Wie zaterdag de weg op ging heeft het misschien wel gemerkt: De regio werd overspoeld met kerstmannen op motoren. Ronkende motoren, rode pakken, fonkelende kerstlichtjes en brede glimlachen. De Santa Máxima-motortocht trok door en langs dorpen en steden in de regio. Een vrolijke boel, maar wel eentje met een serieuze boodschap: samen geld ophalen voor het Prinses Máxima Centrum.
Al vanaf half elf zijn de rijders op pad. Onder een voorzichtig winters zonnetje en met een zichtbaar goed humeur maken ruim 130 motorrijders zich klaar voor een tocht van zo’n honderd kilometer. “De opkomst is veel hoger dan we hadden verwacht,” straalt initiatiefnemer Arno van Kampen trots wanneer Streekstad Centraal hem aanspreekt. “Ik hoorde net dat iemand alle motoren heeft geteld en op 132 uitkwam. Dat is bijna een verdubbeling ten opzichte van eerdere edities. Echt fantastisch.” (tekst gaat verder onder de foto)
Wat begon in coronatijd als een spontaan idee van Arno van Kampen en Minko van Es – toen motorrijden één van de weinige dingen was die nog mocht – is uitgegroeid tot een begrip in de regio. In het eerste jaar werd al 13.000 euro opgehaald, vorig jaar zelfs een recordbedrag van 51.000 euro. Ook deze zaterdag loopt de teller al snel richting de 30.000 euro, en dat bedrag blijft de aankomende dagen alleen nog maar verder stijgen.
Langs de route is het enthousiasme van de toeschouwers en de motorrijders voelbaar. Overal staan mensen te zwaaien, te applaudisseren en foto’s en video’s te maken. “Je merkt echt dat mensen weten dat we komen,” vertelt Arno. “Ze vragen hoe laat we langskomen, staan dan klaar langs de weg en roepen lieve dingen. Afgezien van een enkele zure pruim die zeurt over het geluid natuurlijk,” zegt hij lachend. “Maar je ziet vooral dat we iets heel moois meebrengen. Dat raakt.” (tekst gaat verder onder de foto)
In Egmond aan Zee is het druk op de boulevard. Motoren staan in lange rijen opgesteld en toeschouwers lopen er nieuwsgierig tussendoor. Een vrouw in een rode jas blijft even staan kijken. “Het is zo’n mooi initiatief,” zegt ze. “Het is gewoon een leuk uitje om even te gaan kijken, maar wel met een veel diepere betekenis. En dat voel je hier echt.”
Ook onder de rijders is dat gevoel sterk aanwezig. Tijdens de tussenstops ontstaan gesprekken en worden verhalen gedeeld. “Bij elke stop leer je elkaar een beetje beter kennen,” vertelt een van de deelnemers. “Je deelt wat je onderweg ziet en voelt. Het geeft zo’n dankbaar gevoel om al die blije gezichten langs de weg te zien.” Hij wijst om zich heen: “Kijk hier om je heen op de boulevard in Egmond: allemaal kerstmannen, maar ook zoveel geïnteresseerde mensen.” (tekst gaat verder onder de foto)
De sfeer is ontspannen en uitgelaten. Motorrijders maken een praatje en poseren voor foto’s. Maar achter de gezelligheid is altijd het doel merkbaar: zoveel mogelijk geld ophalen voor het kinderoncologiecentrum. “Je merkt het echt aan iedereen die meerijdt,” zegt Arno.
“Sommigen doen dit al jaren, voor anderen is het de eerste keer, maar iedereen rijdt met zo’n grote glimlach rond. Naast deze rit rijden ze in andere provincies vandaag ook mee, allemaal om zo veel mogelijk geld te verdienen voor dit o-zo belangrijke doel.” Met een glimlach voegt hij eraan toe: “En doneren kan natuurlijk nog steeds. Elke bijdrage helpt.”
Even verderop wacht een gezin geduldig tot de motoren weer vertrekken. “Het duurt wel even tot ze allemaal weer opstappen,” zegt een jongetje tegen zijn vader. “Maar dan kunnen we ze wel van dichtbij zien.” Even later komt de stoet weer langzaam in beweging en vervolgt de route via Heiloo, Alkmaar, Sint Pancras en Langedijk richting de finish in Heerhugowaard. “Het is weer een meer dan geslaagde editie” sluit Arno trots af.