Jarenlang was het Indian Summer Festival bij het Geestmerambacht een van de populairste festivals in de omgeving van Alkmaar. Maar na afgelopen jaar stopte de organisatie er plots mee. Precies één jaar na de laatste editie wordt er met een glimlach maar ook een vleugje heimwee teruggekeken op het festival door de Alkmaarse festival-opa Robert Both en de Alkmaarse nachtburgemeester Robert Jan Wille. “Toen heb ik voor het eerst van m’n leven op een podium gedanst.”
Sinds het eerste jaar in 2001 was het Indian Summer Festival eigenlijk al niet meer weg te denken uit het festivalseizoen bij het Geestmerambacht. Tienduizenden bezoekers trok het festival ieder jaar. Maar hoe groot het succes ook leek te zijn, de organisatie van het festival besloot in november vorig jaar dat 2024 (voorlopig) de laatste editie is. Een ‘optelsom van dingen’ zou tot dat besluit hebben geleid. “Van de beschikbaarheid van het terrein en de planning tot bredere ontwikkelingen in de markt en onze eigen festivalstrategie”, ligt hoofd marketing Roy Pereira toe aan mediapartner NH Nieuws.
Daarmee viel er een festival weg waar velen elk jaar weer naar uitkeken, en dat leidt tot gemis. Bijvoorbeeld bij festival-opa Roberth Both. Als er iemand warme herinneringen overhoudt aan het festival is hij het wel. Tijdens de 2019-editie werd de toen 74-jarige (inmiddels is hij 80) ineens op het podium geroepen om te komen dansen. Van het ene op het andere moment waren niet de artiesten, maar een dansende Robert de hoofdact van dat moment, met als onvermijdelijk gevolg een nieuwe bijnaam: de festival-opa. “Toen heb ik voor het eerst van m’n leven op het podium gedanst. Dat was heel erg leuk”, blikt Robert zes jaar later terug.
Het was een ideaal festival voor hem, want het was lekker dichtbij en de muziek lag hem ook altijd goed. “Het was makkelijk te bereiken met de fiets en daardoor kwam ik ook elke keer veel bekenden tegen. En door alle verschillende muziekstromingen, kon je zelf kiezen waar je wilde dansen.”
Waar Robert een bijnaam en een onvergetelijk podiumoptreden overhoudt aan het festival, gaat voor sommigen de band met Indian Summer nog iets verder. “Ik ben ermee opgegroeid”, zegt Robert Jan Wille, zelfbenoemd nachtburgemeester van Alkmaar. Hij komt uit Langedijk en kwam vroeger heel vaak op het festival, het was immers om de hoek. “Het was toch het enige festival in de buurt. Later heb ik er ook nog met mijn evenementenbureau een podium gehost en ook nog zelf gedraaid. Ik heb er echt hele goede herinneringen aan. Het was een festival om trots op te zijn, met enorme boekingen.”
Hij vindt het dan ook een gemis dat Indian Summer er niet meer is, vooral vanwege de toegankelijkheid van het festival. “Het was heel laagdrempelig en daardoor echt een regionaal festival. Voor veel mensen uit de regio was het ook het eerste festival waar ze als jongere naar toe gingen.” Daarnaast vind Wille het jammer dat het festival weg is omdat hij elk jaar weer lokale dj’s en bands op zag bloeien doordat ze een unieke kans kregen om voor het eerst voor een groot publiek op te treden. “Het is zonde dat we die functie nu ook zijn kwijtgeraakt.” (tekst loopt door onder de foto)
Het enige festival dat nog is overgebleven bij het Geestmerambacht is het Liquicity Festival, een meerdaags Drum & Bass-evenement waar dagelijks zo’n 15.000 bezoekers van over het de hele wereld naartoe komen. Maar festival-opa Robert neemt er geen genoegen mee. Hij kruist het hele land door voor de grootste festivals.
Ooit hoopt hij natuurlijk weer te kunnen schitteren op het Indian Summer Festival. En die hoop is niet onterecht, want de organisatie achter Indian Summer houdt de deur nog op een kiertje wat betreft een eventuele terugkomst van het festival bij het Geestmerambacht. “Indian Summer heeft jarenlang een bijzondere plek gehad in onze festivalzomer”, zegt Pereira. “Na de laatste editie in het Geestmerambacht hebben we besloten om het festival voorlopig stil te leggen. Maar we sluiten niets uit: elk jaar bekijken we opnieuw of de timing, locatie en marktcondities gunstig zijn voor een mogelijke terugkeer.” Er is dus nog een sprankje hoop voor Robert, nachtburgermeester Wille en alle andere festivalliefhebbers in de omgeving.