ik vrees dat de winkel straks weer dag en nacht geopend zal zijn”, zegt buurtbewoner Rick tegen mediapartner NH Nieuws. Maandag stuurde hij namens buurtbewoners een brief naar burgemeester Anja Schouten. Hij woont al bijna 30 jaar met plezier in Oud-Overdie, maar het hoekhuis aan de Baansingel lijkt volgens hem wel het afvoerputje van de straat. De bewoner is volgens hem drugsdealer en zorgt daarmee al jaren voor overlast. Er rijden louche types af en aan, er is vaak ruzie, lawaai en vrouwen voelen zich onveilig door ‘gluurgedrag’ van de klanten onder invloed. In de brief verwijt Rick de politie en handhaving ervan de afgelopen jaren veel te weinig hebben ondernomen tegen de problemen, met als extreme uitspatting de moord die vorige week werd gepleegd. (tekst gaat door onder foto)

Een aantal uren voor de moord waren er al problemen in de straat. Meerdere mensen belden naar eigen zeggen om 14:00 uur de politie over geluidsoverlast en luide ruzie. Een paar uur later was het weer raak en toen zijn ook schoten gehoord. Getuigen spraken van ‘een groep mannen’ die ‘aankwamen in een auto’. De politie werd weer gebeld en kwam rond 17:30 uur aan. Er leek weinig aan de hand, maar Freek was toen vermoedelijk al dood. Zijn lichaam werd echter pas rond 19:50 uur ontdekt in de tuin van de buurvrouw. Toen werd de inmiddels weer vrijgelaten 58-jarige man aangehouden.

In de brief aan de burgemeester beschrijft Rick gefrustreerd hoe hij de afgelopen week beleefde. “Ik maakte de politie en forensische operatie van dichtbij mee. Zeer indrukwekkend, die logistiek.” Maar hij heeft ook kritiek op de politie en handhaving. Die zou weinig hebben gedaan tegen de overlast rond de huidige én de vorige bewoner van de hoekwoning.

“De voormálige bewoner was een alcoholist en kreeg de hele dag door drinkbroeders op bezoek. De bewoner daarvoor was net zoals nu een drugsdealer met regelmatig voor overlast zorgende klanten. Ze komen soms met een scootmobiel aangereden, gaan via de tuin naar binnen. Dat moet de politie toch ook door hebben?” Andere buurtbewoners spreken over de woning als ‘een buurtcafé met rare mensen’, bezoekers ‘die ik ken als daklozen uit de stad’ en ‘verslaafden met ingevallen hoofden’.

Doorslaggevend voor Rick en anderen om de burgemeester een klaagbrief te sturen is dat hun 58-jarige buurtgenoot zondag weer naar huis mocht. “Hij is dan misschien nu onschuldig, maar wel de veroorzaker van alles. Hij faciliteert de hele zooi. Hoe is het überhaupt mogelijk dat iemand die zoveel overlast veroorzaakt, met dagelijks crimineel bezoek, hier mag blijven wonen. Nota bene op 50 meter afstand van een opvang voor kwetsbare mensen.” Rick doelt op Blijf Groep Oranje op een steenworp afstand.

Een buurtbewoonster die alles rond de schietpartij van dichtbij meemaakte heeft letterlijk haar koffers gepakt. “Ik ga bij mijn zoon wonen”.

“Kijk, hij is tegen mij altijd heel aardig”, moet Rick nuanceren over de bewoner van het hoekhuis. “Hij is niet agressief of zo, zit in de schuldsanering. Een paar jaar terug repareerde hij weleens een fiets voor me en zo verdiende hij wat extra’s.” Maar de laatste tijd zag hij de man afglijden. “Ik heb ook wel een beetje medelijden met hem en hoop dat hij wordt geholpen. Alleen lijkt het me sterk dat hij nu, na deze gebeurtenis, een modelburger’ gaat zijn. De buurt verdient rust. Ik hoop dat er nu serieus wat aan wordt gedaan.”

De organisaties Sport-Z, JOL Jeugdstad en Z11-Jongerencoaching hebben ieder een donatie van 2.000 euro gekregen. Dat was de opbrengst van de statiegeld-actie die werd gehouden tijdens het grote feest tijdens 450 jaar Alkmaar Ontzet. Wethouder Robert te Beest had vorige week de eer om symbolische cheques aan de drie organisaties te overhandigen.

De inzameling was een initiatief van Stichting Doesgoed, met medewerking van de Alkmaarse horeca en de gemeente. Per ingeleverde plastic beker ging er 20 cent naar de goede doelen. “Met dit geld hebben de organisaties leuke plannen om de jeugd van Alkmaar – ieder op hun eigen manier – te ondersteunen”, reageert Stichting Doesgoed. “Super tof dat we dit samen met gemeente Alkmaar en de Alkmaarse horeca mochten initiëren.”

Stichting Sport-Z ziet het als haar taak om in Alkmaar en omgeving mensen in specifieke doelgroepen in beweging te brengen. Met onze kennis, kunde en ervaring adviseren, stimuleren en organiseert het team beweegprogramma’s om sport- en zorgdoelen te realiseren.

JOL Jeugdstad organiseert tijdens de laatste twee weken van de zomervakantie de ‘Jeugdstad’. Basisschoolkinderen van 6 tot en met 12 jaar kunnen dan gezellig met elkaar een huttendorp bouwen en versieren. Na twee dagen timmeren en zagen worden voor de kinderen allerlei activiteiten georganiseerd, waaronder een verkoopavond waarop ze een zakcentje kunnen bijverdienen.

Z11-Jongerencoaching helpt jongeren van 10 tot 21 jaar oud die regio Alkmaar / Dijk en Waard wonen of naar school die om wat voor reden dan ook niet lekker in hun vel zitten. Bijvoorbeeld omdat ze thuis niet goed gedijen, moeite hebben met school of met vrienden, stoeien met sociale media of met waar ze met hun leven heen willen. (foto: AGHeeremansPhotography)

Even een verbandje dichtplakken, het is voor verpleegkundigen en andere zorgmedewerkers niet zelden een moment waarbij de nodige krachttermen worden ingeslikt. Voor veel zorgmedewerkers zit er weinig anders op dan genoegen te nemen met het gefriemel, de steriele handschoenen die aan elkaar én de leukoplast plakken, de rafelige randen en al dat andere ongemak. Maar de vriendin van Joost, student aan Inholland Alkmaar, legde het probleem voor aan hem en zijn team. De oplossing ligt een paar maanden later op tafel.

Joost, Jens, Robin, Ryan, Quirijn: ze hebben dit sámen gedaan en zijn nu hard bezig om hun uitvinding meer bekendheid te geven. Die uitvinding is een plakbandhouder waarmee leukoplast razendsnel kan worden uitgerold en afgesneden. De naam: AidMate. Het idee is zo simpel, dat de vraag op de lippen ligt: waarom bestond dit niet al? “Ja, dat is een goede vraag”, reageert Jens, de sales-man van het groepje. “Dat hebben wij ons ook afgevraagd.”

Het project ging van start in september. “Ik ken ze dus ook nog maar net hè. Veel langer moet het nou ook niet meer duren”, grapt Jens. CEO Robin legt uit dat ‘zijn’ team niet over één nacht ijs is gegaan. “Onze prototypes zijn door zorgprofessionals getest”, zegt hij. “Hun feedback hebben wij verwerkt tot een product ‘voor de zorg, door de zorg’.” (tekst gaat door onder de foto)

Dat het AidMate-team staat als een huis blijkt wel uit de presentatie die Streekstad Centraal krijgt in het lab-lokaal. Jens is de verkoper, Ryan de marketeer, samen weten ze het verhaal helder over te brengen. “Ik heb ook het logo ontworpen”, vertelt Ryan. “En ik heb een eigen printer thuis.” Een 3D-printer, wel te verstaan. Daarmee worden de AidMates geprint. “We hebben een voorraadje geprint. Dan kunnen we de vraag aan.”

Er zijn zelfs twee printers, blijkt, want uitvinder Joost heeft er ook één thuis. Zijn vriendin kan dus met een druk op de knop haar eigen voorraad aanvullen. “Toen we in september met een idee moesten komen vertelde zij dat het werken met leukoplast op het werk zo’n gedoe is. Daar hebben we toen deze oplossing op gevonden, zo is het ontstaan.” De Barsingerhorner is er nuchter onder, maar dat idee heeft nu toch een behoorlijke vlucht genomen, vele prototypes later. (tekst gaat door onder de foto)

“Zo’n twintig prototypes zijn er, ik heb ze thuis op een rijtje staan”, vertelt Ryan. Wat de AidMate zo vernuftig maakt is dat de leukoplast van bovenaf gesneden wordt, legt hij uit: “Dus niet op de lijmrand. Er komen geen lijmresten aan en die komen dus ook niet aan de rand te zitten, kijk.” Er gaat aardig wat leukoplast heen tijdens de presentatie, dat moge duidelijk zijn. Maar dat valt nog in het niet bij de grote hoeveelheden die ziekenhuizen en huisartsenpraktijk verstouwen – met nu dus nog dat bekende gepruts met rafeltjes, steriele handschoentjes en allerlei ingeslikte krachttermen.

“Ja, wij horen ook wel eens wat woorden ervoor”, bekent sales-man Jens. Hij gaat regelmatig langs bij zorgaanbieders in de regio. “Klantrelaties opbouwen.” Ook zijn er ‘donateurs’ aangeworven, die rendement krijgen als de AidMate een succes wordt. ‘Minister van Financiën’ Quirijn vertelt dat ook dat tot in de puntjes georganiseerd is: “Ik heb een investeringsbegroting gemaakt, berekend hoeveel donaties er nodig zijn.” (tekst gaat door onder de foto)

Docent Nol ziet op een afstandje tevreden toe. Het is natuurlijk in de eerste plaats een leerschool, een manier voor deze studenten technische bedrijfskunde om te ondervinden hoe het is om een bedrijfje te beginnen. Maar de AidMate voorziet wel écht in een vraag. “Het zou niet de eerste keer zijn dat uit een idee van studenten een echt patent komt”, weet de docent. De website Studentpatent houdt die successen bij. Wie weet dat de AidMate daar ooit ook een plekje verdient. Maar daarvoor zal eerst nog heel wat werk worden verzet door de vijf jongemannen.

Net wat hoger dan de rest van Alkmaar, gelegen op oude grond, maar oorspronkelijk nét buiten de muren van de stad: dat is het Ritsevoort zoals het wordt omschreven door stadsarcheoloog Peter Bitter. Vrijdag presenteerde hij bij boekwinkel De Alkenaer zijn rapport ‘Van buitenwijk tot binnenstad. Opgravingen in het Ritsevoort 1995-2023’ aan wethouder Anjo van de Ven, die Bitters rapport prees als ‘écht vakwerk’: “Het is prachtig hoe hij de geschiedenis van de gemeente Alkmaar op deze manier een beetje tot leven weet te brengen.”

Alkmaar is een stad met een eigen team van archeologen, echte stadarcheologen dus. Wat iedere Alkmaarder wel weet, is voor deze professionals dagelijkse kost: Alkmaar ademt geschiedenis. En die geschiedenis is vaak tastbaar te maken door grondig bodemonderzoek. “In de binnenstad liggen oude vloeren vaak al zeer dicht aan de oppervlakte”, weet Bitter. Alkmaar is voor archeologen dan ook een prachtige plek om onderzoek te doen.

Maar in het rapport van Peter Bitter wordt de lezer niet alleen getrakteerd op droge en minder droge bodemvondsten. Bitter koppelt wat de stadarcheologen gevonden hebben aan andere bronnen van kennis, oude archieven bijvoorbeeld, en historische stadsplattegronden. Zo brengt Bitter in het rapport de straat echt tot leven. “In de eerste helft van de 17de eeuw werd het straatbeeld van het Ritsevoort gedomineerd door bakstenen trapgevels van lage huizen”, schrijft hij bijvoorbeeld. De lezer kan met enige fantasie door dit zeventiende-eeuwse Alkmaarse wijkje ‘streetviewen’.

Veel aandacht is er in dit nieuwe rapport uiteraard voor de bijzondere vondsten eerder dit jaar. “In 2023 werd bij Ritsevoort 15 de fundering bloot gelegd van de zuidelijke zijmuur van een bakstenen huis met leemvloer, dat dateert uit de eerste helft van de 15de of mogelijk nog uit de late 14de eeuw”, schrijft Bitter. En daarmee is deze vondst het oudst bekende huis aan het Ritsevoort. Of er vóór de late 14e eeuw ook al huizen stonden blijkt moeilijk vast te stellen. Bitter beschrijft het straatje zoals er het in deze periode uitzag als een ‘buitenwijk’, met slootjes, waterputten en boerenland.

Het rapport laat zien dat we, dankzij archeologisch onderzoek, inmiddels veel weten over de geschiedenis van dit stukje stad. Tegelijk zijn er ook nog veel vragen onbeantwoord. Er is genoeg te onderzoeken, ziet ook Bitter: “Waarschijnlijk bevatten tegenwoordig veel huizen in het Ritsevoort nog steeds een kern die terug gaat op de eerste helft van de 17de eeuw.” Zodra er in één van die huizen gegraven kan worden, mag op de Alkmaarse stadsarcheologen gerekend worden.

‘Van buitenwijk tot binnenstad’ is het 26e in een reeks archeologische rapporten. De stad en haar geschiedenis worden zo dus in detail vastgelegd door de plaatselijke archeologen. Wethouder Van de Ven sprak haar waardering uit voor deze noeste arbeid: “Ik kijk uit naar de delen die hij volgend jaar zal gaan schrijven.” Het rapport kan worden gedownload op de website van Erfgoed Alkmaar. (foto bovenaan: Gemeente Alkmaar / Jan Jong)

Vrede, vrijheid en verdraagzaamheid. Dat was zaterdag de boodschap van de vredeswandeling door Alkmaar. De wandeling begon bij het Canadaplein en duurde een uur. Tientallen mensen liepen mee.

Geen protestborden, maar de vredesvlag en een spandoek. Niet om een kant van het conflict te kiezen, maar om te laten zien dat ze tegen ontmenselijking zijn. De Alkmaarse variant is ontstaan door een eerdere editie in Amsterdam. Daar liepen eind oktober vele mensen mee vanwege de ‘situatie in het Midden-Oosten’. Kerken en verschillende organisaties zoals Amnesty hebben zich inmiddels aangesloten bij de vredeswandelingen.

Onze fotograaf Marco Schilpp was bij de Alkmaarse wandeltocht en maakte een reportage, die te zien is op de Facebookpagina.