Categorie: ondernemen

Een kamerscherm, mooie spulletjes en lekkere koffie: het zijn de ogenschijnlijk simpele ingrediënten die van een Oudorpse huiskamer een knus en dorps winkeltje hebben gemaakt. Kazei heet het. Buurvrouwen Manon Hertog en Carina Ligthart willen er echt iets mee toevoegen aan hun dorp: “Dit was er nog niet, terwijl het zo past bij Oudorp.”

Met het winkeltje wordt een oude Oudorpse geschiedenis weer levend gemaakt. Want dit huis, nu de woning van Hertog, was ooit een sigarenwinkeltje. “Hier kochten we vroeger kauwgom”, vertelt één van de vroege klanten in de pop-up, die woensdag voor het eerst open ging. Nostalgie is een gevoel dat hier met open armen wordt ontvangen, wordt gevierd. “Dat behang is echt heel oud”, wijst Ligthart. “Het kamerscherm hebben we zelf gemaakt en behangen. We hebben er wel heel wat werk aan gehad hoor, de afgelopen twee weken.”

Het kamerscherm is een opvallend element in het winkeltje. Achter dat scherm is nog gewoon de woonkamer van Hertog. Het gevoel dat je ‘op bezoek’ bent, dat de grens tussen huis en winkel vaag is, maakt Kazei tot wat het is en wil zijn: een echt ‘dorps’ winkeltje, een echt ‘Oudorps’ winkeltje ook. Met in het logo herkenbaar de oude Munnikenweg. Tegelijk staat de tijd hier zeker niet stil: “Het hele ontbijt kun je ook vegan bestellen”, legt Ligthart uit. (tekst gaat door onder de foto)

Want hier kan dus ook ontbeten worden. Buiten, op het erf, staat een keet die een beetje aan een oud trammetje doet denken, met tafeltjes aan de zijkanten. Daar kunnen mensen zitten en genieten van koffie, taart, yoghurt en een gesprek met dorpsgenoten. “Het moet echt iets verbindends zijn”, bevestigt Ligthart. En dat lukt al meteen, want de vraag ‘van wie ben je er één’ is in Oudorp nooit ver weg: “Ik heb je oma goed gekend!”

“Manon staat in mijn telefoon als Manon Buurvrouw”, zegt Ligthart, als Streekstad Centraal wil weten hoe de naam Hertog precies moet worden gespeld. Zoiets is belangrijk voor een journalistiek artikel, maar in een dorp eigenlijk nauwelijks een kwestie. “Jij staat gewoon als ‘moeder van’ in de telefoon”, vult een bezoeker aan die Ligthart kent van de basisschool die vlak naast het winkeltje ligt. (tekst gaat door onder de foto)

Daarmee is de dorpse setting wel compleet: de kerk en de kroeg, beide aan de overkant van Kazei, de weekmarkt op woensdag aan de ene kant en de school aan de andere. “En onze tuin, we hebben een heel diepe tuin”, vult Ligthart nog aan. “Daar willen we ook wat mee gaan doen.” De plannen zijn hier zeker niet in beton gegoten, ze groeien terwijl de buurvrouwen met hun winkel bezig zijn.

Het winkeltje staat vol snuisterijen. Mooi glaswerk, brocante, nostalgische items uiteraard. Er is ook ruimte voor kunst, voor de bijzondere foto’s van Hertog bijvoorbeeld, of voor het schilderwerk van Ligthart – al dan niet gedrukt op een kalender, want het is ook de tijd om kalenders aan te schaffen. “Die houten achterkantjes heb ik ook weer zelf gemaakt.” Dat klinkt als veel werk, maar zo zal ze het zeker niet noemen. “Het is gewoon erg leuk om te doen.”

Kazei is om te beginnen open op woensdag 13 december en woensdag 20 december, van 8:30 tot 16:00. Het winkeltje is te vinden op Herenweg 102 in Oudorp.

Alkmaarse kijkers van het veelbekeken televisieprogramma ‘Even tot hier’ zullen zaterdagavond wel even hun wenkbrauwen hebben gefronst. Want Alkmaar werd tóch maar even genoemd. De online boekwinkel ‘De Boekentuin’ kreeg namelijk een opvallende donatie, van duizenden boeken. Iets dat deze bijzondere Alkmaarse organisatie past – maar ze daarom niet minder verrast.

“Ja, ze hebben ons goed gevonden”, reageert de eigenaar van De Boekentuin, Aldo Backer, nuchter. Want online vindbaar zijn, dat is natuurlijk belangrijk. “Daar heeft onze websitebouwer ook echt zijn best voor gedaan.” Backer heeft met De Boekentuin een veelzijdig bedrijf opgebouwd, dat niet alleen boekenliefhebbers geruststelt – ‘geen boek wordt verspild’ – maar dat ook een veilige werkplek biedt voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.

“We werden benaderd door een filmbedrijf”. legt Backer uit. “We hadden geen idee dat dit daarachter zou zitten.” Want film is één ding, ‘Even tot hier’ is toch wat anders. Daarmee hebben we het wel over één van de best bekeken televisieprogramma’s van de NPO. “Ik dacht, kom maar op”, was Backers eerste reactie. “Maar nu ik dit weet, ja: dat is wel interessant!”

Want De Boekentuin is nu ineens een landelijke beroemdheid. Iets wat overigens totaal geen aanslag blijkt op Backers nuchterheid: “We moeten eerst maar eens zien wat we binnenkrijgen. Het waren 30 verhuisdozen vol.” Toch enkele duizenden boeken, heeft ook Backer al berekend. “Ja, we zetten het eerst maar even op de gang denk ik! Maar echt wel heel mooi dat dit gebeurt.”

Nu Sinterklaas weer is vertrokken moeten Alkmaarders weer zélf hun koopjes doen. De weken voor kerst zijn traditioneel een periode waarin veel mensen nog even een feestelijke outfit bij elkaar shoppen, toch nog wat extra cadeautjes in huis halen en dat ene paar schoenen dat uiteindelijk maar één keer gedragen zal worden. Vaak is het winkel in, winkel uit, maar kerstaankopen doen kan ook in de buitenlucht. Daarom pakken de Alkmaarse markten uit met gratis lekkernijen.

“Nu staat ‘ie in Oudorp, vanmiddag gaat ‘ie naar De Mare”, horen we woensdagmorgen op de markt. Tussen de vertrouwde kramen en de plotseling opgedoken kerstboomverkoper staat daar nóg iets. Een caravan waaruit een prettig prikkelend luchtje komt. ‘Warme glühwein’, lezen we. En warme chocolademelk, dat ook. Het is gratis voor wie maar wil. “De Alkmaarse markt, u krijgt het er warm van!”

Het vrolijke kerststalletje vol lekkers is een promotiestunt van Alkmaar Marktstad. De verschillende markten in de gemeente laten zo zien én proeven dat de markt ook in december niet te missen is. “Zaterdag gaan jullie het druk krijgen”, wordt er voorspeld. Want de zaterdag na Sinterklaas is traditiegetrouw een drukke dag in de Alkmaarse binnenstad. Als het aan de marktkooplui ligt komt die drukte dus zeker ook naar de markt. Daar mag best wat gratis glühwein voor vloeien.