Nog voor de rechtszaak tegen twee eigenaren van een omstreden zorgboerderij in Grootschermer goed en wel was begonnen, was de zitting alweer voorbij. De politierechter besloot de zaak niet te behandelen en schuift de kwestie door naar de ‘meervoudige kamer’. De reden daarvoor is het verweer dat de verdachten bij de zitting in Haarlem indienden. Een verweer van 400 bladzijden. Dat ging de politierechter “boven de pet”, schrijft mediapartner NH.
De 38-jarige Jim W. en zijn partner, de 32-jarige Eva B., worden verdacht van het verwaarlozen van hun dieren. De zorgboerderij in Grootschermer kwam herhaaldelijk in het nieuws om misstanden. Er lagen bijvoorbeeld zes dode Schotse Hooglanders op het terrein, andere dieren stonden tot hun knieën in de uitwerpselen en hadden nauwelijks te eten. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) nam paarden, alpaca’s, hangbuikzwijntjes en andere dieren in beslag omdat de leefsituatie als erbarmelijk werd beoordeeld.
Jim W. en Eva B. kwamen zonder advocaat naar de rechtszaal in Haarlem, maar nam dus wel een zelfgeschreven verweer mee. De verdenkingen tegen Jim W. en Eva B. zijn duidelijk: de twee zouden hun dieren de benodigde zorg hebben onthouden. De man wordt daarnaast ook verdacht van het ‘intimideren’ van een reclasseringsambtenaar. W. probeerde een reclasseringsrapport aangepast te krijgen, door te dreigen het rapport – dat vol leugens zou staan – te publiceren met de naam van de ambtenaar er bij. Maar het verweer bleek tijdens de zitting in Haarlem de grote verrassing. (tekst gaat door onder de foto)
Na het voorlezen van de aanklachten door de officier kwamen de verdachten met een vuistdikke ordner op de proppen. Het stel heeft vanwege de hoge kosten geen advocaat meer en voert daarom zelf de verdediging. De map telt 400 pagina’s. In het verweer wordt volgens Jim W. bewezen dat overheidsinstanties het stel koste wat kost zwart probeerden te maken met valse leugens. “Zo hebben we bewijs dat foto’s van de dieren zijn gefotoshopt door medewerkers van de NVWA, om het allemaal erger te laten lijken. Het is liegen, liegen, liegen, mevrouw”, zei hij tegen de rechter.
De rechter had het omvangrijke dossier echter nooit vooraf ontvangen. Ook voor de officier van justitie kwam het dossier als een verrassing. Hij had een dag voor de zitting wel een mail met een linkje naar een bestand gekregen, maar kon die niet openen. “De vraag is hoe we nu verder moeten met deze zaak?”, vroeg de rechter zich hardop af, omdat zij het vuistdikke verweer niet had gelezen. De officier van justitie wilde verder met de zaak omdat volgens hem de feiten al heel lang bekend zijn. “Als een dag van tevoren een ordner wordt overlegd, dat is dat veel te laat. Het dossier hoeft dan ook niet te worden toegevoegd.”
Maar daar waren Jim W. en Eva B. het niet mee eens. Hun dossier zou een heel ander licht op de zaak werpen en moest daarom door de rechter gelezen worden, stelden zij. “We gaan ook al die instanties die leugens over ons hebben verteld dagvaarden”, zei W. boos. “Dit wordt echt heel groot.” Hoewel het verweer veel te laat is ingediend, besloot de rechter de zaak toch niet te behandelen. Het dossier is volgens de rechter inmiddels te omvangrijk is geworden voor een enkele rechter. De zaak wordt nu doorgeschoven naar de meervoudige kamer waar op 5 februari 2024 drie rechters zich over de zaak gaan buigen.