Een bijzondere prestatie op de Alkmaarse wielerbaan: Reinier Honig heeft voor de tiende keer het Nederlands kampioenschap stayeren gewonnen. Dinsdag was de 40-jarige baanwielrenner oppermachtig in een volgepakt Sportpaleis.
Reinier Honig was een van de favorieten voor de strijd over 50 kilometer (200 ronden). Zijn eerste vier titels verzamelde hij in de periode van 2005 tot en met 2008, meldt Wielerflits. Na een carrière op de weg keerde hij in 2017 terug naar de steile indoorbanen en behaalde nog eens vijf titels op rij. Bovendien werd hij vorig jaar Europees kampioen stayeren in Pordenone, Italië. Honig deed het dus in ieder geval tot in 2023 uitstekend.
Al werd hij toen wel verrassend verslagen door de pas 22-jarige Serginho Wilshaus. De jongeling werd dan ook gezien als Honigs belangrijkste concurrent op de Alkmaarse wielerbaan, die in de toekomst wellicht verdwijnt.
Wilshaus en gangmaker Richard Konijn startten dinsdag vooraan. Honig had met gangmaker Jos Pronk de vijfde startplaats geloot. Al snel na de start werd door diverse koppels aangevallen. Honig streed mee en kroop naar koploper Wilshaus toe. De jongeling hield tot de 70e ronde stand, maar daarna nam de ervaren rot de leiding over. Na driekwart wedstrijd was het duidelijk dat Honig die niet meer af zou staan. Wilshaus finishte als tweede. Het bronbs was voor de 29-jarige Glenn van Nierop en zijn Belgische gangmaker Edwin Smeulders.
Ongekend spektakel tijdens de Nederlandse indoorkampioenschap atletiek. Werd er vorig jaar een wereldrecord verbeterd, dit jaar was het opnieuw raak en er was ook nog een dik Nederlands record voor Jessica Schilder van AV Hera. Zij stootte haar vier kilogram zware kogel 20,31m ver. Maar de club uit Heerhugowaard had nog meer te vieren. Jeff Tesselaar werd kampioen verspringen en Tim Posthuma de Boer won goud op de zevenkamp voor jongens onder 18 jaar. Ook allebei met overmacht.
Het NK Indoor 2023 was een groot atletiekfeest met als hoogtepunt het wereldrecord 400m voor Femke Bol. Het Omnisport stadion in Apeldoorn was voor de zondag een week van te voren al uitverkocht.Jammer voor wie tevergeefs tickets probeerde te scoren, maar wie er op zaterdag was, werd ook getrakteerd op een wereldprestatie. Door kogelstootster Jessica Schilder. In de vierde ronde verbeterde ze haar eigen nationale record naar 19,73m, maar er zat nog veel meer in. Na een foute vijfde stoot ramde ze haar kogel in de zesde en laatste ronde naar 20,31m. Dit seizoen is er door de wereldtop nog niet zo ver gestoten, dus op slag is ze een van de grote favorieten voor de wereldtitel, die over anderhalve week te winnen valt in Glasgow.
Maar er was meer succes voor de atletiekclub in Heerhugowaard. Jeff Tesselaar komt tegenwoordig uit voor AAC Amsterdam, maar hij blijft toch ook Heraan. Met zijn eerste vertesprong zette hij direct de toon en in de tweede ronde verbeterde hij zichzelf naar een prachtige 7,63m. Daar kwam niemand in de buurt. In zijn zesde en laatste poging sprong de 20-jarige meerkamper nóg verder, maar wel net ongeldig. (tekst gaat door onder de foto)
Jeff Tesselaar vliegt naar de nationale indoortitel verspringen. (foto: Bjorn Paree)
Omdat er tijdens de NK Meerkamp twee weken geleden geen ruimte was voor de zevenkamp voor junioren onder 18 jaar, kon Tim Posthuma de Boer aan de bak tussen de grote nationale toppers. Daar genoot hij zichtbaar van en het deed hem goed. De juniorenkampioen hoogspringen begon sterk door zich op de 60m sprint te verbeteren naar 7,42s en zette door met een vertesprong van 6,47m. Daarna liet hij punten liggen bij het kogelstoten (11,69m) maar de 17-jarige atleet revancheerde zich met een hoogtesprong van 1,94m. Mede doordat een aantal concurrenten hier juist (veel) punten morsten, sloot hij de eerste meerkampdag af met een luxe voorsprong in het puntenklassement.
Zondagochtend stond de 60m horden op het programma. Met 8,47s verloor Tim weinig of niets op zijn concurrenten en toen was het vooral zaak het polsstokhoogspringen niet te verknallen. Het is één van Tim’s beste onderdelen, maar je weet maar nooit. Hij sloeg echter hard toe met een fantastische hoogte van 4,15m. Op riante voorsprong in het klassement liep Tim op de afsluitende 1000m naar de titel in 3:01,28 min. (tekst gaat verder onder de foto)
Tim Posthuma de Boer wint het NK Meerkamp U18 met overmacht (foto: Robin Korving)
Namens Hera namen verder deel de hordelopers Jared en Lana Broers en Rosalie ten Bruggencate op de 1500m. De pas 15-jarige Rosalie had de pech in de snelste serie te lopen. Ze liep een uitstekende 4:36,19 min maar als vierde ging ze toch niet door naar de finale. Jared liep op de 60m horden zijn naar eigen zeggen “slechtste race ooit” en ook bij zijn zus wilde het niet lukken.
En superster Femke Bol? Héél even leek ze zelfs onder de 49 seconden te duiken, maar de klok stopte uiteindelijk op 49,24s, drie honderdsten onder het wereldrecord dat ze een jaar terug liep. (hoofdfoto: Bjorn Paree)
In de voorjaarsvakantie organiseert de sportregisseur van Alkmaar Oost een speciale sportmiddag voor kinderen van 6 tot en met 12 jaar oud. Op maandag 19 februari kunnen ze zich uitleven tijdens meerdere clinics in Sporthal De Spil achter wijkcentrum De Oever. Aanmelden kost 3 euro, behalve als je 10 jaar oud bent; dan is de toegang gratis vanwege het jubileum.
Bij de sportmiddag in Sporthal De Spil maken kinderen kennis met karate, kickboksen, crossfit en turnen. Of ze nou veel of weinig sportervaring hebt, het wordt een leuke middag met veel afwisseling waar de jeugdigen misschien wel talenten ontdekken waarvan ze niet wisten dat ze die hadden.
De sportmiddag duurt van 13:00 tot 15:00 uur. Aanmelden en meer informatie via de website van Alkmaar Sport.
Op woensdag 21 februari kunnen bezoekers in de voorjaarsvakantie voor 5 euro in Outdoorpark van Alkmaar onbeperkt genieten van alle obstakels. Bezoekers kunnen van 10:00 tot 13:00 uur hun klimkunsten testen bij alle hindernissen en de adrenaline door hun aderen laten stromen. Ook voor wie al vaker is geweest zal een bezoekje leuk zijn, want het nieuwste obstakel wordt onthuld: De Hoornse Sloper.
Voor 2 euro extra kunnen deelnemers aansluitend nog tot 17:00 uur zwemmen in het naastgelegen zwembad De Hoornse Vaart. Jeugd kan daar los gaan op de 15 meter lange stormbaan en er is gratis animatie.
De openstelling tijdens de voorjaarsvakantie is een voorproefje. Op 1 april opent het park weer haar poorten voor een nieuw zomers outdoorseizoen. Kaarten voor park en zwembad zijn te bestellen op de website van Outdoor park Alkmaar.
AV Hylas was afgelopen weekend met een delegatie van vier atleten aanwezig op de Nederlandse Indoorkampioenschappen Atletiek voor de oudere junioren. Het werd een geslaagd weekendje Apeldoorn, want ze boekten bijna alleen maar persoonlijke records. Als kers op de taart greep Amy Tijmstra het zilver op de 60m sprint.
Vorig jaar nam Amy al deel aan het NK in de leeftijdscategorie onder 18 jaar, ook al was ze toen pas 14 jaar. Toen werd ze tiende in 8,07s en miste ze de finale op vijf honderdsten. Een jaartje ouder, een jaartje (veel) sneller. De series kwam ze eenvoudig door en in de halve finale schakelde ze een tandje bij. En blijkbaar zat er nog wat meer in, want in de finale schoot ze naar 7,68s, een mooie verbetering van haar record. En die tijd was goed voor een tweede plaats, nét voor de nummer drie.
Amy nam ook deel aan de 200m op zondag. Met een mooi record van 25,28s plaatste ze zich voor de finale, maar met de vijfde tijd kreeg ze baan 2 toegewezen. Met de snelheden waarop de meiden lopen zijn eigenlijk alleen de banen 4, 5 en 6 van een 200m indoorbaan prettig om in te sprinten. Toch bleef Amy slechts een paar honderdsten van haar kersverse record en daarmee werd ze vierde.
Ook Wendy Tijmstra was weer van de partij, en net als haar tweelingzus ging ze met een persoonlijk record (7,82s) door naar de finale 60m. Daarin was ze een fractie minder snel, maar het was goed genoeg voor een zesde plaats. Op de 200m sprintte Wendy naar een recordtijd van 25,52s. Daarmee liep ze de finale voor de Top 6 mis op slechts zes honderdsten.
Lisa Sevenhuijsen kwam uit op het onderdeel hinkstapspringen. Met een afstand van 10,48m bleef ze net onder haar persoonlijke record. En ook zij had net als Wendy pech. Ze werd negende terwijl de top 8 doorgaat naar de finale voor drie extra pogingen. Toch mag ze tevreden zijn want ze komt terig van een wat langere, vervelende blessure.
Nick Tijmstra (inderdaad…) nam deel aan de 60m en 200m voor de oudste junioren. Hij ging naar huis met een recordtijd van 7,52s en een 27e plaats. Op de 200m zette twee keer een pas op de binnenlijn van zijn sprintbaan en de scheidsrechter was onverbiddelijk: diskwalificatie. (foto: René Tijmstra)
De junioren van AV Hera hebben afgelopen weekend uitstekend gepresteerd tijdens hun Nederlandse Indoorkampioenschappen Atletiek. Alle acht gingen ze vanuit Apeldoorn naar huis met persoonlijke records en dat leverde bij elkaar vier medailles op. Tim Posthuma de Boer was het allerbeste, met goud op het hoogspringen.
Tim haalde eerder al nationale medailles op sprongonderdelen (zie foto), maar nog nooit goud. En hij had maar één kans, want door het ongunstige tijdschema moest hij kiezen. De keuze voor het hoogspringen pakte perfect uit. Tot en met zijn nieuwe recordhoogte van 1,94m sprong Tim foutloos, waardoor hij de leiding had met nog maar één concurrent over. De strijd op de volgende hoogte was superspannend, maar uiteindelijk werd die niet gehaald.
Hoogspring-medailles scoren wordt onderhand een traditie voor Hera-junioren. Malin Schouten had de toon al gezet. Ook zij haalde al haar hoogten in één keer. Daarmee kwam ze uit op 1,69m en springt ze nu echt over haar eigen lengte heen. Eén van haar laatste tegenstanders haalde ook de volgende hoogte nog, waardoor de eerste NK-medaille voor Malin niet goud was maar zilver.
Eremetaal op de horden, dat is al jaren vaste prik voor Hera-junioren. Lana Broers hield deze traditie in stand. Ze bereikte de finale 60m horden eenvoudig, maar daarin startte ze niet goed. De rest van haar race was daarentegen een stuk beter, waardoor ze op de finish nog nét brons veroverde in 8,87s. Tim en Kian Sanches liepen ook horden. Het goudhaantje werd vijfde in 8,33s. Kian behaalde overall een 15e plaats, maar verpulverde daarbij zijn eigen beste prestatie met 8,70s.
Rosalie ten Bruggencate was het die de vierde medaille namens Hera pakte. Ze kon zich sparen tijdens de voorronden 1500m, maar de twee favorieten waren evengoed (nog) een maatje te groot. Voor haar een tijd van 4:36.83 min een mooie bronzen plak.
En dan waren er nog Lennart Boogaard, Thijs en Bruggencate en benjamin Zeb Tesselaar. Lennart ging niet zo lekker bij het verspringen, maar eerder op de zaterdag werd hij met de kogel netjes zevende met een afstand van 14,23m. Thijs mag tevreden terugkijken op zijn 1500m; hij finishte als elfde in 4:11,21 min. De pas 14-jarige Zeb beproefde zijn geluk op de 400m tussen jongens tot drie jaar ouder. In de series liep hij een hele snelle 51,67s. In de finale was hij iets minder snel, maar de vijfde plaats leek sowieso voor nu nog heel even het hoogst haalbare. (archieffoto: Frank Hilberts)
De junioren van AV Hera hebben afgelopen weekend uitstekend gepresteerd tijdens het Nederlands Indoorkampioenschap Atletiek U18 / U20 in Apeldoorn. Alle acht gingen ze naar huis met persoonlijke records, soms fikse verbeteringen, en dat leverde bij elkaar vier medailles op. Tim Posthuma de Boer was het allerbeste, met goud op het hoogspringen bij de jongens onder 18 jaar.
Tim haalde bij nationale toernooien medailles met verspringen en polsstokhoogspringen, maar nog nooit goud. De 17-jarige meerkamper kon door een ongunstig tijdschema slechts één sprongonderdeel doen en koos voor hoog. Die keuze pakte perfect uit. Tot en met zijn recordhoogte van 1,92m sprong hij foutloos. Twee tegenstanders bleven over, eveneens zonder foutpogingen. Ook de 1,94m haalde Tim direct. Eén tegenstander kon mee, maar had wel al zijn drie kansen nodig, waardoor de Heerhugowaarder solo aan de leiding kwam. Op 1,96m was het superspannend, maar uiteindelijk bleef die hoogte voor beiden buiten bereik.
Hoogspring-medailles scoren wordt onderhand een traditie voor Hera-junioren. Malin Schouten had de toon al gezet bij de meiden U20. Ook zij sprong alles in één keer en kwam zo twee centimeter boven haar record uit. Na de 1,69m, precies haar eigen lengte, haperde het echter en strandde ze. Eén van haar twee overgebleven concurrenten haalde deze hoogte wél, waardoor de 17-jarige Heraan genoegen moest nemen met zilver.
NK-medailles op de horden, dat is al jaren vaste prik voor Hera-junioren. Lana Broers hield deze traditie in stand, bij de meiden U20. Na een snelle start won de 17-jarige specialist haar voorronde 60m horden eenvoudig in een recordtijd. In de finale was ze niet goed weg, maar nu was haar race een stuk beter, waardoor ze op de finish nog nét brons veroverde in weer een snellere tijd (8,87s).
Gouden Tim deed samen met Kian Sanches ook 60mH. Hij werd uiteindelijk vijfde in een nieuw record (8,33s). Kian Sanches werd overall 15e, maar verpulverde daarbij zijn eigen beste prestatie (8,70s).
Rosalie ten Bruggencate was het die de vierde medaille pakte. Nadat ze zich kon sparen in de voorronden 1500m voor meiden U18, moest ze vol aan de bak. De 15-jarige Rosalie kon goed meekomen met de twee favorieten, maar uiteindelijk bleken ze toch een maatje te groot. Absoluut geen schande, want na een lastige periode verbeterde ze haar record naar 4:36.83 min.
En dan waren er nog Lennart Boogaard, Thijs en Bruggencate en benjamin Zeb Tesselaar. Lennart ging niet zo lekker bij het verspringen U20, maar daarvoor werd hij bij het kogelstoten al netjes zevende met een nieuwe afstand van 14,23m. Thijs mag tevreden terugkijken op zijn 1500m U20 met een elfde plaats in een recordtijd van 4:11,21 min. De pas 14-jarige Zeb beproefde zijn geluk in de hogere U18 categorie op de 400m en liep in een sterke serie een hele snelle 51,67s. In de finale ging hij iets minder snel, maar de vijfde plaats leek nog even het maximaal haalbare.
Tien jaar geleden trad hij aan als directeur van AZ en verving daarmee Toon Gerbrands. Maar nu staat Robert Eenhoorn op het op het punt zelf ook de ‘bladzijde AZ’ om te slaan. “Ik merkte bij mezelf dat er een bepaalde metaalmoeheid z’n intrede doet en dan moet je conclusies trekken.”
Eenhoorn is een sportman en als iets niet 100 procent kan, gaat het bij hem schuren: “Een club als AZ verdient de volle inzet en ik merkte dat die energie voor mijzelf steeds lastiger te vinden bleek. Daarop heb ik de beslissing gebaseerd die nu genomen is. Er is nog geen zicht op wat ik hierna ga doen en om alle speculatie voor te zijn er is dus nog geen volgende stap in zicht”, zo laat hij in een persbericht weten.
“Ik heb de afgelopen jaren met ontzettend veel plezier en energie gewerkt bij en voor AZ. In die jaren zijn er nogal wat zaken gepasseerd en het gaat te ver om alle hoogtepunten op te noemen. Maar één van de belangrijkste dingen die ik wil aanhalen is de sportieve en financiële gezondheid van de club. AZ draait al jaren mee in de top van de Eredivisie en heeft ook in Europees verband een uitstekende indruk achtergelaten. Bijzonder trots ben ik op de manier waarop onze jeugd zich presenteert, niet in de laatste plaats omdat dit een stabiele toekomst voor de club in de komende jaren betekent.”
Het is nog niet bekend wie Eenhoorn gaat opvolgen of wat hij gaat doen.
Ontkennen heeft geen zin meer, een onderzoek onderstreept wat meerdere sportverenigingen al een tijdje roepen. En dat is dat er te weinig capaciteit is in Dijk en Waard. “Wij gebruiken wel vijf of zes andere locaties.”
Streekstad Centraal sprak onder meer met Jurgen Beerse, voorzitter van SV Vrone Zaalvoetbal. “Wij zitten al een aantal jaren met capaciteitstekort. We hebben 33 voetbalteams en we kunnen ze niet allemaal kwijt in Sporthal De Oostwal. We moeten dus naar andere accommodaties in de regio. Dat is iets dat je voor je leden niet wilt.”
“We zijn al een aantal jaren in gesprek met de gemeente”, vervolgt Beerse. “Daar is nog niets uit naar voren gekomen, dus het blijft nog wel even schipperen. Het is wel fijn dat we een goede samenwerking hebben met Vrone handbal. Voor jeugdwedstrijden kunnen we nog wel eens regelen dat zij iets eerder stoppen, zodat wij iets eerder kunnen beginnen. Maar het is verre van ideaal. Soms kan er pas om 22:30 uur gespeeld worden.” (tekst gaat door onder de foto)
ZV Vrone 1 promoveerde in 2022 naar de Topklasse (foto: SV Vrone)
Bob Kool, vice-voorzitter van FC Marlène, zet zich ook al jaren in voor meer sportfaciliteiten en een (top-) sportklimaat in Dijk en Waard. Er wordt aan gewerkt, maar dat gaat op bestuurlijk tempo: stroperig. “Twee jaar geleden benaderde de gemeente me voor een plan voor een nieuwe sportaccommodatie. Harstikke leuk om over te brainstormen met ook Tornado, KSV en Turn Totaal Langedijk. Ook andere verenigingen zijn benaderd. We hebben dat plan ingediend, maar daarna werd het erg stil.”
Ook FC Marlène zit te springen om ruimte. De dames trainen nu in Obdam en Hoogwoud. “We zijn ontzettend blij met de plek in Obdam, we worden hartelijk ontvangen en de zaalhuur is een stuk goedkoper. Maar goed het ruimtegebrek het is natuurlijk wel een probleem”, vervolgt Bob. “En Marlène is een topsportvereniging. Die uitstraling wil je aan kunnen bieden. Gasten worden nu tijdens wedstrijden in een hoekje gezet. En voor besprekingen moeten we ergens anders heen. We hebben nog gekeken naar het zelf bouwen van een hal maar dat is financieel niet haalbaar.”
Gezelligheid en op niveau zaalvoetballen gaan bij Marlène hand in hand (foto: FC Marlène)
“KVS laat jeugd nu trainen in de Sportlagune”, weet Bob Kool. “Die heeft niet eens een normale afmeting. De handbalclub wil graag stapje hoger en dat kan prima gezamenlijk worden aangepakt. We delen al ons camerasysteem.” Hij beschrijft ook krapte bij Tornado, de tweede van drie handbalclubs in Heerhugowaard.
En dan valt het f-woord. “Het is misschien vloeken in de kerk, maar daar ga je misschien toch heen. Fuseren. We moeten er toch een rekening mee gaan houden dat we één gemeente zijn”, stelt Bob. “Wil je bijvoorbeeld als turnvereniging in Langedijk of Heerhugowaard blijven dan blijft het bij twee kleine hallen in plaats van één grote met alles erop en eraan. Zouden wij eventueel ook in Langedijk moeten spelen, dan is dat maar zo.”
Bij het college van B&W is geen gebrek aan wilskracht. Sportwethouder John Does begrijpt waar de geluiden vandaan komen: “Door de groei van onze gemeente en achterstallig onderhoud zijn onze accommodaties niet meer passend bij de omvang van onze gemeente en bij onze ambities. Daarom is het goed dat door gedegen onderzoek een goed beeld is ontstaan van wat ons te doen staat. Nu is het zaak om te bepalen hoe en in welk tempo ons toekomstbeeld realistisch kan worden ingevuld.”
Does doelt op een recent onderzoek van het Mulier Instituut. Dat zette de krapte echt in de spotlight: Dijk en Waard hééft relatief weinig capaciteit. En dat terwijl er juist relatief veel aan zaalvoetbal en -handbal wordt gedaan.
Een juichende wethouder John Does. Deze keer vanwege politieke winst van zijn partij (foto: Streekstad Centraal)
“Een aantal ontwikkelingen kunnen al redelijk snel, die zijn gekoppeld aan scholenhuisvesting”, kleurt de wethouder in. “Zo gaan er drie scholen weg en komt er eentje voor terug bij de oude Montessorischool. Dat zou een perfecte plek zijn voor een sportzaal. Die staat gepland voor 2025. Dan wel nog de vraag of het een gymzaal wordt of een sporthal.”
Voor de langere termijn noemt de sportwethouder een periode van vier tot tien jaar om uit te breiden, dat hangt nogal van woningbouwplannen af. “In het derde kwartaal wordt de begroting van de komende vier jaar gepland. Er zijn wel wat financiële uitdagingen, zoals het ‘financiële ravijn’ voor gemeenten.” John Does verwijst naar de korting op rijksbijdragen vanaf 2026. “Maar het geluk is dat we erg groeien. Daar hoort onderwijs bij en de sportvoorzieningen kunnen daar mooi bij aansluiten.”
