Een avond vol theater, maar dan in stukjes van een kwartier – en nog gratis ook. Daarmee wist Taqa Theater De Vest vrijdagavond heel wat Alkmaarders naar het Canadaplein te trekken. Het theater begon op dat plein al, daar konden bezoekers plaats nemen in een vliegtuigje dat heen en weer ‘vloog’ tussen De Vest en de Grote Kerk. ‘Speelkwartier’ noemde het stadstheater deze feestelijke opening van het culturele seizoen.
“Als u dit stuk wilt zien met zes dansers in plaats van twee, kom dan vooral kijken, het is in april.” Dansgezelschap Shifft liet in de Grote Kerk zien wat ze kunnen, maar dus maar met z’n tweeën en in een ingekort programma van een kwartier. Wat evengoed intensief kan zijn: “Ik moet even op adem komen”, zegt de danser als hij aan het einde uitlegt op welk moment in het culture seizoen het Alkmaarse publiek naar Shifft kan komen. Dat is op woensdag 24 april.
Zo was het steeds: in het kort lieten cabaretiers, musici en andere theatermakers zien en horen wat het publiek van hun voorstelling moet verwachten, zonder al te veel te verklappen. “Dit lied gaat niet over mij”, geeft zangeres en cabaretière Lisa Ostermann mee voor ze begint te zingen. “In de voorstelling is dat duidelijk, maar nu zeg ik het maar even, anders krijgt u een beetje een rare indruk van mij.” Haar optreden is op 9 maart. (tekst gaat door onder de foto)
Voor het publiek is het soms ook echt een kennismaking, al kennen de bezoekers sommige artiesten misschien van tv. Als gitaarvirtuoos Mart Hillen de begintune van ‘Het Klokhuis’ speelt blijkt dat melodietje veel herkenning op te roepen – en Het Klokhuis is ook één van de programma’s waar mensen Lisa Ostermann van zouden kunnen kennen. “Hem ken ik van de Slimste Mens”, zegt iemand over Joost Oomen.
Dat alles hier zo samenkomt, noemt theaterdirecteur Naud van Geffen een ‘wonder’. Voor de theatermakers is het soms even puzzelen: een kwartier is kort, het publiek moet natuurlijk wél overtuigd raken. “Onderweg hiernaartoe heb ik bedacht wat ik zou gaan doen”, zegt Ostermann daar nuchter over. “Toen ik aankwam ben ik gaan eten met de andere artiesten. Dat was ook heel leuk.” We zien artiesten ook plaatsnemen bij andere voorstellingen als ze zelf niet ‘op’ moeten. Ook voor hen is het vaak een kennismaking. (tekst gaat door onder de foto)
Veelzijdig is de avond zeker – het gaat letterlijk van Bach tot Bassie en Adriaan. “Maar ik kan ook trance spelen”, zegt gitaarvirtuoos Mart Hillen (16 december). “Dit is mijn trancegitaar. Kijk, vandaag is ‘ie rood.” En jawel, de gitaar licht rood op en verspreidt vervolgens tonen die de bezoeker misschien eerder op een andere plek, bij een ander concert had verwacht. Maar op deze vrijdag kwam in en om De Vest voor één keer alles samen.