Een tegenvaller voor AV Hylas en andere atletiekclubs in de regio: het Alkmaarse college ziet geen heil de bouw van een atletiekhal. ‘Te duur’, stelt het college, ’te veel geld voor een faciliteit die niet noodzakelijk is’. Hylas legt dat voorlopig naast zich neer. Of er dieper onderzoek volgt is namelijk niet aan het college, maar aan de gemeenteraad, en daar hebben volgens de club al meerdere partijen interesse getoond.
“Kijk dat dat een atletiekhal ‘niet noodzakelijk’ is, dat is natuurlijk zo”, zegt Rudmer Heerema, sportadviseur, atletiekvader, en sterk bepleiter voor zo’n voorziening. “Dat was ook helemaal niet de insteek. We willen als AV Hylas kunnen groeien, sterker worden en meer voor de stad en de regio kunnen betekenen, en dan is zo’n atletiekhal belangrijk.”
Het college schakelde – ook in opdracht van de raad – een onderzoeksbureau in om andere mogelijkheden voor indooratletiek in Alkmaar te onderzoeken toen de plannen voor een nieuw Sportpaleis mét een indoor atletiekbaan sneuvelden. Dat bureau concludeerde dat een dergelijke atletiekhal geen basisvoorziening is, en daarmee dus niet noodzakelijk is voor de atletieksport.(tekst gaat verder onder de foto)
Omnisport Apeldoorn heeft de enige 200 meter indoorbaan van Nederland, en slechts een paar weken per jaar is de rondbaan uitgebreid van vier naar zes banen. (foto: Streekstad Centraal)
Maar, zo stelt Heerema (in de hoofdfoto rechts), het onderzoeksbureau maakte bij het onderzoek geen onderscheid tussen de verschillende soorten atletiekhallen. Behalve de 200 meter rondbaan in Omnisport Apeldoorn, zijn er in Nederland verder alleen rechte en korte indoorbanen. Hylas mikt op een volwaardige accommodatie. “Een atletiekhal met een 200 meter rondbaan is heel anders, daar is er nu maar één van in heel Nederland. Zo’n baan is ook nodig om de Nederlandse atletiek verder vorm te geven.”
Het liefst heeft AV Hylas ‘alles nieuw’, de huidige atletiekbaan en het clubgebouw aan de Havinghastraat zijn verouderd. En dan weg van de Viaanse Molen, want daar omheen mag groen niet hoog opgroeien en is er dus nauwelijks beschutting tegen de altijd aanwezige wind. (tekst gaat verder onder de foto)
De atletiekhal in het Amsterdamse Sportcomplex Ookmeer. Slechts beperkt beschikbaar voor clubs van buiten de stad, en een half uur rijden vanuit Alkmaar. (foto: Sportcomplex Ookmeer)
Volgens het onderzoeksbureau kan Hylas de meeste winst halen met eigen inspanningen zoals het aantrekken van vrijwilligers, beter ledenbehoud en samenwerking met scholen en andere clubs. Maar volgens Rudmer Heerema is de club al eventjes druk bezig met het bijdragen van haar eigen steentje.
Heerema hoopt nu dat de gemeenteraad bereid is om verder onderzoek te laten doen naar de haalbaarheid van een volwaardige atletiekhal. “Het zou mooi zijn als de gemeenteraad die vervolgstap neemt. Laten we kijken wat nodig is om het voor elkaar te krijgen!”
“De eerste heeft zich aangemeld, die had waar hij vandaan komt al wat gehockeyd.” De Alkmaarse Mixed Hockey Club verwelkomt iedereen, ook de asielzoekers en statushouders die vlakbij wonen, maar dan wel als speler of anderzijds betrokken. Dus niet rondhangen en meiden filmen en fotograferen, zoals eerder nog wel eens gebeurde. “Het gaat nu goed.”
In het voorjaar kreeg Alkmaarse hockeyclub te maken met onbekende mannen die kwamen kijken tijdens de trainingen. Voorzitter Jan Nagengast werd op de hoogte gesteld, maar weet niet hoe vaak het precies gebeurde. “Ik ben er niet altijd. Ik heb zelf sinds het voorjaar wel wat meer bezoekers op ons complex gezien. Dat is nog tot daar aan toe. Ze maakten soms ook foto’s en filmpjes van de meiden tijdens hun trainingen”, vertelt hij tegen Streekstad Centraal. “Dat is zelfs verboden.”
Het is niet zeker of de ongenode gasten in het asielzoeker- en statushoudercentrum ‘Plan Robijn’ aan de Robonsbosweg wonen, maar de timing wijst daar wel op. Plan Robijn opende in juni. En volgens Nagengast spraken de mannen Arabisch.
De AMHC-voorzitter vindt het geen probleem als mensen van buiten de club wedstrijden bekijken, dan is er toch veel volk, maar tijdens trainingen is dat anders. Zeker als ze filmen en foto’s maken. Niet alleen voor de speelsters onprettig, ook trainers. “Onze jongsten worden door de oudere jeugd getraind. Die zijn zelf dus ook nog jong en weten niet goed hoe ermee om te gaan.” De mannen gingen overigens wel gewoon weg als hen dat werd gevraagd. (tekst gaat verder onder de foto)
Het voormalige belastingkantoor aan de Robonsbosweg, waar het COA en gemeente Alkmaar sinds juni asielzoekers en statushouders huisvesten. (foto: Streekstad Centraal)
Nagengast benaderde de gemeente, die verantwoording heeft over de statushouders, en het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. Ze zouden met een plan komen, maar na de zomerstop was daar niks van te merken. “Toen heb ik nog wat meer aan de bel getrokken.” En met resultaat. De verantwoordelijk wethouder kwam langs en er zijn maatregelen genomen.
“Bij de ingang is een bord geplaatst (met daarop ‘verboden voor onbevoegden’, red.). En er zou surveillance komen en die hebben we ook een paar keer gezien”, licht Jan Nagengast toe. “Het COA heeft de bewoners verteld dat ze niet zomaar op sportterreinen moeten komen. Dat geldt ook voor AFC’34 en de rugbyclub, daar spelen ook meiden. In zijn algemeenheid moet het COA de bewoners erop attenderen dat je niet moet filmen enzo.”
Sindsdien heeft Nagengast geen meldingen van clubleden gehad over pottenkijkers. “Het gaat nu goed.” (tekst gaat verder op de foto)
Jan Nagengast (rechts) kent de weg naar het Alkmaarse gemeentehuis goed. Jarenlang was hij raadslid en tot 2018 was hij wethouder. Op de foto wordt hij bedankt voor zijn inzet. (foto: Streekstad Centraal)
VVD Alkmaar kreeg lucht van de situatie en stelde raadsvragen aan het college. Nagengast had liever geen politieke inmenging gezien. “Het is een gevoelig onderwerp”, duidt hij op de migratieachtergrond van de bezoekers. “En als je er nog meer aandacht vestigt op iets dat al de aandacht heeft, schept dat misschien een verwachtingspatroon.” Sowieso werd dus al actie ondernomen.
De VVD riep het college op om Robijn-bewoners met ongewenst gedrag te verbannen. Nagengast – voormalig CDA-raadslid en wethouder in Alkmaar – reageert stellig: “Dat kan met asielzoekers helemaal niet. Dat is landelijke politiek en het COA bepaalt wie waar wordt geplaatst.” Voor wat betreft statushouders antwoordde het college dat bij overlast samen met ketenpartners maatregelen worden genomen, net als bij alle andere inwoners.
Er ligt nog wel een kwestie. “De verlichting op de Robonsbosweg is okay, maar we willen graag betere verlichting. We hebben de gemeente om een onderzoek hiernaar gevraagd. Die is toegezegd, maar daar heb ik nog niks over gehoord. En niet alleen dat: soms lopen de bewoners van De Robijn op straat met een drankje en zijn ze aan het roken. Je kan wel tegen de kinderen zeggen ‘fiets in groepjes’ maar dat is voor hen toch niet zo prettig.” Dat er begin juli een steekincident bij De Robijn plaatsvond helpt ook niet echt. (tekst gaat verder onder de foto)
Begin juli vond een steekincident plaats in De Robijn. Het gebeurde binnen, maar ook op straat zorgde dat voor onrust. (foto: RVP Media)
Voorzitter Nagengast benadrukt dat bewoners van De Robijn welkom zijn op de club, en niet alleen om te hockeyen. “We zijn bereid om wedstrijden of gym voor ze te regelen, of andere sporten. Ik kan me voorstellen dat ze zich vervelen. De eerste heeft zich dus al aangemeld, die had waar hij vandaan komt al wat gehockeyd. Ze mogen ook vrijwilligerstaken komen doen, er is altijd wel wat te doen.”
“Het is mooi om samen te kijken naar mogelijkheden voor de bewoners om te kunnen sporten”, reageert COA-woordvoerder Heleen Slob op de uitgestoken hand. “Of je het verveling kan noemen weet ik zo net niet. Maar goed, wij juichen zulke initiatieven toe. Het gaat ook om verbinding leggen.” Tja, onbekend maakt dikwijls een beetje onbemind. “Het is geweldig als inwoners en onze bewoners van het AZC elkaar beter leren kennen.” (hoofdfoto: Google)
Overal om ons heen is water, dus kunnen zwemmen is belangrijk. Gemeente Alkmaar lanceerde afgelopen jaar een nieuw programma: Swim is cool. Exact 1.001 kinderen van zeventien basisscholen namen het afgelopen schooljaar deel, en de reacties zijn positief.
Enkele jaren geleden besloten gemeente Alkmaar en alle basisscholen binnen de gemeente om te stoppen met het traditionele schoolzwemmen. Veel kinderen konden al zwemmen, een aantal van hen haalde geen A-diploma in zes maanden tijd, en vooral scholen die busvervoer moesten regelen vonden het de tijd en moeite niet meer waard. Om ervoor te zorgen dat elk kind toch minimaal een A-diploma heeft, werd een ‘bezemklas’ ingevoerd.
Dat vond de huidige coalitie in de gemeenteraad te karig. Een jaar geleden werd schoolzwemmen weer in het leven geroepen, maar dan in een nieuw jasje. Groepen 5, 6, 7 en 8 kunnen deelnemen aan ‘Swim is cool’, dat bestaat uit vijf verschillende zwemcursussen.
‘Red je Vriendje’ draait om jezelf en anderen veilig te houden of in veiligheid te brengen. ‘De Zee’ gaat in op de risico’s van de zee. Kinderen leren onder andere over muien en de vlaggen die de reddingsbrigade gebruikt. Ook leren ze snorkelen en kunnen ze de oceanen ontdekken met een virtual reality bril. ‘Recreatief zwemmen’ is een opfriscursus voor kinderen met A, B en C en het ‘Athletics Skill Model’ (ASM) bestaat niet alleen uit zwemmen, maar ook allerlei andere bewegingsvormen in en aan het water. Tot slot is er ‘Zwemsport’, een soort introductiecursus wedstrijdzwemmen, waterpolo, schoonspringen en synchroonzwemmen.
Red je vriendje is het meest populair en Zwemsport het minst.
Het lopende schooljaar wordt Swim is cool doorontwikkeld en verder gepromoot bij scholen.
’s Winters warm en droog atletieken in Alkmaar. Toen duidelijk werd dat er geen indoorbaan in het nieuw te bouwen Sportpaleis zou komen, was dat een flinke tegenslag voor atletiekliefhebbers. Maar bij Hylas gaven ze niet op. De Alkmaarse atletiekclub heeft sportwethouder Christiaan Peetoom inmiddels plannen aangeboden voor een volwaardige 200 meter indoorbaan.
“In Nederland heb je één goede indoor atletiekbaan van 200 meter rond. Die is in Apeldoorn”, licht voormalig Tweede Kamerlid en sportconsultant Rudmer Heerema toe. “Maar die is maar beperkt beschikbaar en sowieso is de reisafstand groot. Voor de rest heb je iets van twaalf andere indoorhallen met rechte baantjes, maar niet met een 200m rondebaan er omheen. In Alkmaar is nou net de mogelijkheid om zo’n baan te bouwen.”
De dichtstbijzijnde atletiekhal is in Assendelft, een particulier initiatief waar flinke baanhuur moet worden betaald. De volgende hal is in Amsterdam, goedkoper maar verder weg. ‘Bovendien is de beschikbaarheid voor clubs van buiten de steden beperkt’, zegt Heerema. Het is één van de redenen dat clubs in de regio talenten kwijtraken aan clubs die wel een indoorbaan hebben.
Hylas vond een goede partner in de Atletiekunie. Daar zit veel expertise, én de unie wil het aantal atletiekhallen in Nederland richting 2032 liefst verdubbelen. “Hoofdcoach Laurent Meuwly zei het nog het na wereldkampioenschap: we hebben nu een goed WK gehad, maar om dit vol te houden zijn er geld én ook goede accommodaties nodig”, vertelt clubadviseur Patrick van Balkom. “Het weer in Nederland is te slecht in de winter. We móeten in de winter gewoon naar binnen kunnen, maar de indoorbanen die we hebben zitten overvol.”(tekst gaat verder onder de foto)
Clubadviseur Patrick van Balkom, atletiekvader Rudmer Heerema en bestuurslid Sergei van Exel op de atletiekbaan van Hylas, met al zijn tekortkomingen. (foto: Streekstad Centraal)
Bovendien is indoor atletiek echt iets anders dan atletiek buiten. Van Balkom weet dat zelf maar al te goed. Hij won tijdens het WK Indoor 2003 brons op de 200m sprint. En dat was hem nooit gelukt zonder regelmatig te trainen op de kombochten die een buitenbaan niet kent. Hij moest dan wel telkens vanuit Utrecht naar Gent, want tussen 2000 en 2008 was er zelfs geen enkele volwaardige indoorbaan in Nederland.
Die situatie is nu beter, maar volgens de de oud-international blijft het enorm schipperen. “We hebben nog een aantal blinde vlekken in het land en Omnisport Apeldoorn is niet goed beschikbaar omdat de hoofdbestemming van de hal eigenlijk baanwielrennen is.”
Het ideaalplaatje van Hylas is een atletiekhal met zes banen rondom, direct naast de buitenbaan. Maar dat is aan de Havinghastraat – waar de baan van Hylas nu ligt – waarschijnlijk niet mogelijk. “Er loopt een grote gasleiding langs het terrein, we hebben hiernaast handboogschietvereniging Achilles en we hebben daar de Viaanse Molen”, wijst Heerema aan. “Die heeft een molenbiotoop van 400 meter, en binnen die 400m meter mag je daarom minder hoog bouwen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Omnisport Apeldoorn. Op de foto zijn vier banen rondom te zien. Slechts een paar weken per jaar worden daar twee banen aan toegevoegd. (foto: Omnisport Apeldoorn)
“Gelukkig zijn er andere plekken in Alkmaar.” Heerema noemt het evenemententerrein aan de Olympiaweg en de plek waar de KNVB misschien haar nieuwe voetbalcampus zou gaan vestigen. “Dan heb je een groot terrein voor indoor en outdoor bij elkaar, en zit je ook heel mooi in de sportboulevard van Alkmaar.”
Verhuizen zou Hylas bovendien niet slecht uitkomen, vult bestuurslid Sergei van Exel aan. “Onze baan is versleten, lelijk, vies en op een aantal plekken verzakt. En we hebben hier nauwelijks beschutting omdat de bomen rond de Viaanse Molen laag moeten blijven. Het waait hier altijd. En het clubgebouw is veertig jaar oud.”
Alkmaar steekt al tientallen miljoenen in nieuwe sportaccommodaties, dus is de vraag of er wel geld is voor óók nog een indoor atletiekbaan. “De bouwkosten zijn iets meer dan 12 miljoen”. Dat is volgens Heerema wel een kale versie. Maar eentje met ruimte voor een tribune zou niet veel duurder moeten zijn. “Die 12 miljoen is exclusief alle subsidies die je kan gebruiken vanuit landelijke overheid en de provincie. Er zal dus nog een aantal miljoenen af gaan.” (tekst gaat verder onder de foto)
Patrick van Balkom was nog nooit bij Hylas geweest. Sergei van Exel en Rudmer Heerema leiden hem langs de gebreken, terwijl een groep jonge atleten traint. (foto: Streekstad Centraal)
De exploitatie zou volgens Heerema geen probleem moeten zijn. “Van de zeventien clubs in de Kop hebben er al een stuk of negen aangegeven dat ze uren zouden afnemen. En wat je ziet bij andere atletiekhallen is dat vele andere takken van sport er gebruik van maken. Dat zal hier niet anders zijn. Een indoorhal zorgt ervoor dat kinderen in de winter blijven sporten, gehandicaptensport door kan blijven gaan en dat mensen die het lastig vinden om te beginnen een lagere drempel hebben. ”
Verder denkt hij aan scholen. Die maken al gebruik van de buitenbaan. AZ is nog niet benaderd, maar Heerema verwacht daar ook interesse. “Ja en je zou in de zomer een gymvloer in de indoorhal kunnen leggen voor andere sporten en evenementen.”
Sportwethouder Christiaan Peetoom buigt zich nu over de plannen van Hylas en de Atletiekunie. De gemeente laat zelf ook onderzoek doen. “En de politiek heeft interesse in de plannen en ambitie van Hylas getoond”, heeft Heerema ervaren. “We hebben een aantal partijen gesproken en die zijn ook langs geweest. Ze gaven toen zelf ook aan dat deze locatie onhandig is voor atletiek omdat je hier geen hoge bomen mag hebben.”
Zowel de plannen van Hylas als het rapport komen dit najaar naar de gemeenteraad met een reactie van de wethouder erbij. Hylas hoopt dat de raad dan besluit om verder onderzoek te laten doen naar de financiën en mogelijke locaties.
Voor de Noord-Hollandse kust was donderdag een imposant schouwspel te zien. Honderden kitesufers deden mee aan een kitesurftocht die begon in Hoek van Holland en eindigde in Den Helder. De ideale omstandigheden voor de kitesurfers mochten uniek worden genoemd: “Vanaf Wijk aan Zee trok de wind enorm aan en werd het een fantastische middag voor alle deelnemers”, zegt Conan van Dijk, professioneel big air kitesurfer.
Het was de zevende editie van Hoek tot Helder. De ruim 400 kitesurfers haalden met dit evenement 687.000 euro op voor de Hartstichting De tocht voert langs de kust over een afstand van 130 kilometer, waarbij Prince George in Camperduin dit jaar opnieuw een van drie verplichte stops was. Camperduin werd zo prominent onderdeel van deze langste eendaagse kitesurftocht ter wereld.
De editie van 2024 kon niet doorgaan vanwege het ontbreken van uitzonderlijk goede omstandigheden: “Geen wind, te weinig wind, verkeerde wind. We zijn afhankelijk van de weergoden – dat maakt Hoek tot Helder uniek en onvoorspelbaar,” aldus organisator Martijn van Dijk. Ook moet het getij mee zitten.
Dit jaar moest tot september worden gewacht totdat eindelijk het groene licht kon worden gegeven. De omstandigheden waren aanvankelijk nevelig en de wind wat zwak, maar vanaf Scheveningen trok de wind aan en konden de meeste deelnemers de tocht prima volbrengen. (tekst gaat verder onder de foto)
400 kitesurfers die meedoen aan de langste eendaagse kitesurftocht ter wereld levert een prachtig schouwspel op bij Camperduin (foto: Habro fotografie)
Bij Prince George in Camperduin moesten alle kitesurfers aanleggen, pauzeren en stempelen voordat ze hun tocht vervolgden. Bij het strandpaviljoen werd gezorgd voor begeleiding, verzorging en medische ondersteuning voor de deelnemers, zodat ze uitgerust, gecontroleerd en veilig het tweede deel van de tocht konden starten. Daarnaast was er aandacht voor het hoofddoel van de dag: geld inzamelen voor de Hartstichting, waar ook Prince George een actieve organisatorische rol in speelde.
Professioneel kitesurfer Conan van Dijk en diverse bekende Nederlanders, waaronder Sven Kramer, vervolgden daarna de tocht en voltooiden die in Den Helder. Ze gaven aan blij te zijn met het gezamenlijke doorzettingsvermogen en de goede weersomstandigheden.
De opbrengst van het evenement gaat naar het landelijke reanimatienetwerk van burgerhulpverleners dat de Hartstichting samen met HartslagNu heeft opgezet. Dankzij dit netwerk kan bij een 112-melding van een hartstilstand binnen zes minuten gestart worden met reanimatie; voortdurende uitbreiding met nieuwe vrijwilligers en AED’s blijft essentieel, stelt de Hartstichting. (Hoofdfoto: Habro fotografie)
Een unieke kans voor jonge AZ-fans. Tijdens een heuse persconferentie bij het AZ-kidsfestival kregen ze de kans om hun favoriete spelers te ontmoeten en vragen te stellen. “Ik ga vragen hoe je niet zenuwachtig wordt bij een penalty.”
Dit is de eerste keer dat de Alkmaarse voetbalclub speciaal voor kinderen een festival organiseert. Een debuut dus. Naast de persconferentie is er een fotosessie voor baby’s en peuters en is er een openbare training van het eerste elftal bij te wonen. En na de training is er alle tijd om een foto te scoren met een voetbalidool naar keuze.
Tijdens de persconferentie zitten dertig kritische journalistjes klaar om AZ’ers Sven Mijnans, Mees de Wit en Hobie Verhulst prangende vragen te stellen. De 9-jarige Nick van Dalen uit Sint Pancras is één van de dertig die zijn idolen het hemd van het lijf kan vragen. Hij heeft zich aangemeld en mag ook daadwerkelijk een vraag stellen aan één van de mannen. “Ik ga vragen hoe je niet zenuwachtig wordt bij een penalty”, vertelt hij aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst gaat door onder de foto)
De dertig enthousiaste ‘journalistjes’ mochten al hun vragen stellen aan de AZ-spelers tijdens de kinderpersconferentie. (foto: NH Nieuws)
Hoewel Nicks vraag over zenuwachtig zijn gaat, is hij toch zelf ook best zenuwachtig voordat hij zijn vraag gaat stellen. Maar op het moment zelf weet hij zijn zenuwen te bedwingen en vraagt aan alle drie de spelers tegelijk hoe zij denken dat je het beste kalm kan blijven bij een penalty. Na afloop is Nick tevreden met de antwoorden die hij kreeg, en hij heeft er ook echt iets aan. “Hobie Verhulst zei dat ik gewoon veel moet gaan trainen op penalty’s”, vertelt hij. “Dus dat ga ik ook doen.”
Een andere jonge AZ-fan, Anna, komt met een heel ander soort vraag. Haar vader is voor de Rotterdamse voetbalclub Feyenoord. Zij hoopt dat de spelers haar kunnen helpen om haar vader over te halen om supporter van AZ te worden. Daar weten de spelers wel een antwoord op. “Hij moet zondag maar komen kijken”, zegt Hobie Verhulst.
Kinderboerderij De Beestenboel aan de Potjesdam in Zuid-Scharwoude hoeft niet te wijken voor de geplande komst van ongeveer 600 nieuwe woningen in de Oostrand. Dit bevestigt het college van burgemeester en wethouders naar aanleiding van raadsvragen van Lokaal Dijk en Waard. Wel wordt er gesproken over mogelijke aanpassingen, maar De Beestenboel hoeft zijn boeltje niet te pakken.
BMX-club De Kley-Drivers daarentegen moet zich opmaken voor een verhuizing. Zij zitten wél in de weg voor de woningbouwplannen aan de Potjesdam. Het college noemt voor de club drie mogelijke alternatieve locaties: het Geestmerambacht, de Zaagmolenweg en sportpark De Vork.
Opvallend is dat het college het eerder door De Kley-Drivers beoogde plan voor een multifunctioneel fietspark in het Geestmerambacht heeft afgewezen wegens onder meer zorgen over kosten en mogelijke conflicten met andere evenementen en plannen in het gebied. (tekst gaat verder onder de foto)
BMX-club De Kleydrivers verkeert nog in onzekerheid waar ze over een jaar kunnen sporten. (foto: NH Media)
De Kley-Drivers zelf uitten eerder hun teleurstelling over het afwijzen van dat wielerpark en worstelen met de onzekerheid, nu zij uiterlijk augustus 2026 definitief moeten vertrekken. Het bestuur benadrukt het maatschappelijke belang van zo’n sportvereniging en de zorgen dat jonge sporters de regio verlaten vanwege het gebrek aan goede faciliteiten.
De hondenschool uit de Oostrand kreeg als mogelijke nieuwe locatie het Diepsmeerpark voorgelegd. Het college laat weten na de zomervakantie verder te onderzoeken of die optie haalbaar is.
Burgemeester Maarten Poorter bracht vorig jaar nog een bezoek aan kinderboerderij De Beestenboel. Het college benadrukt dat er geen sprake is van een verhuizing, maar dat zij wel in gesprek blijven over eventuele aanpassingen. De toekomst van de BMX-club blijft onzeker, mede doordat het gemeentebestuur nog geen definitieve locatie heeft kunnen garanderen. (tekst gaat verder onder de foto)
Burgemeester Maarten Poorter op bezoek bij kinderboerderij De Beestenboel in Zuid-Scharwoude, in oktober 2024. (foto: Streekstad Centraal)
Deze ontwikkelingen spelen in een periode waarin de Oostrand een grondige metamorfose ondergaat met de nieuwbouw van honderden woningen en de herinrichting van het gebied. Bewoners uit de omgeving hebben hun zorgen geuit over deze veranderingen en de impact op lokale voorzieningen.
De kwestie rondom De Kley-Drivers trekt landelijke aandacht vanuit de wielersportgemeenschap, waar het gebrek aan nieuwe trainingsfaciliteiten als een risicofactor wordt gezien voor de ontwikkeling van jonge talenten in de regio. Oud-wielrenner Leo van Etten en andere betrokkenen voeren nog steeds actief actie om een goede toekomst voor de wielerclubs te waarborgen.
Voor veel bezoekers was het een verrassing: wielerdames die ogenschijnlijk vanuit het niets de Alkmaarse kaasmarkt komen op rijden. Maar het Waagplein was vrijdagochtend niet alleen toneel voor de traditionele en wekelijkse kaasmarkt, maar de vrijdag ook voor de start van de Simac Ladies Tour. Eén voor één kwamen de professionele wielerteams het plein op.
Het was een heel circus met wielrenners die aan komen fietsen, die zich als team presenteren voor de Waagtoren, een plakkaat moeten ondertekenen en vervolgens richting de startlijn gaan. Zeker als de factor ‘kaasdragers’ zich er ook nog mee gaat bemoeien. Tot grote hilariteit bij zowel de dragers als de sporters lieten de nodige dames zich verleiden tot een rondje op een berrie. (tekst gaat door onder de foto)
Dikke pret op de kaasberrie. Meerdere wielrensters waagden zich aan een rondje kaasmarkt, voorafgaand aan de ronden door Alkmaar en omstreken. (foto: Streekstad Centraal)
Speciale aandacht is er onder andere voor de geboren Alkmaarse Sophie von Berswordt (29) en haar Team Visma – Lease a bike. Ze wordt even geïnterviewd en alleen haar team gaat even op de foto tussen de kazen. “Dit is wel heel speciaal, zo op de kaasmarkt. En het is de beste presentatie tot nu toe”, zegt Sophie daarna tegen Streekstad Centraal. Natuurlijk hadden we niet anders verwacht van een geboren kaaskop.
“Nou ja, ik ben hier inmiddels tien jaar weg, ik woon nu in Maastricht. Maar ik ken de wegen hier zeker nog wel en ik weet waar de wind waait.” Sophie is sportief tevreden over de afgelopen drie dagen Tour. “We zijn met Margaux Vigié nog heel goed in het klassement, en gisteren zaten we met drie in de kopgroep. We hopen vandaag weer met een overtal in de kopgroep te zitten, en dan het spel te spelen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Sophie von Berswordt wordt extra in het zonnetje gezet tijdens de teampresentatie. Zij is geboren en getogen in Alkmaar. (foto: Streekstad Centraal)
Ook Nina Kessler (37) beschouwt de Alkmaarse etappe als een thuiswedstrijd. “Soort van, ik kom uit Velsen”, lacht ze. “Het is best wel cool, er is nooit een koers die voor mij een soort thuiskoers is. Nou ja ik heb ooit de omloop van de Schermer gereden. Maar dit is vet. We reden net langs huis dus toen kon ik zeggen: ‘kijk hier woon ik!’.” Ze heeft heel wat poppenkast rond koersen meegemaakt, maar deze keer geniet ze er duidelijk zichtbaar van.
Nina begint ook over de wind als we naar haar verwachtingen vragen. “Soms moet we klimtrainingen doen, maar dat kan hier natuurlijk niet. Dat doe ik dan op een dijk met wind tegen. Straks rijden we op de terugweg over een dijk met wind vol tegen, en nee dat is niet leuk”, zegt zegt ze met zowel een lach als enige vrees. (tekst gaat verder onder de foto)
Hoedje op, hoedje af. De wielrensters en de kaasdragers maken een feestje van de teampresentaties. (foto: Streekstad Centraal)
Tijdens de teampresentaties wordt sportwethouder Christiaan Peetoom plotseling aangeklampt en wordt er een spandoek uitgerold. ‘Geen veilig wegparcours en wielerhome? Politiek waarom laat u ons in de steek?”, is er op te lezen. De wethouder krijgt van wielervereniging NH Victorie en uit handen van wielrenster Meis Poland een promotiebord aangeboden van de Outdoor Bike Experience.
De boodschap: waarom steunt de gemeente dit initiatief niet? Initiatienemer Leo van Etten begrijpt niet dat het idee voor een nieuw wieler-, skeeler- en BMX-park niet wordt omarmt, maar Alkmaar zich wel als fietsstad profileert. “Zowel technisch als financieel is het plan haalbaar”, benadrukt hij nog maar eens. (test loopt door onder de foto)
Meis Poland overhandigt sportwethouder Christiaan Peetoom het plakkaat van de Outdoor Bike Experience. (foto: Streekstad Centraal)
Klokslag 12:00 uur moet de wethouder aan de bak. Hij krijgt een pistool in zijn handen gedrukt en wordt op een strategische plek gezet, met nog enkele minuten te gaan. Dan wordt er samen met het publiek afgeteld. ‘Drie, twee, een! De wethouder drukt af en direkt na het afgaan van het pistool gaan de dames gecontroleerd -achter een auto – van start.
Als ze uit zicht zijn, vertelt sportwethouder dat de gemeente vorig jaar al mikte op een etappe, maar toen bleek het te kort dag. “Toen hebben we gezegd van oké, laten we er dan met zijn alleen een jaar later voor gaan”, vertelt de sportwethouder na de start. “En dat het zo uitpakt, op zo’n mooie dag met dit weer… Fantastisch. Zo op de kaasmarkt, met zoveel mensen die zien wat onze stad en onze dorpen te bieden hebben is natuurlijk supermooi. Ik ben erg trots op wat we met elkaar hebben neergezet en hoe we Alkmaar vandaag in de spotlight zetten.”
Het sportcomplex van SV Vrone wordt gerenoveerd en alle voetballers moeten ergens anders heen om te kunnen spelen. De meeste teams wijken uit naar Sportpark De Vork in Heerhugowaard. Twee keer per week heen en weer fietsen, een jaar lang, licht of donker, weer of geen weer. “Een beetje too much” voor kinderen van 10 of 11 jaar oud, dacht vader en trainer Edwin van Buuren. Hij zorgde voor een prachtige en unieke oplossing.
Eindelijk krijgt SV Vrone de langgewenste renovatie van haar sportcomplex midden in Sint Pancras. Maar dat betekent wel tot een jaar niet spelen op de eigen velden. De meeste trainingen zijn op Sportpark De Vork in Heerhugowaard, grofweg 7 kilometer verderop. En voor een deel van de Pancrassers is de kortste route via de Achtergeest en de N242 of bedrijventerrein Beveland. Niet echt de fijnste fietsroute als je 9, 10 of 11 jaar oud bent. Laat staan als het donker en guur is.
“Dus toen kwam het spontane idee om een busrijbewijs te gaan halen en een bus te regelen”, vertelt Edwin van Buuren aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. En zo geschiedde. “In maart ben ik begonnen met mijn theorie en in juni ben ik geslaagd”, zegt hij trots. “Toen heb ik daarna een bus op de kop weten te tikken en hier zitten we nu.” (tekst loopt door onder de foto)
Met een bord en kaartjes met daarop namen wordt bijgehouden wie present is. (foto: NH Nieuws)
Een heuse spelersbus voor jonge voetballers uit een dorp met rond 6.000 inwoners. Dat is wel uniek. De touringbus is zelfs voorzien van clublogo’s en aan weerszijden de tekst ‘Spelersbus’. “Het is geweldig dat Edwin dit bedenkt en ook daadwerkelijk doet”, zegt collega voetbalvader en trainer Shaun Voogd. De jonge spelers vinden het geweldig: “Je voelt je wel speciaal in een echte spelersbus.”
Edwin is blij dat hij iets kan doen voor de kinderen. “Je leeft maar één keer en ik vind het echt te gek om dit te doen”, vertelt hij. Op de vraag of hij na dit avontuur nog iets gaat doen met zijn rijbewijs D antwoordt hij negatief. “Haha, nee ik vind het nu heel leuk, maar ik heb ook heel leuk ander werk. Dus ik denk niet dat ik het rijbewijs ga laten verlengen als dat nodig is.”
Vader/trainer/chauffeur Edwin vond de verkoper bereid om de bus weer terug te kopen wanneer deze niet meer nodig is. “Maar dat is wel afhankelijk van hoeveel deuken en pitten ik er in rij.” zegt hij lachend.
Juichend publiek, afgezette straten en een heel enthousiaste commentator. Dit samen met deelnemers die zich helemaal in het zweet werken. Dat zijn de ingrediënten voor een feest dat heel Langedijk en omstreken op de been krijgt: de Beddenrace van Langedijk. Deze editie was voor sommige deelnemers zelfs extra speciaal. “Dit hebben we nog nooit meegemaakt, en ook zeker niet verwacht!”
Langs de route staan rijen mensen die de deelnemers bij elke ronde aanmoedigen. De presentator zweept het publiek op, waardoor er regelmatig een golf van applaus door de straten rolt. Soms klapt het publiek zelfs een hele ronde lang, wat de lopers zichtbaar vleugels geeft en de snelheid in het veld opdraaft.
Een van de meest besproken momenten van de zaterdagavond is de prestatie van een jeugdkoppel dat besluit niet na een uur te stoppen zoals de rest van de jeugd, maar de volle 2,5 uur vol te maken. Tot verrassing van velen eindigen zij knap als tweede in het algemeen klassement van de heren. Een niveau hoger dan waar ze eigenlijk meestrijden. “Dit is toch niet normaal!” (tekst gaat door onder de foto)
Langs het parcours heen staan mensen de deelnemers aan te moedigen tijdens hun zware werk. “Je denkt dat liggen lekker is, maar niets is minder waar, je moet dan juist heel intensief sturen.” (foto: Streekstad Centraal)
Ook Laurens Danklof en Ruud Nannes doen mee, puur uit liefde voor de Beddenrace. “Het is geen hobby, echt een sport, zegt Ruud. Laurens is het daar mee eens. “Je bent echt bezig met 2,5 uur topsport. Dan weer rennen, dan weer sturen, dan weer rennen, en ga zo maar door.”
De mannen doen mee als ‘veldvulling’ zoals ze het zelf noemen. “Ons motto is: uitrijden is belangrijker dan winnen”, zeggen ze beide trots. Want het is ze ook deze editie weer gelukt. De Langedijkse beddenrace is de laatste wedstrijd van het seizoen. Maar dat betekent niet dat de mannen nu in een zwart gat terecht komen. “Nee we komen niet in een zwart gat”, zegt Laurens lachend. “We blijven trainen natuurlijk, en daarnaast hebben we ook genoeg andere sporten en bezigheden.” (tekst gaat door onder de foto)
Laurens en Ruud staan moe maar voldaan bij te komen bij hun bed waar ze de afgelopen 2,5 uur mee hebben gelopen. (foto: Streekstad Centraal)
In de gemengde categorie verrast een debutantenteam. Zij eindigen als tweede. “Dat hadden we echt niet verwacht,” zeggen ze trots. “We hebben getraind voor Bergen en in Groet meegedaan, maar dit is toch een tikkie zwaarder. Je loopt hier tweeënhalf uur, dat voel je. We zijn supertrots dat we dit hebben volbracht.”
Bij de vrouwen pakken de zussen Imke en Ingena Glas de winst. Voor Imke, oud-topturnster, heeft de race een diepere betekenis. Achttien jaar geleden liep ze tijdens een training een volledige dwarslaesie op, maar ze vocht zich terug. Voor haar is deze race het afsluiten van een zwaar hoofdstuk. Samen met haar zus zet ze zaterdagavond het publiek in vuur en vlam. (tekst gaat door onder de foto)
De zussen Ingena en Imke Glas weten overtuigend de winst bij de dames te pakken. (foto: Streekstad Centraal)
Bij de heren zijn Ramon Wagenaar en Luke Spaans opnieuw oppermachtig. Net als twee weken geleden in Bergen laten ze er geen twijfel over bestaan wie de sterkste zijn en pakken ze met ruime voorsprong de winst. Het gevecht om plek drie blijft spannend tot het einde, maar uiteindelijk grijpen Jason Groot en Daniel Lockx de derde podiumplek bij de mannen.
Na de laatste finish volgt de traditionele walk of fame, waarbij alle teams over het podium lopen. Onder luid applaus worden ze nog één keer in het zonnetje gezet, waarna de huldiging plaatsvindt. “Het mooiste van de avond is natuurlijk de race zelf,” zegt een toeschouwer, “maar dit maakt het plaatje compleet. Na vanavond is het weer lang wachten op het nieuwe beddenraceseizoen.”
