Categorie: sport

Geplaatst op

Kevin loopt zich komende woensdag helemaal kapot voor zijn zieke Nova: “Dan voel ik het emotionele niet”

De grootste nachtmerrie van ouders wordt voor Kim en Kevin werkelijkheid. Hun kindje heeft kanker. Chemotherapie, bestraling en immunotherapie. Begrippen waar ze nu dagelijks mee geconfronteerd worden. Hun Nova moet naar Amerika vinden ze. Daar hebben ze al 70.000 euro voor opgehaald. “Ik blijf door gaan door Nova, wat er ook gebeurt.”

“Ik ben dood van binnen. Alles is dof en grijs.” Kevin Pichel heeft het zwaar met de ziekte van zijn – nog geen tweejarige – dochter Nova. “Ik kan haar niet beschermen.” Nova is vorig jaar gediagnosticeerd met neuroblastoom. Een zeldzame en agressieve kinderkanker. Deze diagnose heeft veel impact gemaakt. Niet alleen op haar, maar ook op haar familie. “Het is het laatste wat je wil zien bij je kinderen.”

“Door te sporten kan ik mijn woede en agressie kwijt”, zegt Kevin. Bijna elke maand van het jaar heeft hij een run op de planning staan. Denk aan marathons, triatlons en de Iron Viking. Op woensdag 8 mei doet hij ook mee aan de Alkmaar City Run. “Ik heb het sporten nodig. Ik ben dan mentaal en fysiek helemaal kapot, waardoor ik het emotionele niet voel.” De lopen gebruikt hij als acties. Op deze manier strijdt Kevin voor zijn eigen geestelijke gezondheid en voor het leven van zijn dochter. “Ik hou er niet van om mijn hand op te houden. Maar zo kan ik haar toch helpen.” (tekst loopt door onder de foto)

Kevin loopt bijna iedere maand een marathon. Zo strijdt hij voor zijn eigen geestelijke gezondheid en voor het leven van zijn dochter Nova. (foto: aangeleverd)

Ondertussen is de Alkmaarse Nova elf maanden in behandeling bij het het Prinses Máxima Centrum in Utrecht. Na achttien maanden bestralingen, scans en onderzoeken wordt ze wel ziektevrij verklaard, maar blijven haar kansen op overleven laag. En dat neemt verder af zodra de ziekte terugkomt. Haar overlevingskans is dan vijf procent. “We geven niet op. Anders voelt het niet alsof we alles eruit hebben gehaald”, vertelt moeder Kim aan Streekstad Centraal. Een speciale, kostbare behandeling zou kunnen helpen (zie kader onderaan).

“Als ik heel eerlijk ben, zou ik na de behandeling in Nederland zelf gedacht hebben; nou weet je wat het is prima zo. Ik weet niet hoe Nova hier instaat. Maar ze blijft positief. Ze doet blij, leuk en is altijd aan het lachen. Ik kan alleen maar zien dat ze door wil”, zegt Kevin. “Wij willen haar een zo goed mogelijke kans bieden op kwaliteit van leven. Ik heb genoeg kinderen gezien bij het ziekenhuis die voor de tweede of derde keer terug kwamen met kanker. Dan zien ze het gewoon niet meer zitten.” (tekst loopt door onder de foto)

Nova is altijd vrolijk, positief en aan het lachen. Dat geeft haar ouders de kracht om door te gaan. (foto: aangeleverd)

Ondanks al het nare, zien de ouders ook een hele mooie kant. “Ik had niet verwacht dat zoveel mensen zouden helpen. Mijn beeld is helemaal veranderd. Voorheen dacht ik dat mensen veel egoïstischer waren.” Samen met zijn broer heeft Kevin, The Nova Foundation, opgericht. Een stichting die tot veel acties heeft geleid.  Ook Kim is onder de indruk: “Het voelt zo onwerkelijk dat zoveel mensen samen komen en allemaal willen helpen op welke manier dan ook.”

“Nova blijft altijd vrolijk, zelfs op momenten waarvan je weet dat ze eigenlijk helemaal kapot is. Dat geeft mij kracht”, zegt Kevin. In begin 2025 zou de behandeling in Amerika moeten beginnen, daar is nog veel geld voor nodig. Wil jij Nova en haar familie helpen bekijk dan de crowdfunding. Ook wordt gezocht naar sponsoren die een plek op de hardloopshirts willen. Neem daarvoor contact op met The Nova Foundation.

Geplaatst op

Tess Lieder-Wester stopt na 152 handbalinterlands: “Moeilijke beslissing”

Handbalster Tess Lieder-Wester heeft een punt gezet achter haar carrière als Oranje-speelster. Na twaalf jaar het doel van het Nederlands dameshandbalteam te hebben verdedigd, vindt de geboren Heerhugowaardse het mooi geweest. “Na het WK van afgelopen december brandt het vuur niet meer zoals het altijd heeft gedaan. Alles afwegende heb ik de moeilijke beslissing genomen om dit hoofdstuk definitief te sluiten door een punt achter mijn interlandcarrière te zetten.”

Tess Lieder begon op 5-jarige leeftijd met handballen bij Hugo Girls in Heerhugowaard. Op 2 oktober 2012 speelde ze haar allereerste interland tegen Roemenië. Daarna stond ze nog eens 151 interlands op doel voor het Oranjeteam. Absolute hoogtepunt was het veroveren van de wereldtitel tijdens het WK 2019 in Japan. Een basisplek in het Nederlands handbalteam zat er de laatste paar jaar echter niet zomaar meer in.

“Met heel veel trots heb ik de afgelopen twaalf jaar deel uit mogen maken van het Nederlands handbalteam”, laat de inmiddels 30-jarige Tess Lieder weten aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Dit was altijd met heel veel passie, liefde en plezier voor de sport, het team en de fans.”

Stoppen met handballen doet ze zeker niet. Lieder blijft voorlopig keepster bij de Duitse club BVB Dortmund. Maar stoppen met Oranje geeft haar meer tijd voor haar leven naast de sport. “Met plezier en gezonde spanning kijk ik uit naar de toekomst. Er komt meer tijd en ruimte voor mijn gezin en andere ambities die ik nastreef.”

Het nationale handbalteam eert Tess Lieder met mooie woorden op sociale media. “Met haar fenomenale reddingen en gepassioneerde manier van juichen heeft ze het hele land handbalfan gemaakt. Ze groeide uit tot het gezicht van het Nederlandse dameshandbal en was een inspiratie voor een nieuwe generatie handbalsters. Nu is het tijd voor een nieuwe focus. We hebben van je genoten Tess!” (foto: NH Nieuws)

Geplaatst op

Junioren Hera op weg naar NK Teams, ondanks moeilijke omstandigheden

Gevaarlijk afzwaaiende speren en discussen, scheef rennen om niet om te vallen. Het stormde zondag dwars over de slecht beschutte atletiekbaan in Assendelft. Niet gunstig voor de puntenscore in het klassement, als je ook strijdt tegen teams op veelal beter gelegen banen elders in het land. Toch klom het jongensteam van AV Hera van de 11e naar de 7e plek en stegen de meiden, na pech in de eerste wedstrijd, van de 18e naar de 14e plek. De Top 12 gaat naar het NK Teams.

Aan het begin van de wedstrijd viel het nog mee met de wind, maar de hoge palen van de polsstokhoogspringaccommodatie wapperden al behoorlijk. Gelukkig heeft de Assendelftse club een indoorhal, en was er toestemming om binnen te springen. Lennart Boogaard sprong prompt een dik record van 4,30m en won daarmee niet alleen het onderdeel, maar ook veel punten. Bij de junioren gaan de punten op prestatie, niet positie. Gelukkig had Malin Schouten geen last van de wind, omdat deze voor haar niet uit een ongunstige hoek kwam. Zij sprong 1,65m en won met gemak.

Het werd na een paar uur stormachtig. Zwoegen voor atleten die langere afstanden lopen. Toch won Thijmen van der Burg de 2.000m steeple chase in een dik record van 6:45,85 min. Er zit dus nog meer in. Thijs ten Bruggencate werd tweede op de 1.500m in een voor hem matige tijd van 4:24.17. Veel anders was het niet voor Meike Rozemeijer op haar 1.500m. Die won ze enigszins onverwachts, maar ook voor haar geen goede tijd (5:34,98).

Lana Broers sleepte de meeste punten voor het meidenteam binnen. Met lichte tegenwind won ze de 100m horden evengoed in een recordtijd (14,65s). Daarna werd ze tweede op de 100m (12,86s) en nog weer later ook op de 200m. Daarop liep ze 26,18s ondanks stevige tegenwind op het eerste stuk in de bocht. De 15-jarige Zeb Tesselaar pakte ook veel punten op de sprints. In een recordtijd van 11,77s werd hij derde op de 100m en daarna liep hij ondanks de wind een bescheiden record van 23,53s op 200m, goed voor een tweede plaats.

De Hera-jongens hebben nu een goede buffer voor de derde en laatste ronde op 9 juni, waarin ze drie belangrijke teamleden moeten missen. Maar ruimte voor missers is er niet. De meiden moeten nog flink aan de bak. In de eerste wedstrijd werd het 4x400m estafetteteam op knullige wijze gediskwalificeerd, waardoor de meiden landelijk niet 7e werden maar 18e. Inmiddels staan ze dus 14e, ondanks dat een grote puntenpakker in Assendelft niet meedeed. Op papier zijn de twee teams direct boven de Hera-meiden te pakken – waaronder Hylas uit Alkmaar – maar of dat lukt is afwachten.

Geplaatst op

RADIO: Hera en Hylas

Gevaarlijk afzwaaiende speren en discussen, scheef rennen om niet om te vallen. Het stormde zondag dwars over de slecht beschutte atletiekbaan in Assendelft. Niet gunstig, als je ook strijdt tegen teams op (veel) gunstiger gelegen banen elders in het land. Toch wist het jongensteam van AV Hera te klimmen van de 11e naar de 7e plek en de meiden, na pech in de eerste wedstrijd, van de 18e naar de 14e plek. Na drie ronden gaat de Top 12 naar het de finale, oftewel het NK Teams.

Geplaatst op

Fanatisme tijdens sportdag met ‘ruw randje’: “Ze kunnen meer dan mensen vaak denken”

“Hé, joh, scheids, die was voor ons! Scheids!” Een blonde jongen in oranje tenue gooit verontwaardigd z’n armen de lucht in. Volgens Sander Kager van Sport-Z valt Streekstad Centraal wel meteen bij het meest fanatieke potje binnen. De eerste voetbalpoule van dit sportevenement voor mensen met ‘een randje’ zit er bijna op. “Ja, schieten… Schieten!” Enthousiast gejuich schettert over het veld. “Lekker jongen!”

“Ik zie fanatisme, enthousiasme, maar ook dat ze allemaal heel zorgzaam zijn voor elkaar”, vertelt Sander, uitkijkend over het voetbalvelden van Kolping Boys in Oudorp. Donkere wolken dreigen in de verte. Elke vrijdagochtend geeft Sander voetbaltrainingen voor Sport-Z, een plek waar jongeren met voornamelijk een verslavingsachtergrond meer structuur krijgen door sport. En vandaag organiseert Sport-Z dit evenement waarbij “jongens uit heel het land, die het lastige hebben in de maatschappij” samen sporten. (tekst loopt verder onder foto)

Een hand en schouderklop van een trotse Sander Kager (links) aan een van de spelers (foto: Streekstad Centraal)

Daklozen, AZC-bewoners, mensen met grote psychische problemen of verslaving, ze rennen over het veld alsof dat het enige is dat telt. En dat is vandaag ook zo. Lol maken, samenwerken, daar draait het om. En als het even kan winnen, natuurlijk. “Het voelt goed om hier te zijn en ik geloof in ons team. Ik denk dat we gaan winnen!”, zegt de 23-jarige Saïd Mohamed Omar in het Engels. Hij woont sinds anderhalf jaar in het AZC van Heerhugowaard.  “Maar”, zegt Saïd met een schuin lachje, “onderschat nooit je tegenstander.”

“Deze hele doelgroep, maar zeker mensen in AZC’s, hebben weinig te doen, wat zorgt voor een isolement”, vertelt Sander. “Maar ze kunnen veel meer dan mensen vaak denken. Hier ontwikkelen ze een stukje taalbeheersing, ze moeten op tijd komen, en je doet het samen. Al die waardes krijgen ze vandaag mee.” (tekst loopt verder onder foto)

Richard Jonk (links) en Lars Knobben (rechts) trainen allebei op de vrijdag bij Sport-Z, en donderdag waren ze er natuurlijk om te laten zien hoe goed ze zijn (foto: Streekstad Centraal)

Weer onder de mensen komen hadden Lars (28) en Richard (25) allebei hard nodig. Lars omdat hij een tijd dakloos was – inmiddels heeft hij een huis in Alkmaar- en Richard om weer deel te worden van de maatschappij na een psychose. “Ik bleef alleen maar binnen zitten”, zegt Richard, “maar met mensen zijn is beter voor me.” Ondertussen is het lunchtijd; om hen heen worden sjekkies vingervlug gedraaid en witte broodjes kaas en ham gulzig naar binnen gepropt. “Als dakloze hielp sport om de tijd te doden”, voegt Lars toe. “Dit brengt een hoop positiviteit en vooruitgang mee.”

En ze doen het vandaag nog goed ook, vinden de mannen. “De eerste wedstrijd hadden we wel verloren, maar dat kwam omdat het veldje te klein was”, zegt Richard vol overtuiging. Ze barsten in lachen uit. “Ik schuif de schuld graag op andere dingen”, geeft hij met een knipoog toe. Vervolgens maken ze zich klaar voor de penaltyreeks, finalerondes, en hopelijk een beker. (tekst loopt verder onder foto)

De keeper staat op scherp, want iedereen wil de felbegeerde penaltybokaal, terwijl aan de andere kant van het terrein een Jeu de Boules wedstrijd wordt gespeeld (foto: Streekstad Centraal)

“Aandacht geven aan een doelgroep voor wie dit niet normaal is,” dat is zo’n beetje de kern van vandaag, volgens Sander. En dat doen ze dan zo normaal mogelijk. “Dat is de kracht van zo’n evenement: dat je deze mensen als gewone mensen beschouwd. Want dat zijn ze ook. Alleen hebben ze een ruw randje.”

Geplaatst op

Heren- en damesteam AV Hera beide tweede bij eerste wedstrijd in 1e Divisie

Het dames- en het herenteam van AV Hera zijn beide tweede geworden in de eerste wedstrijd van de 1e Divisie. En dat terwijl de mannen vorig jaar nog een divisie lager zaten. Op de baan in Heerhugowaard waren de thuisteams extra gemotiveerd, en ze gingen beter om de lastige en frisse wind. De promotiefinale is echter allerminst zeker. De concurrentie zit bij de dames nog bovenop elkaar. Bij de mannen is er aardig wat spreiding, maar Hera moet in de tweede van drie ronden een paar belangrijke teamleden extra missen.

Ploegleider zijn is soms frustrerend in de atletiek, zelfs bij grotere clubs. Zijn er voor alle onderdelen al (redelijk) goede atleten, dan moeten ze nog beschikbaar en fit zijn. Gaten vullen gaat niet zomaar; een kogelstoter laat je bijvoorbeeld niet invallen op de 5.000m en een afstandsloper. Maar waar een aantal clubs verzwakt waren, betrad Hera de eigen baan behoorlijk op sterkte. En de thuisclub profiteerde soms van missers van tegenstanders, mede door de lastige (tegen-) wind. Dit terwijl iedere Heraan redelijk tot zeer goed presteerde.

De Hera-mannen boekten vier overwinningen, en daarmee vier keer de volle twaalf punten (in de 1e Divisie zitten twaalf teams). Speerwerper Thomas van Ophem klaagde over vormgebrek, maar wierp toch goed (71,02m). Discuswerper Sebastiaan Bonte presteerde goed ondanks de voor linkshandigen ongunstige zijwind (56,09m). Hordenspecialist Jared Broers liep de 110m horden niet goed (15,40s) door stevige tegenwind juist in zijn serie, maar het was voldoende voor de eerste plek. Stephen Haakmat boekte enigszins verrassend ook winst (11,31s). Hij was ook de slotloper op de 4x100m estafette. Samen met Mahan Yousefi , Jared Broers en Romello Christiaan werd hij tweede in een spannende strijd (42,22s)

Het damesteam noteerde winst op de 200m dankzij junior Lana Broers (25,75s), die daarmee meerdere dames versloeg met beduidend snellere records. Daarnaast pakte ze een tweede plaats op haar specialiteit, de 100m horden (14,92s). Ook hier versloeg ze een paar dames die met duidelijk snellere records, die blijkbaar niet zo goed met tegenwind om kunnen gaan. De tweede overwinning was voor de pas 16-jarige Rosalie ten Bruggencate. Op de 1.500m liep ze onbedreigd naar een sterke overwinning (4:40,71 min). Verder waren er nog tweede plaatsen voor speerwerpster Noah Verduin (49,46m) en discuswerpster Leonie Keppel (42,79s) die zonder erop te trainen ook nog derde werd met kogelstoten (11,58m). (archieffoto: Streekstad Centraal)

Geplaatst op

Ex-wielerprofs strijden voor behoud Alkmaarse wielerbaan: “Eerste belangrijke stappen gezet”

Feestelijke huldiging voor Alkmaarse Sportkampioenen

Wel of geen wielerbaan? Dat is eigenlijk de belangrijkste vraag bij de plannen voor een nieuw Sportpaleis Alkmaar. Een aantal clubs gaf eerder aan liever een outdoor fietswalhalla te zien bij het Geestmerambacht. Dit tot grote schrik van de baanwielrenners. Er is een petitie opgestart om de wielerbaan te behouden en ook oud-renners Reinier Honig, Niki Terpstra en Laurens ten Dam lanceren een reddingspoging. “We gaan voor een tweede sportieve businessclub naast AZ.”

Ook oud-trainers zijn in actie gekomen toen ze hoorden dat de wielerbaan mogelijk verdwijnt. “Ze waren zich rot geschrokken dat de baan eventueel moet verdwijnen en wilden in gesprek gaan met de gemeente”, vertelt Laurens ten Dam aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. “Ik ben met een klein groepje gaan praten met (sportwethouder, red.) Christian Peetoom op het stadhuis. Er is een aantal jaren geleden beloofd om het Sportpaleis te renoveren. Dat is nog altijd niet gebeurd. De wethouder gaf aan dat de baan vaker gebruikt moet worden, voordat die renovatie in beeld komt.” (tekst loopt verder onder de foto)

laurens ten Dam luidde kortgeleden nog de bel op de Alkmaarse Kaasmarkt, het teken dat de markt kan beginnen. (foto: Marco Schilpp)

Volgens de oud-renners heeft de sportwethouder net als veel mensen een verkeerd beeld van het Sportpaleis. “De wielerbaan wordt namelijk veel gebruikt door commerciële wielerploegen voor trainingen en testen. De perceptie van de accommodatie moet veranderen. Een gemiddelde Alkmaarder ziet alleen een dicht hek, terwijl de baan wel degelijk wordt gebruikt.”, vertelt Ten Dam.

Er is nu een stichting opgericht voor een duurzaam voortbestaan van de wielerbaan. “De eerste belangrijke stappen zijn al gezet. We hebben een hoofdsponsor gevonden en de KNWU heeft toegezegd dat er drie NK’s in Alkmaar worden verreden. Het gaat om het NK Omnium, NK Derny en NK Stayeren.” (tekst loopt door onder de foto)

Onzichtbaar voor de buitenwereld draaien renners rondjes achter derny’s, in dit geval tijdens de inloopavond over de toekomst van het Sportpaleis. (foto: Streekstad Centraal)

Vanaf het najaar zijn er wedstrijden op dinsdagen, belangrijk om te laten zien dat de sport wel degelijk leeft in regio Alkmaar. Voor een goede bezetting met evenementen schreef Ten Dam een rapport. Ook aan de financiële kant wordt gewerkt en er is een hoofdsponsor gevonden: “Rondom de baan is er boarding, maar die is ontzettend verouderd. Er staan soms bedrijven op die niet eens meer bestaan. We hebben inmiddels 25 van de 28 borden verkocht aan lokale ondernemers. Dat is al een mooie inkomstenbron. Maar het is belangrijk dat we op zoek gaan naar meer sponsoren.”

Laurens ten Dam, Reinier Honig en Niki Terpstra kijken voor inspiratie en ambities naar ‘dat andere’ stadion in de Kaasstad. “We gaan voor een tweede sportieve businessclub na AZ, en willen zoveel mogelijk Alkmaarders naar het Sportpaleis lokken. Het is een mooi signaal aan de gemeente dat we zelfvoorzienend kunnen zijn. Niki, Reinier en ik hebben zoveel aan deze baan te danken. Het is mooi om op deze manier iets terug te kunnen doen.”

Geplaatst op

RADIO: Hera mannen en vrouwen 2e in 1e Divisie

Het heren- en het damesteam van atletiekvereniging Hera zijn beide tweede geworden in de eerste wedstrijd van de 1e Divisie. Dat is vooral verrassend voor de mannen, die vorig jaar zijn gepromoveerd. Op de eigen baan in Heerhugowaard waren de teams relatief compleet en extra gemotiveerd, en gingen beter om de lastige en frisse wind. De Top 6 na drie ronden gaat naar de promotiefinale. Bij de dames zitten de beste teams nog dicht op elkaar. Bij de mannen is er meer spreiding, wat Hera helpt omdat er al meerdere afmeldingen zijn voor de tweede ronde.

Geplaatst op

Flinke bijdrage van gemeenten voor nieuw sportpark: “We zijn niet blij dat het al in de media komt”

Positief nieuws voor de BMX’ers, mountainbikers en skeeleraars. Het wielerpark van hun dromen is één stap dichterbij. Gemeente Alkmaar en Dijk en Waard geven een flinke bijdrage voor de totstandkoming van het park in Geestmerambacht. De stichting die het initiatief nam is niet blij met de media aandacht: “Wij weten nog niet hoe dit onderzoek gaat verlopen.”

Anderhalf jaar geleden kwam Stichting Bike Experience – bestaande uit meerdere verenigingen – met een idee. Een openlucht wieler-, BMX- en skeelersportpark in Geestmerambacht. Het huidige park van de de Kley-Drivers in de Oostrand is verouderd. Volgens de gemeente Dijk en Waard moet de locatie veranderen, zodat op de oude plek huizen gebouwd kunnen worden.

“De locatie is afgesproken “, laat de woordvoerder van de stichting aan Streekstad Centraal weten. Dat is Wagenweg West. Vorig jaar is onderzocht waar het park zou moeten komen. “Maar ons plan is groter dan de beschikbare plek.” Daarom wordt er een haalbaarheidsonderzoek gedaan bij de potentiële locatie. (De tekst loopt door onder de foto)

Locatie voor plannen Outdoor Bike Experience
Luchtfoto van de noordkant van het Geestmerambacht. (foto: Bing)

Dat onderzoek kost maar liefst 38.500 euro. “Ik kan nog niet zeggen wie dit gaat uitvoeren, maar het is een hele grote partij met veel ervaring.” Alkmaar heeft al 17.500 euro betaald. Nu is het aan Dijk en Waard om dit ook te doen.  De rest vult de organisatie aan.

“Uit het onderzoek moet blijken of het plan concreet is en de goede kant op gaat”, laat de woordvoerder weten. “Wij zijn heel erg bescheiden in wat wij naar buiten brengen in het nieuws, want er moet nog onderzocht worden of het haalbaar is en dat weten wij nu nog niet. Dat verwachten wij natuurlijk wel.

Al met al is de organisatie erg blij:  “Stap voor stap gaan we verder. Waarschijnlijk is het onderzoek in september klaar.” (foto: Pexels / Jan Kopřiva)

Geplaatst op

Jongensteam Hera op koers naar landelijke finale, pech voor de meiden

Tegenslag voor de meiden van atletiekvereniging Hera. Na een dag met overwegend goede prestaties, werd het 4×400 meter estafetteteam vanwege een knullige fout gediskwalificeerd en daardoor kelderden ze van de zevende naar de zestiende plek in het landsklassement. De komende twee voorronden moet het meidenteam terug zien te komen in de Top 12 voor de kampioenschapsfinale. Het jongensteam van de Heerhugowaardse club eindigde als elfde.

Zondag vond de eerste ronde van de teamcompetitie voor junioren onder 20 en onder 18 jaar plaats in Hoorn. Grote meevaller was het weer, al was het niet erg warm en waaide het zo nu en dan stevig. De meest opmerkelijke prestatie kwam van de pas 15-jarige Rosalie ten Bruggencate. Op de 3.000m verbeterde ze haar eigen record met ruim een halve minuut naar 9:56,95 en zette alle tegenstanders op één of twee ronden.

Malin Schouten won het hoogspringen met een solide 1,65m hoogte en Jonna Eising werd eerste met de polsstok door zichzelf te verbeteren naar 2,40m.  Verder waren er voor Lana Broers tweede plekken op de 400m horden (65,49s) en de 100m (12,86s). Meike Rozemeijer is nog niet in vorm maar werd op de 800m evengoed tweede in 2:29,70 min. Maar goed dat er de prestaties op niveau waren; zo blijft het gat met de Top 12 overbrugbaar.

Bij de jongens was meerkamper Lennart Boogaard de grote puntenpakker. Ondanks dat hij nog kampte met naweeën van een pittige trainingsstage zat hij dicht bij zijn records kogelstoten (14,12s) en discuswerpen (44,37s), goed voor winst en een tweede plaats kort achter de winnaar. Bij het hoogspringen kwam hij tot 1,75m, ook goed voor een tweede plaats. Verder waren er eerste plaatsen voor Thijs ten Bruggencate na een solorace op de 800m in 2:03,90 en voor Thijmen van der Burg op de 3.000m, met een dik record van 9:24,03 min. (foto: Sjoerd de Roos)