Categorie: gemeente

Al bijna een jaar mailen meerdere bewoners van het Wolfpad met de gemeente Alkmaar, keer op keer met hetzelfde bericht: onze straat is onveilig voor onze kinderen om te spelen. Maar tevergeefs; een oplossing blijft uit. “Er gaat een keer een kind onder een auto komen”, waarschuwden bewoners de gemeente meermaals. En vorige week kwam die voorspelling uit. “Het is triest dat wij ons continu hebben laten horen, maar niet gehoord worden.”

Het is juli 2023. Buurtbewoner Linda (gefingeerde naam -red) is het zat en mailt de gemeente Alkmaar. Auto’s rijden veel te hard over de 30 kilometerweg die direct grenst aan zowel de woonhuizen als aan de druk bezochte speeltuin. Spelende buurtkinderen die naar huis of naar de speeltuin willen moeten de weg oversteken. Maar door de hoge heggen en geparkeerde auto’s, is zowel de speeltuin als een overstekend kind haast onzichtbaar vanaf de weg.

“Ik heb uitgelegd hoe onveilig de situatie is”, zegt Linda. Ze woont, net als de meeste buurtbewoners, al op het Wolfpad sinds de wijk werd gebouwd, nu bijna zeven jaar geleden. “Kinderen rennen of steppen zo de weg op en niemand die ze ziet aankomen. Ik vroeg of onze straat het stempel woonerf en de daarbij horende maximale snelheid van 15 km p/u kon krijgen. Of dat een drempel mogelijk was, het maakt niet uit, als er maar wat gedaan werd.” (tekst loopt verder onder foto)

Drie maanden na de mail komt de ‘beleidsmedewerker verkeer’ naar het Wolfpad, om de situatie te bespreken met Samantha, een andere buurtbewoner die ook graag verandering ziet. Er wordt over meerdere zaken gesproken, een eventuele snelheidswijziging en een optionele drempel komen ter sprake. Ook de mogelijkheid voor een hekje rondom de speeltuin komt aan bod. “Het voelde alsof er eindelijk iets gedaan werd”, vertelt ze aan Streekstad Centraal. Maar na een bevestiging van de besproken punten door de beleidsmedewerker, volgt radiostilte. Ook als Samantha weer mailt.

Zes maanden later, maart 2024, zijn er onaangekondigde werkzaamheden bij het speeltuintje op het Wolfpad. Tot verbazing van de bewoners worden de stoepen van twee ingangen van de speeltuin verlaagd, zodat deze rolstoel- en kinderwagen toegankelijk zijn. “Terwijl de speeltuin al op twee plaatsen toegankelijk is hiervoor”, zegt Samantha verbijsterd. “Dat was terloops ook ter sprake gekomen, maar zeker niet het onderwerp van ons gesprek.” Het resultaat? “Een helling die kinderen alleen maar meer uitnodigt om de weg over te racen.” En de helling komt direct uit op de onoverzichtelijke weg. “Het was nóg onveiliger geworden.” (tekst loopt verder onder foto)

Tussendoor wordt de snelheid nog gemeten op het Wolfpad. “Maar de gemeente plaatste de meter aan het begin van de straat, waar je vanaf het Wolfpad via een drempel naar de Korte Vondelstraat rijdt. Ver van de speeltuin. Daar móet je wel afremmen”, vertelt Samantha. De conclusie van de gemeente was dan ook: geen snelheidsprobleem. “Wat hadden ze dan verwacht?” Intussen kochten buurtbewoners zelf maar pionnen en verkeerspoppen die motiveren vaart te minderen. “We zetten zelfs onze fietsen dwars op onze lage stoep, zodat de weg smaller wordt.”

Mails van meerdere bewoners gaan heen en weer. Het is niet onveiliger geworden, zegt de beleidsmedewerker. “Waar zijn de ouders die bij deze kinderen horen, die zijn toch ook verantwoordelijk voor hun veiligheid?”, mailt de gebiedsregisseur, verantwoordelijk voor de inrichting van de straat.

En dan gebeurt op 20 mei datgene waar buurtbewoners al maanden voor waarschuwen: een jong meisje stept van de helling de weg op, een automobilist ziet haar niet op tijd en rijdt haar aan. “We vroegen aan de aanwezige politie of ze niet de snelheid konden handhaven. Dat bleek niet mogelijk, want onze straat is ingericht alsof het een 50 km p/u weg is”, zegt Samantha. “Dat klopt”, bevestigt een woordvoerder van de politie. “De straat is bij de bouw verkeerd ingericht. Automobilisten kunnen eenmaal in de straat niet zien dat ze maar 30 km p/u mogen rijden. En dan kunnen wij niet bekeuren.”

Meerdere mails van bezorgde buurtbewoners na het ongeval, blijven onbeantwoord. Maar wanneer Streekstad Centraal vragen stelt aan de gemeente over de situatie, komt er toch beweging. Geen veertig minuten na ons contact, ontvangen de bewoners een mail, met “dat ze graag met ons in gesprek willen over de situatie en oplossingsmogelijkheden.” We blijven het proces volgen.