Een metershoge toren van hout. In de wijk rondom Scouting Angela in Heerhugowaard kunnen ze hem eigenlijk niet missen. Maar die toren staat er niet voor niets. Dit jaar bestaat Scouting Angela tachtig jaar en dat wordt, naast de feestelijke opening eerder dit seizoen, groots gevierd tijdens het jaarlijkse JOTA-JOTI-weekend. Tijdens dit weekend zorgt die grote houten toren ervoor dat communicatie mogelijk is met scouts over de hele wereld.
Al vanaf vrijdagmiddag gonst het terrein van de scoutingvereniging van activiteit. Tien vrijwilligers zetten samen de grote zendmast op het grasveld naast de kantine. “Vroeger begonnen we al op donderdag,” vertelt Sander Brijer, lid van de scouting en van het organisatieteam van het jubileum. “Maar naarmate je het vaker doet, gaat het makkelijker. Nu hebben we genoeg tijd als we vrijdag pas beginnen.”
Zaterdagochtend is het de beurt aan de jongere leden. In het clubhuis van de vereniging zijn verschillende groepen jonge scouts bezig met opdrachten. Er wordt met vlaggen naar elkaar geseind, maar er is ook een lokaal waar de kinderen aandachtig luisteren naar uitleg over het zenden. (tekst gaat door onder de foto)
Hoe werken de oude radio’s precies, en hoe kunnen signalen van Heerhugowaard soms zelf helemaal tot aan de andere kant van de wereld reiken? “Vandaag is het voor de jongere leden echt een leuke ochtend,” vertelt Sander. “Ze doen allerlei activiteiten en leren tegelijkertijd iets over het zenden. Het is mooi om te zien dat ze het allemaal zo interessant vinden.”
’s Middags maakt de jeugd plaats voor de oudere leden en volwassenen: dan start de JOTA-Cross, de befaamde race waar het bij velen om draait. De teams krijgen een route vol raadsels en opdrachten, vaak met een thema – dit jaar België. “Je weet waar je start en waar je eindigt, maar waar je je tussendoor bevindt, is altijd maar de vraag,” lacht Sander. “De paspoorten gaan altijd mee, want je kunt zomaar ineens de grens over moeten.”
Toch draait het niet om winnen. “We gaan stiekem eigenlijk voor de tweede plek,” zegt Sander met een knipoog. “Als je eerste wordt, moet je het volgend jaar organiseren – en dat willen we niet!” Ook Matthijs, die net als Sander lid is van de scouting en van het organisatieteam van het jubileum, lacht: “Als ze bij de prijsuitreiking bij de top vijf zijn en wij zijn nog niet genoemd, dan ren ik weg. Want als je nog binnen bent en je wint, moet je helpen organiseren. En wij zijn meer van het last-minute regelen, dus dat organiseren is niks voor ons.” (tekst gaat door onder de foto)
De voorbereidingen voor de race zijn even chaotisch als gezellig. “We kregen van de organisatie een paklijst met wat we mee moesten nemen – daar stond bijvoorbeeld een pak wafels en een zak friet op. Dat hebben we net pas gehaald,” vertelt Sander lachend. “Dat hoort wel een beetje bij Scouting Angela, lekker chaotisch maar het lukt wel altijd.”
Tijdens de race moet er vaak het een en ander gedaan worden terwijl er gereden wordt. “We gaan met vijf man in een auto op pad,” zegt Sander. “Vroeger moesten we een keer gedwongen met een kleine personenauto op pad, maar dit jaar mogen we een Volkswagen bus lenen. Dat scheelt, want hutjemutje op elkaar zitten terwijl je opdrachten uitvoert, was echt niet te doen.” (tekst gaat door onder de foto)
De mannen kijken met plezier terug op eerdere edities. “Vorig jaar mocht ik de eindopdracht naar het eindpunt brengen,” vertelt Matthijs. “Dat vond ik leuker dan meedoen aan de ingewikkelde opdrachten, want daar snap ik vaak niet zo veel van.” Sander helpt juist graag mee met het beantwoorden van vragen. “Dat gaat veel verder dan iets op Google zoeken. Soms moet je in oude tijdschriften of boekjes van voorgaande jaren bladeren. We bewaren gelukkig alles, maar het kan zomaar twee uur duren voordat je iets gevonden hebt.”
De JOTA-Cross zelf is een spannend avontuur. “Je krijgt onderweg opdrachten, maar moet ook zelf de route vinden. Een adres invoeren in Google Maps kan niet – alles is een raadsel,” vertelt Matthijs. “Maar juist dat maakt het zo leuk. Dus je kan wel zeggen dat dit het hoogtepunt van het weekend is, en een mooie manier om het 80-jarig jubileum te vieren,” sluit Sander af.