Even waren ze een landelijke beroemdheid: de vrijwilligers van ‘De Boekentuin’ in Alkmaar en hun magazijn vol tweedehands boeken. De beschermde werkplek voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt kreeg de aandacht van het tv-programma Even tot hier. “Dat heeft ons even gered. Maar nu zijn we weer op zoek.”
De media-aandacht van Even tot hier leverde een flinke voorraad nieuwe boeken op. Een geschenk, ‘uit gunst verkregen’ – en voor de mensen van De Boekentuin dankbaar werk. Door de boeken te taxeren en online door te verkopen bedruipt deze bijzondere werkplek zich helemaal zelf. “We werken kostendekkend.”
Streekstad Centraal sprak met Aldo Backer, de drijvende kracht achter De Boekentuin. Hij kent feilloos de weg tussen de duizenden boeken in zijn Boekentuin. “Dit komt nog uit de schenking van Even tot hier”, wijst hij. “En hier… Geschiedenis, allemaal geschiedenis. Weet je dat mensen niets leren van de geschiedenis?” (tekst gaat door onder de foto)
Een plank boeken past net niet in één verhuisdoos, weet Backer. Een gedachte die maar al te vaak door zijn hoofd schiet, want De Boekentuin moet verhuizen. “Er is een andere huurder voor deze ruimte, wij moeten weg”, legt Backer uit. En een goede vervangende ruimte bleek binnen het bedrijfsverzamelpand waar De Boekentuin nu zit niet zo eenvoudig te vinden.
“We noemen ons een tuin”, vertelt Backer terwijl hij plaatsneemt aan een tafel tussen de boekendozen. “We kijken hier uit op de Hortus Alkmaar. Maar dat gaat dus veranderen. We hebben niet eens heel veel nodig. Iets meer dan 100 vierkante meter, dat moet genoeg zijn.” (tekst gaat door onder de foto)
Maar die meters hebben de vrijwilligers van De Boekentuin voorlopig nog niet gevonden. “We hebben nog drie maanden de tijd”, zegt Backer met enige bezorgdheid.
Dozen met boeken versjouwen is één ding. Het belangrijkste voor Backer en zijn Boekentuin is de prettige, veilige werkomgeving. “Een raam dat open kan”, werpt hij op. “Het moet wel fijn voelen.” Die werknemers, 22 zijn het er momenteel, zijn mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zij gebruiken De Boekentuin om verder te groeien en zo weer perspectief te vinden op betaald werk. Iets dat vaak lukt, ziet Backer.
“Al deze mensen zijn zo waardevol”, roept hij uit. “Ze hebben een beperking, of komen uit een burn-out. Mensen zien hun talenten dan vaak niet. Hier kunnen ze groeien.” De Boekentuin is de springplank die deze mensen nodig hebben. Zo moet dat ook blijven, vindt Backer. “Ik ben niet iemand die zegt: ik draai de deur dicht.” (tekst gaat door onder de foto)
En dus is De Boekentuin op zoek naar nieuwe ruimte, nieuwe perspectieven.”Het komt erop neer dat we een ander onderkomen zoeken”, vat Backer zijn situatie samen. “Een maatschappelijke instelling die dit over kan nemen… Want ik wil dat de sociale insteek behouden blijft. Dezelfde inborst, hetzelfde gedachtegoed.”
Die nieuwe plek moet zo’n 60.000 artikelen kunnen huisvesten, boeken vooral, maar ook platen, oude prenten – wat maar tevoorschijn komt uit de schenkingen die De Boekentuin krijgt. “Ze mogen me bellen”, zegt Backer. Gegevens staan op de website van De Boekentuin.
Backer roemt vooral de vrijwilligers. Zij maken deze werkplek zo bijzonder, echt het behouden waard. De Boekentuin is iets om te koesteren: “Ik heb op heel wat plekken gewerkt. Als ik een top drie zou moeten opstellen… Dan staat De Boekentuin wel bovenaan.”