Wethouder Jasper Nieuwenhuizen is met zijn laatste uurtjes bezig bij de gemeente Alkmaar. De kamer wordt opgeruimd en persoonlijke spullen verdwijnen in een doos. Ook de hondenbench voor Didi gaat weer mee. Didi kwam vaak mee naar het stadhuis. Over het ras laat de wethouder geen twijfel bestaan: “Het is een volbloed Oost-Europese dorpshond.”
De wethouder en zijn hond zullen gemist worden op het stadhuis. De 46-jarige inwoner van Sint Pancras kwam in mei 2023 in het nieuwe college voor de lokale politieke partij BAS. Na een tip van VVD-fractievoorzitter John van der Rhee, die wist dat BAS nog geen goede wethouderskandidaat had gevonden in eigen gelederen.
De VVD’er uit Dijk en Waard had op dat moment al een mooie politieke carrière opgebouwd. Eerst in de voormalige gemeente Zijpe, later in de gemeente Langedijk, waar hij voor het eerst wethouder werd. Met zijn financiële kennis als medewerker van accountantskantoor Ernst & Young werd hem al daar snel de portefeuille Financiën toebedacht. (tekst gaat verder onder de foto)
Nieuwenhuizen wordt burgemeester van Lisse. Hij keert weer terug naar de bollengrond waar hij ook is opgegroeid. De Keukenhof dus in plaats van de kaasmarkt. Het was de gemeente waar hij het liefst een burgemeesterscarrière zou beginnen. Dus toen de vacature zich aandiende, kon de sollicitatie niet uitblijven.
Het zaadje om burgemeester te willen worden is in Langedijk geplant. Langedijk had destijds Leontien Kompier als waarnemend burgemeester: “Zij deed het eigenlijk heel erg leuk. Ze liet zien wat je voor mensen en de samenleving kunt betekenen. Niet alleen binnen het college, maar vooral hoe je midden in de samenleving bezig kunt zijn als burgemeester. Ze pakte dat heel verbindend op.”
Nieuwenhuizen noemt Kompier daarin zelfs zijn leermeester. “Ze trad nooit op de voorgrond, maar bleef op de achtergrond en stelde vanuit die positie allerlei vragen en ze luisterde naar mensen. Daardoor kreeg ze ook heel veel voor elkaar. Dat vind ik wel een mooie stijl. Het zou mooi zijn als ik dat zo ook zou kunnen.”
Toch zegt Nieuwenhuizen dat hij eerder geen ambitie had om burgemeester te worden. “Ik denk dat ik er naartoe ben gegroeid. Ik ben nu wel toe aan deze stap.” De stap van Dijk en Waard naar Alkmaar bracht hem ook alweer dichter bij dat doel. “Ik was in Alkmaar niet langer een VVD’er, maar zat er voor een andere politieke partij. Je zit er minder in vanuit je eigen politieke bril. Je kunt iets objectiever zijn.”
Mogelijk keert hij nog eens terug als burgemeester in Alkmaar. Hij is straks 52 als in Lisse zijn eerste termijn erop zit. Als hij daar twee termijnen zou volmaken, resteren daarna nog negen jaar tot zijn pensioen. De blik in zijn ogen als Streekstad Centraal die link legt spreekt boekdelen. (tekst gaat verder onder de foto)
Het leven van een wethouder is druk, maar thuis staat de tijd natuurlijk ook niet stil. Jasper Nieuwenhuizen benadrukt hoe belangrijk het is om werk en privé goed op elkaar af te stemmen – zeker als je allebei een veeleisende baan hebt. “Dat geluk hebben wij altijd gehad: dat we het samen goed konden organiseren. We vullen elkaar daarin echt aan.”
Zijn vrouw leerde hij al kennen op zijn allereerste stagedag bij Ernst & Young, in Noordwijkerhout. “Zij woonde toen bij haar ouders in Bergen aan Zee. De eerste keer dat ik naar haar toe ging, ging ik met het openbaar vervoer. Alkmaar zal altijd speciaal voor mij blijven, omdat onze eerste kus op het station van Alkmaar was. Sindsdien zijn we onafscheidelijk gebleven.”
Nu, jaren later, is hun leven zorgvuldig gestructureerd – met een keukenschema aan de muur en geregeld een maaltijd uit de magnetron. “Als je wilt, kun je elke avond wel ergens heen als wethouder. Maar je moet kiezen. En thuis moet het ook gewoon doordraaien. Dus dan schuif je wat, pas je wat aan, en dan lukt het.” Hij lacht: “Je kunt ergens drie uur rondlopen, maar ook anderhalf uur. Als je er maar bent en echt aandacht hebt.” (tekst gaat verder onder de foto)
Hoewel Jasper Nieuwenhuizen begin juni wordt geïnstalleerd als burgemeester van Lisse, is er nog geen zicht op een verhuizing. “We hebben nog geen woning gevonden,” zegt hij nuchter. “We zijn natuurlijk al aan het kijken, maar in deze markt is het niet zo dat je binnen twee maanden je droomhuis hebt. Als dat wél lukt, dan heb je óf heel veel geluk, óf hele lage eisen.”
Lachend voegt hij eraan toe: “Het pension van de Meilandjes is voorlopig niet aan de orde hoor. Het is vanuit Sint Pancras maar drie kwartier rijden. Maar natuurlijk wil je als burgemeester in je eigen gemeente wonen, zichtbaar zijn. Tegelijkertijd moet het ook een huis zijn waar we ons thuis gaan voelen, voor langere tijd.”
Voor zijn gezin is het nieuws over de benoeming in Lisse niet alleen spannend, maar ook ingrijpend. “De jongste zit nu in groep 7 en had haar zinnen gezet op het Murmellius Gymnasium. De oudste zit in de tweede klas van het Jan Arentsz en heeft hier een hechte vriendinnengroep opgebouwd. Dan voel je wel: wat doe je ze aan?” (tekst gaat verder onder de foto)
Nieuwenhuizen benadrukt dat het besluit om te solliciteren geen individuele keuze was. “Burgemeester worden doe je niet alleen, dat doe je als gezin. We hebben daar uitgebreid over gesproken. Mijn vrouw natuurlijk als volwaardige partner in het besluit, en de kinderen nemen we ook serieus. Ze zijn tieners, dan is het belangrijk dat je ze betrekt. Zelfs bij het zoeken naar een huis vragen we wat zij ervan vinden: mooi of niet mooi? Dat soort dingen tellen ook gewoon mee.”
Ondanks de twijfels bij de kinderen over het verlaten van hun vertrouwde omgeving, zijn hun eerste indrukken van Lisse voorzichtig positief. “We zijn er al een paar keer geweest, en een van onze kinderen zei zelfs: ‘Hé, er is eigenlijk meer te doen dan ik dacht!’ Dat soort opmerkingen geven moed. Natuurlijk is het anders dan Alkmaar, dat kun je niet vergelijken. Maar je merkt dat er ruimte komt om het avontuur samen aan te gaan. Daar hebben we vertrouwen in.”