“De oudste klanten kennen mij en mijn jongere broer nog wel. Als kleine kinderen gingen we al met onze ouders mee.” Poey Lam zat dan lekker te tekenen, te spelen op het keyboard of aan haar huiswerk, terwijl haar ouders hongerige mensen uit heel het land voorzagen van Chinees-Indisch eten. Nu sluit het lokaal beroemde afhaalrestaurant Mei Mie na 28 jaar haar deuren.
Met het water in de mond in de trein richting Alkmaar, wetende wat je zo ging bestellen als je aankwam op Alkmaar Centraal. Haast elke treinreizende Alkmaarder kent Mei Mie op de Stationsweg. “Maar onze klanten kwamen uit alle hoeken van het land”, vertelt Poey Lam, dochter van eigenarenechtpaar Lam. Wegens de taalbarrière is het handiger dat ik haar spreek, vertelt ze aan Streekstad Centraal. “NS-personeel uit Maastricht kwam bij ons langs. Zelfs als we op vakantie waren in het buitenland, werden we soms aangesproken door klanten.”
Vanaf haar vijftiende werkte Poey zelf ook parttime in het restaurant. Dat doet ze inmiddels, twintig jaar later, nog één avond per week en als het druk is. “Mijn jongere broer staat er nog elke zondag. Hij heeft nog nooit een vrije zondag gekend”, lacht ze. Maar daar komt nu verandering in. Want Poeys ouders gaan met pensioen. “Mijn vader wordt bijna 75, dus hij is al een stuk langer doorgegaan. Het werk werd zwaarder voor hem, de beste man werkt veertien uur per dag.” (tekst loopt verder onder foto)
De zaak overnemen was voor Poey en haar broer geen optie, “en dat was ook niet de wens van onze ouders. Wij zijn destijds naar school gestuurd, zoals veel Chinezen van de volgende generatie, onder het mom van een beter leven. Mijn ouders hebben hart en nieren geïnvesteerd, ze wilden niet dat wij hetzelfde gingen doen.”
Toch is het voor haar en haar broer “wel een ding”, dat het geliefde eettentje sluit. Lief en leed deelden Poey en haar familie in Mei Mie. In 2012 kreeg het gezin te horen dat hun geliefde eettent moest wijken voor de verbouwing van station Alkmaar. Het huurcontract werd beëindigd, want de NS had de ruimte nodig voor een bewaakte fietsenstalling. Omdat er geen nieuwe plek op het station beschikbaar leek, startte de familie Lam een petitie en haalde daarmee zelfs de Alkmaarse raad. Uiteindelijk kwam die nieuwe locatie er, zo’n vijftig meter verwijderd van de oude, bekende gele kiosk. (tekst loopt verder onder foto)
Op deze nieuwe plek werkte de familie nog een goede twaalf jaar. Zondag 28 juli is hun laatste, officiële dag en volgt een afscheidsfeest, waarbij “de meest populaire gerechten worden geveild aan onze klanten.” De allerlaatste Babi Pangang of Foe Yong Hai voor de hoogste bieder. “De opbrengst gaat naar de Voedselbank, want mijn ouders willen graag iets teruggeven aan de gemeenschap die ons jaren heeft gesteund.”
En nu, hoe gaat het echtpaar Lam hun pensioen doorbrengen? Poey lacht. “Maar mijn vader kan niet stilzitten.” In coronatijd maakte Poey fimpjes van haar vader, bijvoorbeeld van hoe je een bepaald gerecht bereidt of een wokpan onderhoudt, en postte die op TikTok. Met veel succes. “Er zijn nog geen concrete plannen, maar we hebben het er wel over gehad dat hij bijvoorbeeld workshops kan gaan geven, want hij zal de mensen enorm gaan missen.”
Genieten van alle vrije tijd, en reizen staan ook de planning. Maar niet té veel vrije tijd, “want aan het eind van het jaar worden ze voor het eerst opa en oma. Dat valt toevallig samen.” Ze grinnikt. ” Dus ze mogen een paar maanden bijkomen en dan oppassen!”