Categorie: nieuws algemeen

  • De 16-jarige Tigo redde vier drenkelingen uit zee: lintje voor Egmondse held

    De 16-jarige Tigo redde vier drenkelingen uit zee: lintje voor Egmondse held

    Met zijn eigen bootje redde Tigo Buis (toen 15) uit Egmond vorige zomer een groep mensen uit zee. Voor die heldhaftige daad kreeg het jeugdlid van de Egmondse reddingsbrigade gisteravond een gemeentelijke onderscheiding: het eervolle jeugdlintje. “Die actie heeft erger voorkomen”, reageert zijn trotse collega Ron Zentveld.

    Op een mooie zomeravond vorig jaar, 19 juli om precies te zijn, gaat het aan de kust van Egmond helemaal mis. Vier mensen in het water roepen om hulp, maar de post van de kustwacht is op dat moment onbemand: die is even daarvoor al dichtgegaan. ‘Lifeguard in opleiding’ Tigo ziet het drama voor zich afspelen en aarzelt geen seconde: hij roept de hulp in van zijn collega’s en rent daarna meteen naar zijn eigen privébootje. “De eerste twee die ik in de boot trok en naar de kust bracht, waren een vader en zijn zoon. Toen ik terugkeerde, zag ik een van hen kopje onder gaan.”

    Tigo haast zich met zijn boot naar de 25-jarige man en weet hem net op tijd omhoog te trekken. Ook de vierde drenkeling wordt uit het water gehaald. “We hebben hen direct naar de post gebracht en 112 gebeld. Die ene man lag er wel echt slecht bij, hij voelde zich zwak en moest ook spugen. Gelukkig hoefde uiteindelijk niemand mee naar het ziekenhuis.” , zo vertelt hij aan mediapartner NH Nieuws.

    Tigo beseft dat de situatie zonder zijn snelle handelen heel anders had kunnen aflopen. Dat hij daarvoor nu een gemeentelijke onderscheiding krijgt, vindt hij heel bijzonder. “Ik dacht dat ik zou meehelpen tijdens een oefening, maar toen kwamen ineens mijn oma en de burgemeester, samen met de rest van mijn familie aanlopen. Dan ben je wel even heel trots.”

    “Zo’n jonge bink zonder ervaring zag meteen de ernst van de situatie in. Dat is uniek”, reageert collega Ron. In september heeft hij zijn laatste examen. Daarin moet hij laten zien dat hij als lifeguard weet hoe hij een drenkeling moet redden. “Daar ben ik eigenlijk al dik voor geslaagd”, lacht Tigo.

  • Schildak grote vijand van brandveiligheid; “In de holle ruimtes ontbranden materialen”

    Schildak grote vijand van brandveiligheid; “In de holle ruimtes ontbranden materialen”

    De holle ruimtes fungeren als trekgat, vervolgens verspreidt de rook zich zonder enige moeite onder de dakconstructie en voor je het weet staat de boel in de hens. Schildaken, ze blijken onveilig. En dus heeft de Veiligheidsregio Noord-Holland Noord alle zestien gemeenten die zijn aangesloten bij de rampen-, crisis- en calamiteitenorganisatie, nadrukkelijk verzocht te controleren of er woningen met schildaken zijn.

    De aanleiding van het onderzoek is de grote brand die op 13 november woekerde in de Riekerhaven in Amsterdam. 75 tijdelijke containerwoningen gingen in vlammen op en ruim honderd mensen raakten hun huis kwijt. Bewoners wezen direct met de vinger naar de brandveiligheid van de woningen. En ze hadden gelijk, blijkt uit onderzoek van de brandweer. De boosdoener: het schildak.

    Een schildakconstructie bestaat uit een stalendakconstructie met daarop lichtmetalen platen. De constructie is vaak te zien bij unitcomplexen, zoals containerwoningen. “Als er brand of rook in de holle ruimtes – vergelijkbaar met een spouw zonder isolatie ertussen – doordringt, kunnen deze holle ruimtes als ‘trekgat’ fungeren waar alle rook naartoe trekt. De rook verzamelt zich onder het schildak en verspreidt zich onder de dakconstructie.”

    “De rook kan zich daardoor verder verspreiden naar andere (sub)compartimenten van het pand, waardoor het lastiger wordt om te vluchten voor bewoners en bezoekers in het pand. Ook ontbranden er materialen in de holle ruimtes door de hoge temperatuur van de rook.”

    Wat er in de Riekerhaven is gebeurd, dat nooit meer. En dus dringt de Veiligheidsregio gemeenten erop aan te controleren op de aanwezigheid van de betreffende schildaken. Worden er woningen met het brandgevaarlijke dak aangetroffen, dan moeten gemeenten dit doorgeven aan het team risicobeheersing van de regionale brandweer zodat de nodige maatregelen worden getroffen.

  • Als stad is Alkmaar een sterk merk, niet als toeristische regio: “Richten we ons niet op”

    Als stad is Alkmaar een sterk merk, niet als toeristische regio: “Richten we ons niet op”

    Uit onderzoek onder Nederlandse toeristen blijkt dat de stad Alkmaar een sterk merk is. Landelijk is Amsterdam het allersterkste merk, maar Alkmaar staat op de 16e plaats in de top 100 en dat is niet slecht. Tegelijk blijkt uit hetzelfde onderzoek dat de regio Alkmaar, met de Duinstreek en de Eilandspolder, nauwelijks bekendheid geniet. Streekstad Centraal sprak hierover met Ger Welbers, directeur van de stadsmarketing Hart van Noord-Holland.

    Het onderzoek waar we hier naar verwijzen werd oorspronkelijk uitgevoerd door bureau Hendrik Beerda te Amsterdam, in opdracht van toeristisch kennisportaal KADO Texel. Voor de Texelaars leverde dat onderzoek prima resultaten op, het eiland staat in de top 10 van de regio’s met de beste toeristische merkbeleving. Maar de regio Alkmaar staat niet in de top 25 en ook niet in de top 100, terwijl de stad, anders dus dan de regio, juist wel goed scoort. Een opmerkelijk verschil.

    Ger Welbers is niet verbaasd. “Nee, als we het over regio’s hebben, dan gaat het inderdaad over een eiland, of over de Veluwe. Mensen zeggen ook: we gaan een weekend naar de Veluwe. Terwijl ze bij ons echt de plek zelf noemen: we gaan naar Egmond, we gaan naar Bergen. Of naar Alkmaar, want Alkmaar is ontzettend in trek voor een weekendje weg.”

    Het is dus een kwestie van definitie, legt Welbers uit. “We werken in onze regio intensief samen, maar dat betekent niet dat we ons ook naar de consument toe zo positioneren. ‘Hart van Noord-Holland’ is nu geen merk. Zo’n merknaam opbouwen, dat zou miljoenen kosten, dat moet je niet doen. We hébben al sterke merken. Alkmaar is een sterk merk, als stad. Maar Egmond, Bergen, Schoorl, dat zijn ook sterke merken. Het is juist mooi dat we die sterke merken hier naast elkaar hebben.”

    Welbers merkt ook op dat er veel beweging is tussen de trekpleisters in de regio. “Mensen zeggen wel dat ze op vakantie gaan naar Egmond aan Zee, maar als het dan geen strandweer is, dan komen ze naar Alkmaar.” En omgekeerd geldt natuurlijk dat wie in Alkmaar verblijft de stranden en de fietspaden in de Eilandspolder ook weet te vinden. “Als ze er eenmaal zijn, dan zie je ze overal.”

  • Zeven dames uit Heiloo onderscheiden tijdens lintjesregen

    Zeven dames uit Heiloo onderscheiden tijdens lintjesregen

    Dit jaar een bijzondere lintjesregen in Heiloo, want liefst zeven dames zijn benoemd zijn tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Mascha ten Bruggencate speldde de decoraties op tijdens de drukbezochte lintjesregen in de Witte Kerk. De burgemeester zei dat huldigingen altijd heel bijzonder zijn, maar dat het decoreren van zeven dames, waarvan twee zussen, wel heel speciaal is. “Het is vandaag een beetje Koninginnedag, op deze dag voor Koningsdag!”

    Mevrouw Thecla Zoon – Bolten (73) werd onderscheiden omdat ze zich al 50 jaar inzet ten behoeve van de leden- en financiële administratie van voetbalvereniging HSV te Heiloo. Dit doet zij samen met haar zus, die vanmorgen ook is onderscheiden.

    Mevrouw Yvon Pronk – Bolten (70) is samen met haar zus al meer dan 48 jaar actief voor de voetbalvereniging HSV; als jeugdleidster en op de ledenadministratie. Ze is vraagbaak voor bestuur, leiders en alle leden. Ze coördineert om de week op zondag het wedstrijdsecretariaat. Ze vervult haar taken belangeloos en bescheiden, maar is van enorme waarde voor HSV.

    Mevrouw Marian Ursem – van Velzen (74) werd ook onderscheiden voor haar vrijwilligersactiviteiten bij HSV. Ze is als gastvrouw in de bestuurskamer al meer dan 15 jaar het visitekaartje van de voetbalvereniging. Ook heeft zij veel betekend in haar rol als patiëntenvervoerder binnen het Noordwest Ziekenhuis te Alkmaar, als vrijwilliger voor de Zonnebloem in Heiloo en ze heeft haar steentje bijgedragen voor Shantykoor de Zâalnêelden.

    Mevrouw Marianne Corne – Bakker (73) zet zich al vele jaren in als
    mantelzorger voor veel mensen. Burgemeester Ten Bruggencate: ‘‘Deze bijzondere vrouw maakt het verschil voor veel mensen door alle tijd, liefde, aandacht en een luisterend oor te bieden, of zoals een van de aanvragers het schreef: zij is een van de fijnste cadeaux in mijn leven.”

    Mevrouw Mariet Mooiweer – van Bart (74) is al jaren vrijwilligster voor alle statushouders/vluchtelingen in Heiloo. Ze ondersteunt de statushouders daar waar ze kan op vele gebieden en helpt hen op weg naar een nieuwe toekomst. Ze organiseert leuke uitstapjes voor de kinderen en heeft een fietsenplan opgezet. Ze zet zich daarnaast ook al jaren in voor de Protestantse Gemeente Heiloo en de Ter Coulster cantorij. Ze was voorzitter van de beroepingscommissie toen de vacature voor predikant vervuld moest
    worden.

    Mevrouw Jeannette de Groot – Banen (65) is al lange tijd vrijwilliger van
    Vluchtelingenwerk en daarna voor Heiloo voor Elkaar. Ze is vaak aanwezig bij de naturalisatieceremonies op het gemeentehuis, omdat zij de gezinnen al langer begeleidt. Ze organiseert van alles om mensen aan elkaar te verbinden; bijvoorbeeld de jaarlijkse vredesmaaltijd of taallessen in de bibliotheek.

    Mevrouw Ina Hoogeboom – Wassenaar (66) zet zich al heel lang in voor de RK Parochie Bron van Levend Water in Heiloo. Ze verzorgt al meer dan 25 jaar de administratie van de begraafplaats en is vast aanspreekpunt voor de uitvaarten. Ze is onder meer initiatiefneemster voor een gedenkplaats voor overleden kinderen, een urnenzuil en een gedenkveld. Naast haar activiteiten voor de begraafplaats heeft ze ook veel betekend als vrijwilliger in de bibliotheek van Heiloo en als vrijwilliger bij de Bibliotheek aan Huis in woonzorgcentra De Loet en Overkerck. (foto: Vincent de Vries)

  • Elf inwoners van Dijk en Waard onderscheiden tijdens lintjesregen

    Elf inwoners van Dijk en Waard onderscheiden tijdens lintjesregen

    Elf inwoners van Dijk en Waard zijn woensdag onderscheiden tijdens de jaarlijkse lintjesregen. Burgemeester Maarten Poorter had de eer en in de raadzaal toe te spreken en de onderscheidingen uit te reiken. Negen van hen worden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau en twee zijn geridderd.

    Eerst de twee nieuwe Ridders in de Orde van Oranje-Nassau. De heer S. Munniksma is vrijwilliger bij Vogelvereniging Huygen Fauna. Hij was de trekkende kracht achter de tentoonstellingen (1971 – 2002) en is voorzitter (2016 – heden). Sinds 1994 is hij vrijwilliger en voorzitter bij Philatelistenvereniging Heerhugowaard e.o. Hij was actief als vrijwilliger bij de Nederlandse Bond van Vogelliefhebbers. Hij was voorzitter van het district Noord-Holland (2002 – 2007). Hij was commissaris van het hoofdbestuur (2007 – 2019). En hij was verantwoordelijk voor de portefeuille van de Nederlandse Kampioenschappen en voor het vraagprogramma en de opsommingstabellen van vogels. Verder was hij de hoofdorganisator van de grootste show in Nederland. Sinds 2010 tot heden is de heer Munniksma penningmeester van de Confédération Ornithologique Mondial Nederland.

    De heer drs. ing. R. Stricker was diaken (1993-1998), voorzitter van de diaconie (1993-2001) en voorzitter van het college van kerkrentmeesters (2001-2003) van de Hervormde Gemeente in Heerhugowaard. Hij was voorzitter (2000 – 2010) van de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker in Nieuwegein, thans Vereniging Kinderkanker Nederland. Betrokkene ondersteunde diverse projecten, zoals het Koesterkind en de KanjerKetting. Van 2010 tot 2013 was hij bestuurslid en daarna penningmeester van het Nationaal Kinderoncologisch Centrum. Hij was lid van de raad van commissarissen van het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie in Utrecht (2013 – 2021). Ook was betrokkene lid van de audit- en bouwcommissie. Van 2014 – 2022 was hij lid van de raad van toezicht van de Stichting Bibliotheekservice Passend Lezen in Den Haag. En van 2015 – 2020 penningmeester van Stichting Biblionef Nederland in Den Haag. De heer Stricker is sinds 2022 tot heden penningmeester van de Vereniging Oud Hoogovens Medewerker in Heemskerk.

    Dan de negen nieuwe Leden in de Orde van Oranje-Nassau. Mevrouw J.M. Bakkum was vrijwilliger (1954-1958) bij de lokale rooms-katholieke parochie. Betrokkene ondersteunde de schoonmaak en de voorbereidingen voor de Heilige Mis. Van 1959 tot 1964 was zij vrijwilliger bij Scouting Heerhugowaard als hoofdleider van de speltak welpen/kabouter en organisator van activiteiten. Ze was vrijwilliger bij de Universiteit van Amsterdam (1966 – 1970). Hier was ze gastouder en ving studenten op die geen woonruimte konden vinden. Mevrouw Bakkum was vrijwilliger (1970-1978) bij en is medeoprichter van het Wijkcentrum De Laagte in Amstelveen. Ze was vrijwilliger (1980-1986) bij Waard75. Van 2003 tot 2017 was ze vrijwilliger bij De Pieter Raat Stichting als gastvrouw en activiteitenbegeleider. Ze was vrijwilliger bij Junior Chamber International (2015-2018) als verkeersregelaar bij de jaarlijkse City Run. Van 2015 tot heden is mevrouw Bakkum vrijwilliger bij de KBO, afdeling Heerhugowaard Centrum. Ze bezorgt het verenigingsblad en ondersteunt activiteiten zoals de ouderensoos in De Kink.

    De heer W.A.M. Verkooijen is vrijwilliger bij en vicevoorzitter (2000-2001 en 2020-2021) en bestuurslid (2002-2016) van voetbalvereniging Reiger Boys in Heerhugowaard. Hij was onder andere assistent en grensrechter, scheidsrechter jeugd, kantinemedewerker en lid van de jubileumcommissie, kascommissie en nieuwbouwcommissie. Daarnaast zet hij zich in voor het onderhoud en materiaal als lid van de werkgroep Materialen, Onderhoud en Terrein en is nauw betrokken geweest bij de oprichting van het kledingfonds. Tevens is hij inzetbaar voor diverse hand-en-spandiensten en is altijd te vinden op het terrein om te helpen.

    Mevrouw J. Hofkes-Hagen is sinds 1968 vrijwilliger bij honk- en softbalvereniging The Herons in Heerhugowaard. Ze was voorzitter en fungeert al decennia als beheerder van het clubhuis en was jarenlang voorzitter van de clubhuiscommissie. Zij organiseert de activiteiten, zoals feestavonden, jubilea, jeugdfeesten en toernooien en fungeert als vrijwilligerscoördinator. Als voorzitter bracht zij de (financiële) stabiliteit terug in de vereniging. Tevens is zij sinds 2002 betrokken bij de Noord-Holland School. Zij ontvangt de spelers en hun ouders en zorgt ervoor dat er wekelijks getraind kan worden op het terrein. Ook organiseert zij sinds 2005 het jaarlijkse Noord-Hollands Honk- en Softbal Jeugdkamp, waarbij zij de kantine beheert en verantwoordelijk is voor de catering.

    De heer P.H. Hofkes is sinds 1968 vrijwilliger bij honk- en softbalvereniging The Herons in Heerhugowaard. Hij was jarenlang coach en trainer van diverse teams, waaronder het succesvolle eerste herenteam dat in de hoogste klasse speelde. Hij leidde de technische commissie en leverde een grote bijdrage aan het jeugd- en opleidingsbeleid. Al vijftig jaar draagt hij zorg voor het onderhoud en de faciliteiten rondom de accommodatie. Hij keurt de velden en maakt deze speelklaar. Hij beheert alle materialen en werkt wekelijks aan het onderhoud van het clubhuis en de velden. Hij draait veel bardiensten. Tevens is hij sinds 2002 betrokken bij de Noord-Holland School. Hij draagt wekelijks zorg voor de materialen en werpmachines en bouwt de slagtunnel in de zaal mede op. Sinds 2005 organiseert hij mede het Noord-Hollands Honk- en Softbal Jeugdkamp. Hij is verantwoordelijk voor het veldbeheer en het materiaal en bouwt de tenten op en breekt ze na afloop weer af.

    De heer N.J.M. Karsten was vrijwilliger (1965 – 1990) bij de rooms-katholieke parochie Heilige Dionysius in Heerhugowaard. Hij was vrijwilliger bij de Oecumenische Raad in Heerhugowaard (1976 – 1989). Ook was hij vrijwilliger bij de onderwijsinstelling r.-k. Don Bosco Mavo als lid en voorzitter van de medezeggenschapsraad (1985-1991) en later voorzitter van de oudercommissie (1987-1991). In deze laatste hoedanigheid was hij tevens medeorganisator van (buitenschoolse) activiteiten (1985-1991). 1992 – 1994: Medeoprichter en bestuurslid van Stichting Katholiek Voortgezet Onderwijs Heerhugowaard. Van 1994 tot 1997 was hij bestuurslid en vicevoorzitter van het Han Fortman College Heerhugowaard. Hij was vrijwilliger bij de evenementenorganisatie ‘Le Champion Sportevenementen’ (1995 – 2017). Sinds 2004 tot heden is hij secretaris van het Katholiek Gemengd koor St. Caecilia in Heerhugowaard. Ook was hij vrijwilliger van de Samenwerkende Ouderenbonden Heerhugowaard (2004 – 2009). Van 2005 tot 2015 was hij bestuurslid van Adviesgroep Ouderen Huisvesting. De heer Karsten is medeoprichter, bestuurslid en penningmeester van ouderenorganisatie KBO ’t Kruis in Heerhugowaard (2005 – heden). In 2012 was hij oprichter, penningmeester en coördinator van verenigingsblad De Nestor en verzorgde de verspreiding. Als bestuurslid was hij onder andere verantwoordelijk voor de implementatie van de samenwerking met de lokale afdeling van de PCOB.

    De heer N.A. Quant was bestuurslid van de Stichting Paardrijden gehandicapten ’t Ros Beyaert in ’t Veld (1995 – 2010). Betrokkene wierf sponsoren. Van 2003 tot heden is hij bestuurslid van de voetbalvereniging S.V. Vrone in Sint Pancras. Betrokkene is/was voorzitter van diverse commissies, zoals de kantinecommissie (tot 2021) en de Koningsdagcommissie. Tevens begeleidde hij diverse verbouwingen en was hij coach. Voorts verzorgt hij de horeca bij de Zuurkool Cup. De heer Quant was vrijwilliger bij Stichting Philadelphiazorg in Sint Pancras (2015 – 2020) voor mensen met een beperking. Hij ondersteunde bij de organisatie van de jaarlijkse boottocht en organiseerde de jaarlijkse barbecue.

    De heer A.J. Elsinga is vrijwilliger bij en penningmeester (1999-2019) van voetbalvereniging Reiger Boys in Heerhugowaard. Betrokkene is verantwoordelijk voor de kantineadministratie en is tot op heden de administrateur van de vereniging.

    De heer C.E. Wever was van 1988 tot 2000 voorzitter van de collectantengroep van de Sint-Josephkerk in Alkmaar. Hij was vrijwilliger bij en secretaris (2006-2015) en voorzitter (2017-heden) van KBO Langedijk. Daarnaast verzorgt betrokkene de ledenadministratie en is hij onder andere (mede)organisator van activiteiten.

    Mevrouw E. Kramer was vrijwilliger bij het Dr. Manjoeroplantsoen in Broek op Langedijk (1994-2021). Zij werd omschreven als sociale waakvrouw en engel. Zij deed boodschappen voor bewoners die hiertoe niet in staat waren, verzorgde licht huishoudelijke werkzaamheden en stond bewoners bij in woord en daad. Ze was van 1994 – 2021 vrijwilliger bij de Christelijke Gereformeerde Kerk in Broek op Langedijk. Betrokkene verspreide het wekelijkse mededelingenblad, het maandelijkse gemeenteblad en verzorgde het samenstellen van beide. Daarnaast is zij bezoekdame van ouderen en hulpbehoevenden. Voorts ondersteunt zij bij het koffieschenken na de morgendiensten.

  • “Kan ik er nog naast denk je?” Vrijmarkt Alkmaar al in volle gang

    “Kan ik er nog naast denk je?” Vrijmarkt Alkmaar al in volle gang

    Alkmaar maakt zich op voor de viering van Koningsnacht en Koningsdag. In de binnenstad is al veel oranje te zien. Ook de bonte kleuren van de vrijmarkt rukken op in het straatbeeld. De eerste nieuwsgierige kopers deden woensdagmorgen al hun ronde. Ook Alkmaar Centraal nam een kijkje.

    Met wat dozen in handen stelt ze de vraag: “Kan ik er nog naast, denk je?” Een oranje streep markeert het einde van het vrijmarktgebied. Aan één kant van die grens staat het vol, aan de andere kant is uiteraard nog plek. “Het mag vast niet, officieel,” reageert iemand met een matje net op de grens. “Maar je kunt het wel proberen.” Veel andere mogelijkheden zijn er ook niet meer. De Alkmaarse vrijmarkt heeft op de dag vóór Koningsdag al vaste vorm gekregen.

    Tussen de matjes en provisorische kraampjes maken winkeliers kennis met hun nieuwe buren. “Fotografeer je mijn etalage ook even?” grapt een winkelier in de Koorstraat. Hij heeft wel plezier in de reuring die Koningsnacht en Koningsdag brengen. “Ik gooi mijn winkel om een uur of drie, vier dicht hoor,” zegt hij. “Anders gaat het toch maar door elkaar lopen. En dan drink ik ook gezellig een biertje.”

    Op het Kerkplein wordt gewerkt aan de kinderkermis. De brug bij de Lindegracht is net als in andere jaren overdekt en volgebouwd met tappunten en een podium. Ook op de andere pleinen is men klaar voor het feest. “Voor ons is het gewoon een werkdag,” reageert een barmedewerker. “Maar het is wel lekker doorwerken, dit. En je ziet natuurlijk toch een hoop bekenden.”

    Warm is het niet. Het Rode Kruis waarschuwt zelfs voor een koude nacht: “laat kinderen niet op de grond zitten!” Maar op de vrijmarkt-in-opbouw maken mensen zich geen grote zorgen. Het zal vast ouderwets gezellig worden, verwacht men. Dan maar met een winterjas over de oranje jurkjes en shirtjes heen.

  • Veertien inwoners van gemeente Alkmaar onderscheiden tijdens lintjesregen
    Featured Video Play Icon

    Veertien inwoners van gemeente Alkmaar onderscheiden tijdens lintjesregen

    Maar liefst veertien inwoners van gemeente Alkmaar zijn dit jaar tijdens de lintjesregen onderscheiden. Twaalf van de veertien decorandi zijn benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau en twee van hen zijn geridderd. Burgemeester Anja Schouten verraste de nieuw gedecoreerden in het stadhuis.

    Allereerst de twaalf inwoners die benoemd zijn tot Lid van de Orde van Oranje Nassau. De heer Groot (1945) zet zich al vanaf 1973 vrijwillig in voor de Molenstichting Alkmaar en Onderwatersportvereniging Orca en Watersportvereniging Langedijk. Hij is zelf vanaf 1970 woonachtig in Molen-B van de ‘Strijkgroep De Zes Wielen’. Op de molen- en monumentendag staat zijn deur open voor bezoekers uit zowel binnen- als buitenland, maar ook voor schoolklassen. Betrokkene speelde een belangrijke rol bij het behoud van molens als rijksmonument. Bij Onderwatersportvereniging Orca leidde hij nieuwe- en ervaren duikers op, verrichtte klein onderhoud aan de verenigingsmaterialen en vulde de duikflessen van de leden van de vereniging. Ook heeft hij zich 10 jaar ingezet als bestuurslid van Watersportvereniging Langedijk.

    Wil van der Horst-Van Roon (1941) Was vanaf 1998 tot 2021 actief voor de Protestantse Kerk. Elke woensdag aan de slag op het Kerkelijk Bureau voor taken als collectebonnen versturen, opbrengsten van de collectes klaarmaken voor het kerkblad, sorteren en uitzoeken van enveloppen voor financiële acties en archiveren. Daarnaast sinds eind 2003 actief op het kantoor van de Stichting Opbelbus Alkmaar. Nog langer, al vanaf 1969, zet zij zich in voor voetbalverenging CSV Jong Holland. Dat begon met werk voor het clubblad en
    van 1974 tot 1990 stond de geboren Rotterdamse veel in de kantine. Tot op de dag van vandaag is zij bestuurslid/secretaresse en actief in de Vriendenstichting. Werd in 1995 Lid van Verdienste van Jong Holland.

    Conny van Iersel-Hoogenraad (1957) zet zich met hart en ziel in voor de LHBTI+ gemeenschap en levert een belangrijke bijdrage aan de emancipatie van roze ouderen en LHBTI+ in de sport. In de jaren 90 nam ze het initiatief om de Roze Zaterdag naar Alkmaar te halen. Van 1990 tot 2010 zette zij zich in voor de 30+ Vrouwenavonden, een succesvolle activiteit die voor vrouwen voelde als een veilige thuishaven. Ze bracht het archief van het COC Noord-Holland Noord op orde en legde de geschiedenis vast in een mooi boekwerk. Ze leverde een belangrijke bijdrage aan de Pride-week in Alkmaar. Sinds 2011 is ze homo-ambassadeur en beheert de portefeuille Zorg en Ouderen. De laatste twee jaar zet u zich ook in voor het thema Sport.

    Gerda Molen-Van Heumen (1948) zet zich al 40 jaar belangeloos in voor diverse organisaties. Ze is echt een vrijwillige duizendpoot. Zo was zij tussen 1984 en 1988 overblijfmoeder op de Nicolaas Beetsschool en vanaf 2007 tot 2021 was ze bestuurslid van Vrouwen van Nu. Maar liefst 25 jaar lang – van 1982 tot 2007 – was ze verbonden aan de Vereniging De Watertoren en ook zette zij zich in voor de jeugdoptocht op 8 oktober tijdens Alkmaar Ontzet. Sinds 2010 collecteert ze voor de Hartstichting en voor andere organisaties.

    Luc Niekus (1945) verzorgde concerten met verschillende koren, waarmee hij steeds nieuwe leden aan de koren wist te binden. Ook treedt hij op bij uitvaarten, kerstvieringen en bij bijvoorbeeld huwelijksjubilea. Verder weet hij de koren te verbinden door gezamenlijke concerten te geven, waarbij hij meerder koren tot een geheel weet te verweven. Sinds 1977 al verbonden aan het Latijns Koor van de Laurentiuskerk, onder andere actief geweest voor het Interkerkelijk Koor in Schagen, het Interkerkelijk Koor Noord-Holland, het koor Timeless Vocaal, het koor Lucky Singers en het Seniorenkoor De Hoef van de Volksuniversiteit.

    Martin Phaff (1941) is één van de drijvende krachten achter bridgeclub De Rijp. Hij is de voorzitter van de club (ca. 50 leden). Hij bewerkstelligde dat de club tot de Nederlandse Bridge Bond ging behoren. Verder regelde hij de verschillende speellocaties, zorgde voor een eigen website en gaf cursussen. Hij verzorgde de automatisering van de administratie en het machinaal sorteren van de speelkaarten. Ook treedt hij op als wedstrijdleider en is hij arbiter. Wegens omstandigheden krijgt de heer Phaff zijn lintje thuis opgespeld.

    Alida Reus-Van Langen (1942) zet zich al vanaf 1972 – maar liefst 51 jaar – belangeloos in voor diverse organisaties. Zo was zij van 1972 tot 1978 actief voor de voormalige Gevangenis Schutterswei. Daarnaast ging zij gedurende 12 jaar wandelen met bewoners van De Hartekamp in Heemskerk. Bovendien is zij al 45 jaar zeer betrokken bij het werk van de geestelijke verzorging in het Noordwest Ziekenhuis als kosteres en algemeen vrijwilligster. Sinds 1980 is zij ook vrijwilligster voor de Nierstichting in de Spoorbuurt. Ook vanuit de kerkelijk organisatie Sint Josephparochie staat ze graag klaar voor de medemens.

    Erik Simons (1972) is een betrokken en sportief mens. Hij was als 9 jarig jongetje de jongste officiële bondsscheidsrechter van Noord-Holland bij tenniswedstrijden. Dat was bij de tennisvereniging Castricum. Ook de honkballers van Alcmaria Victrix konden op zijn inzet rekenen. Hij was er van 2009 tot 2011 voorzitter en organiseerde het Europees Kampioenschap Cadetten Softbal. In 2015 deed hij mee aan de New York Marathon om geld in te zamelen voor KiKa. Inmiddels heeft hij diverse marathons gerend voor goede doelen en het resultaat mag er zijn: ruim 30.000 euro. Bij voetbalvereniging AFC 34 zet hij zich vooral in voor de jeugd, als elftalbegeleider en bestuurslid Horeca en Facilitaire zaken. Sinds 2016 is hij actief lid van de Heerhugowaardse Triathlon Vereniging en mede als lid van de
    jubileumcommissie.

    Rudi van der Sluijs (1946) was van 1977 tot 2004 lid van het Korps Nationale Reserve, laatstelijk in de rang van korpsadjudant. Betrokkene herschreef de korpstraditieraad en beheerde het vaandel. Zet zich sinds 2004 in bij de Stichting NDSM Herleeft in Amsterdam. Van der Sluijs is ervoor verantwoordelijk dat de geschiedenis van de Amsterdamse scheepsbouw en -reparatie niet verloren gaat. Hij verzamelde gedurende zijn hele leven allerlei memorabilia, fotomateriaal en kennis. Hij verzorgt rondleidingen op de oude scheepswerf en lezingen. Zijn doel is om uiteindelijk een museum op te richten. Tot op heden is er een ontvangst- en informatiecentrum ingericht en werden objecten op de werf in ere hersteld.

    Tiny Verheul-Klompmaker (1946), was sinds 1991 tot 2018 secretaris van de Stichting Sportaccommodatie in De Rijp. Deze stichting beheerde de gemeentelijke sporthal en kantine ‘De Oosterven’ te Graft ten behoeve van de verhuur aan lokale sportverenigingen. Na de fusie met de gemeente Alkmaar verzorgde zij de afwikkeling en de overdracht aan Alkmaar Sport. Inmiddels is zij ook al weer ruim 15 jaar vrijwilliger bij het Museum In ’t Houten Huis in De Rijp. Sinds 2018 coördineert zij de openstelling. Daarnaast is ze sinds 2011 vrijwilliger bij tennisvereniging LTV De Rijp. Ze is onder andere lid van de
    kantinecommissie.

    Wies Zuurbier-Poland (1950) komt uit een gezin van dertien kinderen, waaronder twee broers met een verstandelijke beperking, die tot 2010 thuis hebben gewoond. Ze heeft vanaf jonge leeftijd 15 jaar lang mede voor haar vader gezorgd, die op 62-jarige leeftijd overleed. Zij nam vervolgens de zorg voor haar moeder (overleden op 93-jarige leeftijd) en haar broers op zich, naast de zorg voor haar eigen gezin. Na het overlijden van haar/hun moeder in 2010 zijn de broers verhuisd naar het Karenhuis van de Stichting ’s Heeren Loo in Alkmaar. Ook nu zorgt zij nog altijd voor haar twee broers. Zij verzorgt hun kleding, houdt de kamers schoon, bezoekt met hen wekelijks de kerk en de begraafplaats, organiseert uitjes en hun vakanties en brengt hen naar de verjaardagen van broers en zussen en wekelijks naar dansles voor mensen met een beperking.

    Dick Zijlmans (1943) is een echte radioman. Was van 1965 tot 1989 vrijwilliger bij de Algemene Radio Omroep Alkmaar (AROA). Betrokkene zorgde voor de omroepverbindingen vanuit de studio in het toenmalige Centraal Ziekenhuis naar onder andere het Elisabeth Ziekenhuis en verpleeghuis De Hout. Hij onderhield de aanwezige ontvangst- en zendapparatuur in de studio en de versterkerapparatuur daarbuiten. Tevens ondersteunde hij de programmamakers en de presentatoren. Vanaf 1988 tot nu is hij vrijwilliger bij en bestuurslid (sinds 2007) van de Nederlandse Vereniging voor de Historie van de Radio. Ook is hij betrokken bij de Stichting voor Duitse communicatie en aanverwante artikelen. Sinds 2008 is hij belangenbehartiger van een alleenstaande vrouw.

    Dan de twee inwoners van gemeente Alkmaar die benoemd zijn tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Lourdes Bramble-Tromp (1955) is al sinds 1993 vrijwilliger bij verschillende organisaties, zoals het Amsterdam-Haarlem-Alkmaar Opvang Comité, Bureau Nieuwkomers Alkmaar en Vluchtelingenwerk, het Kabinet van de Gevolmachtigde Minister van Aruba en Stichting Meerwaarde in de Haarlemmermeer. Laatstgenoemde stichting was haar werkgever, maar nu zij met pensioen is, zet zij zich belangeloos in voor de meest kwetsbare vrouwen, migranten en later ook voor mannen in de samenleving. Ze is initiatiefnemer of oprichter geweest van onder meer de Zelforganisatie Buitenlandse Vrouwen Nieuw-Vennep en Hoofddorp, het Intercultureel Centrum voor Vrouwen, Vrouwencentrum Saami, de 2e handswinkel Maat & Meer en het Participatieteam Haarlemmermeer. Verder heeft zij zo’n 30 projecten en opleidingen ontwikkeld. Ze is ook studiementor voor Arubaanse jongeren die naar Nederland komen om te wonen en studeren. Door de gemeente werd zij benaderd voor een bestuursfunctie in een nieuw op te richten stichting: de Stichting Bureau Nieuwkomers. Deze functie had ze ook bij Vluchtelingenwerk Alkmaar. Na de fusie is er één stichting ontstaan: INOVA. Naast deze activiteiten zette zij van 1980 tot 2000 zich belangeloos in om de belangen van landgenoten te behartigen. Ze was bestuurslid en soms medeoprichter van verschillende stichtingen, zoals de Regionale Stichting Welzijn Surinamers en Antillianen Kop van Noord-Holland, de Stichting Compa Nanzi in Den Haar, de Stichting Trupial Alkmaar, de Stichting Rio aan het Marsdiep en Rio aan de Rijn en zij organiseerde zomerkampen voor kinderen, culturele feesten en dergelijke.

    Gerard Witte (1950) heeft zich sinds 1977 zeer verdienstelijk gemaakt voor de volleybalsport op lokaal- en landelijk niveau. Zo was hij vrijwilliger bij de Volleybalvereniging Alvoco, onder andere als scheidsrechter en zaalleider. Daarnaast organiseerde hij diverse grotere toernooien. Bovendien vertegenwoordigde hij de vereniging bij bondsvergaderingen. Vanaf 1996 is de Alkmaarder vrijwilliger bij de Nederlandse Volleybalbond, afdeling Noord-Holland Noord. Witte was onder andere competitieleider. Toen hij zijn activiteiten in mei 2022 beëindigde, ontving hij de zilveren bondsspeld. Als competitieleider bij Recreantenvolleybal Alkmaar organiseerde hij de recreatieve volleybalcompetitie voor bijna 60 volleybalteams in de regio. Tijdens de speelavonden bouwt hij mede de zaal op, houdt de standen bij en publiceert deze op de website.

  • Oorlogsslachtoffers herdenken en vrijheid vieren in Alkmaar, Oudorp, Stompetoren en De Rijp

    Oorlogsslachtoffers herdenken en vrijheid vieren in Alkmaar, Oudorp, Stompetoren en De Rijp

    Op donderdag 4 mei zijn in gemeente Alkmaar weer vier herdenkingsbijeenkomsten om alle Nederlandse oorlogsslachtoffers in de Tweede Wereldoorlog en erna te herdenken. De grootste vindt plaats in de Grote Kerk van Alkmaar en bij het oorlogsmonument aan de Harddraverslaan. Burgemeester Anja Schouten zal de herdenkingsrede houden. Op 5 mei is het Bevrijdingdag en wordt de vrijheid gekoesterd. De burgemeester en Hugo Koeman, oud-voorzitter van het 5 mei comité, ontsteken dan het Bevrijdingsvuur in Cultuurpark De Hout.

    Tijdens de grote herdenkingsbijeenkomst, die begint om 19:00 uur, geeft burgemeester Anja Schouten haar herdenkingsrede. Kinderburgemeester Miya Scheltinga draagt een gedicht van stadsdichter Maria Barnas voor en leerlingen van basisschool DURF! komen met zelfgeschreven gedichten. Het Regionaal Jeugdorkest Artiance onder leiding van dirigent Otto de Jong en organist Ronald van der Veen verzorgen de muzikale omlijsting.

    Om 19:37 uur vertrekt de Stille Tocht naar het monument aan de Harddraverslaan. Burgemeester en voorzitter 4 mei Comité Alkmaar Bob Martens leggen een krans namens de Alkmaarse bevolking. Om 20:00 uur twee minuten stilte, gevolgd door het defilé. Soli Deo Gloria Alkmaar, Veteranen Alkmaar en scoutinggroep De Geuzen verlenen hieraan hun medewerking.

    De herdenking is live te volgen bij Streekstad Centraal via TV (Ziggo kanaal 42 en KPN kanaal 1504) en het YouTube-kanaal van Streekstad Centraal. Daarna is de uitzending hier ook terug te zien. Als intermezzo wordt een eerder gemaakte documentaire uitgezonden over de Slag bij Rustenburg en over de Verzetsheldenroute, die vorig jaar op 4 mei werd onthuld.

    De herdenking in Oudorp & Sint Pancras start om 19:20 uur bij de Sint Laurentiuskerk van Oudorp. Van daar gaat de Stille Tocht naar oorlogsmonument aan de Bovenweg in Sint Pancras. De kranslegging wordt gedaan door wethouder John Does van Dijk en Waard en Alkmaars raadslid Christian Schouten.

    De herdenking in Stompetoren begint om 19:50 uur in Grand Café Stompehoeve, inloop vanaf 19.30 uur. De Stille Tocht voert naar het monument bij de kerk aan de Noordervaart. Raadslid Roy Seignette houdt de herdenkingsrede en Gerrit Valk spreekt binnen het landelijke thema “Leven met oorlog” over Alkmaar en de regio tijdens WO2. Seignette legt samen met Mark Bleijendaal, voorzitter Comité 4 mei Stompetoren een krans bij het monument.

    De herdenking in De Rijp begint om 18:30 uur in de Grote Kerk. De ontvangst is met orgelspel van Jan Pronk. Gervien Pielage, voorzitter Comité 4 en 5 mei De Rijp heet iedereen welkom en raadslid en oud-wethouder Pieter Dijkman geeft een toespraak. Leerlingen van basisscholen De Balein, De Tweemaster en De Vinckhuysen geven voordrachten. Johan de Jong gaat als interviewer in gesprek met Lucy Ulrich en Jan Pilkes over het leven met oorlog, solidariteit en verbondenheid. Om 19:45 uur gaat de Stille Tocht naar de oorlogsgraven van Willem Woestenburg en Lou Beumer op de katholieke begraafplaats. Dijkman en Pielage zullen de kranslegging doen. Na de twee minuten stilte is er een bloemlegging.

    En dan is het 5 mei Bevrijdingsdag. Het landelijke thema voor 5 mei hiervoor is dit jaar: “Leven met oorlog”. In de nacht voorafgaand aan de feestelijkheden gaan hardlopers onder andere van AV Hylas vanuit Wageningen op pad met het Bevrijdingsvuur. De estafettetocht is 185km lang en de laatste 62 km voert door alle plaatsen in de gemeente en eindigt even voor 14:00 uur in Cultuurpark de Hout. Burgemeester Anja Schouten en Hugo Koeman, oud-voorzitter van het 5 mei comité ontsteken de vuurschaal op het Bevrijdingsfestival.

    Meer op bevrijdingsfestivalalkmaar.nl en op 4en5mei.nl.

  • Minister Van Gennip kruipt in Alkmaar achter stuur vrachtwagen: “Nou, dit was het dan”

    Minister Van Gennip kruipt in Alkmaar achter stuur vrachtwagen: “Nou, dit was het dan”

    Velen zitten eind van de maand met de vraag: waar is mijn geld gebleven? En ook minister Karien van Gennip zal zich zo nu en dan eens achter haar oren krabben. Al dat geld voor die subsidies, wat gebeurt daar nou eigenlijk mee? Dinsdagmiddag ontving Hoekstra Beroepsopleidingen daarom de minister en konden onderwijsorganisaties, het UWV en werkgevers- en werknemersorganisaties laten zien wat er met de subsidie ‘Dichterbij dan je denkt’ gebeurt.

    Burgemeester Anja Schouten heet de minister welkom, er komt een kleine rondleiding en al snel zit Van Gennip achter het stuur van een grote zwarte vrachtwagen. De minister weet met enige souplesse achter het stuur te kruipen, toetert nog even, en rijdt weg alsof het niks is. “Nou, dit was het dan”, grapt burgemeester Anja Schouten. “We kunnen gaan.” Het blijft gelukkig bij een klein rondje, en al snel vindt Van Gennip haar weg naar binnen om te praten over het landelijk actieplan om op de korte termijn de krapte op de arbeidsmarkt aan te pakken. De minister gaat in gesprek met drie leerlingen die via een leerwerktraject aan hun nieuwe baan zijn gekomen. Drie totaal verschillende gevallen, die één ding met elkaar gemeen hebben. Het leerwerktraject is voor hen allen héél belangrijk geweest.

    Een 32-jarige matroos in opleiding, Candy van Spengen, doet als eerste haar verhaal. Ze is te spreken over het traject. “Ik heb altijd moeite gehad met leervakken, maar in de praktijk ben ik wel heel goed en sla ik dingen snel op. Van jongs af aan ben ik daar best wel veel op afgerekend, omdat ik niet de kans kreeg om te leren. Bij ‘In Werking’ krijg ik dat wel. Het is een stukje vertrouwen dat je van iemand krijgt, omdat die ziet dat je het wel kan. Er moet vaker naar capaciteiten gekeken worden in plaats van naar wat je niet kan.”

    Ook de 61-jarige Joke van Dijkhuizen is tevreden. Door corona verloor ze haar kantoorbaan. Terug naar haar oude werkgever zat er niet meer in, dus klopte ze aan bij het UWV. “Ik vertelde dat mijn vader altijd buschauffeur is geweest en dat dat me wel wat leek.” Wellicht was vrachtwagenchauffeur dan wel een passende optie. Via een coach bij het UWV kreeg Joke de kans om de benodigde papieren te halen en inmiddels rijdt ze vrolijk rondjes door Nederland. “Ik begin om 11 of 13 uur, dus dat is heerlijk.” Minister Gennip trekt haar wenkbrauw op en lacht. “Dat lijkt mij ook wel wat inderdaad.”

    Caitlin Koelemeij is de derde leerling die aan het woord komt. Ze vond werk bij Stichting Niko en werkt nu in de zorg. “Ik werk vier dagen en ga één dag naar school. Je moet toch ook een huishouden draaiende houden.” In haar traject wordt ze begeleid door een ervaren collega, die haar, waar nodig, bij de hand neemt.

    Ze hebben het eigenlijk allemaal over de integrale samenwerking tussen de drie partijen, waar achter de schermen dan ook hard aan gewerkt wordt, vertelt Ben Tap, directeur van het Regionaal Platform Arbeidsmarkt Noord-Holland Noord uit. “Eerst legden partijen achter de schermen allemaal een stukje van de puzzel. Nu laten wij ze achter de schermen samenwerken. Zodat mensen niet meer van het kasje naar de muur worden gestuurd. Als we één ding hebben geleerd is dat we wel integraal willen blijven werken.”

    Het landelijk initiatief met bijbehorende subsidie werpt zijn vruchten dus af, maar ook klinkt er een kritische noot van Joke, wanneer de minister vraagt: “Als je in mijn schoenen zou staan, wat zou je dan nog willen veranderen?” “Er mag meer nadruk op gelegd worden dat het ook voor ouderen is”, zegt Joke. “Veel vrouwen van mijn leeftijd vinden het ‘wel best’, maar ik wil juist werken en onder de mensen zijn. Ook voor ouderen zijn er heel veel kansen, als je maar wil.” De minister knikt. Na haar ervaring op de vrachtwagen overweegt ze zelf wellicht ook een switch.

  • ‘Smart mobility’ techniek brengt verkeersstromen op N243 en N244 in kaart

    ‘Smart mobility’ techniek brengt verkeersstromen op N243 en N244 in kaart

    De provincie heeft de afgelopen periode de verkeersstromen van de N243 en N244 in Alkmaar gevolgd door middel van data uit smartphones en navigatiesystemen. Met deze informatie werd in kaart gebracht waar verkeer vandaan komt en waar het heen gaat, en welke verkeersmaatregelen te nemen voor een betere doorstroming. De inzameling van data voldoet aan de privacywetgeving. Gegevens kunnen niet worden herleid naar de eigenaren van de smartphones en navigatiesystemen.

    Wegen worden voller door de bevolkingsgroei en gewoon maar meer wegen aanleggen is doorgaans geen optie. Daarom worden ook door de provincie steeds vaker slimme (technologische) maatregelen ingezet voor een betere doorstroming en meer veiligheid. Deze ‘smart mobility’ kan ook worden gebruikt voor meer gerichte informatievoorziening communicatie voor (vaar)weggebruikers en ook de omgeving van (vaar)wegen.

    De provincie heeft in totaal 95 tools in haar Toolbox Smart Mobility. Een ander voorbeeld is de spaarpaal die ingezet is in Sint Pancras, om mensen die zich aan de maximumsnelheid houden te ‘belonen’. Voor iedere passant die niet te hard reed werd een klein bedrag in een spaarpot gestort voor een waterpomp op het schoolplein van Het Baken. De Safety-safe spaarpaal leverde uiteindelijk 3.785 euro op.

    Nog een voorbeeld is het gebruik van slimme camera’s tijdens de Formule 1 Grand Prix in Zandvoort, waar 300.000 bezoekers op afkwamen. Slimme camera’s op de toegangswegen telden het aantal in- en uitgaande fietsers. Aan de hand van deze data konden extra maatregelen genomen worden om het verkeer veilig, slim en snel van en naar het circuit te leiden.

    De provincie zegt dat erg zorgvuldig wordt omgegaan met de ingezamelde data van weggebruikers. De tools van de provincie en het ingehuurde bedrijf XTNT voldoen aan de geldende privacywetgeving. Bovendien wordt bij de inzet van Smart Mobility maatregelen geen informatie verzameld die te herleiden is tot personen.

    Vragen kunnen worden gericht aan het servicepunt van de provincie via telefoonnummer: 0800-0200600 (gratis) en servicepunt@noord-holland.nl.