Wethouder Fred Ruiten lichtte donderdag de nieuwe meerjarenbegroting van Dijk en Waard toe. De belangrijkste boodschap van de wethouder financiën: het huishoudboekje ziet er de komende jaren gezond uit, ondanks financiële tegenwind vanuit Den Haag. Als er zelfs enige trots doorklinkt in zijn stem, wil hij dat woord snel van tafel hebben: “Trots is een woord dat mij niet zo goed ligt. Maar tevreden ben ik wel.”
Belangrijkste nieuws: Dijk en Waard stort vijf miljoen euro in een regionaal bereikbaarheidsfonds, inwoners gaan minder rioolheffing betalen en er is nog geld om te investeren in leefbaarheid, onderwijs en bereikbaarheid. En dat mag best opmerkelijk worden genoemd.
Nadat we maandenlang berichten kregen vanuit gemeenteland over de rampspoed die het ravijnjaar 2026 zou brengen voor de inwoners als het Rijk de fikse kortingen op het Gemeentefonds zou doorzetten, hadden we ons schrap gezet voor mededelingen dat er in Dijk en Waard buurthuizen zouden sluiten, plannen met nieuwe turnhallen zouden worden afgeblazen en ambities met fietstunneltjes op onveilige kruispunten in de koelkast zouden worden gezet.
Maar niets van dat alles. Het Rijk kwam de gemeente een heel klein beetje tegemoet, en toch dienen ingrijpende bezuinigingen zich de komende jaren nog niet aan. Maar volgens wethouder Ruiten was daar intern wel een heel pittig proces voor nodig. “Heel intensief hebben we bij alle begrotingsposten gekeken waar het wat minder kan. Dat traject gaf inzicht waar ruimte zat zonder pijnlijke ingrepen” aldus de wethouder. (tekst gaat verder onder de foto)
Dat heeft uiteindelijk geleid tot een sluitende meerjarenbegroting. “Het is gelukt door onder meer investeringen uit te stellen, kritisch te kijken naar groot onderhoud van kapitaalgoederen zoals wegen, bruggen en andere kunstwerken, en de jeugdzorg volgend jaar slimmer te organiseren.”
Maar creativiteit en verschuivingen in planning kunnen niet verhullen dat de financiële druk reëel is en dat de ruimte om nieuwe ambities te realiseren beperkt blijft. Ook de forse inzet van incidentele middelen en een forse onttrekking (zo’n 700.000 euro) uit de algemene reserve werpt de vraag op hoe lang deze marge houdbaar is zonder structurele pijn.
Het college wil ondanks alle onzekerheden in 2026 vijf miljoen euro apart zetten om te investeren in bereikbaarheid. Die miljoenen worden geparkeerd in een speciaal fonds. “We willen de bereikbaarheid echt een impuls geven – de regio groeit en dat brengt zijn eigen knelpunten met zich mee,” verklaart Ruiten. “Het Rijk wil alleen meebetalen als gemeenten ook zelf bijdragen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Een merkbare financiële meevaller voor huishoudens is de verlaging van de rioolheffing. Volgens Ruiten is dat mogelijk omdat de afgelopen jaren meer rioolheffing is opgehaald dan uitgegeven, terwijl investeringen zijn uitgesteld. “We hebben daar gewoon echt geld over. Dan moet je als gemeente niet oppotten, maar teruggeven.”
De wethouder vervolgt: “Daarom verlagen we het tarief structureel: dat levert inwoners al snel vijftig euro per woning per jaar op”, aldus de wethouder. “Zo wordt de gemeentelijke belastingaanslag voor veel mensen gewoon iets lager. Dat voordeel is voor de meeste huishoudens groter dan de forse stijging van de onroerende-zaakbelasting die we vorig jaar moesten doorvoeren,” voegt hij toe. (tekst gaat verder onder de foto)
De jeugdzorg is een serieus risico in de begroting. Het Rijk blijft achter bij het structureel financieren van deze wettelijke taak, en de gemeente toont ambitie door alvast een efficiencywinst van vijf miljoen euro in te boeken. Maar het blijft onzeker in hoeverre dit de kosten voor jeugdzorg op termijn echt kan drukken. Het college kiest ervoor om de besparing in te boeken terwijl het succes nog niet gegarandeerd is.
Ruiten vindt dat hij deze begroting kan verdedigen in de gemeenteraad. “We blijven investeren in wat écht nodig is: een sterke sociale basis, bereikbaarheid, onderwijs en een groene en duurzame leefomgeving,” merkt de wethouder op. Projecten als woningbouw en het Kanaalpark blijven prioriteit, maar worden meer gespreid in de tijd. (tekst gaat verder onder de foto)
Naast bereikbaarheid en onderhoud is de wethouder ook blij met de investeringen in onderwijshuisvesting en recreatie. Er wordt fors geïnvesteerd in nieuwe schoolgebouwen; ook projecten zoals de fietstunnel bij de Papenhorn en de vernieuwing van het Kanaalpark staan nog in de meerjarenbegroting.
“We beginnen daarmee de vruchten te plukken van de fusie tussen Heerhugowaard en Langedijk. Het feit dat we nog steeds investeren terwijl we de basisvoorzieningen ondanks alles in alle kernen overeind houden, stemt mij ook als inwoner van Sint Pancras tevreden,” aldus Ruiten. (tekst gaat verder onder de foto)
Wethouder Fred Ruiten roept de gemeenteraad wel op om voorzichtig om te gaan met extra wensen bij de laatste begrotingsbespreking voor de verkiezingen. “De ruimte is heel beperkt,” benadrukt hij. “Wees terughoudend, zodat er ook voor het volgende bestuur nog speelruimte blijft. Je wilt niet over je graf heen regeren.”
De wethouder schetst het beeld van een financieel gezonde gemeente, maar de schuivende investeringsplannen, het gebruik van incidentele middelen, en de onzekerheden rond rijkssubsidies wijzen op een gespannen balans die met weinig speling komt.
Het college lijkt te balanceren tussen optimisme en realiteitszin, en de vraag is nu of de gemeenteraad daar ook in mee gaat. Die bespreekt de nieuwe begroting op 13 november.